مقایسه تکانش گری و تصمیم گیری مخاطره آمیز افراد چاق با افراد دارای وزن عادی

رفتارهای تکانشی و خطرپذیری در برگیرنده طیف گسترده ای از رفتارهای رشد نیافته و لذت جویانه هستند. یکی از مشکلات افراد چاق، ناتوانی در عدم مصرف مواد غذایی ممنوع شده برای آنان است.
مطالعه به منظور مقایسه تکانش گری و تصمیم گیری مخاطره آمیز افراد چاق با افراد دارای وزن طبیعی انجام شد.
در این مطالعه تحلیلی که در سال 1389 در تهران انجام شد، 100 نفر از افراد چاق دارای شاخص توده بدنی بالای 30 کیلوگرم بر مترمربع با 100 نفر از افراد دارای وزن عادی (شاخص توده بدنی معادل 25 کیلوگرم بر مترمربع و کم تر) مقایسه شدند. هر دو گروه در دو آزمون سنجش تصمیم گیری مخاطره آمیز بارت و تکانش گری برو- نرو، به صورت نرم افزاری و سلامت عمومی و تحرک روزانه شرکت کردند. داده ها با استفاده از آزمون آماری تی مستقل تحلیل شدند.
افرادی که تکانش گری بالاتری داشتند، نمی توانستند از لذایذ زودگذر گذشته چشم پوشی کنند و رفتارهای سالم بلندمدت اتخاذ کنند. تعداد عکس العمل اشتباه و میانگین مدت زمان صرف شده افراد چاق بیش تر از افراد عادی بود که نشان می داد تکانش گری در افراد چاق بیش تر از افراد عادی است. همچنین افراد چاق تصمیم گیری مخاطره آمیز بیش تری داشتند و در انتخاب رفتارها و روش های زندگی سالم بیش تر خطر می کردند.
با توجه به یافته ها، بهتر است تصمیم گیری و درمان تکانش گری را به عنوان یک درمان روان شناختی چاقی به متخصصان معرفی نمود و فقط به درمان های فیزیکی و جسمی از جمله رژیم های غذایی، ورزش و فعالیت بدنی اکتفا نکرد.