فهرست مطالب

زنان مامائی و نازائی ایران - سال هجدهم شماره 169 (هفته سوم آبان 1394)

مجله زنان مامائی و نازائی ایران
سال هجدهم شماره 169 (هفته سوم آبان 1394)

  • تاریخ انتشار: 1394/08/17
  • تعداد عناوین: 3
|
  • جمیله ملکوتی، عزیزه فرشباف خلیلی، عاطفه کامرانی * صفحات 1-11
    مقدمه

    استریای بارداری، یک تغییر فیزیولوژیک پوستی است، که بسیاری از زنان آن را در طول بارداری تجربه می کنند. استریای بارداری ممکن است با ایجاد خارش و حتی زخم در نواحی درگیر باعث ایجاد استرس و نگرانی هایی از نظر زیبایی، کاهش اعتماد به نفس و مشکلات روانشناختی برای زنان باردار شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر روغن بادام شیرین و روغن کنجد در پیشگیری از استریای بارداری و خارش ناشی از آن بر روی زنان باردار نخست زا انجام شد.

    روش کار

    این مطالعه یک کارآزمایی تصادفی دارای گروه کنترل سه سوکور می باشد که در سال 93-1392 بر روی 150 زن باردار نخست زا در 5 مرکز بهداشتی درمانی شهرستان اراک انجام شد.تصادفی سازی دو گروه مداخله و یک گروه کنترل توسط بلوک بندی انجام شد. گروه های مداخله و کنترل به ترتیب 1 سی سی روغن کنجد، 1 سی سی روغن بادام شیرین و 1 سی سی روغن پلاسبو، بعد از هفته 16 بارداری، 2 بار در روز به مدت 20 هفته دریافت کردند. شدت استریا براساس روش استفاده شده توسط داوی (Davey) و شدت خارش براساس روش استفاده شده کامینی (Kamini) ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 13) و آزمون های تی مستقل، کای دو، کای دو روند، کروسکال والیس و تحلیل لوجستیک دو حالتی انجام شد. میزان 05 /0>p معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    بروز استریا در هفته 38-35 بارداری در مصرف کنندگان روغن بادام شیرین 2/ 59%، در مصرف کنندگان روغن کنجد 7/ 16% و در گروه کنترل 82% بود. خارش شکم در مصرف کنندگان روغن بادام شیرین 3/ 65%، روغن کنجد 5/ 10% و گروه کنترل 78% گزارش شد. هیچ کدام از مصرف کنندگان روغن کنجد خارش شدید شکم را گزارش نکردند، در حالی که 17 نفر، (7/ 34%) از مصرف کنندگان روغن بادام خارش شدید شکمی را گزارش کردند (001/ 0>p). بر اساس آزمون کروسکال والیس تفاوت معنی داری بین سه گروه از نظر بروز استریا و خارش وجود داشت (001 /0>p).

    نتیجه گیری

    بین دو گروه مداخله روغن بادام شیرین، روغن کنجد و گروه کنترل از نظر بروز و شدت استریا و بروز و شدت خارش مشاهده شد. هم روغن بادام شیرین و هم روغن کنجد در کاهش بروز استریای شکمی و کاهش خارش ناشی از آن در مقایسه با گروه کنترل موثر بودند.

