بهبودی و عوارض ناشی از دو روش درمانی کم تهاجم Trans obturator tape و Supra pubic arc در درمان زنان مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار

یکی از مشکلات شایع زنان بی اختیاری ادراری استرسی (Stress urinary incontinence یا SUI) است. از میان درمان های بی اختیاری ادرار جراحی های کم آزار (Minimal invasive anti-incontinence surgery) در حال حاضر در بسیاری از نقاط جهان جایگزین روش های قبلی جراحی شده اند. در ایران استفاده از روش های نوین جراحی مانند استفاده از در برای بازگرداندن مجرای ادرار به محل آناتومیک مثل و TOT (Transobturaror tape) محدود به برخی از مراکز دانشگاهی است و اغلب از روش های جراحی کلاسیک پیشین مانند Burch، Marshal marketti و Classic sling در درمان بی اختیاری ادراری استفاده می گردد. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای بهبودی و عوارض دو روش درمانی TOT و SPARC (Suprapubic ARC) یا TVT (Transvaginal tape) در درمان SUI بود..
تعداد 146 بیمار مبتلا به بی اختیاری ادرار به طور تصادفی تحت عمل جراحی TOT یا SPARC قرار گرفتند.
عمل ترمیم پرولاپس قدامی در 43 نفر (7/59 درصد) از گروه SPARC و 29 نفر (2/39 درصد) از گروه TOT انجام شد. میزان بهبودی در دو گروه به ترتیب 90 درصد و93 درصد بود. اختلال در ادرار کردن در 3/11 درصد از بیماران گروه SPARC و 6/17 درصد از بیماران گروه TOT مشاهده شد. درد لگنی و درد کشاله ی ران به ترتیب در 2/4درصد و 5/13 درصد از بیماران گروه های SPARC و TOT دیده شد ولی تفاوت آماری معنی داری نداشت. عوارض التهابی در گروه SPARC به طور معنی داری بیشتر بود.
به طور کلی میزان بهبودی در دو روش مشابه بود و از نظر عوارض نیز تنها عوارض میان مدت در SPARC به طور معنی دار بیشتر بود.