فهرست مطالب

فصلنامه آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی
سال چهارم شماره 3 (پیاپی 15، پاییز 1389)

  • تاریخ انتشار: 1389/09/24
  • تعداد عناوین: 9
|
  • یوسف دوستار، داریوش مهاجری، رامین کفاش الهی صفحات 869-874
    تومور مقاریتی قابل انتقال یک نئوپلاسم شایع در سگ سانان می باشد و با آمیزش جنسی و به صورت توده های متعدد نئوپلاستیک دردستگاه تناسلی خارجی در هردو جنس اتفاق می افتد. تومور مقاربتی قابل انتقال سگ سانان دارای کاریوتایپ ویژه و غیرمعمول بوده و خاستگاه سلول مشخص نیست ولی به نظر می رسد با توجه به ننایج ایمنوفنوتایپینگ، منشا آنها هیستیوسیت ها باشند. در این مطالعه تعداد 10 قلاده سگ که دارای تومور قابل انتقال مقاربتی بودند انتخاب گردید. شیمی درمانی نیز با تزریق وریدی تک دز سولفات وین کریستین (025/0 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن) انجام شد. نمونه برداری از تومور، قبل و بعد از شیمی درمانی جهت تهیه مقاطع بافتی با رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین و تانل، برای ارزیابی آپوپتوز انجام شد. در آسیب شناسی بافتی، قبل از شیمی درمانی سلول های نئوپلاستیک به صورت توده های یک دست قابل مشاهده بودند. بعداز شیمی درمانی کاهش سلول های نئوپلاستیک از طریق وقوع آپوپتوز قابل مشاهده بود. آنالیز آماری داده ها اختلاف معنی داری را از نظر میزان وقوع آپوپتوز، قبل و بعد از شیمی درمانی نشان داد (003/0p<). این مطالعه نشان داد که سولفات وین کریستین توانائی القاء آپوپتوز را در سلول های نئوپلاستیک تومور مقاربتی قابل انتقال سگ سانان دارد.
    کلیدواژگان: تومور مقاربتی قابل انتقال سگ ها، سولفات وین کریستین، آپوپتوز
  • حمید میرزایی، افشین جوادی، یوسف انگوری صفحات 875-882
    هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر پروبیوتیک های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، لاکتوباسیلوس کازئی، بیفیدوباکتریوم آنگولاتوم و بیفیدوباکتریوم بیفیدوم بر سرعت رشد سالمونلا پاراتیفی در شرایط رشد توامان در شیر می باشد. برای این منظور، ابتدا به داخل 500 میلی لیتر شیر استریل، cfu/ml108×5/1 باکتری سالمونلا پاراتیفی فعال شده اضافه و بعد از همگن سازی در 5 ارلن مایر استریل به طور مساوی توزیع شد. ارلن اول به عنوان کشت انفرادی لحاظ گردید و به ارلن های دوم تا پنجم به ترتیب cfu/ml108×5/1 از باکتری های پروبیوتیک فوق الذکر تزریق و بعد از 24 و 48 ساعت گرمخانه گذاری در دمای 37 درجه سانتی گراد، pH و تعداد سالمونلا پاراتیفی موجود در هر میلی لیتر از آن ها به ترتیب با استفاده از pHمتر و کشت مخلوط در محیط سالمونلا شیگلا آگار (SSA ) محاسبه گردید. این عملیات 10 بار تکرار و میانگین pH و سالمونلا پاراتیفی موجود در هر میلی لیتر از کشت انفرادی و کشت های توامان با پروبیوتیک ها با استفاده از آزمون های آماری مورد مقایسه قرار گرفتند. بر اساس آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح 05/0α= در 24 و 48 ساعت گرمخانه گذاری، رشد توامان لاکتوباسیلوس کازئی، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتریوم بیفیدوم به طور معنی دار رشد سالمونلا پاراتیفی را مهار کردند (01/0p<). لکن در همین شرایط تاثیر مهاری رشد توامان بیفیدوباکتریوم آنگولاتوم معنی دار نبود. در ضمن در 24 و 48 ساعت اول گرمخانه گذاری، رشد توامان پروبیوتیک های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، لاکتوباسیلوس کازئی و بیفیدوباکتریوم بیفیدوم، pH نمونه های شیر را در مقایسه با نمونه شاهد به طور معنی دار کاهش دادند (01/0p<). در مجموع می توان گفت که مصرف محصولات حاوی بیفیدوباکتریوم بیفیدوم، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس کازئی می تواند در جلوگیری از بروز عفونت با سالمونلا پاراتیفی واقع شود. البته انجام مطالعات بیشتر در این زمینه به ویژه در شرایط بدن موجود زنده ضرورت دارد.
