تغییرات بیوهیستوشیمیایی بیضه متعاقب واریکوسل تجربی در موش های رت

تغییرات پاتوفیزیولوژیک دقیق مربوط به تخریب بافت بیضه در اثر واریکوسل تا کنون به خوبی مشخص نگردیده است.
مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر واریکوسل تجربی بر روی تغییرات بیوشیمیایی سیتوپلاسم اپیتلیوم ژرمینال صورت گرفت.
برای این منظور واریکوسل سمت چپ در گروه آزمایشی القاء گردید. موش هایی که در آن ها واریکوسل القاء نشده بود تحت عنوان گروه کنترل-شم در نظر گرفته شدند. متعاقب 4، 6 و 8 ماه هر دو بیضه راست و چپ برداشته شده و نمونه برداری سرمی صورت پذیرفت. میزان کربوهیدرات، لیپید، لیپاز و آلکالین فسفاتاز سیتوپلاسمی سلول های ژرمینال بررسی شد. سطوح سرمی هورمون های LH، FSH و تستوسترون اندازه گیری گردید.
مشاهدات نشان دادند که در مقایسه با موش های گروه کنترل-شم تعداد کمتری از سلول های رده اسپرماتوژنز در موش های مبتلا به واریکوسل واکنش PAS مثبت سیتوپلاسمی، تعداد بیشتری واکنش لیپاز و آلکالین فسفاتاز مثبت را نشان دادند. میزان آنزیم لیپاز درون سیتوپلاسمی سلول های ژرمینال در گروه های آزمایشی در طی زمان کاهش پیدا کرد. در گروه 8 ماه مبتلا به واریکوسل تعداد سلول های لیدیک به ترتیب در بیضه های چپ و راست به 2.25±0.41 و 1.16±0.75 به ازای mm21 کاهش یافت و این سلول ها آلکالین فسفاتاز مثبت را شنان دادند. در گروه 8 ماه مبتلا به واریکوسل، سطح سرمی هورمون های LH و FSH به ترتیب به ng/ml 1.12±0.01 و ng/ml 2.03±0.05 کاهش یافت. علیرغم اینکه سطح سرمی تستوسترون به شکل وابسته به زمان در گروه های آزمایشی کاهش یافته بود، کاهش سطح تستوسترون (ng/ml 3.08±0.10) بعد از 8 ماه معنی دار ارزیابی شد (0/031=p).
نتایج بدست آمده نشان دادند که متعاقب ایجاد واریکوسل تجربی تغییرات عمده ای در ترکیبات بیوشیمیایی سیتوپلاسم سلول های ژرمینال اتفاق می افتد که می تواند منجر به از بین رفتن فعالیت های فیزیولوژیک سلول های ژرمینال گردیده و در نهایت مشکلات باروری را به وجود آورد.