بررسی تغییرات فعالیت کمی پراکسیداز ارقام زیتون در تعامل بین قارچ عامل پژمردگی ورتیسیلیومی Verticillium dahliae و نماتد ریشه گرهی Meloidogyne javanica

در این آزمایش نمونه برداری از قارچ Verticillium dahliae سویه غیر برگریز (SS-4) از باغ های آلوده زیتون در ناحیه توشن واقع در جنوب شهر گرگان انجام گرفت. نماتد ریشه گرهی، Meloidogyne javanica، از نهال های زیتون آلوده جداسازی شده و بعد از شناسایی گونه، نماتد روی نشاءهای گوجه فرنگی رقم روتگرز تکثیر گردید. نهال های یکساله زیتون رقم زرد، روغنی، کرونیکی و مانزانیلا در بستری از خاک لومی شنی استریل به میزان 2000 گرم کشت شدند. آزمایش به صورت فاکتوریل بر اساس طرح کاملا تصادفی در پنج تکرار و با 32 تیمار شامل شاهد، نماتد به تنهایی، قارچ به تنهایی و قارچ + نماتد انجام گرفت. میزان مایه تلقیح نماتد با سه جمعیت (2000، 3000 و 4000) لارو سن دوم و در مورد قارچ 20000 عدد میکرواسکلروت برای هر گلدان (2000 گرم خاک شنی لومی) روی چهار رقم از زیتون انجام گرفت. گلدان ها در شرایط گلخانه با نور طبیعی و دمای 25-27 درجه سلسیوس نگهداری شدند. میزان فعالیت کمی پراکسیداز محلول و باند شده با دیواره سلولی با استفاده از گوئیکول، به عنوان پیش ماده، برحسب تغییر جذب مخلوط واکنش در 470 نانومتر در دقیقه در میلی گرم پروتئین، در مراحل زمانی یک، 10، 20 و30 روز پس از مایه زنی، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که فعالیت آنزیم پراکسیداز محلول و پراکسیداز باند شده با دیواره سلولی در ارقام مورد آزمایش، در تیمارهایی که فقط قارچ دریافت کرده اند تا 30 روز پس از مایه زنی سیر صعودی داشته است. فعالیت این آنزیم ها در تیمارهای دارای نماتد در رقم کرونیکی تا 20 روز پس از مایه زنی افزایش و پس از آن کاهش معنی داری را نشان داده است (05/0p≤). این شرایط در مورد ارقام زرد، روغنی و مانزانیلا تا 10 روز پس از مایه زنی افزایش و پس از آن کاهش داشته است (05/0p≤). نتایج حاکی از آن است که نماتد قادر است فعالیت آنزیم پراکسیداز را در روزهای نخستین پس از مایه زنی افزایش و بعد از آن کاهش دهد.