    کلیدواژگان: سالمونلا پاراتیفی، پروبیوتیک ها، رشد توامان، شیر
  • محمد مشایخی، میرهادی خیاط نوری، امیررضا عبادی، فرامرز پناهی شادباد صفحات 883-890
    هدف از انجام این تحقیق، تعیین ارتباط بین اثرات کمبودهای تحت بالینی ویتامین A، اسید آسکوربیکو روی با بیماری پنومونی در گوسفندان می باشد. این مطالعه مقایسه ای روی چهارصد راس گوسفند مبتلا به پنومونی تب دار و یک صد راس گوسفند به ظاهر سالم انجام گرفت. تمامی گوسفندان از نژاد قزل با سن 6 ماه تا 2 سال و وزن 60-35 کیلوگرم انتخاب شدند. نمونه گیری در طول فصل تابستان و پائیز در شهرستان میاندوآب انجام شد. روش انتخاب مبتلایان به پنومونی تب دار با انتخاب گوسفندانی انجام می گرفت که به تازگی علایم تنفس سطحی و سریع، دیسپنه، سرفه، ترشحات بینی و صداهای غیرطبیعی ریوی را نشان می دادند. مبتلایانی که بیش از یک روز بی اشتها یا تب داشتند، در این مطالعه قرار نگرفتند. گوسفندانی که هیچ گونه علایم بیماری خاصی را نشان نمی دادند، پس از معاینه عمومی به عنوان گروه به ظاهر سالم انتخاب شدند. پس از خون گیری از ورید وداج، نمونه ها برای اندازه گیری مقادیر سرمی روی، ویتامین A و اسید آسکوربیک به آزمایشگاه ارسال گردید. در تجزیه و تحلیل آماری نتایج، میانگین مقادیر سرمی ویتامین A، اسید آسکوربیک و روی در گروه کنترل به ترتیب برابر با 26/0±94/46 میکروگرم بر دسی لیتر، 05/0±83/1 میلی گرم بر دسی لیتر و 86/1±25/183 میکروگرم بر دسی لیتر بود که این میزان در مقایسه با عیار سرمی ویتامین A، اسید آسکوربیک و روی گوسفندان مبتلا به پنومونی به ترتیب برابر با 19/0±45/42 میکروگرم بر دسی لیتر، 02/0±47/1 میلی گرم بر دسی لیتر و 77/1±59/134 میکروگرم بر دسی لیتر اختلاف معنی دار (000/0=p) داشت. بنابراین چنین می توان نتیجه گیری کرد که بین کمبود تحت بالینی میزان سرمی ویتامین A، اسید آسکوربیک و روی گوسفندان و پنومونی یک ارتباط معنی دار وجود دارد.
