فهرست مطالب

Journal of Medicinal Herbs
Volume:6 Issue: 4, Winter 2015

  • تاریخ انتشار: 1394/10/11
  • تعداد عناوین: 8
|
  • بررسی عصاره آبی و اتانولی زرشک معمولی بر باکتری های گرم منفی مقاوم به چند آنتی بیوتیک (MDR)
    زهرا عطایی کچویی *، سیما یحیی آبادی، منیر دودی صفحات 181-186
    مقدمه و هدف
    در سال های اخیر بدلیل مصرف بی رویه غیر منطقی داروهای مصنوعی میزان مقاومت دارویی میکروارگانیسم های بیماری زا در حال افزایش است و نیاز به ترکیبات جدید می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره آبی و اتانولی میوه زرشک معمولی بر روی هفت گونه باکتری بیماری زای گرم منفی مقاوم به چند داروی شایع در محیط آزمایشگاه بود.این مطالعه بر روی 100 نمونه از سویه های باکتریایی اشریشیا کلای، کلبسیلا پنومونیه،, پروتئوس میرابیلیس، سیتروباکتر فروندی، انتروباکتر آئروژنز، سودوموناس آئروژینوزاو اسینتوباکتر بومانی که همگی مقاوم به چند دارو (MDR) بوده و از آزمایشگاه تشخیص طبی وحید زرین شهر و بیمارستان های شریعتی،صدوقی و غرضی شهر اصفهان جداسازی شده بودند و هم چنین بر روی سویه های استاندارد این باکتری ها تهیه شده از سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران انجام گرفت.
    روش تحقیق
    میوه زرشک معمولی از مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان تهیه گردید. عصاره آبی و اتانولی به روش خیساندن تهیه گردید. بعد از تعیین هویت باکتری ها، مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها با روش انتشار دیسک تعیین گردید. بررسی اثر ضد باکتریایی عصاره آبی و اتانولی میوه زرشک معمولی بر روی رشد باکتری های مقاوم به چند دارو با روش انتشار چاهک در چهار غلظت 50 100 400و800 میلی گرم بر میلی لیتر بررسی شد. هم چنین حداقل غلظت مهار کنندگی و حداقل غلظت کشندگی این عصاره ها روی باکتری ها به روش ماکرو دایلوشن صورت گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری کراسکال والیس و من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.
    نتایج و بحث
    در وش انتشار چاهک عصاره اتانولی و آبی میوه زرشک معمولی اثر مهارکنندگی قابل ملاحظه ای بر روی رشد ایزوله ها نشان داد. همچنین عصاره اتانولی و آبی میوه زرشک معمولی اثر مهارکنندگی بر روی سویه های استاندارد این باکتری ها داشت.نتایج نشان دهنده ی اثر بسیار عالی عصاره اتانولی زرشک در غلظت 800 میلی گرم بر میلی لیتر بر تمام سویه های باکتریایی بود. قابل قبول ترین غلظت مهارکنندگی رشد و حداقل غلظت کشندگی عصاره آبی و اتانولی میوه زرشک برای باکتری ها به ترتیب 50 و 100 میلی گرم بر میلی لیتر گزارش شد.
    توصیه کاربردی/ صنعتی
    نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره آبی و اتانولی میوه زرشک معمولی بر روی باکتری های مقاوم چند دارو(MDR) اثر ضد باکتریایی دارد و استفاده از آن به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک پس از بررسی های بیشتر جهت درمان توصیه می شود.
    کلیدواژگان: میوه زرشک معمولی، باکتری های گرم منفی، کمترین غلظت مهارکنندگی باکتری(MIC)، کمترین غلطت کشندگی باکتری(MBC) و مقاومت نسبت به چند آنتی بیوتیک
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: انگلیسی
  • انتخاب غیر مستقیم به منظور بهبود عملکرد کمی و کیفی اکوتیپ های سیاهدانه کشت شده در شرایط منطقه اصفهان
    سعید صالحی *، اسد رخ زدی، قربان نورمحمدی، سید محمدجواد میرهادی، احمدرضا گلپرور صفحات 187-193
    مقدمه و هدف
    سیاهدانه یکی از گیاهان داروئی مهم و از تیره رانونکولاسه می باشد. لذا، این تحقیق با هدف بررسی نقش فاصله ژنتیکی و تعیین صفات موثر بر عملکرد کمی و کیفی سیاهدانه به مرحله اجراء درآمده است.
