مقایسه ی اثرات دو روش درمانی لیزر دی اکسید کربن و کرایوتراپی (انجماد درمانی) در درمان زگیل های دستگاه تناسلی خارجی: مطالعه شاهد دار تصادفی شده

زگیل های تناسلی یکی از شایعترین بیماری های آمیزشی ومنتقله جنسی در دنیا می باشندو می توانند به نحوی بیش از دو سوم افراد را در طول دوره دارای فعالیت جنسی خود درگیر نمایند. ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به عنوان عامل اصلی بروزو گسترش این بیماری در تمام دنیا شناخته شده است. نقش برخی تیپ های ویروس پاپیلومای انسانی در بالا بردن احتمال خطر ابتلای زنان به سرطان دهانه رحم نیز امروزه به دقت آشکار شده است. هرچند، همچنان یک روش و پروتکل درمانی واحدی با موفقیت بالا در از بین بردن این ضایعات زگیلی و ویروس مولد آن وجود ندارد. ابداع روش های درمانی نوین همچون استفاده از انواع مختلف لیزر، خود مبحث جدیدی را در این حیطه باز کرده است. هدف ما از انجام این مطالعه مقایسه دو روش درمانی استفاده از لیزر دی اکسید کربن و کرایوتراپی (انجماد درمانی) در از بین بردن ضایعات زگیلی دستگاه تناسلی خارجی بود.
در این مطالعه تصادفی شده شاهد داروبر اساس حجم نمونه محاسبه شده،تعداد 160 بیماردارای زگیل تناسلی مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان دانشگاهی ما که شرایط ورود به مطالعه را دارا بودند، مورد آنالیز قرار گرفتند. ویژگی های اولیه ضایعات، پاسخ به درمان ضایعات به معنی عاری شدن از ضایعهو میزان عود و عوارض در بین دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت.
76 ضایعه (95%) در گروه لیزر دی اکسید کربن و 37 ضایعه (46.2%) در گروه کرایوتراپی بطورکامل از پوست پاکسازی شدند. این میزان پاسخ به درمان به شکل معنی داری در گروه لیزر درمانی بالاتربود (سطح معنی داری P کمتر از 0.001). به عبارتی 95% ضایعات گروه لیزر درمانی با یک بار درمان پاکسازی شدند. در حالیکه در گروه کرایوتراپی، پاکسازی کامل ضایعات با ترتیب در12% و 12.2%از ضایعات به درمان بار دوم وسوم نیاز داشت. میزان عوارض در دو گروه تفاوت آماری را نشان نداد. میزان عود ضایعه پس از درمان در گروه کرایوتراپی 18.9% و در گروه لیزر درمانی تنها 5.2% بود(سطح معنی داری P کمتر از 0.001).
براساس نتایج بدست آمده از مطالعه،اثرروشدرمانی لیزر دی اکسید کربن بر روی ضایعات زگیلی دستگاه تناسلی خارجی، تقریبا دو برابرکرایوتراپی بوده و میزان بروز عود نیز در این روش به شکل معنی داری پایین تر است.