مقایسه ی آزمایشگاهی میزان ریزنشت سیلانت های معمول با کامپوزیت های قابل جریان در فیشور سیلانت دندان های دایمی 391

بیان مساله: امروزه فیشورسیلانت ها به گونه ی گسترده جهت مهر و موم شیارهای اکلوزالی به کار می روند. با این حال کامپوزیت های قابل جریان با مقاومت به سایش بالاتر و انقباض کمتر می توانند جایگزینی برای سیلانت ها باشند.

هدف از این پژوهش، مقایسه ی میزان ریزنشت دو گونه فیشور سیلانت کلین پرو (Clinpro) و امبریس Embrace)) و دو گونه کامپوزیت قابل جریان فیلتک- فلو (Filtek flow) و فلوزرایت (Flows-rite) بود.
مواد و

60 دندان پرمولار بالای کشیده شده سالم انتخاب و به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. در هر گروه شیارهای اکلوزال با یکی از 4 ماده ی فیشورسیلانت کلین پرو، فیشور سیلانت امبریس،کامپوزیت های قابل جریان فیلتک- فلو و یا فلوزرایت پوشانده گردیدند. سپس آپکس و ناحیه ی انشعاب ریشه ها توسط موم چسب مهر و موم و ریشه و تاج دندان ها تا فاصله ی 1 میلیمتری لبه ی سیلانت با دو لایه لاک پوشانده شد. دندان ها به مدت 24 ساعت در فوشین 5/0 درصد قرار داده و پس از شست و شو در جهت باکولینگوالی برش داده شدند. ریزنشت نمونه ها به کمک استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی 16 برابر بررسی گردید. در نهایت به علت توزیع غیر طبیعی داده ها، آزمون کروسکال والیس (Kruskal-Wallis) جهت واکاوی داده ها استفاده شد.

میزان ریزنشت فیشورسیلانت های کلین پرو و فلوزرایت و کامپوزیت های قابل جریان فیلتک- فلوو امبریس با یکدیگر اختلاف آماری نداشت (05/0 p >).

با توجه به شرایط این پژوهش به نظر می رسد می توان جهت پوشاندن شیارهای اکلوزال، با توجه به شرایط بالینی، از کامپوزیت های قابل جریان یا فیشورسیلانت ها استفاده نمود.