فهرست مطالب

دانشکده پزشکی اصفهان - پیاپی 613 (هفته اول اردیبهشت 1400)

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 613 (هفته اول اردیبهشت 1400)

  • تاریخ انتشار: 1400/02/01
  • تعداد عناوین: 3
|
  • بررسی میزان بروز نارسایی حاد کلیوی و عوامل مرتبط با آن در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه
    مژگان مرتضوی، فائزه قاسمی*، شیوا صیرفیان، شهرام طاهری، مرجان منصوریان، سعید عباسی صفحات 86-92
    مقدمه

     نارسایی حاد کلیوی، مشکل اساسی در بیماران بستری به ویژه بیماران بخش مراقبت‌های ویژه می‌باشد که در نتایج بستری، طول بستری و هزینه‌های درمانی نقش مهمی دارد. مطالعه‌ی حاضر، با هدف بررسی بروز و عوامل مرتبط با نارسایی حاد کلیوی در در گروهی از بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه انجام شد.

    روش‌ها:

     مطالعه‌ی حاضر، یک مطالعه‌ی آینده‌نگر به صورت Case series بود که 500 نفر از بیماران بخش مراقبت‌های ویژه (Intensive care unit یا ICU) بیمارستان الزهرای (س) اصفهان طی سال‌های 96-1396 را مورد ارزیابی قرار داد. در کل این بازه‌ی زمانی، 2700 بیمار در 4 ICU این بیمارستان بستری شدند که 500 نفر از آنان به صورت تصادفی وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافیک و آزمایشگاهی به کمک چک لیست جمع‌آوری شد و با مراجعه‌ی دو بار در هفته به ICU، تغییرات آزمایشگاهی ثبت شد. در نهایت، بیماران به دو با و بدون بروز نارسایی حاد کلیوی (Acute kidney injury یا AKI) تقسیم شدند و عوامل موثر بر AKI بر اساس متغیرهای مختلف، تعیین گردید.

    یافته‌ها: 

    میزان بروز کلی نارسایی حاد کلیوی 8/40 درصد بود. گروه بیماران با AKI بر اساس معیار Risk، Injury، Failure، Loss و End stage (RIFLE) تقسیم‌بندی شدند که 6/44 درصد در مرحله‌ی Risk، 4/29 درصد در مرحله‌ی Injury، 1/18 درصد در مرحله‌ی Failure و 8/7 درصد در مرحله‌ی Loss قرار گرفتند. میانگین سنی در گروه بیماران با AKI 5/56 سال و در گروه بیماران بدون AKI 4/51 سال، طول زمان بستری در گروه بیماران با AKI 38/29 روز و در گروه بیماران بدون AKI 92/12 روز و مرگ و میر در گروه بیماران با AKI 40 درصد و در گروه بیماران بدون AKI 5 درصد به دست آمد که بیانگر بیشتر بودن طول زمان بستری، مرگ و میر و سن در بیماران با AKI بود. از 204 مورد AKI، 39 درصد بهبودی کامل، 8 درصد بهبودی نسبی و 40 درصد مرگ داشتند. همچنین، 30 بیمار در طی بستری نیازمند انجام دیالیز شدند که 13 درصد از آن‌ها وابستگی مداوم به دیالیز پیدا کردند.

    نتیجه‌گیری:

     با توجه به داده‌های این مطالعه مبنی بر میزان بروز بالای AKI در ICU، این عارضه، یکی از مشکلات مهم واحدهای ICU کشور ما نیز می‌باشد، اما با وجود سایر مقالات مشابه، میزان مرگ و میر حاصل از AKI در این مطالعه کمتر است که می‌تواند نشانی از بهبود اقدامات پیش‌گیرانه، تشخیصی و درمانی در مورد این عارضه باشد.

    کلیدواژگان: نارسایی حاد کلیوی، بخش مراقبت های ویژه، بروز، عوامل خطر
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • مقایسه ی تاثیر هماتوم بلاک با تزریق لیدوکائین به تنهایی نسبت به تزریق لیدوکائین همراه با کتامین در کاهش درد جااندازی در بیماران مبتلا به شکستگی دیستال رادیوس
    سعید مجیدی نژاد، علیرضا ابوطالبی، آذردخت رحیمی نیک * صفحات 93-98
    مقدمه

     هماتوم‌بلاک، یک تکنیک بی‌حسی موضعی‌تزریقی بین قسمت‌های مختلف استخوان شکسته شده است. هدف از انجام مطالعه‌ی حاضر، مقایسه‌ی تاثیر هماتوم‌بلاک با تزریق لیدوکایین به تنهایی نسبت به هماتوم‌بلاک با تزریق لیدوکایین همراه با کتامین بر روی کاهش میزان درد، فشار خون و ضربان قلب در بیماران مبتلا به شکستگی دیستال استخوان رادیوس بود.

