فهرست مطالب

Reproductive BioMedicine - Volume:17 Issue: 3, Mar 2019

International Journal of Reproductive BioMedicine
Volume:17 Issue: 3, Mar 2019

  • تاریخ انتشار: 1398/02/11
  • تعداد عناوین: 8
|
  • مقایسه افسردگی و اضطراب در زوجین بارور و نابارور: یک مطالعه متاآنالیز
    حسین فلاح زاده، حسن زارعی محمودآبادی، مهدیه ممیزی*، حکیمه ملاکی مقدم، نعیمه کی قبادی صفحات 153-162
    مقدمه
    افسردگی و اضطراب از شایعترین واکنش ها در زوج های نابارور هستند. مطالعات متعددی برای بررسی اختلالات روانپزشکی در زوجین نابارور و بارور انجام شده است. بنابراین، این متاآنالیز برای مقایسه افسردگی و اضطراب در زوج های بارور و نابارور در مطالعات مختلف انجام شده است.
    هدف
    این متاآنالیز برای مقایسه افسردگی و اضطراب در زوج های بارور و نابارور در مطالعات مختلف انجام شده است.
    موارد و
    روش ها
    پژوهشگران مقاله های مرتبط را در پایگاه های اطلاعاتی از جمله WHO، PubMed،Cochrane Library ، Scopus، Science Direct، Medline، EMBASE و پایگاه های فارسی شامل پایگاه مرکز اطلاعات جهاد دانشگاهی (SID) و IranMedx در سال های 2005 تا 2017 جستجو کردند. کلید واژه های اصلی که برای جستجو استفاده شد افسردگی، اضطراب، ناباروری، باروری بود. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار Comprehensive Meta Analysis/2.0 انجام شد.
    نتایج
    با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی 42 مقاله بازیابی شد. پس از بررسی معیارهای ورود و خروج، 11 مقاله وارد مطالعه شد. در نهایت، 8 مقاله منتشر شده در مورد مقایسه افسردگی و اضطراب، 2 مقاله منتشر شده در مورد مقایسه افسردگی و 1 مقاله منتشر شده در مورد مقایسه اضطراب در زوج های بارور و نابارور انتخاب شدند. نتایج حاصل از آزمون ناهمگونی نشان دهنده ناهمگونی معناداری در میان تمام مقالاتی که در این متاآنالیز در زمینه افسردگی و اضطراب وارد شد، بود. نتایج نشان داد که افسردگی (1/78-0/63CI= ،95% ;1/21Hedges’g= 0/0001p=) و اضطراب (0/73-0/54CI= ،95% ;0/63Hedges’g= 0/00001p=) در زوجین نابارور بیشتر از زوجین بارور بود. نتایج نشان داد که احتمال تورش انتشار در این مطالعه وجود ندارد.
    نتیجه گیری
    تجزیه و تحلیل مقالات وارد شده در این متاآنالیز نشان داد که نمرات افسردگی و اضطراب در زوج های نابارور بالاتر از زوج های بارور است.
    کلیدواژگان: افسردگی، اضطراب، ناباروری، باروری
    چکیده مشاهده متن مقاله مروری زبان: انگلیسی
  • فلزات سنگین، بیومارک های استرس اکسیداتیو و تغیرات عملکردی اسپرم: یک مطالعه مورد شاهدی
    آنی یان وو صفحات 163-174
    مقدمه
    استرس اکسیداتیو به وجود آمده به وسیله فلزات سنگین در به وجود آمدن عملکرد غیرطبیعی اسپرم و ناباروری مردانه دخیل دانسته شده است.
    هدف
    سطح سرمی و سمینال فلزات سنگین با بیومارکرهای استرس اکسیداتیو در مردان بارور و نابارور مقایسه شد.
    موارد و
    روش ها
    در کل 130 مرد بین 60-20 سال شامل 30 نفر با آزواسپرمی، 50 نفر با الیگواسپرمی و 50 مرد با اسپرم نرمال مورد مطالعه قرار گرفتند. آنالیز سیمن طبق دستورالعمل سازمان بهداشت جهانی انجام شد. بیومارکرهای استرس اکسیداتیو شامل ظرفیت کلی آنتی اکسیدانی (TAC)، پراکسیداز کلی پلاسما (TPP)، اندکس استرس اکسیداتیو (OSI)، ویتامین C (Vit c)، و نیتریک اکساید (NO)، به همراه فروکتوز به وسیله کالری متری اندازه گیری شد. فلزات سنگین سرم و سمینال شامل روی (Zn)، سلنیوم (Se)، کادمیوم (Cd)، و سرب (Pb)، به وسیله اسپکتروفتومتری جذب اتمی اندازه گیری شد.