    روش تحقیق
     بذور 10 اکوتیپ گیاه داروئی سیاهدانه در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه آموزشی-پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) کشت شد. در طول فصل زراعی مراقبت های لازم صورت گرفت. صفات مختلف در طی مراحل رشد گیاهان و در زمان خاص خود انجام شد. در نهایت، استخراج اسانس به روش تقطیر با آب و به کمک دستگاه اسانس گیری طرح کلونجر صورت گرفت و میزان اسانس به وسیله دستگاه کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS) مورد تجزیه و شناسایی قرار گرفت.
    نتایج و بحث
     نتایج حاکی از تفاوت معنی دار بین اکوتیپ های سیاهدانه از نظر کلیه صفات مورد بررسی بود. نتایج تجزیه رگرسیون و علیت عملکرد نشان داد که صفات تعداد شاخه، روز تا شروع گلدهی، تعداد کپسول و سرعت پر شدن دانه بهترین شاخص های انتخاب غیر مستقیم در جهت بهبود ژنتیکی عملکرد دانه و اسانس اکوتیپ های سیاه دانه می باشند. اکوتیپ های داران، فریدن و کاشان بیشترین میانگین عملکرد اسانس را تولید نموده و لذا برای کشت توسط زارعین قابل توصیه هستند.
    توصیه کاربردی/صنعتی
     تحقیقات اندکی در مورد تعیین فاصله ژنتیکی و تعیین شاخص های انتخاب موثر برای بهبود ژنتیکی عملکرد کمی و کیفی در سیاهدانه انجام شده است. لذا، نتایج این تحقیق می تواند در به نژادی کاربردی گیاه داروئی و ارزشمند سیاهدانه مورد استفاده قرار گیرد. با تعیین اکوتیپ های برتر نیز زارعین قادر خواهند بود به کشت و کار ژنوتیپ های دارای عملکرد بالا اقدام نمایند.
    کلیدواژگان: سیاهدانه، تنوع ژنتیکی، شاخص های انتخاب، رگرسیون، تجزیه مسیر
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: انگلیسی
  • شناسایی ترکیبات شیمیایی میوه گونه Rhus coriaria L از همدان
    حمیدرضا اردلانی *، مریم حسن پور مقدم، امین هادی پناه، فرنوش فتوت، علی عزیزی، جلال سلطانی صفحات 195-198
    مشاهده متن مقاله کوتاه زبان: انگلیسی
  • بررسی تنوع ناحیه ای در کلکسیون عناب ایرانی بر اساس ظرفیت پاداکسایشی و ویژگی های فنلیک
    علی عزیزی *، مریم پیربداقی صفحات 199-209
    مقدمه و هدف
    میوه های گیاه عناب(Ziziphus jujuba) دارای ویژگی های سلامتی بخش و خواص دارویی است. استفاده از عناب به عنوان یک گیاه دارویی برای درمان برخی بیماری ها در طب سنتی ایرانی تاریخ دیرینه ای دارد. در این پژوهش تنوع میان 29 نمونه ثبت شده از هفت استان موجود در کلکسیون عناب ایران بر اساس ویژگی هایی شامل ظرفیت پاداکسایشی، محتوای فنل کل، فلاونوئید و آنتوسیانین کل مورد مطالعه قرار گرفت.
    روش تحقیق
    عصاره گیری از میوه های عناب با استفاده از متانل (85%) انجام شد. آنالیز DPPH جهت اندازه گیری ظرفیت پاداکسایشی مورد استفاده قرار گرفت. جهت سنجش میزان فنل کل، روش مبتنی بر فولین سیکالتیو به کار رفت و مقدار فلاونوئید کل بر اساس روش رنگ سنجی کلرید آلومنیوم تعیین شد. برای اندازه گیری محتوای آنتوسیانین کل از روش ضریب تغییر اسیدیته استفاده شد.
