بررسی سطح سرمی دیگوکسین در بیماران بستری دربیمارستان اکباتان همدان

گلیکوزیدهای قلبی از داروهای قدیمی در درمان نارسایی قلب می باشند و امروزه دیگوکسین که از اعضای این گروه است کاربرد بالینی وسیعی دارد. به دلیل کوچک بودن ایندکس درمانی، کوچکترین تغییر در خصوصیات کینتیکی دارو می تواند سطح سرمی سمی از دارو ایجاد کند. هدف از این تحقیق بررسی سطح سرمی دیگوکسین در بیماران بستری دربیمارستان اکباتان همدان در سال1384بود.
این تحقیق یک پژوهش توصیفی مقطعی بودکه در آن225 بیمارکه به هر دلیل در بخش قلب وریه بیمارستان اکباتان بستری شدند و تحت درمان با دیگوکسین قرار داشتند، تشکیل می داد. سطح سرمی دارو توسط HPLC اندازه گیری و در مورد هر بیمار پرسشنامه ای که ضمیمه می باشد و شامل خصوصیات دموگرافیک، وضعیت بالینی و داروهایی که دریافت می کند می باشد توسط مجری تکمیل می گردید. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از آزمونهای آماری تی، آنالیز واریانس وضریب همبستگی اسپیرمن تجزیه وتحلیل و P<0.05 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شده است.
نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که سطح سرمی دیگوکسین در 9/76 درصد بیماران در طیف درمانی، 9/8 درصد در طیف ناکافی، 8/5 درصد در طیف بینابینی و 4/8 درصد در طیف سمی می باشد. بیمارانی که شاخص توده بدنی کوچکتری داشتند، از سطح سرمی دیگوکسین بالاتری برخوردار بودندنتیجه نهائی:می توان گفت با وجود اینکه سطح سرمی دیگوکسین بصورت معمول در بیماران بستری در بیمارستان اکباتان اندازه گیری نمیشود ولی سطح سرمی دیگوکسین در بیماران بستری در بیمارستان اکباتان از سطح مطلوبی برخوردار است.