    کلیدواژگان: استریای بارداری، روغن بادام شیرین، روغن کنجد، زنان نخست زا
  • فروزان شریفی پور، اعظم باخته، ماندانا میر محمدعلی صفحات 12-20
    مقدمه
    امروزه سزارین یکی از شایع ترین اعمال جراحی زنان به شمار می رود. اضطراب پس از سزارین با کاهش توانایی مقاومت در برابر عفونت، افزایش میزان استفاده از مسکن ها، تاخیر در بهبودی زخم و... همراه است بنابراین مدیریت اضطراب پس از سزارین برای سلامتی مادر و مراقبت از نوزاد و شیردهی بسیار مهم است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر رایحه بهارنارنج بر اضطراب پس از سزارین انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو گروهه است که در سال 1393 بر روی 80 زن باردار مراجعه کننده جهت سزارین به بیمارستان معتضدی کرمانشاه انجام شد. در گروه مداخله بلافاصله بعد از شروع درد و 12 ساعت پس از آن، رایحه درمانی با 3 قطره از اسانس بهارنارنج و در گروه کنترل رایحه درمانی با نرمال سالین به روش مشابه انجام شد. میزان اضطراب با استفاده از مقیاس اشپیل برگر، قبل و نیم ساعت بعد از هر دو مداخله ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون های فیشر، کای دو، تی مستقل، اندازه های تکراری و تی زوج انجام شد. میزان p کمتر از 05/ 0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    میانگین اضطراب قبل از مداخله در گروه مداخله 617/ 5±20/ 62 و در گروه کنترل 67 /5±48/ 62 بود که از نظر آماری معنی دار نبود (74/ 0=p). پس از مداخله، میانگین اضطراب بلافاصله بعد از شروع درد (مرحله اول مداخله) در گروه مداخله 80/ 7±25/ 44 و 12 ساعت پس از آن (مرحله دوم مداخله) 54/ 5±15/ 29 بود که در مقایسه با گروه کنترل که در مرحله اول مداخله 37/ 5±23/ 60 و در مرحله دوم مداخله 64/ 4±02/ 49 بود، کاهش معنی داری یافت(001/ 0>p).
    نتیجه گیری
    با توجه به اثربخشی رایحه بهارنارنج بر کاهش اضطراب مادران پس از سزارین، می توان از آن به عنوان روشی بهینه در بخش های بعد از سزارین بهره برد. ضمن مقرون به صرفه بودن و دسترسی آسان این روش می تواند عوارض ناشی از اضطراب را نیز در این مادران کاهش دهد.
    کلیدواژگان: اضطراب، بهارنارنج، رایحه، سزارین، طب مکمل
  • فریبا رمضان پور، نرجس بحری، لیلا باقری، طاهره فتحی نجفی صفحات 21-28
    مقدمه
    سندرم پیش از قاعدگی، یکی از شایع ترین اختلالات ژنیکولوژیک می باشد که می تواند منجر به غیبت از محل کار و یا افت وضعیت تحصیلی شود. از آنجایی که اولین قدم برای پیشگیری و درمان این اختلال شناخت شیوع و شدت آن است، مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع و شدت و عوامل مرتبط با سندرم پیش از قاعدگی انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه مقطعی در سال 1392 بر روی 270 نفر از دانشجویان دختر مشغول به تحصیل شهر گناباد انجام شد. این دانشجویان سیکل های قاعدگی منظم داشته و بیماری جسمی یا روانی نداشتند. مشارکت کنندگان پس از تکمیل فرم مشخصات فردی و اجتماعی، به مدت دو سیکل متوالی فرم ثبت وضعیت روزانه علائم سندرم پیش از قاعدگی را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کای اسکوئر و تی دانشجویی انجام شد. میزان p کمتر از 05/ 0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    فراوانی سندرم پیش از قاعدگی 1/ 78% بود. شدت این عارضه در 13 نفر (7/ 4%) از دانشجویان شدید، در 34 نفر (8/ 12%) متوسط و در 196 نفر (5/ 72%) خفیف بود. سندرم پیش از قاعدگی در سنین بالاتر (012 /0=p) و عدم رضایت از درآمد خانواده (037/ 0=p) به طور معنی داری بیشتر بود. سایر متغیرها از جمله وزن، شاخص توده بدنی، سن منارک، قومیت، مقطع تحصیلی، تحصیلات پدر و مادر، وضعیت اقتصادی، وضعیت واحد مسکونی و انجام ورزش هفتگی ارتباط آماری معنی داری با سندرم پیش از قاعدگی نداشتند (P>0.05).
    نتیجه گیری
    شیوع سندرم پیش از قاعدگی در دانشجویان شهر گناباد بالا و در اکثر موارد از نوع خفیف می باشد. با توجه به شیوع بالای این عارضه، برنامه ریزی های بهداشتی مناسب برای تعدیل آن پیشنهاد می شود.
    کلیدواژگان: ایران، سندرم پیش از قاعدگی، فاکتورهای اجتماعی، فاکتورهای فردی، میزان بروز
|
  • Jamileh Malakouti, Azizeh Farshbaf Khalili, Atefeh Kamrani Pages 1-11
    Introduction

    esteem and other psychological problems by itching and even ulcers in the affected areas for pregnant women. This study was performed with aim to determine the effect of sesame and sweet almond oil on the prevention of striae and itching caused by it in primiparous women.

    Methods

    This triple-blind randomized controlled clinical trial was done on 150 primiparous women at 5 health centers affiliated to Arak University of Medical Sciences in 2013-2014. The randomization of two intervention and one control groups was performed by block randomization method. Intervention and control groups received 1cc sesame، 1 cc Sweet almond oil، and 1cc Placebo، respectively، 2 times daily for 20 weeks. The severity of striae was evaluated based on used method by Davey and the severity of itching based on used method by Kamini. Data was analyzed using SPSS software (version 13)، and independent t-test، chi-square test and، Kruskal–Wallis، and two states logistic analysis.

