سنجش تمایز سرمایه اجتماعی جوانان با محوریت مشارکت ورزشی (مطالعه موردی: دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاه مازندران)

دغدغه تنزل روابط اجتماعی از جمله موضوعاتی است که به کرات در جامعه شناسی کلاسیک و معاصر به چشم می خورد. محققان اجتماعی معاصر برای بررسی کمیت و کیفیت روابط اجتماعی درجامعه از مفهوم سرمایه اجتماعی استفاده می کنند، منظور از سرمایه اجتماعی، سرمایه و منابعی است که افراد گروه ها از طریق پیوند با یکدیگر می توانند به دست آورند، به همین دلیل محققان برآنند تا با بررسی های لازم به شناسایی و تقویت پدیده های اجتماعی بپردازند که در تقویت سرمایه اجتماعی موثرند. با توجه به کارکردها و آثار ورزش در زندگی-اجتماعی افراد بدین منظور تحقیق حاضر درصدد است به بررسی تمایز سرمایه اجتماعی جوانان با محوریت مشارکت ورزشی (مطالعه موردی: دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار) بپردازد. برای تحلیل و تبیین این موضوع چارچوب نظری تحقیق براساس نظریات پاتنام، کلمن، بوردیو و همچنین مکاتب کارکردگرایی، تضاد، کنش متقابل نمادین و تضاد، طراحی و تبیین گردید. از لحاظ روش شناسی برای بررسی این موضوع با روش پیمایشی و ابزار پرسشنامه از 387 نفر دانشجوی ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاه مازندران که به روش نمونه گیری چند مرحله ای و طبقه ای متناسب انتخاب شده اند، اطلاعات لازم گردآوری شد. برای اطمینان از اعتبار پرسشنامه، از اعتبار صوری و جهت بررسی روایی پرسشنامه از پیش آزمون و آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین میزان سرمایه اجتماعی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنی داری وجود دارد که مقایسه میانگین ها نشان می دهد این تفاوت به نفع ورزشکاران است.