    کلیدواژگان: ویتامین A، اسید آسکوربیک، روی، پنومونی، گوسفند نژاد قزل
  • مهرداد نشاط قراملکی، میر هادی خیاط نوری، بهرنگ اسلامی، سیامک مشهدی رفیعی صفحات 891-898
    پروژستین ها به طور کلی برای جلوگیری از بارداری به روش هورمونی در انسان و حیوانات کاربرد فراوان دارند.فرآورده های پروژسترون و مدروکسی پروژسترون استات دردرمان سندرم ناراحتی قبل از قاعدگی و همچنین بعد از قاعدگی در انسان برای کاهش اثرات مخرب استروژن تراپی نیز به کار می روند. تجویز پروژسترون در سگ ها معمولا برای کنترل و به تاخیر انداختن فحلی صورت می گیرد. استفاده از این دارو در هنگام آنستروس مانع افزایش ترشح گنادوتروپین بیش از حد پایه شده و از برگشت چرخه فحلی جلوگیری می کند.تجویز پروژسترون در سگ های ماده بی خطر نیست و می تواند در مواردی باعث ایجاد مشکلاتی همچون هایپرپلازی کیستیک آندومتروپیومترگردد. در مطالعه پیش رو تاثیر تزریق مدروکسی پروژسترون استات بر تغییرات الکتروکاردیوگرام قلب سگ ماده بررسی شده است. برای انجام این تحقیق ابتدا پس از یکسان سازی محیطی و تغذیه ای و بررسی های لازم سگ های ماده به دو گروه 6 تایی تقسیم شدند. داروی مدروکسی پروژسترون استات به میزان 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای گروه اول و 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای گروه دوم در نظر گرفته شد. از تمامی سگ های گروه اول و دوم در زمان صفر الکتروکتردیوگرام اخذ گردید و بلافاصله داروی مدروکسی پروژسترون استات به صورت عضلانی به حیوانات تزریق شد. زمان تزریق دارو ثبت شده و یک ECG دیگر در زمان های نیم ساعت و دو ساعت پس از تزریق دارو از هر حیوان در هر دو گروه اخذ گردید. پس از ارزیابی اطلاعات به دست آمده مشاهده شد که تجویز مدروکسی پروژسترون استات در دوز 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن سبب افزایش ضربان قلب و در نتیجه کاهش فاصله PR، کاهش فاصله RR به میزان معنی داری در محدوده نرمال گردیده است و همچنین تجویز این دارو در دوز 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن باعث کاهش ضربان قلب در نتیجه افزایش فاصله PR، افزایش فاصله QT و فاصله RR به میزان معنی دار در حد نرمال شد. گمان می رود این مشاهدات ناشی از اثرات وابسته به دوز مدروکسی پروژسترون استات و خاصیت وازودیلاتوری آن بر عروق باشد که قلب را مجبور به نشان دادن واکنش های جبرانی همانند افزایش تعداد ضربان کرده است.
    کلیدواژگان: مدروکسی پروژسترون استات، سگ، الکتروکاردیوگرام
  • علی رضایی، بهبود جعفری، محمد جلیل زاده هدایتی صفحات 899-905
    گیاه اسطوخودوس از خانواده نعناع در بیشتر نقاط دنیا به حالت خودرو روییده در جنوب فرانسه، مناطق مدیترانه و در تورنتو به مقدار زیاد وجود دارد. اثرات فارماکولوژی متعدد آن عبارتند از: اثر ضد دردی، ضد التهابی، ضد افسردگی، خواب آور، آرام بخش و تسکین دهنده، شل کننده عضلات، ضد تشنج، ضد باکتری، ضد اسپاسم. به منظور مطالعه اثرات تسکینی، پیش بیهوشی و ضد اضطرابی عصاره اسطوخودوس در مقایسه با دیازپام در گروه های مختلف (36 سر موش صحرایی در شش گروه) موش های صحرایی ماده نژاد ویستار با شرایط سنی و وزنی برابر دوزهای 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم، 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم و 400 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از عصاره گیاهی، 2/1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم دیازپام و همچنین دی متیل سولفوکساید (DMSO) به عنوان دارونما با حجم برابر، 30 دقیقه قبل از ارزیابی اثرات تسکینی، پیش بیهوشی (مدت خواب القاء شده با کتامین با دوز 40 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) و ارزیابی اثرات ضد اضطرابی با استفاده از (Elevated plus maze) و (Rotrod test) به صورت داخل صفاقی تزریق شد و به گروه ششم هیچ دارویی تجویز نشد. نتایج به دست آمده بیانگر افزایش معنی دار مدت خواب القاء شده با کتامین و همچنین افزایش معنی دار مدت زمان سپری شده در بازوهای باز در گروه های تیمار با دوزهای بالا و پایین عصاره بود (p<00.1). نتایج حاصله نشان داد که عصاره اسطوخودوس در دوز 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم دارای اثرات تسکینی، پیش بیهوشی و ضد اضطرابی است.
