بررسی مقایسه ای اثرات ضد میکروبی و چسبندگی در دو فرم لایه نازک و شکل کپه ای آلیاژ نایتینول

آلیاژ نایتینول (Nitinol) کاربرد وسیعی در ساخت پروتزها در پزشکی دارد. از طریق دست کاری کردن آلیاژ، چسبندگی سلول ها و میکروارگانیسم ها به سطح آن کاهش می یابد، هم چنین، از اثرات سمیت آلیاژ بر روی سلول های زنده کاسته می-شود. هدف این مطالعه، مقایسه اثرات ضدمیکروبی و چسبندگی شکل کپه ای این آلیاژ با شکل جدید لایه نازک می باشد.
در این پژوهش تحلیلی- مقایسه ای، قطعاتی از شکل های کپه ای و لایه نازک نایتینول در مجاورت با 5 میکروارگانیسم متفاوت قرار گرفتند. میکروارگانیسم ها قبل و بعد از مجاورت با فلز و در حضور شاهد شمارش شدند. خاصیت چسبندگی آلیاژها از طریق عکس برداری و مشاهده در زیر میکروسکوپ الکترونی بررسی و مقایسه گردید.
در مجاورسازی با فرم لایه نازک، کاهش تعداد به میزان 14 درصد برای اشریشیاکولی، 44 درصد برای پسودوموناس آئروژینوزا، 1/30 درصد برای استافیلوکوک اورئوس، 22 درصد برای باسیلوس سرئوس و 4/6 درصد برای کاندیدا مشاهده گردید. اما در مجاورسازی باکتری ها با فرم کپه ای، کاهش تعداد به میزان بیشتری اتفاق افتاد که به ترتیب کاهش تعداد به میزان 39 درصد، 62 درصد، 9/61 درصد، 49 درصد و 31 درصد حاصل شد. در تمام موارد، اختلاف معنی داری از نظر کاهش تعداد در مجاورت با فرم لایه نازک و فرم کپه ای وجود داشت (05/0p<).
احتمالا در فرم لایه نازک، آزاد شدن ذرات فلز کم تر است و اثرات تخریبی کم تری برای میکروارگانیسم ها و سلول های زنده دارد و به نظر می رسد که سازگاری زیستی میکروارگانیسم ها در فرم لایه نازک نسبت به فرم کپه ای بیش تر باشد.