    نتایج و بحث
    نتایج آنالیز واریانس نشان داد که نمونه های گیاهی از عناب های مورد آزمایش، یک تفاوت و گوناگونی بالایی(با سطح احتمال ا%) در تمامی صفات فیتوشیمیایی اندازه گیری شده دارند. آنالیز تجزیه به مولفه های اصلی(PCA) بر اساس چهار ویژگی مذکور این تنوع گسترده را تایید کرد و همچنین نمونه های گیاهی را به سه گروه مجزا تفکیک نمود. نمونه گیاهی حمیدآباد ساری (مازندران)، بیاضیه (اصفهان) و کوهپایه 2 (اصفهان) به ترتیب در ویژگی های محتوای فنل کل، فلاونوئید و آنتوسیانین کل نسبت به بقیه گیاهان برتری داشتند. از طرف دیگر نمونه اردستان (اصفهان)، قاضی اولیا (قم) و مارون (قم) ظرفیت پاداکسایشی بالا داشتند. رابطه همبستگی معنی داری بین محتوای فنل کل و ظرفیت پاداکسایشی یافت نشد.
    توصیه کاربردی- صنعتی
    یافته های این پژوهش نشان داد که ژنوتیپ و مکان رویش عناب تاثیر زیادی بر پتانسیل پاداکسایشی و ویژگی های فنلیک آن دارد. آگاهی از تنوع یافت شده در این پژوهش، می تواند در بهره برداری بهتر این گیاه در داروسازی و هدایت بهتر برنامه های بهنژادی عناب کمک نماید.
    کلیدواژگان: کلکسیون عناب ایران، فنل کل، فلاونوئید، آنتوسیانین، ظرفیت پاداکسایشی
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: انگلیسی
  • شناسایی ترکیبات شیمیایی و فعالیت ضد باکتری اسانس دو گونه آویشن
    امین هادی پناه *، مجتبی خرمی صفحات 211-217
    مقدمه و هدف
    استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus) ازجمله باکتری های بیماریزا و از عوامل مهم عفونتهای بیمارستانی درجوامع انسانی می باشد. این باکتری نسبت به داروهای شیمیایی به سرعت درحال مقاوم شدن می باشد و در بسیاری از کشورها تلاش زیادی جهت یافتن ترکیبهای جدید به عنوان جایگزین مناسب این آنتی بیوتیکها انجام می شود. هدف از این تحقیق شناسایی ترکیبات شیمیایی و فعالیت ضد باکتری اسانس 2 گونه آویشن (Thymus vulgaris L.) و (Thymus daenensis Celak)کشت شده در شرایط آب و هوایی استان فارس بود.
    روش تحقیق
    قسمتهای هوایی آویشن باغی و آویشن دنایی در مرحله آغاز گلدهی در منطقه استهبان (استان فارس) در جنوب ایران، در سال 1393 جمع آوری شد. استخراج اسانس به روش تقطیر با آب و به کمک دستگاه اسانس گیری طرح کلونجر صورت گرفت و میزان اسانس به وسیله دستگاه کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS) مورد تجزیه و شناسایی قرار گرفت. اسانس استافیلوکوکوساورئوس با سطوح مختلف آنتی بیوتیک وانکومایسین، متیسیلین و اکساسیلین مورد بررسی قرار گرفت.
    نتایج و بحث
    نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که به ترتیب 28 و26 ترکیب در اسانس آویشن باغی و آویشن دنایی شناسایی شدند. ترکیبات اصلی اسانس آویشن باغی شامل تیمول (14/63%)، پارا-سیمین (45/9%)، گاما-ترپینن (67/8%) و کارواکرول (14/3%) حاصل شد. ترکیبات اصلی اسانس آویشن دنایی شامل تیمول (2/71%)، گاما-ترپینن (81/8%)، پارا-سیمین (8/3%) و کارواکرول (4/2%) بدست آمد. نتایج حاکی ازآن بود که MIC و MBC اسانس آویشن باغی و آویشن دنایی به ترتیب تاثیر بازدارندگی رشد 1/0 تا 5/0 میکرولیتردر یک میلی لیتر بر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس دارند.