    نتایج
    مردان آزواسپرمیک و اولیگواسپرمیک میزان بالاتری از سمینال پراکسیداز (0/00=TPP, p) فلزات سنگین سرم ((0/01=Cd, Pb, Se, Zn, (p)و میزان کمتری از تعداد اسپرم، درصد تحرک، آنتی اکسیدان های سرم و سمینال ((0/01=Gsh, No, Tac, Vit c, (p)در مقایسه با مردان با اسپرم نرمال نشان دادند. پراکسیداز سمینال بالاتر (0/001=TPP, p)، فلزات سنگین بالاتر ((0/03=Cd, Pb, (p) و تعداد اسپرم کمتر، درصد و تحرک کمتر و آنتی اکسیدان های سمینال کمتر ((0/00TAC, NO, (p=) همچنین در مردان آزواسپرمیک در مقایسه با مردان اولیگواسپرمیک مشاهده شد. همچنین ارتباط منفی بین فروکتوز سمینال و ویتامین C سمینال (0/015p= ،0/535-r= )) 0/000p= ،0/734-(r= ) GSH000/0p= ،714/0-NO (r= )000/0p= ،774/0-(r= Zn و       000/0p= ،719/0-(r=  Seفقط در مردان آزواسپرمیک مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    افزایش میزان فلزات سنگین، افزایش پراکسیداسیون چربی و نقصان آنتی اکسیدانی در ارتباط با عملکرد غیرطبیعی اسپرم در مردان مشاهده شد.
    کلیدواژگان: فلزات سنگین، آنتی اکسیدان ها، پراکسیداسیون لیپید، استرس اکسیداتیو، عملکرد اسپرم
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: انگلیسی
  • بررسی اثرات سوء انجماد شیشه ای بر روی بلوغ، میزان بقاء، و کیفیت اجزای سلولی تخمک بعد از بلوغ آزمایشگاهی در بیماران سرطانی; یک مطالعه تجربی
    مهدی محسن زاده*، نسیم طبیب نژاد، محبوبه وطن پرست، فاطمه انباری، محمدعلی خلیلی، مژگان کریمی زارچی صفحات 175-184
    مقدمه
    بلوغ آزمایشگاهی (IVM) تخمک های گرفته شده از بافت تخمدان بیماران سرطانی، و انجماد تخمک ها به روش انجماد شیشه ای بعنوان یکی از راه  حل های حفظ باروری بیماران می باشد.
    هدف
    بررسی اثر انجماد شیشه ای بر روی بلوغ تخمک ها، میزان زنده ماندن و بقاء، میزان قابل مشاهده بودن دوک میوزی (MS)، زونا پلوسیدا (ZP birefringence) و جهت ارزیابی کیفیت تخمک.
    موارد و
    روش ها
    بافت تخمدان از 19 بیمار با میانگین سنی 5/06±31/74 گرفته شد. کمپلکس تخمک-مومولوس از فولیکول های این بافت ها کشیده شد. 102 تخمک نارس جمع آوری گردید. در گروه کنترل، بر روی 43 تخمک نارس فرآیند بلوغ آزمایشگاهی انجام داده شد. در گروه 1، 30 تخمک نارس با محیط کشت همراه با فاکتور تمایز رشد-9 (GDF9) به بلوغ رسانده شد و در گروه 2، 29 تخمک نارس در محیط کشت فاقد GDF9 به بلوغ رسانده شد. میزان زنده ماندن و بقاء، میزان بلوغ، میزان قابل مشاهده بودن دوک میوزی و همچنین بازتابش زوناپلوسیدا تخمک ها بررسی گردید.
    نتایج
    میزان بلوغ تخمک های نارس در گروه کنترل (55/8 %) بصورت معنی داری بالاتر از دو گروه دیگر بود. میزان بلوغ در گروه 1 با محیط کشت دارای    23/3% GDF9 و در گروه 2 که فاقد GDF9 بود 27/6 % بود (0/05p<). همچنین میزان توقف رشد و دجنریشن تخمک ها نیز در گروه کنترل پایین تر از سایر گروه ها بود. همچنین میزان زنده ماندن و بقاء تخمک ها بعد از انجماد شیشه ای در گروه 1 و 2 قابل مقایسه بود و تفاوت چندانی نداشت. همچنین میزان قابل رویت بودن دوک میوزی در گروه کنترل 74/4 % بود که بطور معنی داری بالاتر از دو گروه دیگر بود (0/05p<). میزان ZP birefringence نیز در گروه کنترل در مقایسه با گروه های دیگر بالاتر بود.
