وضعیت دندانی سالمندان ساکن شهرو روستای شهرستان تالش (1388)

پدیده سالمندی در پی ارتقای برنامه های سلامتی اجرا شده در سال های گذشته، روندی رو به افزایش داشته است. سلامت دهانی جزء تفکیک ناپذیری از سلامت عمومی است.
مطالعه به منظور ارزیابی وضعیت دهانی با توجه به رفتارهای بهداشتی دهانی افراد سالمند غیر وابسته به دیگران در شهرستان تالش انجام شد.
در این مطالعه مقطعی 203 سالمند 65 سال به بالا و غیر وابسته به دیگران در مراکز بهداشتی- درمانی شهری و روستایی شهرستان تالش مورد معاینه و مصاحبه قرار گرفتند. روش نمونه گیری به صورت آسان بود. اطلاعات جمعیتی، رفتارهای بهداشتی دهانی، وضعیت دندان ها و بیماری های سیستمیک سالمندان مراجعه کننده ثبت شد. معاینه های دندانی به صورت بالینی توسط متخصص بیماری های دهان و بر اساس معیارهای پوسیدگی سازمان جهانی بهداشت در مراکز بهداشتی ناحیه انجام شد. داده ها با آزمون های آماری مجذور کای، تی و رگرسیون لجستیک تحلیل شدند.
میانگین سنی افراد مورد مطالعه 4/6±72 سال بود. خانم ها 78 نفر و آقایان 125 نفر و تعداد مراجعین به درمانگاه های شهری 102 نفر و روستایی 101 نفر بودند. دفعه های مسواک زدن، استفاده از نخ دندان و خمیر دندان در ساکنین شهری بیش تر از روستایی بود. 160 نفر (%78) کاملا بی دندان بودند که %94 آن ها دارای دندان مصنوعی و 10 نفر فاقد پروتز متحرک بودند. میانگین تعداد دندان های باقی مانده در افراد دارای دندان 4± 34/7 بود و %95 این افراد پوسیدگی های ریشه و %6/18 آن ها پوسیدگی های تاج داشتند. اکثر افراد (%4/37) مبتلا به پر فشاری خون بودند و این بیماری در گروه شهری بیش تر از روستایی بود (001/0>p). دیابت ملیتوس در خانم ها بیش تر از آقایان بود (004/0>p).
با توجه به یافته ها، وضعیت بهداشت دهان سالمندان منطقه تالش ضعیف بود. لذا انجام معاینه های معمول دهانی و دندانی در بین سالمندان توصیه می شود.