    توصیه کاربردی/صنعتی
    اسانس آویشن دنایی به طور محسوسی ویژگی ضدباکتری بارزتری نسبت به اسانس آویشن باغی از خود نشان داد.
    کلیدواژگان: Thymus vulgaris L، Thymus daenensisCelak، Staphylococcus aureus، ترکیبات شیمیایی، ضد باکتری
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: انگلیسی
  • شناسایی ترکیبات سولفوردار در بافت های مختلف حاصل از کشت بافت موسیر ایرانی (Allium hirtifolium Boiss) توسط GC/MS
    مهتاب اصفهانی زاده حسین پور *، فروغ مرتضایی نژاد صفحات 219-225
    مقدمه و هدف
    موسیر ایرانی (Allium hirtifolium Boiss)با نام عمومی موسیر، یکی از گیاهان دارویی بومی ایران می باشد. قسمت های خوراکی این گیاه شامل برگ و پیازها هستندکه دارای اثرات ضدباکتری، ضدقارچ، ضدسرطان، ضد دیابت و ضدچاقی می باشند. با توجه به این که تکنیک کشت بافت توانایی تولید چند برابر ظرفیت از گیاهان را جهت پاسخگویی به نیاز صنعت غذا و دارو دارد. بنابراین، این مقاله بر بررسی سطح و ساختار ترکیبات سولفیددار موجود در بذر و پیاز حاصل از مرتع و مقایسه آن ها با برگ، ریشه ، پیاز و کالوس های به دست آمده از طریق کشت بافت توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنج جرمی، متمرکز می باشد.
    روش تحقیق
    در این بررسی ابتدا بذر و طبق پیاز مرتع در محیط کشت MS کشت گردید. بعد از گذشت 90 روز بذر، پیاز مرتع، برگ بذر، پیاز بذر، برگ و ریشه های پیاز بذری، پیاز حاصل از طبق و کالوس حاصل از کشت طبق با روش Head space گاز کروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی بررسی شدند.
    نتایج و بحث
    آنالیز نتایج نشان داد بیشترین گوناگونی ترکیبات سولفور دار در ریشه پیاز بذری و کمترین سطح در بذرها، برگهای پیاز بذری و کالوس مشاهده گردید. همچنین بیشترین سطح ترکیبات سولفوردار در پیاز طبق(28.31%)، ریشه پیاز بذری(18.61%) و پیاز مرتع(6.23 %) مشاهده گردید.
    توصیه کاربردی/ صنعتی
    یافته های ما با روش Head space گاز کروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی نشان دادترکیبات سولفوردار موسیر ایرانی شامل ساختارهای مونو، دی و تری سولفور می باشد و بهترین منبع برای این متابولیت ها ریشه ها و پیاز حاصل از طبق است که به روش درون شیشه ای تولید گردد.
    کلیدواژگان: کروماتوگرافی گازی، طبق پیاز، کشت درون شیشه ای، گیاهان دارویی
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: انگلیسی
  • ترکیبات شیمیایی گیاه کنگر صحرایی (آفتابگردان) از زاگرس مرکزی، ایران
    حمیدرضا فرهنگ، محمدرضا وهابی *، علیرضا علافچیان صفحات 227-233
    مقدمه و هدف
    کنگر صحرایی به عنوان یکی از گیاهان مشهور و به طور گسترده توزیع یافته با کاربرد های مختلف در برخی از کشور های آسیایی و شمال آفریقا شناخته شده است. آن به خانواده آفتابگردان تعلق دارد و در خاورمیانه به ویژه در مناطق معتدل، کوهستانی و نیمه بیابانی کشور هایی مانند ایران، عراق، ترکیه، اردن، سوریه، مصر، ترکمنستان و در بعضی نواحی آذربایجان و ارمنستان رشد می یابد. هدف از این مطالعه شناسایی ترکیبات شیمیایی گیاه کنگر صحرایی از بعضی از رویشگاه های آن در منطقه زاگرس مرکزی ایران بود.
