بررسی آسیب کلیوی پذیرنده پس از انتقال لکوسیت ها از موش سوری Inbred مبتلا به ایسکمی- خون رسانی مجدد کلیوی

در مطالعه قبلی ما نقش انتقال لکوسیت ها را در القای آسیب کبدی به دنبال ایسکمی- خون رسانی مجدد (IR) کلیوی در موش سوری Inbred نشان داده شد. مطالعه حاضر نقش انتقال لکوسیت ها را از موش مبتلا به آسیب ایسکمی- خون رسانی مجدد (60 دقیقه انسداد دو طرفه شریان کلیوی و سه ساعت پرفیوژن مجدد) در ایجاد آسیب کلیوی در موش پذیرنده بررسی می نماید.
موش ها در دو گروه Sham و IR قرار گرفتند. پس از بیهوشی و برداشت خون و بافت کلیوی، لکوسیت ها از خون جدا شده و به دو گروه پذیرنده منتقل شدند: موش های پذیرنده که لکوسیت های گروه شم را دریافت کردند (Sham recipient) و موش های پذیرنده که لکوسیت های گروه IR را دریافت نمودند (IR recipient). بعد از 24 ساعت نمونه های خون و بافت کلیه جمع آوری شد.
در گروه IR recipient نسبت به گروه Sham recipient میزان مالون دی آلدهاید (MDA) بافت کلیه به طور معنی دار افزایش و گلوتاتیون و سوپراکسید دیسموتاز کاهش یافتند. Blood Urea Nitrogen (BUN) و کرآتینین پلاسما اگرچه در گروه IR donor با شم تفاوت معنی داری داشت (05/0P<) ولی در دو گروه پذیرنده تفاوت معنی دار وجود نداشت. بافت کلیه در گروه IR donor در مقایسه با گروه Sham donor آسیب های بسیاری را نشان داد. اما گروه IR recipient اگرچه با گروه شم مربوطه بسیار متفاوت است ولی با گروه IR donor هم تفاوت بسیاری دارد.
این یافته ها لکوسیت ها را به عنوان یک عامل دخیل در آسیب بافتی و القای استرس اکسیداتیو در آسیب IR کلیه مطرح می نماید.