    نتیجه گیری
    نتایج نشان داد که انجماد شیشه ای اثرات زیان باری بر روی بلوغ تخمک های نارس دارد. این اثرات مضر بر روی میزان زنده ماندن و بقاء تخمک، ZP birefringence و میزان قابل مشاهده بودن دوک میوزی تخمک ها نیز مشاهده گردید.
    کلیدواژگان: بلوغ آزمایشگاهی، انجماد شیشه ای، حفظ باروری، میزان بلوغ، دوک میوزی، زوناپلوسید
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: انگلیسی
  • بررسی میسان بیان شن کدکننده گیرنده پروشسترون طی پلی مورفیسم + 333 G/A در بیماران مبتلا به آندومتریوز
    سپیده موسی زاده، آزاده قاهری، مریم شاه حسینی، رضا افلاطونیان، پروانه افشاریان* صفحات 185-194
    مقدمه
    مطالعات نشان داده است که بیماری آندومتریوز یک بیماری مقاوم به پروژسترون است. همچنین اثرات پروژسترون بر بافت هدف به واسطه گیرنده پروژسترون انجام می پذیرد. این گیرنده دارای دو ایزوفورم می باشد که PR-A وPR-B  نامیده می شوند. این ایزوفورم ها به لحاظ عملکردی متفاوت هستند.    پلی مورفیسمی که به طور عمده در بخش پروموتری ژن کدکننده گیرنده پروژسترون مورد مطالعه قرار گرفته است، پلی مورفیسم +331G/A (rs10895068) است.
    هدف
    سطح بیان متفاوت ایزوفورم های گیرنده پروژسترون در طی پلی مورفیسم +331G/A می تواند عملکرد هورمون پروژسترون را تحت تآثیر قرار داده و از این طریق باعث کاهش علائم و استعداد ابتلا به بیماری آندومتریوز شود.
    موارد و
    روش ها
    این مطالعه تحلیلی مورد- شاهدی در پژوهشگاه رویان واقع در تهران طی سال های 2012- 2015 انجام شد. در طی این مطالعه نمونه خون از 102 زن سالم بارور و 98 بیمار مبتلا به آندومتریوز مراجعه کننده به پژوهشگاه رویان که با روش لاپاروسکوپی بیماری آن ها تشخیص داده شده بود، گرفته شد. بعد از استخراج DNA، فراوانی اللی و ژنوتیپی افراد با تکنیک PCR-RFLP سنجیده شد. سپس استخراج RNA از نمونه های بافت یوتوپیک انتخاب شده بیماران مبتلا به آندومتریوز انجام شد. اندازه گیری میزان mRNA دو ایزوفورم PR-A و PR-B از طریق تکنیک Real-time PCR انجام شد.
    نتایج
    فراوانی ژنوتیپ های GG و GA در موقعیت پلی مورفیسمی +331G/A در گروه بیمار به ترتیب 98/04% و 1/96% و در گروه کنترل 97/96% و 2/04% بدست آمد که این فراوانی ها در بین دو گروه معنادار گزارش نشد (0/05<p). اگرچه داده های ما نتوانست تفاوت معناداری را در بین فراوانی ژنوتیپ های گروه بیمار در مقایسه با گروه کنترل نشان دهد، با این حال، سطح بیان ایزوفورم PR-B در بافت یوتوپیک افراد بیمار دارای ژنوتیپ GA در مقایسه با افراد بیمار دارای ژنوتیپ GG افزایش معناداری را نشان داد (0/017=p). هرچند سطح بیان ایزوفورم PR-A در افراد بیمار دارای ژنوتیپ های GA و GG تفاوت معناداری را نشان نداد (0/73=p).
    نتیجه گیری
    یافته های ما نشان دادند که سطح بیان ایزوفورم PR-B در بیماران دارای ژنوتیپ GA در مقایسه با بیماران دارای ژنوتیپ GG بالاتر است. بنابراین، پلی مورفیسم +331G/A می تواند منجر به افزایش فعالیت رونویسی از پروموتر ژن ایزوفورم PR-B گردد. این افزایش بیان در بیماران دارای ژنوتیپ GA می تواند بر عملکرد پروژسترون تاثیر گذاشته و علائم بیماری آندومتریوز را کاهش دهد.
    کلیدواژگان: آندومتریوز، گیرنده پروژسترون A، گیرنده پروژسترونrs10895068
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: انگلیسی
  • بررسی اثر افزودن رزمارینیک و آسکوربیک اسید به محیط انجمادی تخمک های موش، بر میزان باروری آنها
    عبدالله برجی زاده، حمید احمدی، عرفان دانشی، دائم روشنی، فردین فتحی، مهداد عبدی، شرکو ناصری، مرتضی ابوذری پور* صفحات 195-200
    مقدمه
    انجماد تخمک ها یک مرحله حیاتی برای گسترش و حفظ منابع ژنتیکی حیوانات است. تخمک ها در طی پروسه انجماد از آسیب های مورفولوژیکی و عملکردی قابل توجهی رنج می برند. استرس اکسیداتیو یکی از عوارض نامطلوبی است که انجماد بر تخمک ها اعمال می کند.