    روش‌ها:

     در این پژوهش که به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور بر روی 60 بیمار مبتلا به شکستگی دیستال استخوان رادیوس که به اورژانس‌های بیمارستان‌های الزهرا (س) و آیت‌اله کاشانی اصفهان مراجعه کرده بودند، انجام گردید. شرکت کنندگان به ‌صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند: گروه شاهد شامل بیمارانی بود که تحت هماتوم‌بلاک با تزریق 8 میلی‌لیتر لیدوکایین 2 درصد برابر با 160 میلی‌گرم لیدوکایین (30 = n) قرار گرفتند و گروه مورد شامل بیمارانی که تحت هماتوم‌بلاک با تزریق 8 میلی‌لیتر لیدوکایین 2 درصد برابر با 160 میلی‌گرم لیدوکایین همراه با کتامین (5/0 میلی‌گرم/کیلوگرم) (30 = n) بودند. شدت درد، فشار خون و ضربان قلب بیماران قبل، حین، 1 و 6 ساعت بعد از جااندازی اندازه‌گیری شد.

    یافته‌ها: 

    تفاوت معنی‌داری بین دو گروه قبل از جااندازی، از نظر میانگین شدت درد وجود نداشت، اما میانگین شدت درد، به ‌طور معنی‌داری در گروه مورد نسبت به گروه شاهد در حین (001/0 > P)، 1 ساعت (001/0 > P) و 6 ساعت (004/0 = P) پس از جااندازی کمتر بود.

    نتیجه‌گیری: 

    بر اساس نتایج این مطالعه، ترکیب کتامین و لیدوکایین اثرات بی‌حسی بهتری نسبت به لیدوکایین به‌ تنهایی در تکنیک هماتوم‌بلاک در بیماران با شکستگی دیستال استخوان رادیوس دارد.

    کلیدواژگان: هماتوم، لیدوکائین، کتامین، بلاک عصبی، شکستگی رادیوس
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • تبیین تجارب دستیاران تخصصی در مورد ویژگی های استاد بالینی خوب: یک مطالعه ی کیفی
    سلیمان احمدی، سمانه باقریان، مولود رضوانی، حکیمه سابقی * صفحات 99-106
    مقدمه

     با توجه به این که آموزش بالینی در قلب آموزش پزشکی قرار دارد، توجه به کارآمدی تدریس بالینی و استاد بالینی خوب نیز بسیار حایز اهمیت می‌باشد. استادان بالینی، در بیشتر مواقع دو نقش آموزشی و درمانی را به طور هم‌زمان ایفا می‌کنند و باید به قدری توانمند باشند که علاوه بر این که کار درست را انجام می‌دهند، چگونگی انجام آن را نیز به دانشجویان توضیح و نمایش دهند. مطالعه‌ی حاضر با هدف تبیین ویژگی‌های استاد بالینی خوب بر اساس تجارب دستیاران تخصصی انجام شد.

    روش‌ها:

     جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها، از روش واکاوی محتوا استفاده شد. 14 دستیار تخصصی به صورت هدفمند وارد مطالعه شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مصاحبه‌ی نیمه ساختار یافته استفاده گردید. کدگذاری و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار MAXQDA2012 انجام گرفت.

    یافته‌ها: 

    در تجزیه و تحلیل مستمر و چرخشی داده‌ها، در نهایت 60 کد حاصل شد که در 10 زیر طبقه و 3 طبقه‌ی اصلی قرار گرفتند. بر اساس تجارب دستیاران شرکت کننده در مطالعه، حمایت و پشتیبانی، پرورش دهنده بودن، مشاوره و راهنمایی، الگوی نقش بودن، اخلاق‌مداری، اهمیت دادن به بیمار، تخصص علمی، مهارت‌های بالینی، مدیریت آموزشی و تجربه‌ی معلمی، خصوصیات اصلی یک استاد بالینی خوب بودند که زیر سه طبقه‌ی «حامی و مرشد»، «الگوی اخلاق» و «مربی خردمند» دسته‌بندی شدند.

    نتیجه‌گیری: 

    در این پژوهش، ویژگی‌های استاد بالینی خوب با ژرفای بیشتری مورد شناسایی قرار گرفت. با دقت و عنایت به نتایج مطالعه، استادان بالینی می‌توانند برنامه‌ریزی جامعی برای کسب این ویژگی‌ها داشته باشند و ضمن توانمند نمودن خود، به ارتقای آموزش بالینی و سلامت جامعه کمک نمایند.

    کلیدواژگان: آموزش پزشکی، روش تدریس، دستیاری تخصصی، مطالعه ی کیفی، پزشکی بالینی
    چکیده مشاهده متن مطالعه موردی زبان: فارسی
|
  • The Incidence rate of Acute Kidney Injury and Risk Factors among the Intensive Care Unit Inpatients
    Mojgan Mortazavi, Faezeh Ghasemi*, Shiva Seirafian, Shahram Taheri, Marjan Mansourian, Saeed Abbasi Pages 86-92
    Background

    Acute kidney injury is a major problem in hospitalized patients, especially patients in the intensive care unit (ICU), which plays an important role in the outcome, hospitalization length, and treatment costs. The present study aimed to assess the incidence of acute kidney injury (AKI) and its risk factors in a sample of ICU patients.