    کلیدواژگان: اسطوخودوس، تسکینی، ضد اضطرابی، دیازپام، ماز صلیبی شکل
  • حسن قهری، امیرحسین سلیمان نژاد، داریوش مهاجری، افشین ذاکری صفحات 907-914
    هدف از انجام این آزمایش بررسی تغییرات آسیب شناختی کلیه و فراسنجه های خونی مرتبط با آن در جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی سطوح پایین آفلاتوکسین و مواد جاذب سموم قارچی بود. این آزمایش از سن 7 روزگی در قالب طرح کاملا تصادفی با 9 تیمار آزمایشی و چهار تکرار و با در نظر گرفتن دوازده قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی جمعا روی 432 قطعه جوجه گوشتی انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره شاهد، 2) جیره حاوی آفلاتوکسین، تیمارهای شماره 3 تا 7 ) به ترتیب، جیره های حاوی آفلاتوکسین به اضافه 2/0، 4/0، 6/0، 8/0 و 0/1 درصد اسید هیومیک، 8 و 9) به ترتیب جیره حاوی آفلاتوکسین همراه با 5/0 درصد بنتونیت سدیم و 1/0 درصد دیواره سلولی مخمر بود. در سن 35 روزگی نمونه خونی اخذ و جهت تعیین میزان کلسیم، فسفر، ازت اوره ای و کراتینین مورد آزمایش قرار گرفت. همچنین از هر تیمار آزمایشی، 12 قطعه به طور تصادفی انتخاب و جهت انجام آزمایشات آسیب شناختی مورد استفاده قرار گرفتند. جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی ppb254 آفلاتوکسین، ضایعات کلیوی مشخصی را در مقایسه با گروه شاهد نشان دادند. نتایج آزمایش به ترتیب بیانگر کاهش و افزایش معنی دار (01/0p<) در میزان ازت اوره ای و فسفر خون در جوجه های تغذیه شده با جیر ه حاوی آفلاتوکسین (ppb254) می باشد. افزودن اسید هیومیک و دیواره سلولی مخمر سبب کاهش اثرات جیره آلوده با آفلاتوکسین بر میزان فراسنجه های سرم خون و ضایعات آسیب شناختی کلیه گردید. نتایج این آزمایش بیانگر تاثیر جیره حاوی ppb254 آفلاتوکسین بر ضایعات آسیب شناختی و بیوشیمیایی سرم خون بوده و استفاده از دیواره سلولی مخمر و اسید هیومیک می تواند سبب کاهش اثرات مذکور در جوجه های گوشتی گردد.
    کلیدواژگان: آفلاتوکسین، جوجه های گوشتی، کلیه، فراسنجه های خونی، جاذب سموم قارچی
  • احمد قره خانی، احمد مرشدی صفحات 915-921
    برای تعیین میزان آلودگی به هرپس ویروس تیپ 1 گاوی (BHV-1) در گاوهای شیری منطقه ارومیه و ماکو و مقایسه نتایج به دست آمده، یک مطالعه مقطعی انجام شد. انتخاب نمونه ها به طور تصادفی و در سه گروه سنی (3 تا 4 سال، 5 تا 6سال و 7 سال به بالا) صورت گرفت. در هر شهرستان 22 گله انتخاب و از هر گله، 10 راس گاو جدا و از هر راس، یک نمونه شیر اخذ گردید. نمونه ها با استفاده از آزمون الایزای غیر مستقیم برای جستجوی پادتن های ضد هرپس ویروس 1 گاوی مورد آزمایش قرار گرفتند. با تعیین OD نمونه ها و درصد الایزا مثبت و الایزا منفی، نتایج به دست آمده مقایسه گردید. جهت تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار SPSS ویرایش 16، آزمون های من ویتنی، مربع کای، کروسکال والیس و نرم افزارS-Plus 2000 ، جهت پی بردن به تفاوت بین میانگین میزان آلودگی در دو منطقه و تفاوت مجموع میانگین میزان آلودگی در بین گروه های سنی با سطح اطمینان 95 درصد استفاده گردید. نتایج نشان داد میزان آلودگی در منطقه ماکو 08/34 درصد و در منطقه ارومیه 04/13 در صد بوده که حاکی از بالا بودن میزان آلودگی در منطقه ماکو است به طوری که تفاوت آماری معنی داری را بین میزان آلودگی در این دو منطقه شاهد هستیم (005/0p =). به علاوه، در بررسی مجموع میانگین میزان آلودگی در بین گروه های سنی در دو منطقه، نسبت موارد آلوده در گروه سنی اول (32 درصد) به طور معنی داری از دو گروه سنی دیگر (14 درصد) و (6 درصد) بیشتر برآورد گردید (05/0>p).
