تاثیر یک جلسه تمرین حاد دو بر تغییرات سطوح بتا اندورفین و کورتیزول سرم دوندگان سرعت مرد

تحقیقات قبلی اغلب بر روی پاسخ های بتا اندورفین و کورتیزول پلاسمایی ناشی از ورزش های زیر بیشینه و بیشینه متمرکز بوده است. با این حال تحقیق اندکی در زمینه ی اثربخشی جلسات تمرین تخصصی در ترشح سطوح بتا اندورفین و کورتیزول انجام شده است. هدف از این تحقیق، ارزیابی تغییرات سطوح بتا اندورفین و کورتیزول پلاسمایی در دوندگان سرعتی مرد پس از یک جلسه تمرین ورزش دو 200 متر بود.
در این تحقیق نیمه تجربی 14 دو میدانی کار نخبه 18 تا 25 سال به صورت هدفمند و داوطلبانه شرکت کردند و 200 متر سرعت را در زمین دو میدانی پس از یک جلسه تمرین 2 ساعتی در مدت 23 ثانیه طی کردند. نمونه ی خون آن ها قبل از تمرین و بلافاصله و 20 دقیقه بعد از تمرین برای تعیین سطح بتا اندورفین، کورتیزول گرفته شد. داده ها توسط آزمون Repeated measure ANOVA تجزیه و تحلیل شد.
میانگین وزنی و قدی افراد مورد مطالعه به ترتیب 86/6 ± 78/69 کیلوگرم و 22/5 ± 21/182 سانتی متر بود. میانگین شاخص توده ی بدنی آن ها نیز 62/1 ± 99/20 کیلوگرم بر مترمربع بود. بین سطوح بتا اندورفین دوندگان سرعت مرد در سه دوره ی زمانی قبل، بلافاصله بعد و 30 دقیقه پس از تمرین تفاوت معنی داری مشاهده شد (05/0 > P). نتایج آزمون تعقیبی نیز فقط بین میانگین های بتا اندورفین قبل، بلافاصله بعد و دوره ی بازیافت تفاوت معنی داری را نشان داد (05/0 > P). همچنین یافته های تحقیق، افزایش کورتیزول را در طول هر یک از مراحل مختلف آزمون نشان داد؛ به طوری که تفاوت معنی داری بین آن ها مشاهده نشد (05/0 < P).
نتایج حاصل نشان داد که یک جلسه تمرین حاد «دو» بلافاصله بعد از فعالیت باعث افزایش معنی دار هورمون بتا اندورفین می شود، در صورتی که تغییرات هورمون کورتیزول معنی دار نیست.