    Methods

    This was a cohort case series study that evaluated 500 patients from ICU in of Alzahra hospital, Isfahan, Iran, during the year 2016-2017. In total, 2700 patients were admitted to 4 ICUs of this hospital, of which, 500 were randomly entered to the study. Demographic and lab data were gathered using a checklist, and patients were followed up by checking twice in a week. Finally, the incidence of AKI and its risk factors were determinate based on different variables.

    Findings

    The overall prevalence of AKI was 40.8%. The AKI group was classified according to Risk, Injury, Failure, Loss of kidney function, and End-stage kidney disease (RIFLE) criteria, which showed 44.6% at risk, 29.4% at injury, 18.1% at failure, and 7.8% at loss stages, respectively. The mean age (56.5 vs. 51.4 years), hospitalization time (29.38 vs. 12.92 days), and mortality (40% vs. 55) in patients with AKI were higher. Of 204 patients with AKI, 39% had complete recovery, 8% relative recovery, and 40% died. Moreover, 30 patients needed dialysis during the hospitalization, 13% of them became dialysis-dependent.

    Conclusion

    According to the data of this article on the high incidence of AKI in ICU, this complication is also one of the important problems of ICUs in our country, Iran. However, despite other similar articles, the mortality rate from AKI in this study is lower, which can indicate an improvement in preventive, diagnostic, and therapeutic measures for this complication.

    Keywords: Acute kidney injury, Incidence, Risk factors, Intensive care units
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • Comparison of the Effect of Hematoma Block and Injection of Lidocaine with and without Ketamine on Reduction of Pain in Patients with Distal Radius Fracture
    Saeed Majidinejad, Alireza Abootalebi, Azardokht Rahiminik* Pages 93-98
    Background

    Hematoma block (HB) is a technique for local anesthesia injection between fractured bone fragments. The aim of the present study was to compare the effect of HB with injection of lidocaine with and without ketamine on reduction of pain, blood pressure, and heart rate in patients with distal radius fracture.

    Methods

    In this randomized double-blind clinical trial study, a total of 60 patients with distal radius fracture were randomly selected and divided in two equal groups. Patients in the first group underwent HB with injection of 8 ml lidocaine 2%, and patients in group B underwent HB with injection of 8 ml lidocaine 2% plus ketamine (0.5 mg/kg). The intensity of pain, blood pressure, and heart rate were measured before, during, and after 1 and 6 hours of bone placement.

    Findings

    There was no significant difference in the mean pain between the two groups before bone reduction (P = 0.87). But, the mean pain significantly was lower in group B during (P = 0.004) and 1 (P < 0.001) and 6 (P < 0.001) hours after bone reduction.

    Conclusion

    According to our data, it can be concluded that combination of ketamine and lidocaine has better analgesic effect in HB technique in patients with distal radius fracture. However, further studies should be conducted to confirm our data.

    Keywords: Hematoma, Lidocaine, Ketamine, Nerve block, Radius fractures
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • Characteristics of a Good Clinic al Teacher as Perceived by Medical Residents: A Qualitative Study
    Soleiman Ahmady, Samaneh Bagheriyan, Moloud Rezvani, Hakimeh Sabeghi* Pages 99-106
    Background

    Given that clinical education is at the heart of medical education, it is also very important to pay attention to the efficiency of clinical teaching and a good clinical teacher. Clinical instructors often play both educational and therapeutic roles at the same time, and they must be empowered enough to not only do the right thing, but also to show and explain to students how to do it. The aim of this study was to explain the characteristics of a good clinical teacher based on the experiences of medical residents.

    Methods

    In this study, 14 medical assistants were selected through purposive sampling. Data were collected using a semi-structured interview. Coding and data analysis were performed using MAXQDA 2012. Content analysis method was used to analyze the data.

    Findings

    In continuous and rotational analysis of the data, 60 codes were finally obtained, which were divided into 10 subcategories and 3 main categories. Based on the experiences of assistants participating in the study, help and support, nurturing, counseling and guidance, role model, morality, patient care, scientific expertise, clinical skills, educational management, and teaching experience were expressed as the main characteristics of a good clinical teacher that were classified in three categories of supporter and mentor, ethics model, and wise instructor.

    Conclusion

    In this study, the characteristics of a good clinical teacher were identified with more depth. By paying attention to the results of the study, clinical professors can have a comprehensive plan to acquire these characteristics, and while empowering themselves, help to promote clinical education and community health.

    Keywords: Education, medical, Teaching method, Medical residency, Qualitative evaluation, Medicine, clinical
    Abstract View Paper Case Study Original: Persian