اثر تمرین مقاومتی سنگین بر ریتم شبانه روزی کورتیزول بزاقی در ورزشکاران مرد بدن ساز

هدف از مطالعه ی حاضر ارزیابی اثر تمرین مقاومتی سنگین بر ریتم شبانه روزی کورتیزول بزاقی در ورزشکاران مرد بدن ساز بود.
این مطالعه یک طرح روایی هم عرض متعادل بود. 15 مرد تمرین کرده ی مقاومتی با 3 سال سابقه ی تمرین مقاومتی از میان ورزشکاران بدن ساز به صورت هدفمند انتخاب شدند. آزمون ها در دو مرحله اجرا گردید. در هفته ی اول از آزمودنی ها خواسته شد که در آزمون یک تکرار بیشینه برای به دست آوردن حداکثر وزنه شرکت کنند و پس از طی 2 هفته، به اجرای پروتکل تمرین مقاومتی شامل 3 دوره ی 10 تکراری با شدت 75 درصد یک تکرار بیشینه در هر تمرین پرداختند. لازم به ذکر است که هنگام جلسات تمرین مقاومتی و استراحت، نمونه ی بزاق آزمودنی ها، در طی شبانه روز، هر 2 ساعت یک بار (از 6 صبح تا 21 شب) برای اندازه گیری کورتیزول جمع آوری گردید. برای تعیین غلظت هورمون ها از روش ELISA استفاده شد. از آزمون Repeated measure ANOVA برای تحلیل داده ها استفاده شد.
میانگین سنی افراد مورد مطالعه 20/2 ± 30/22 سال و قد و وزن آن ها به ترتیب 03/4 ± 5/178سانتی متر و 02/3 ± 9/73 کیلوگرم بود و شاخص توده ی بدنی آن ها 10/1 ± 26/23 کیلوگرم بر متر محاسبه شد. نتایج حاصل افزایش معنی داری را در غلظت ترشح هورمون کورتیزول بلافاصله پس از جلسه ی تمرین مقاومتی سنگین نشان داد (05/0 > P). همچنین، تفاوت معنی داری بین روزهای کنترل و تمرین در ریتم شبانه روزی کورتیزول وجود نداشت (05/0 < P).
این مطالعه نشان داد اگر چه تمرین مقاومتی سنگین اثر معنی داری روی ترشح هورمون کورتیزول بلافاصله پس از تمرین داشت، اما در ریتم شبانه روزی کورتیزول در حالت بیداری این اثر معنی دار نبود.