    روش تحقیق
     در این راستا گیاه کنگر صحرایی از برخی رویشگاه های طبیعی آن در منطقه مذکور جمع آوری و هوا خشک شد. اسانس گیاه توسط تقطیر با بخار آب با تولید 0/8 درصد جداسازی شد. همچنین ترکیبات شیمیایی روغن فرار با استفاده از کروماتوگرافی گازی طیف سنج جرمی مورد تجزیه قرار گرفتند.
    نتایج و بحث
    نتایج نشان داد که ترکیبات عمده اسید پالمیتیک (12/48%)، اسید لاریک (10/59%)، آلفا یونن (6/68%)، اسید مریستیک (4/45%)، 1 هگزادکانول 2 متیل (3/61%)، فیتول (3/6%) و بتا تومرونه (3/4%) بودند.
    توصیه کاربردی/صنعتی
    کنگر صحرایی به عنوان یکی از گیاهان دارای خواص درمانی بسیار به ویژه در طب سنتی و مدرن در جهان شناخته شده است. همچنین این گیاه دارای املاح غذایی سودمندی مانند پتاسیم و کلسیم است.
    کلیدواژگان: زاگرس مرکزی، اسانس، کروماتوگرافی گازی طیف سنج جرمی، کنگر صحرایی، رویشگاه، ایران
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: انگلیسی
  • بررسی خصوصیات کیفی زعفران کشت شده در نواحی مختلف ایران
    نسیبه شریفی، محمد حجت الاسلامی *، مریم جعفری صفحات 235-240
    مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: انگلیسی
|
  • The effect of ethanolic and aqueous extracts of Berberies vulgaris on multidrug- resistant gram-negative pathogenic bacteria
    Zahra Ataei Kachoei *, Sima Yahyaabadi, Monir Doudi Pages 181-186
    Background and Aim
    In recent years, due to the indiscriminate and irrational use of synthetic drugs, the resistance of pathogenic microorganisms has increased; therefore, new compounds are vitally needed. The purpose of this study was to investigate the effect of ethanolic and aqueous extracts of Berberis vulgaris on Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Citrobacter frundi, Enterobacter aerugenes, Pseudomonas aeruginosa and Acinetobacter baumannii in standard conditions.
    Material and methods
    Ethanolic and aqueous extracts of B. vulgaris were prepared by maceration method. After the bacteria were identified, antibiotic resistance was determined by agar disk diffusion method. Antibacterial effect of ethanolic and aqueous extracts of B. vulgaris on multidrug resistant bacteria was examined at four concentrations of 50, 100, 400 and 800 mg/ml, and (MIC) and (MBC) of these extracts on macro dilution method was also used. The collected data were analyzed using SPSS Software and Kruskal-Wallis and Mann-Whitney tests. Results and
    Conclusion
    The results showed that ethanolic and aqueous extracts of B. vulgaris had an antibacterial effect on a multi-drug-resistant bacteria (MDR). The MIC and MBC of the extracts were reported 50 and 100 mg/ml, respectively.
    Industrial and practical recommendations
    After further investigations, extract B. vulgaris was recommended to be utilized as an alternative to antibiotics for treatment.
    Keywords: Berberis vulgarisGram negative bacteriaMinimum Bactericidal Concentrations (MBC)Minimum Inhibitory Concentration (MIC)Multidrug resistant (MDR)
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: English
  • Genetic improvement of quantity/quality yield of black cumin (Nigella sativa L.) ecotypes cultivated in Iran climatic conditions
    Saeed Salehi *, Asad Rokhzadi, Ghorban Noormohammadi, Sayyed Mohammadjavad Mirhadi, Ahmad Reza Golparvar Pages 187-193
    Background & Aim
    Black seed or black cumin (Nigella sativa L.) belongs the family Ranunculaceae. Black seed is one of these species, which is naturally distributed in different parts of the country. It is extensively cultivated in various regions of Iran. 