    هدف
    در مطالعه ی حاضر، اثرات آنتی اکسیدانی اسید آسکوربیک و اسید رزمارینیک را بر کیفیت باروری تخمک های موش فریز -دفریز شده مورد بررسی قرار داده ایم.
    موارد و
    روش ها
    محلول پایه شامل پروپاندیول (7/5%) و اتیلن گلیکول (7/5%) بعنوان محیط تعادلی بوده و از پروپاندیول (15%)، اتیلن گلیکول (15%) و سوکروز نیم مولار بعنوان محیط انجمادی استفاده شد. در گروه اول (کنترل) هیچ ماده به محیط انجمادی افزوده نشد، در گروه های دوم و سوم به ترتیب نیم میلی مول اسید آسکوربیک و 105میکرومول اسید رزماری به محیط انجمادی افزوده گشت. در گروه چهارم ترکیب دوزهای مشابه اسیدرزماری و اسید آسکوربیک به محیط انجمادی اضافه گردید. تخمک های موش برای مدت یک ماه در حالت انجماد حفظ شدند.
    نتایج
    افزودن اسید آسکوربیک و اسید رزماری به محلول انجماد، بقا و بلوغ تخمک های ژرمینال و نیز میزان لقاح و رشد به مرحله 4 سلولی را بهبود بخشید. اسید اسکوربیک موثرتر از اسید رزماری بوده و زمانی که این دو ماده به شکل ترکیبی به محیط انجمادی اضافه شدند اثرات مطلوب تری بر کیفیت و تکامل پس از انجماد جنین ها اعمال کردند.
    نتیجه گیری
    این نتایج نشان می دهد که اضافه کردن غلظت تجمعی نیم میلی مول اسید آسکوربیک و 105میکرومول اسید رزماری به محیط انجمادی    تخمک های ژرمینال موش اثرات کیفی ارزشمندی بر بقاء و بلوغ آنها دارد.
    کلیدواژگان: انجماد سریع، آنتی اکسیدان، باورری
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: انگلیسی
  • بررسی پلی مورفیسم های سیتوکروم 17 (T-34C) و سیتوکروم 19 (Trp 39 Arg) در سندرم تخمدان پلی کیستیک: یک مطالعه مورد-شاهدی
    زهره رحیمی*، احسان محمدی صفحات 201-208
    مقدمه
    آنزیم سیتوکروم P450 (CYP) 17 برای بیوسنتز آندروژن ضروری است. همچنین آنزیم CYP 19 آندروژن ها را به استروژن های آروماتیک تبدیل می کند. هردو پلی مورفیسم ممکن است یک فاکتور خطر برای سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) باشند.
    هدف
    هدف مطالعه کنونی بررسی اثر CYP17A1 T-34C and CYP19A1 (Trp 39 Arg)) در پاتوژنز PCOS در جمعیتی با زمینه نژادی کرد از غرب ایران بود.
    موارد و
    روش ها
    مطالعه مورد-شاهدی کنونی شامل 50 بیمار داری PCOS و 109 کنترل بود. پلی مورفیسم های CYP17A1 T-34C) و CYP19A1 (Trp 39 Arg به وسیله واکنش زنجیره پلی مراز-پلی مورفیسم طولی قطعه محدود کننده تعیین شد. همچنین ارتباط پلی مورفیسم ها با پارامترهای بیوشیمیایی آنالیز گردید.
    نتایج
    میزان سرمی استرادیول در بیماران دارای PCOS بطور معنی داری نسبت به زنان سالم پایین تر بود. اما میزان دهیدرو اپی آندروسترون (DHEA) در بیماران بطور معنی داری در مقایسه با کنترل بالاتر بود. همچنین، میزان پایین تر گلوبولین متصل شونده به هورمون جنسی (SHBG) در بیماران در مقایسه با کنترل مشاهده گردید (0/06p=) فراوانی بالاتر ژنوتیپ CYP17 TC بطور معنی داری با 2/31 برابر خطر استعداد ابتلا به PCOS همراه بود (0/038p=، 5/14-1/04 CI 95/-%). فراوانی ژنوتیپ CYP19 TC در کنترل 6/4% و در بیماران 10% بود (0/42p=).
