اثر مورفین بر تکثیر سلول های سرطانی ریه (A549)

مورفین به طور گسترده در مراحل پیشرفته سرطان و به منظور تسکین درد بیماران استفاده می شود. با این وجود گزارشات متناقضی مبنی بر افزایش رشد تومور و کاهش میزان بقای حیواناتی که دچار تومور شده اند و یا ایجاد نکروز و القاء آپوپتوز در سلول های سرطانی به دنبال مصرف مورفین وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر مورفین بر تکثیر سلول های سرطانی ریه (A549) می باشد.
روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، پس از کشت و تکثیر سلول های سرطانی ریه، سوسپانسیون سلولی معادل صد هزار سلول در میلی لیتر در محیط کشت تهیه شد. ده هزار سلول در حجم یک صد میکرولیتر از سوسپانسیون به هر چاهک پلیت 96 حفره ای ریخته شد. پس از تقسیم چاهک ها به سه گروه کنترل، مورفین10 و مورفین30 به ترتیب محیط کشت، مورفین 10 میکرومول و 30 میکرومول اضافه گردید و پس از گذشت 24 ساعت از انکوباسیون، تکثیر سلولی با استفاده از کیت WST -1 و روش الیزا مورد مطالعه قرار گرفت.
مورفین سبب افزایش تکثیر در سلول های سرطانی ریه گشت و بین افزایش دوز مورفین و میزان تکثیر سلولی رابطه معنی داری وجود داشت به طوری که میانگین دوز جذبی در گروه مورفین 30، 18/0 ± 82/1 میکرومول بود که نسبت به گروه مورفین 10 (08/0 ± 52/1 میکرومول) و گروه کنترل (09/0 ± 44/1) تفاوت معنی داری داشت (05/0P<).
با افزایش دوز مورفین سرعت تکثیر سلول ها افزایش می یابد. بر اساس یافته های این مطالعه پیشنهاد می شود مورفین در مورد بیماران ریوی با احتیاط بیشتری مصرف شود.