    Experimental
    The experiment was achieved using randomized complete block design with three replications in the research field of Islamic Azad University of Isfahan Branch during 2013. Seed of ten ecotypes namely; Semirom, Zawareh, Golpayegan, Fereydan, Meymeh, Kashan, Khansar, Daran, Ardestan and Isfahan were cultivated in the plots comprising four rows. The essential oil was extracted by a Clevenger type apparatus andanalyzed by using GC/MS.
    Results & Discussion
    Statistical analysis indicated that there was significant difference among all traits. The results of regression and path analysis indicated that the number of branches, grain filling rate and days to blooming traits were the best indirect selection criteria to improve yield in black cumin. According to the results of this research, Fereydan and Daran ecotypes showed the optimum amount of essential oil content andmorphological traits. Furthermore, cross between these ecotypes has suitable advantage to increase seed and oil yield in black cumin breeding programs.
    Industrial and practical recommendations
    There are few researches about breeding of black cumin. The results of present study could be applied in research centers as well by farmers to cultivate commercially and production black cumin especially for seed.
    Keywords: Nigella sativa L, genetic variation, Selection criteria, Regression, Path Analysis
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: English
  • Identification and characterization of chemical composition of Rhus coriaria L. fruit from Hamadan, Western Iran
    Hamidreza Ardalani *, Maryam Hassanpour Moghadam, Amin Hadipanah, Farnoush Fotovat, Ali Azizi, Jalal Soltani Pages 195-198
    Background & Aim
    Identification, characterization and detection of medicinal plants chemical composition are very important for phytochemical scientific source. Sumac is one of the medicinal plants in the world that uses for industrial and pharmacological application. In this study, chemical composition of Rhus coriaria has been investigated.
    Experimental
    Chemical composition of the mature and ripe fruit of Rhus coriaria cultivated in Hamedan (Iran) climatic conditions has been analyzed by high performance liquid chromatography–electrospray ionization mass spectrometry (HPLC-MS).
    Results & Discussion
    In total 191 compounds were identified in sumac fruit including, 78 hydrolysable tannins (Gallic acid), 59 flavonoid such as, Apigenin, 40 other compounds such as Butein, 9 anthocyanins such as Cyanidin.
    Industrial and practical recommendations
    The results indicated that this plant is one of the extensive sources of bioactive phytochemical, phenolic compounds and as a source of functional ingredients in chemical, pharmaceutical industries, traditional medicine and herbal drugs as widespread uses in the world.
    Keywords: Anacardiaceae?, Rhus coriaria?, HPLCMS, Phytochemistry, Sumac, Chemical composition
    Abstract View Paper Short Communication/Paper Original: English
  • Regional variations of antioxidant capacity and phenolic properties in the Iranian jujube collection
    Ali Azizi *, Maryam Pirbodaghi Pages 199-209
    Background & Aim
    Fruits from the jujube plant (Ziziphus jujuba) possess health-promoting effects and medicinal properties. Jujube has a long history of usage as a remedy in Iranian traditional medicine and is recommended for the treatment of some diseases. This study investigated the variations in antioxidant capacities (AOX), total phenol (TPH), total flavonoid (TF) and total anthocyanin (TA) contents of fruit extracts among 29 jujube accessions originating from 7 provinces of Iran.
    Experimental
    The fruits from 29 accessions were extracted with methanol (85%). DPPH assay were performed for determination of antioxidant capacity of each extract. The total phenols were measured by Folin-Ciocalteu method and total flavonoids evaluated using the aluminum chloride colorimetric procedure while total anthocyanins were determined by pH-differential method.