    نتیجه گیری
    مطالعه کنونی ارتباط میان CYP17A1 T-34C و خطر PCOS و عدم تاثیر پلی مورفیسم CYP19A1)) Trp 39 Arg در استعداد ابتلا به PCOS را نشان داد. علاوه بر این، مطالعه ما تغییر میزان هورمون های استروئیدی جنسی و SHBG در PCOS را نشان داد.
    کلیدواژگان: سیتوکروم 17 (T-34C)، سیتوکروم 19 (Trp 39 Arg)، سندرم تخمدان پلی کیستیک، هورمون های جنسی، گلوبولین متصل شونده به هورمون
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: انگلیسی
  • تغییرات LH (هورمون لوتئینیزان) در برنامه درمانی آنتاگونیست GnRH در سیکل های لقاح آزمایشگاهی (مطالعه مقطعی آینده نگر)
    بتول حسین رشیدی، رویا کبودمهری*، مامک شریعت، انسیه شاهرخ تهرانی نژاد، علیرضا عبدالهی، مریم باقری، فدیه حق الهی صفحات 209-216
    مقدمه
    نقش LH در فولیکولوژنز شامل تحریک سلول تکا, تولید اندروژن و حمایت از جسم زرد و تکمیل مرحله نهایی فولیکولار می باشد. یکی از مشکلات در استفاده از آنتاگونیست GnRH کاهش میزان LH می باشد.
    هدف
    هدف از این مطالعه ارزیابی سطح سرمی LH در بیماران استفاده کننده از آنتاگونیست GnRH در سه گروه از بیماران (پاسخ نرمال, پاسخ کم و پاسخ زیاد) می باشد.
    موارد و
    روش ها
    هفتاد بیمار داوطلب سیکل آنتاگونیست در برنامه درمانی لقاح آزمایشگاهی در این مطالعه مقطعی آینده نگر وارد شدند. این مطالعه در مرکز تحقیقات باروری دانشگاه علوم پزشکی تهران در فاصله زمانی انجام شد. سطح سرمی LH یک روز قبل و بعد تزریق آنتاگونیست ارزیابی شد. پیامد اولیه میزان سرمی LH و پیامد ثانویه کیفیت تخمک و جنین بود.
    نتایج
    بر اساس تست من ویتنی و فیشر تغییرات بیشتر و کمتر از پنجاه درصد LH تاثیری بر تعداد فولیکول, تخمک GV (ژرمینال وزیکول), MI (متافاز یک), MII (متافاز دو), ضخامت آندومتر نداشت. (نتایج در جدول 3 آورده شده است).
    نتیجه گیری
    ما سطح سرمی LH را در بیماران تحت سیکل آنتاگونیست ارزیابی کردیم. ما تغییرات را در سه گروه (پاسخ دهندگان ضعیف, پاسخ دهندگان قوی و پاسخ دهندگان نرمال) بررسی کردیم. طبق مطالعه ما تغییرات سرمی LH قبل و بعد تزریق آنتاگونیست چشمگیر نبود و تفاوتی در پیامد های بارداری نداشت. بنابراین عملا لزومی به اضافه کردن LH در سیکل های آنتاگونیست نمی باشد.
    کلیدواژگان: پروتکل آنتاگونیست GnRH، هورمون لوتئینیزان
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: انگلیسی
|
  • The comparison of depression and anxiety between fertile and infertilcouples: A meta-analysis study
    Hossein Fallahzadeh, Hassn Zareei Mahmood Abadi, Mahdieh Momayyezi*, Hakimeh Malaki Moghadam, Naeimeh Keyghobadi Pages 153-162
    Background
    Depression and anxiety are the most common reaction in infertile couples. Several studies have been conducted to examine the psychiatric disorders among infertile and fertile couples.
    Objective
    This meta-analysis was conducted to compare the depression and anxiety in fertile and infertile couples in various studies.
    Materials and Methods
    The authors searched articles published in multiple databases including World Health Organization, PubMed, Cochrane Library, Scopus, Science Direct, Medline EMBASE and Persian databases including Scientific InformatioDatabase (SID) and IranMedx between 2005 and 2017. The main keywords used fosearching the databases were: depression, anxiety, infertility, and fertility. Statistical analyses were performed using Comprehensive Meta-Analysis/2.0 software.
    Results
    The authors found 42 related articles after searching the databases. 11 articles entered the meta-analysis after considering the inclusion and exclusion criteria. Finally,eight articles were chosen for the comparison of depression and anxiety, two published articles for the comparison of depression, and one published article to compare anxiety in fertile and infertile couples. The results of the heterogeneity test showed a significant heterogeneity among all articles that were analyzed in this meta-analysis in the field of depression and anxiety. The results showed that depression (p= 0.0001; Hedges’g= 1.21; 95% CI 0.63–1.78) and anxiety (p= 0.00001; Hedges’g= 0.63; 95% CI 0.54–0.73) were higher in infertile couples than fertile couples and that the possibility of a publication bias does not exist in this study.