    کلیدواژگان: هرپس ویروس 1، گاو، شیر، الایزا، ارومیه، ماکو
  • عباس حیدری، علی نوبخت، علی رضا صفامهر، سامان مهدوی صفحات 923-932
    این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات گیاهان دارویی گزنه، پونه و کاکوتی بر عملکرد، کیفیت لاشه و فراسنجه های بیوشیمیایی و ایمنی خون جوجه های گوشتی انجام گردید. در این آزمایش تعداد 288 قطعه جوجه گوشتی سویه راس- 308 (مخلوط نر و ماده) در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 تیمار و 3 تکرار (هر تکرار دارای 12 قطعه جوجه) از سن 1 تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. گروه های آزمایشی شامل: 1) شاهد (جیره بدون استفاده از گیاهان دارویی)، 2) جیره حاوی 5/1 درصد گزنه، 3) جیره حاوی 5/1 درصد پونه، 4) جیره حاوی 5/1 درصد کاکوتی، 5) جیره حاوی 5/1 درصد گزنه و پونه، 6) جیره حاوی 5/1 درصد گزنه و کاکوتی، 7) جیره حاوی 5/1 درصد پونه و کاکوتی و 8) جیره حاوی 5/1 درصد گزنه، پونه و کاکوتی بودند. نتایج حاصله نشان داد که استفاده از سطوح مختلف گیاهان دارویی گزنه، پونه و کاکوتی دارای اثرات معنی داری بر عملکرد، کیفیت لاشه و فراسنجه های بیوشیمیایی خون می باشد (05/0>p). بر این اساس، بالاترین مقدار خوراک مصرفی (15/89 گرم) در گروه شاهد و کمترین مقدار آن (11/80 گرم) در گروه آزمایشی 6، کمترین درصد چربی بطنی (03/3) در گروه آزمایشی 5، بالاترین درصد سینه (54/33) در گروه آزمایشی 7، کمترین میزان کلسترول خون (97/100 میلی گرم بر دسی لیتر) در گروه آزمایشی 3 و پایین ترین سطح تری گلیسرید خون (27/38 میلی گرم بر دسی لیتر) در گروه آزمایشی 8 مشاهده گردید. نتیجه گیری می شود که استفاده از گیاهان دارویی گزنه، پونه و کاکوتی و مخلوط های آنها دارای اثرات مثبتی بر عملکرد، کیفیت لاشه و فراسنجه های بیوشیمیایی خون در جوجه های گوشتی می باشد.