    Results & Discussion
    The results from the analysis of variance (ANOVA) revealed that the examined accessions of Z. jujuba were highly variable in all evaluated phytochemical traits (P <0.01). Principal component analysis (PCA) based on four phytochemical characters confirmed this broad variation and also identified three distinct group among the accessions. The accessions Hamidabad (Mazandaran), Bayaziyeh (Isfahan) and kuhpayeh2 (Isfahan) can considered by their high values for the TPH, TF, and TA values, respectively. On the other hand, accessions Ardestan (Isfahan), Ghaziolya (Ghom) and Maroon (Ghom) showed high AOX. No correlation was found between total phenol content and antioxidant activity.
    Industrial and practical recommendations
    These findings suggest the importance of genotype and origin for determining antioxidant potential and phenolic contents of jujube plants. The knowledge of the diversities, found in this study, will allow a better plant exploitation related to pharmaceutical uses and also a better conduction of breeding programs for Ziziphus jujubaecotypes.
    Keywords: Iranian jujube collection, Total phenol, Flavonoid, anthocyanin, antioxidant capacity
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: English
  • Chemical composition and antibacterial activity of essential oil from two Thymus species
    Amin Hadipanah *, Mojtaba Khorami Pages 211-217
    Background & Aim
    Staphylococcus aureus is one of the bacterial pathogens and the most important factor in hospitalized infections in human community. This bacterium is becoming resistance to chemical drugs quickly. Lots of countries are trying to find new compositions as a suitable replacement for these antibiotics. The aim of this study was antibacterial activity and chemical composition of (Thymus vulgaris L.) and (Thymus daenensis Celak) cultivated in Iran.
    Experimental
    The aerial parts of T. vulgaris and T. daenensis were collected from stages beginning of blooming set at Estahban (Fars province) in South Iran, during 2014.The essential oil was extracted by a Clevenger approach and analyzed using GC/MS. This essential oil was examined on S. aureus with different sensitivity levels to vancomycin, methicilin and oxacillin antibiotics.
    Results & Discussion
    In T. vulgaris and T. daenensisoil, 28, 26 compounds were identified, respectively. The major constituents of the T. vulgaris oil were thymol (63.14%), p-cymene (9.45%), g-terpinene (8.67%) and carvacrol (3.14%).The major constituents of the T. daenensis oil were; thymol (71.2%), g-terpinene (8.81%), p-cymene (3.8%) and carvacrol (2.4%). According to these results, MIC and MBC of T. vulgaris and T. Daenensis oil on S. aureus were estimated 0.1 to 0.5 micro l/ml respectively.
    Industrial and practical recommendations
    In conclusion, the results obtained in our study indicated that Thymus daenensis oil had a high suppressing and fatal effects.
    Keywords: hymus vulgaris L, Thymus daenensis Celak, Staphylococcus aureus, Chemical constitutes, Antibacterial activity
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: English
  • Recognition of Sulfur Compounds in Tissue Culture Different Organs of Persian Shallot (Allium hirtifolium Boiss) by GC/MS
    Mahtab Esfahanizadeh Hoseinpoor *, Forough Mortazaeinezhad Pages 219-225
    Background & Aim
    Persian shallot (Allium hirtifolium Boiss) with common name of "Musir" is one of the endemic medicinal plants in Iran. Leaves and bulbs with antibacterial, antifungal, anticancer, anti-diabetes and anti-obesity effects are edible parts of this plant. The tissue culture is an influential method to multiply plant productions in order to meet demands of pharmacy and food industries. Therefore this article will focus on levels and structures of sulfur compounds in seeds, grassland bulbs and compare them with those of leaves, roots, bulbs and callus obtained from the tissue culture using the headspace- Gas chromatography-Mass Spectrophotometry (GC/MS) method.  
    Experimental
    At the first of the study, seeds and stem-discs of grassland bulbs were cultured in MS media. After 90 days seeds, grassland bulbs, seed-leaves, seed-bulbs, leaves and roots of seed-bulbs, stem-disc bulbs, and callus of stem-discs analyzed by GC/MS-headspace method.
    Results & Discussion
    The results of analysis showed the highest variety of sulfur compounds was in seed bulb roots, while lowest levels were found in seeds, seed bulb leaves and callus. And also the highest level of sulfur compounds was discovered in stem-disc bulbs (28.31%), seed bulb roots (18.61%) and grassland bulbs (6.23%).