    Conclusion
    The analysis of articles used in this meta-analysis showed that depression and anxiety scores in infertile couples were higher than fertile couples.
    Keywords: Depression, Anxiety, Infertility, Meta-analysis
    Abstract View Paper Review Article Original: English
  • Heavy metals, biomarkers of oxidative stress and changes in sperm function: A case-control study
    Augusta Chinyere Nsonwu, Anyanwu*, Eworo Raymond Ekong, Sunday Jeremiah Offor, Ogar Francis Awusha, Orji Oliver Chukwuma, Ediang Idiongo Umoh, Owhorji Jennifer Aleruchim, Emetonjor Faith Rowland, Usoro Chinyere Adanna Opara Pages 163-174
    Background
    Heavy metal-induced oxidative stress has been implicated in abnormal sperm functions and male infertility.
    Objectives
    Serum and seminal levels of heavy metals and biomarkers of oxidative stress were compared in fertile and infertile men.
    Materials and Methods
    A total of 130 men aged 20–60 yr comprising 30 azoospermic, 50 oligozoospermic, and 50 normozoospermic men were studied. Semen analysis was done by world health organization guidelines, biomarkers of oxidative stress (total antioxidant capacity (TAC), total plasma peroxidase (TPP), oxidative stress index (OSI), vitamin C (vit C and nitric oxide (NO)) and fructose by colorimetry and serum and seminal heavy metals (zinc (Zn), selenium (Se), cadmium (Cd) and lead (Pb)) by atomic absorption spectrophotometry.
    Results
    Azoospermic and oligozoospermic men had higher serum and seminal peroxides (TPP, p= 0.00), higher serum heavy metals (Zn, Se, Pb, and Cd (p= 0.01)) and lower sperm concentration, %motility, serum and seminal antioxidants (vit C, TAC, NO, GSH (p= 0.01)) compared to normozoospermic men. Higher seminal peroxides (TPP, p= 0.001), heavy metals (Pb and Cd (p= 0.03)) and lower sperm concentration, %motility, and seminal antioxidants (TAC and NO (p= 0.00)) were also observed in azoospermic men compared to oligozoospermic men. Negative correlations were observed between seminal fructose and seminal vit C (r= -0.535, p= 0.015), GSH (r= -0.734, p= 0.000), NO (r= -0.714, p= 0.000), Zn (r= -0.774, p= 0.000) and Se (r= -0.719, p=
    0.000) only in azoospermic men.
    Conclusion
    Elevated heavy metal levels, increased lipid peroxidation and antioxidant depletion is associated with abnormal sperm functions in men studied.
    Keywords: Heavy metals, Antioxidants, Lipid peroxidation, Oxidative stress, Sperm function
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: English
  • Vitrification has detrimental effects on maturation, viability, and subcellular quality of oocytes post IVM in cancerous women: An experimental study
    Mehdi Mohsenzadeh*, Nasim Tabibnejad, Mahboubeh Vatanparast, Fatemeh Anbari, Mohammad Ali Khalili, Mojgan Karimi, Zarchi Pages 175-184
    Background
    In vitro maturation (IVM) of immature oocytes retrieved from ovarian tissue has been considered as a valuable approach for fertility preservation in cancerous patients.
    Objective
    To evaluate the efficacy of vitrification on oocyte maturation, survival rates, as well as the subcellular oocyte quality post IVM.
    Materials and Methods
    The ovarian cortexes from 19 women with cervix and uterine malignancy aged 21–39 yr were collected. Cumulus-oocyte complexes were aspirated from all visible antral follicles. 102 immature oocytes were collected, and 43 oocytes were detected appropriately for IVM (control group). Also, 59 immature oocytes were vitrified, then matured in vitro (IVM) in two groups: with Growth/differentiation factor 9 (GDF9) (group 1) and without GDF9 (group 2) supplementation. Rates of oocytes viability, maturation, and survival along with meiotic spindle visualization and zona
    pellucida birefringence were assessed with Polyscope.
    Results
    The rate of maturation was significantly higher in controls (55.8%) compared to the other groups. Maturation rate was 23.3% in oocytes cultured in IVM medium enriched with GDF9, and 27.6% in those cultured in IVM medium lacking GDF9 (p=0.86). Also, the meiotic spindle was present in 74.4% of control oocytes which was significantly higher than the other groups. The proportion of high zona pellucida birefringence was higher in the controls when compared with group 1 (51.2% vs. 23.3%, respectively, p= 0.04).