    Results

    Striae at 35-38 weeks of pregnancy were observed in 59. 2%، 16. 7%، and 82% of participants in sweet almond oil، sesame oil، and control groups، respectively. Abdominal itching was reported in 65. 3%، 10. 5%، and 78% of participants in sweet almond oil، sesame oil and control groups، respectively. Nobody of sesame oil consumers reported severe abdominal itching، while 17 cases (34. 7%) of sweet almond oil consumers reported severe abdominal itching (P<0. 001). Kruskal-wallis test showed significant difference between three groups in terms of striae and itching (P<0. 001).

    Conclusions

    The results of this study showed that both sweet almond oil and sesame oil are effective on reducing the incidence and severity of striae and itching caused by it in primiparous women.

    Keywords: Primiparous women, Sesame oil, Striae Gravidarum, Sweet almond oil
  • Forouzan Sharifipour, Azam Bakhteh, Mandana Mirmohammad Ali Pages 12-20
    Introduction
    Today, cesarean section has been regarded as one of the most common gynecological surgeries. Post-cesarean anxiety is associated with reduced resistance against infections, increased use of analgesics, and delayed wound healing. So, management of post-cesarean anxiety is very important for maternal health and newborn care and breastfeeding. This study was performed with aim to evaluate the effect of Citrus aurantium aroma on post-cesareananxiety.
    Methods
    This two-group randomized clinical trial study was performed on 80 pregnant women referred to Kermanshah Motazedi Hospital for cesarean in 2014. In intervention group, aromatherapy with 3 drops of citrus aurantium essence was performed immediately after pain onset and 12 hours later, and in control group, aromatherapy using normal saline was performed in the same way. Level of anxiety was evaluated using STAI[1] scale before and half hour after the both interventions. Data was analyzed using SPSS software (Version 18), and Fisher-test, chi-square, independent t-test, Repeated Measurement-test, and paired t-test. P< 0.05 was considered statistically significant.
    Results
    The mean of anxiety before the intervention was 62.2± 5.617 in intervention group and 62.48±5.67 in control group that was not statistically significant. After the intervention, mean of anxiety immediately after the onset of pain (first stage of intervention) in intervention group was 44.25± 7.8 and 12 hours later (second stage of intervention) 29.15± 5.54 that compared with control group in the first stage of intervention was 60.23± 5.37 and the second stage of intervention 49.02± 4.64, was significantly reduced (P<0.001).
    Conclusion
    According to effectiveness of Citrus aurantium aroma in reducing anxiety in women after cesarean, it can be optimized as a method used in post-caesarean section. In addition to cost-effectiveness and easy access, the mother's complications caused by anxiety can be reduced.
    Keywords: Anxiety, Aroma, Cesarean, Citrus aurantium, Complementary medicin
  • Fariba Ramezanpour, Narjes Bahri, Leila Bagheri, Tahereh Fathi Najafi Pages 21-28
    Introduction
    Premenstrual syndrome (PMS) is one of the most common gynecologic complications leading absence of work and decline in educational performance. Since the first step for prevention and management of PMS is awareness of its incidence and severity, this study was performed with aim to evaluate the incidence and severity of premenstrual syndrome and its related factors.
    Methods
    This cross-sectional study was performed on 270 female students educating in Gonabad in 2013. They had regular menstrual cycle and no history of physical or mental disorders. Participants after completing the social and demographic questionnaires, they filled out Daily Record of Severity of Problems chart (DRSP) for two successive menstrual cycles. Data were analyzed using SPSS software (version 16), and Chi-square and student-t test.
    Results
    Frequency of premenstrual syndrome was 78.1%. The severity of this syndrome was severe in 13 students (4.7%), moderate in 34 (12.8%), and mild in 196 (72.5%). PMS was significantly higher with increasing age and dissatisfaction regarding family income (P=0.012, P=0.037, respectively). There is no significantly relation between PMS and weight, BMI, menarche age, ethnicity, education level, father and mother's education, economic situation, home status and weekly exercise (P>0.05).
    Conclusion
    The incidence of PMS is high and in most cases mild among Gonabad's students. Considering the incidence of this syndrome, designing health programs for managing PMS is recommended.
    Keywords: Demographic factors, Incidence, Iran, Premenstrual syndrome, Social factors