    Industrial and practical recommendations
    Our findings has been shown Persian shallot sulfur compounds have mono, di and tri sulfur in structures and the best source for these metabolites were roots and stem-disc bulbs producing by in vitro culture method.
    Keywords: Headspace, In vitro culture, Medicinal plant, Stem-disc bulb
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: English
  • Chemical compositions of the essential oil of Gundelia tournefortii L. (Asteraceae) from Central Zagros, Iran
    Hamid Reza Farhang, Mohammad Reza Vahabi *, Ali Reza Allafchian Pages 227-233
    Background & Aim
    Gundelia tournefortii L. (Tumbleweed) has been identified as one of the well-known and widely distributed plants with various applications in some of Asian and North African countries. It belongs to the (Asteraceae) family and grows in the Middle East particularly in the temperate, mountainous and semi desert areas of countries such as Iran, Iraq, Turkey, Jordan, Syria, Egypt, Turkmenistan and some regions of Azerbaijan and Armenia. The aim of this study was to identify of the chemical components of G.Tournefortii L. in some of its habitats into Central Zagros area, Iran.
    Experimental
    In this regard, G. tournefortii L. was collected from some of its natural habitats in the mentioned area and air dried. The essential oil of the plant was isolated by hydro-distillation with a yield of 0.8 % (v/w). Also, the chemical compositions of volatile oil were analyzed using GC-MS.
    Results & Discussion
    The results indicated that major components were palmitic acid (12.48 %), lauric acid (10.59 %), alpha ionene (6.68 %), myristic acid (4.45 %), 1-hexadecanol, 2-methyl (3.61 %), phytol (3.6 %), and beta turmerone (3.4 %).
    Industrial and practical recommendations
     Gundelia tournefortii L. is known as a plants with many therapeutic properties especially in traditional and contemporary medicine in the world. Also, this plant has a useful nutritional solute such as potassium and calcium.
    Keywords: Smirnovia iranica sabeti, Central Zagros, essential oil, GC-MS, Gundelia tournefortii, Habitat, Iran
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: English
  • Study of qualitative characteristics of saffron cultivated in different regions of Iran
    Nasibeh Sharifi, Mohammad Hojjatoleslamy *, Maryam Jafari Pages 235-240
    Background & Aim
    Saffron is one of the expensive spices known since antiquity for its color, flavor and medicinal properties. Saffron is the dried stigma of crocus sativus plant. The three basic components of the stigma on which the qualitative characteristics of Saffron depend are crocin (color), picrocrocin (taste), and safranal (aroma). The quality of saffron is a function of climatic conditions, soil type, as well as method of drying, packaging, and storage.
    Experimental
    In this research, the saffron growing in different regions of Iran including Kerman, Shiraz, Arak, Natanz, Ghaen, Shahrekord, and Dolatabad has been studied with regard to its humidity, ash, phenolic compounds, crocin, safranal, and picrocrocin for its classification.
    Results & Discussion
    The saffron of Shiraz and that of Kerman showed the maximum and minimum amount for ash with a value of 8.02% and 5.38%, respectively. With a view to moisture content, Natanz and Shahrekord saffron showed the highest and the lowest moisture content with a value of 11.97% and 9.7%, respectively. The phenolic compounds were determined by spectrophotometry and ranged from 17.43 mg gallic acid/g dry weight of saffron in Kerman sample to 8.87mg gallic acid/g dry weight in Dolatabad saffron. The highest level of safranal, crocin, and picrocrocin belonged to Shahrekord, Dolatabad, and Shahrekord saffron with a rate of 84.43, 234.4 and 38.4 (strength/ g dry matter) based on the most absorption over three wavelengths of 257, 440, and 330nm, respectively.
    Industrial and practical recommendations
    With regard to variable applications of saffron as flavoring and coloring in food industry, the results of this study can be used for appropriate usage of saffron cultivated in different regions according to their specifications.
    Keywords: Gallic acid, Crocin, Picrocrocin, Safranal
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: English