نشریه علوم ورزش
پیاپی 24 (زمستان 1395)

هدف این پژوهش، بررسی ارتباط فرهنگ سازمانی و یادگیری سازمانی با بهره وری معلمان تربیت بدنی شهر کرج بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. نمونه آماری پژوهش را 130 نفر از معلمان تربیت بدنی شهر کرج تشکیل داد. از پرسشنامه های فرهنگ سازمانی دنیسون (2000) یادگیری سازمانی اسوایرسزک و فام (2006) و هوانگ (2008) برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش استفاده شد. ضریب پایایی متغیرهای پژوهش با استفاده از روش آلفای کرونباخ برای متغیرهای فرهنگ سازمانی و یادگیری سازمانی و بهره وری به ترتیب 94/0 ،90/0 ، 76/0 به دست آمد که در سطح آلفا 05/0 معنی دار بودند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین فرهنگ سازمانی و یادگیری سازمانی و ابعاد آنها رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین فرهنگ سازمانی و یادگیری سازمانی با بهره وری رابطه معنی داری وجود نداشت. نتایج رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که فرهنگ سازمانی، یادگیری سازمانی و جنسیت بهره وری معلمان را پیش بینی نمی کنند.

ینترلوکین-1 از جمله سایتوکین های پیش التهابی است که تحت تاثیر رفتار خواب و بیداری (کیفیت خواب) تغییر می کند. هدف از پژوهش حاضر مطالعه تاثیر هشت هفته تمرین های منتخب یوگا بر اینترلوکین-1 بتا و کیفیت خواب در مردان چاق غیرورزشکار بود. در این مطالعه نیمه تجربی، 20 مرد چاق غیرورزشکار با نمایه توده بدنی برابر و یا بیشتر از 30 کیلوگرم بر مترمربع به طور تصادفی به دو گروه مساوی کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی در یک برنامه هشت هفته ای تمرین های منتخب یوگا، سه جلسه در هفته و هر هفته به مدت 60 تا 75 دقیقه شرکت کردند. پیش و پس از هشت هفته مداخله تمرینی، از همه شرکت کنندگان در حالت 12 ساعت ناشتایی، مقدار 10 سی سی خون را گرفتند. کیفیت خواب با بهره گیری از پرسشنامه شاخص کیفیت خواب پیتزبورگ و مقادیر اینترلوکین-1 بتا و استفاده از کیت تجاری معتبر و (به روش الایزا) مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها به کمک آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار دارند (05/0 < P). نتایج نشان داد که هشت هفته تمرین ها منتخب یوگا منجر به کاهش معنادار اینترلوکین-1 بتا (ml/pg 44/0±62/3 پیش، در 9/41±1/69) خواب کیفیت شاخص معنادار کاهش و) P=0/0001پس؛ 2/81±0/47 pg/ml برابر پیش، در برابر 20/1±47/6 پس؛ 001/0=P (گردید. در مجموع به نظر می رسد تمرین های یوگا احتمالا می تواند در کاهش آثار منفی چاقی بر برخی شاخص های التهابی و نیز بهبود کیفیت خواب تاثیر مثبتی داشته باشد.

نوع، شدت و مدت ورزش، تعیین کننده اثر ورزش بر سیستم ایمنی است. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر یک جلسه تمرین با شدت متوسط برتغییرات الگوی سایتوکاینی و تعداد لکوسیت در بازیکنان فوتبال میباشد. 12 مرد فوتبالیست دانشگاه جهرم که حداقل 6 ماه سابقه تمرین فوتبال داشتند در این مطالعه نیمه تجربی شرکت کردند. ورزشکاران، به انجام یک جلسه تمرین ورزشی (دویدن به مدت 30 دقیقه) با شدت متوسط(%65 ضربان قلب بیشینه) پرداختند. قبل و بلافاصله بعد از تمرین، از افراد خونگیری شد. تعداد کل سلول های سفید خونی شمارش و مقدار سایتوکاین های مورد نظر یعنی اینترفرون گاما و اینترلوکین-4 توسط کیت الایزا مشخص شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی زوج استفاده شد. سطح معنی داری، کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.یافته های تحقیق نشان دادکه مقادیر اینترفرون گاما، اینترلوکین-4 و نسبت 4-IL/γ-IFN پس از فعالیت ورزشی متوسط کاهش یافت اما این کاهش از لحاظ آماری معنی دار نبود(05/0>P). همچنین تعداد لکوسیت ها پس از فعالیت ورزشی متوسط تغییر معنی داری را نشان نداد(051/0=P). بطور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که فعالیت متوسط باعث انحراف پاسخ ایمنی به سمت Th2 شده که این امر باعث تقویت پاسخ ایمنی هومورال و نیز واکنشهای آلرژیک میشود.

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر مکمل دهی کوتاه مدت تیامین پیرو فسفات بر توان هوازی ، تجمع لاکتات، ضربان قلب در حالت واماندگی و زمان رسیدن به واماندگی در دختران فوتبالیست بود. پژوهش به صورت کارآزمایی بالینی دوسو کور و متقاطع انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل دختران جوان فوتبالیست شهرستان ساوه بودند که به طور منظم در فعالیت های ورزشی و تمرین ها شرکت داشتند. از میان آنها 24 نفر(سانتیمتر 169/43 ±4/8قد و سال 18/3 ±1/2 سن میانگین، کیلوگرم 60/1 ±3/54 وزن میانگین) به طور تصادفی به عنوان نمونه برای شرکت در اجرای این طرح برگزیده شدند و در دو گروه مکمل ودارونما قرار گرفتند و مدت یک هفته مکمل تیامین و دارونما را مصرف کردند. برای اندازه گیری اکسیژن مصرفی بیشینه آزمودنی ها و نیز اجرای یک فعالیت بدنی تا رسیدن به واماندگی از آزمون بروس(روی نوارگردان)استفاده شد. بدین صورت که روزانه در دو نوبت(ساعت 8 صبح و 4 بعدازظهر) به میزان 100 میلی گرم در هر نوبت مکمل یا دارونما دریافت کردند برای بررسی تغییرات و تحلیل داده ها، آزمون آنالیز واریانس یکطرفه با اندازه گیری تکراری(repeated measurement) مورد استفاده قرار گرفت. سطح معنی داری کمتر از 5 0/0 در نظر گرفته شد. نتابج افزایش معنی داری در میزان اکسیژن مصرفی بیشینه (3/2± 65/47 مکمل،35/1± 54/41 دارونما)،زمان رسیدن تا واماندگی و ضربان قلب بیشینه در حالت واماندگی تا پایان فعالیت در گروه مکمل نسبت به گروه دارونما نشان داد. همچنین اختلاف معنی داری در کاهش تحمع لاکتات در گروه مکمل نسبت به دارونما مشهود بود. با توجه به اثرگذاری تیامین پیروفسفات در ابتدای چرخه کربس که در تولید انرژی از طریق هوازی عمل می کند، می توان افزایش متغیرهای مربوط به سیستم هوازی را به آن مرتبط دانست.