    کلیدواژگان: جوجه گوشتی، کیفیت لاشه، گیاهان دارویی، عملکرد
  • محمد صدقی، ابولقاسم گلیان، پریسا سلیمانی صفحات 933-941
    این آزمایش به منظور بررسی سطوح مختلف عصاره شیرین بیان بر تولید تخم مرغ، وزن تخم مرغ، وزن مخصوص، ضریب تبدیل غذایی، کیفیت پوسته و فاکتورهای خونی مرغ های تخم گذار انجام شد. 128 قطعه مرغ تخم گذار در سن 58 هفتگی به مدت 12 هفته با چهار جیره حاوی سطوح 0، 2، 4 و 6 گرم بر کیلوگرم عصاره شیرین بیان تغذیه شدند. آزمایش در غالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار و 8 قطعه مرغ در هر تکرار انجام شد. درصد تولید تخم مرغ مرغ هایی که با جیره حاوی 4 گرم بر کیلوگرم عصاره شیرین بیان تغذیه شدند، در مقایسه با گروه کنترل، بیشتر (06/0>p) و پوسته تخم مرغ آنها نسبت به مرغ های تغذیه شده با 6 گرم بر کیلوگرم عصاره شیرین بیان ضخیم تر بود (05/0>p). درصد چربی حفره بطنی و کلسترول سرم پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی 6 گرم بر کیلوگرم عصاره شیرین بیان در مقاسیه با جیره کنترل، به طور معنی داری کاهش یافت (05/0>p). افزودن 2، 4 و 6 گرم عصاره شیرین بیان در کیلوگرم جیره، باعث افزایش تیتر SRBC کل و IgG شد.مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک، وزن تخم مرغ، وزن پوسته خشک، وزن مخصوص، درصد آلبومن و زرده و وزن اندام های داخلی مرغ های تغذیه شده با تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری نداشت. این مطالعه نشان داد که تغذیه مرغ ها با جیره حاوی 4 گرم بر کیلوگرم عصاره شیرین بیان باعث افزایش تولید تخم مرغ و کیفیت پوسته می شود. مصرف جیره حاوی 6 گرم بر کیلو گرم عصاره شیرین بیان، احتمالا چربی حفره بطنی را کاهش می دهد.
    کلیدواژگان: عصاره شیرین بیان، مرغ های تخم گذار، تولید تخم مرغ
|
  • Y. Doustar, D. Mohajeri, R. Kafash Elahi Pages 869-874
    The canine transmissible veneral tumor (CTVT) is a prevalent tumor in canidae. It is transmitted by coitus, forming multiple neoplastic masses on the external genitalia of both sexes within the family canidae. CTVT have an aberrant karyotype and the origin of the neoplastic cells is undetermined but immunophenotyping suggests that the tumor has a histocytic origin. In this study 10 dogs with canine transmissible veneral tumor were selected and received vincristine sulphate (0.025 mg/kg/b.w) chemotrapy to induce apoptosis in neoplastic cells. Biopsy specimens were collected from tumors during the growth phase, before and again after chemotherapy from the same dogs. The specimens were fixed in 10% formalin and then prepared routinely for H&E and TUNEL assays. Histopathological study of tissue section of CTVT before chemotherapy revealed sheets of uniform neoplastic cells, round to oval in shape with defined cytoplasmic border. There were a few TUNEL positive cells and mitotic figures. In tumor specimens after chemotherapy increased TUNEL positive cells and depilation of neoplastic cells in stroma of tumor were observed. Mean deference of histopathological changes and TUNEL positive cells before and after chemotherapy were significant (p
    Keywords: Canine transmissible venereal tumor, Vincristine sulphate, apoptosis
  • H. Mirzaei, A. Javadi, Y. Angouri Pages 875-882
    The aim of this study is to determine the effects of Lactobacillus acidophilus, Lactobacillus casei, Bifidobacterium angulatom and Bifidobacterium bifidum on salmonella paratyphi in associated condition in milk. At first a quantity of 1.5 × 108 cfu/ml activated S. paratyphi was added to 500 ml of sterile milk and after homogenization distributed equally in five erlene meyers. The first erlene meyer was considered as individual culture and in to the second, third, fourth and fifth erlene meyer a quantity of 1.5×108 cfu/ml of the above probiotic was inoculated respectively and after 24-48 hours of incubation at 37 oC, pH was measured by pH meter and S. paratyphi count was determined by pour plate method in SSA medium. This procedure was repeated 10 times and the mean of pH and number of S. paratyphi in one ml of individual culture and with probiotic cultures was compared using statistical analysis. According to statistical tests of ANOVA and Tukey at α=0.05, in 24 and 48 hour incubation of associated growth of L. acidophilus, L. casei and B. bifidum had significant inhibitory effect on S. paratyphi growth (p
    Keywords: Salmonella paratyphi, Probiotics, associated growth, Milk
  • M. Mashayekhi, M.H. Khayat Nouri, A.R. Ebadi, F. Panahi Pages 883-890