    Conclusions
    Vitrification had a detrimental effect on oocyte maturation, viability as well as the subcellular quality of the oocytes after IVM in cancerous women.
    Keywords: IVM, Vitrification, Fertility preservation, Maturation rate, Meiotic spindle, Zona pellucida birefringence
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: English
  • Differential expression of progesterone receptor isoforms related to PGR +331g/a polymorphism in endometriosis: A case-control study
    Sepideh Mousazadeh, Azadeh Ghaheri, Maryam Shahhoseini, Reza Aflatoonian, Parvaneh Afsharian* Pages 185-194
    Background
    Endometriosis are defined as a progesterone-resistance disease. Two progesterone receptor (PR) isoforms, namely PR-A and PR-B, mediate the special effects of progesterone. One of the most effective polymorphism in the promoter region of PGR is the +331G/A.
    Objective
    The differential expression level of PR isoforms due to +331G/A polymorphism may be able to influence the function of progesterone and reduce the susceptibility of endometriosis.
    Materials and Methods
    This analytic, case-control study was carried out at Royan Institute, Tehran, Iran. Whole-blood samples were collected from 98 infertile women undergoing laparoscopy for endometriosis and 102 healthy fertile women. After DNA extraction, genotype frequencies were determined by polymerase chain reactionrestriction fragment length polymorphism. Then, RNA was extracted from the selected eutopic tissue samples of endometriosis patients. Analysis of PR-A and PR-B mRNA expressions were performed using Real-time polymerase chain reaction.
    Results
    The frequency distribution of GG, GA genotypes in +331G/A polymorphism was 98.04%, 1.96% in the patients and 97.96%, 2.04% in the control groups, respectively (p= 0.968). Although our data did not show any significant association with +331G/A in the patient and control groups, we were able to demonstrate significantly highe expression level of PR-B and no significant lower expression level of PR-A isoforms in patients by favoring GA to GG genotypes (p= 0.017, p= 0.731, respectively).
    Conclusion
    Our findings show that patients with GA genotypes had a higher expression level of PR-B compared to patients with GG genotypes.
    Keywords: Endometriosis, Progesterone receptor A, Progesterone receptor B, rs10895068
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: English
  • The effect of adding Rosmarinic and Ascorbic acids to vitrification media on fertilization rate of the mice oocyte: An experimental study
    Abdollah Borjizadeh, Hamid Ahmadi, Erfan Daneshi, Daem Roshani, Fardin Fathi, Mahdad Abdi, Sherko Nasseri, Morteza Abouzaripour* Pages 195-200
    Background
    Oocytes vitrification is a pivotal step for the widespread and safekeeping of animal genetic resources. Oocytes endure notable morphological and functional damage during cryopreservation. Oxidative stress is one of the adverse effects that vitrification imparts on oocytes.
    Objective
    In the present study, we investigated the antioxidant effect of Rosmarinic and Ascorbic acids on the quality and fertilizing ability of frozen-thawed mice oocyte.
    Materials and Methods
    In this experimental study, germinal vesicle oocytes obtained from two-months-old (30–40g) NMRI mice were randomly divided into four groups. The basic cryoprotectants were 7.5% (v/v) ethylene glycol+7.5% (v/v) Propanediol as an equilibration media. Vitrification medium contained 15% (v/v) ethylene glycol+15% (v/v) propanediol, and 0.5 M sucrose. In the first group (Control), nothing was added to vitrification mediums, whereas, in the second and third groups, 0.5 mmol/L of Ascorbic acid and 105 µmol/L of Rosmarinic acid were added into vitrification medium, respectively. The cumulative concentration of Rosmarinic and Ascorbic acids were added to group 4. Mouse oocytes were vitrified and preserved for one month. The thawed oocytes were transferred into the α-MEM medium (Alpha Minimum Essential Medium) and maintained in this medium for 24 hr, to be matured and reach the metaphase II stage.
    Results
    The addition of Rosmarinic and Ascorbic acids to the vitrification solution improved the survival, maturation of Germinal vesicles, fertilization rate, and finally development to 4-cell stage. Maturation rates to 4-cell stage for Ascorbic acid, Rosmarinic acid, and both of them together were 80%, 80.76%, and 86.61%, respectively.
    Conclusion
    These results indicate that the addition of a cumulative concentration of 0.5 mmol/L Ascorbic acid and 105 µmol/L of Rosmarinic acid to the cryopreservation solution for the mouse immature oocytes would be of significant value (p< 0.01).