    The aim of this study was to determine the correlation between subclinical deficiency of Vit A, Vit C and zinc and ovine pneumonia. This study was conducted on 400 sheep affected by pneumonia and 100 apparently healthy sheep. All animals were from the Ghezel breed with the age of 0.5-2 years and body weight of 35-60 kg. Sampling was done during the summer and autumn in Miandoab province. Patients showing signs of rapid and shallow breathing, dyspnea, coughing, nasal discharge and abnormal lung sound were selected as having pneumonia. Animals without any sign of particular disease were selected as apparently healthy after general examination. Blood samples were collected from the jugular vein. The results indicated that serum levels of vitamin A, vitamin C and zinc were 46.94±0.26 (μg/dl), 1.83±0.05 (mg/dl) and 183.25±1.86 (μg/dl) in healthy sheep respectively and serum levels of vitamin A, vitamin C and zinc were 42.45±0.19 (μg/dl), 1.47±0.02 (mg/dl) and 134.59±1.77 (μg/dl) in pneumonic sheep (p=0.000) respectively. It can be concluded that there is a significant correlation between subclinical deficiency of vitamin A, vitamin C and zinc serum and ovine pneumonia
    Keywords: Vitamin A, Vitamin C, Zinc, Pneumonia, Ghezel sheep
  • M. Neshat Gharamaleky, M.H. Khayat Nouri, B. Eslami, S. Mashhadi Rafie Pages 891-898
    Progestins are useful for hormonal prevention of pregnancy in humans and animals. Progestrone and medroxy progestrone acetate are used for treatment of premenopausal syndrome and decreasing complications of estrogen therapy after menopause. Prescription of progesterone in dogs is usually done to control or delay estrus. If this drug is used at anestrous it will inhibit the gonadotropin excretion beyond the basic level and it will prevent cycle from happening again in proestrus or at the beginning of estrus progesterone will prevent ovulation. Use of progesterone is not totally safe in bitches. It can cause several problems such as cystic endometrial hyperplasia and pyrometera. In this study the effects of medroxy progestrone acetat (MPA) on electrocardiographic changes are evaluated. After nutritional and environmental uniformity and other evaluations, the animals were divided into two groups with six bitches in each group. MPA was used at 10 mg/kg for the first group and 20 mg/kg for the second group. An ECG was recorded from the first group in time zero. MPA was injected intramuscularly and immediately after ECG recording and the time of injection was noted. Another ECG was recorded 0.5 and 2 hours after injection. The same process was repeated for the second group. It was observed that MPA at 20 mg/kg increased the heart rate and consequently PR interval and RR interval were decreased significantly in normal range. Also administration of drug at 10 mg/kg decreased the heart rate and increased PR interval, QT interval and RR interval significantly in normal range. It is probable that these observations are the result of MPAs dose dependent vasodilatory nature that induces the heart to exhibit compensative reactions such as increasing heart rate.
    Keywords: Medroxy progestrone acetate, dog, eCG
  • A. Rezaie, B. Jafari, M. Jalilzadeh Pages 899-905
    Lavandula stoechas grows naturally in most parts of the world specifically south France, the Mediterranean region and Torento. The plant has various pharmacological properties including analgesic, anti-inflammatory, antidepressant, hypnotic, sedative and tranquilizer, muscle relaxant, anticonvulsant, antibacterial and antispasmodic. For studying the effectiveness of sedative, preanesthetic and anxiolytic effects of Lavandula stoechas in comparison with diazepam different groups of female Wistar rats with the same age and weight conditions received intraperitoneal injections of Lavandula stoechas (100, 200, 400 mg/kg, ip), diazepam (1.2 mg/kg, ip), dimethyl sulfoxide (DMSO) as a placebo with equal volume 30 minutes before assessing the sedative and preanesthetic effects (induced sleep duration by ketamine, 40 mg/kg, ip) and anxiolytic effects (using Elevated plus maze) and (Rotarod test). Statistical analysis of the results obtained represent a significant increase in sleep time induced with ketamine and also a significant increase in the time the rats spent in open arms of maze with high and low doses of Lavandula stoechas herbal extract (p
    Keywords: Lavandula stoechas, Sedative, Anxiolytic, Diazepam, Elevated plus maze