    Keywords: Vitrification, Antioxidant, Fertilization
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: English
  • The CYP17 MSP AI (T-34C) and CYP19A1 (Trp39Arg) variants in polycystic ovary syndrome: A case-control study
    Zohreh Rahimi*, Ehsan Mohammadi Pages 201-208
    Background
    Polycystic ovary syndrome (PCOS) is a common and chronic disorder of endocrine glands where genetic factors play a major role in the susceptibility to the disease. The cytochrome (CYP) 17 enzyme is essential for androgens biosynthesis. Also, the CYP19 enzyme converts the androgens to the aromatic estrogens.
    Objective
    We aimed to investigate the association of CYP 17 MSP AI (T-34C) and CYP 19A1 (Trp39Arg) variants with the pathogenesis of PCOS in a population from Western Iran with Kurdish ethnic background.
    Material and Methods
    The present case-control study consisted of 50 patients with PCOS and 109 controls. The CYP17 T-34C and CYP19A1 (Trp39Arg) polymorphisms were identified by polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism. The serum lipid and lipoprotein profile were detected by the Bionic Diagnostic Kits. Estradiol, dehydroepiandrosterone (DHEA), and sex hormone-binding globulin (SHBG) levels were measured using the chemiluminescent method.
    Result
    The serum levels of estradiol and SHBG in PCOS patients were lower than controls (p< 0.001 and p= 0.06, respectively). However, the level of DHEA was higher (p= 0.01) in patients compared to controls. The higher frequency of CYP17 TC genotype in patients (30%) compared to controls (15.6%) was associated with 2.31-fold susceptibility to PCOS (p= 0.038). The frequency of CYP19 TC genotype was 6.4% in controls and 10% in patients (p= 0.42).
    Conclusion
    The present study suggests that CYP17 TC genotype could be associated with the risk of PCOS. Also, the study indicated the sex steroid hormones level alteration and the lower level of SHBG in PCOS patients compared to healthy individuals
    Keywords: Cytochrome 17) T-34C(, Cytochrome 19 (Trp39Arg), Polycystic ovary syndrome, Sex steroid hormones, Sex hormone-binding globulin
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: English
  • Luteinizing hormone changes in gonadotropin-releasing hormone antagonist protocol in in vitro fertilization cycles: A cross-sectional study
    Batool Hosein Rashidi, Roya Kabodmehri*, Mamak Shariat, Ensieh Shahrokh Tehraninejad, Alireza Abdollahi, Maryam Bagheri, Fedieh Hagholahi Pages 209-216
    Background
    Because of the unexpected and often dramatic inhibition of luteinizing hormone (LH) secretion related with the usage of gonadotropin-releasing hormone (GnRH)-antagonist, there has been a probable need for exogenous LH supplementation. There is a basic and clinical evidences that show late development of follicle needs an LH but there is a threshold for LH requirements during folliculogenesis.
    Objective
    The purpose of this study was to evaluate the changes in serum LH and the identification of patients who benefit from the addition of LH.
    Materials and Methods
    Seventy volunteers for antagonist protocol in IVF cycle were enrolled in this prospective cross-sectional study. The study was carried out in Reproductive Health Research Center, University of Medical Sciences between July 2016 and February 2016. Serum LH level was estimated 24 h before and after the first (GnRH) antagonist injection. The primary outcome was the serum level of LH and its change in the three groups and the secondary outcome was Egg and Embryo quality.
    Result
    LH changes above or below 50% had no effect on the number of follicle, the number of oocyte, Germinal vesicle oocyte, metaphase 1 oocyte, metaphase 2 oocyte, endometrial thickness, and chemical and clinical pregnancy.
    Conclusion
    We evaluated the changes of serum LH in the patients who were entered in the antagonist protocol. Our study showed no significant difference in LH levels 24 h before and after the injection of the antagonist between the three groups, and LH changes did not affect the outcome of pregnancy.
    Keywords: Gonadotropin-releasing hormone-antagonist, Luteinizing hormone, In vitro fertilization
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: English
  • Requirements for confirmation of PCR-RFLPresults of polymorphisms
    Chun Feng, Ping, Ping Lv*, Min Jin, Jin, Ming Shen, Tian, He Huang Pages 217-222
    As clinical investigators and researchers exploring the role of insulin receptor gene (INSR) in polycystic ovary syndrome (PCOS), we wish to express our  concern about the study by Tehrani et al. (1) that aimed to explore the correlation between INSR and adiponectin genes and PCOS. We are afraid that it might have technical flaws and take confusion and concerns to the readership.
    Keywords: polycystic ovary syndrome (PCOS), readership, polymorphism analysis (PCR-RFLP)
    Abstract View Paper Letter Original: English