  • H. Ghahri, A.H. Soleymannezhad, D. Mohajeri, A. Zakeri Pages 907-914
    This study was conducted to evaluate the renal pathological changes and serum biochemical parameters in broilers fed a diet containing low-levels (254 ppb) of aflatoxin (AF) and adsorbents until 35 days of age. Seven-day-old male broilers were randomly assigned to one of the nine dietary treatments with four replicates of 12 chicks each. Treatments were: 1) control; 2) naturally AF contaminated diet (NCD); 3,4,5,6 and 7) NCD supplemented with 0.2%, 0.4%, 0.6%, 0.8% and 1%, humic acid (HA) respectively; 8 and 9) NCD supplemented with 0.5% sodium bentonite (SB) and 0.1% esterified glucomannan (E-GM), respectively. Blood samples were taken on the 35th day of the study and the phosphorus, calcium, urea nitrogen (BUN), and creatinine levels in serum were analyzed. When the chicks reached 35 days of age, the feeding trial was terminated and 12 broilers from each treatment were selected at random and were killed for pathological examination. Microscopically, the kidney in chickens fed diet containing 254ppb AF showed significant lesions, compared to control. At the end of the study, it was determined that aflatoxin caused a decrease in BUN and an increase in phosphorous levels. The addition of HA and E-GM to NCD decreased both the alterations of serum biochemical parameters and the severity of lesions in the kidney. These results clearly demonstrated that histological lesions and serum biochemical changes were observed in chickens fed a diet containing 254ppb AF and that addition of dietary E-GM and HA is effective in counteracting the toxic effects of naturally contaminated feed with mycotoxins.
    Keywords: Aflatoxin, Broiler, kidney, serum biochemical parameters, Adsorbents
  • A. Gharekhani, A. Morshedi Pages 915-921
    A cross sectional study was performed to find out and compare the infection rate to BHV-1 of dairy cattles in Urmia and Maku. Random sampling in three age groups of (3-4, 5-6 and 7 years and more) was done. In every region 22 cattle herds were selected, from each cattle herd 10 cows were picked out and a sample of milk was collected from each cow. Individual milk samples were investigated by indirect ELISA method in order to determine the presence of BHV-1 antibodies in the sample. By determining the OD of the samples and the percentage of positive and negative ELISA, the results were compared. Data analysis was performed by SPSS (Ver.16) and S-plus 2000 software with Mann-Whitney, Chi- square and Kruskal-Wallis tests to find out the difference between the average infection in the two regions and the difference between the total average of infection rate between the age groups (p
    Keywords: BHV, 1, Cattle, Milk, ELISA, Urmia, Maku
  • A. Heydari, A. Nobakht, A.R. Safamehr, S. Mahdavi Pages 923-932
    This experiment was conducted to evaluate the effects of using Nettle,Menta pulagum and Zizaphora medicinal plants on performance, carcass quality, blood biochemical parameters and blood cells of broilers. The experiment was conducted in a completely randomized design with 288 broilers (Ross-308) in 8 treatments and 3 replicates (with 12 birds in each replicate) from 1 to 42 days and included: 1) control group without using any medicinal plants, 2) 1.5% of Nettle, 3) 1.5% of Menta pulagum, 4) 1.5% of Zizaphora, 5) 1.5% of Nettle and Menta pulagum, 6) 1.5% of Nettle and Zizaphora, 7) 1.5% of Menta pulagum and Zizaphora, 8) 1.5% of Nettle,Menta pulagum and Zizaphora. The results showed that using these medicinal plants and their mixtures had significant effects on performance, carcass traits and blood biochemical parameters of broilers (p
    Keywords: Broilers, Carcass traits, medicinal plants, Performance
  • M. Sedghi, A. Golian, P. Soleymani Pages 933-941
    The objective of this study was to determine the effects of various levels of dietary licorice extract on egg production, egg weight, specific gravity, feed conversion ratio, egg shell quality and blood parameters. One hundred and twenty eight laying hens (58 weeks old) were used in a completely randomized block design to test four diets with 4 replicates of 8 birds each. The four diets were supplemented with 0, 2, 4 or 6 g/kg of diets licorice extract. Hens fed the diet supplemented with 4 g/kg of licorice extract had greater (p
    Keywords: Licorice extract, laying hen, egg production