فهرست مطالب

جراحی ایران - سال بیست و هشتم شماره 4 (زمستان 1399)

نشریه جراحی ایران
سال بیست و هشتم شماره 4 (زمستان 1399)

  • تاریخ انتشار: 1400/02/27
  • تعداد عناوین: 9
|
  • حسین عبدالرحیم زاده فرد، شهرام بلندپرواز، حمیدرضا عباسی، شهرام پایدار* صفحات 1-20

    جراحی کنترل آسیب برخورد مرحله ای در درمان بیماران بدحال ترومایی می باشد. این روش در ابتدا در مورد آسیب کبدی و کواگولوپاتی بعد از تروما استفاده گردید و سپس اندیکاسیون های استفاده از آن در درمان تروماهای خارج شکمی و سایر اورژانس های جراحی غیر ترومایی نیز گسترش یافت. پیشرفت واضح در زمینه تکنیک های احیاء بیماران ترومایی سبب بهبود پیش آگهی بیماران آسیب دیده و کاهش نیاز به جراحی کنترل آسیب شده است.

    کلیدواژگان: کنترل آسیب، احیاء، تروما
  • محمدمصطفی حریفی، ابوالقاسم مرتضوی*، عباس امیرجمشیدی، کوروش کریمی یارندی صفحات 21-39
    زمینه و هدف

    کاهش مرگ و میر و ناتوانی هدف اصلی کرانیال دکامپرشن در بیماران با افزایش بدخیم فشار داخل جمجمه به علت های متفاوت از جمله آسیب تروماتیک مغزی، انفارکتوس ایسکمیک و غیره می باشد. در حال حاضر روش متداول جهت کرانیال دکامپرشن انجام دکامپرسیو کرانیوتومی می باشد که اثر مثبت آن روی کاهش فشار داخل جمجمه و پیش آگهی بیماران نشان داده شده است. در این مطالعه پیش آگهی کوتاه مدت و طولانی مدت بیماران مبتلا افزایش بدخیم فشار داخل جمجمه را در دو گروه دکامپرسیو کرانیوتومی و هینج کرانیوتومی با هم مقایسه می کنیم.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی و تصادفی کنترل شده انجام شد، 38 بیمار با تشخیص افزایش بدخیم فشار داخل جمجمه به دلیل اثر فشاری ناشی از علت های انفارکتوس ایسکمیک، آسیب تروماتیک مغزی و خونریزی ایدیوپاتیک داخل مغزی و نیاز به انجام کرانیال دکامپرشن داشتند، به صورت تصادفی در دوگروه دکامپرسیو کرانیوتومی و کرانیوپلاستی هینج (لولا) قرار گرفتند.

    یافته ها

    در این مطالعه 38 بیمارمعیارهای ورود به مطالعه را داشتند که 19 بیمار تحت دکامپرسیو کرانیوتومی و 19 بیمار کرانیوپلاستی هینج (لولا) قرار گرفتند. میانگین تعداد روزهای تحت ونتیلاسیون، بستری دربخش مراقبت های ویژه و بستری در بیمارستان در گروه دکامپرسیو کرانیوتومی به ترتیب 27/26± 29، 30/26±79/32 و 28/27±16/47 و در گروه کرانیوپلاستی هینج (لولا) به ترتیب 21/30±21/24، 30±84/27 و 41/35±53/38 بود که از نظر آماری تفاوت معناداری نداشتند. میزان مرگ و میر در طول یک سال برای هر گروه 3/26% بوده است. 9 بیمار در گروه دکامپرسیو کرانیوتومی و 6 بیمار در گروه کرانیوپلاستی هینج (لولا) تشنج داشته اند. در گروه دکامپرسیو کرانیوتومی 2 بیمار نیازمند تعبیه شانت شدند و برای یک بیمار جهت کنترل هیدروسفالی درناژ ونتریکولار (بطنی) تعبیه شد و در گروه کرانیوپلاستی هینج (لولا) برای 2 بیمار جهت کنترل هیدروسفالی درناژ ونتریکولار (بطنی) استفاده شد. دو بیمار در گروه کرانیوپلاستی هینج (لولا) دچاراستیومیلیت شدند و یک بیمار از گروه دکامپرسیو کرانیوتومی پس از کرانیوپلاستی دچار استیومیلیت شد و یک بیمار دچار عفونت فلپ استخوان در ربع فوقانی شکم در محل ذخیره فلپ شد. درصد اتساع مغزی در بیماران دکامپرسیو کرانیوتومی 22/10% که بیشتر از بیماران کرانیوپلاستی هینج (لولا) با 69/8% بوده که از نظر آماری معنادار نبود. در گروه دکامپرسیو کرانیوتومی 6 بیمار و در گروه کرانیوپلاستی هینج (لولا) 3 بیمار یافته های ساب دورال افیوژن داشتند. پیش آگهی فانکشنال بیماران در انتهای بازه زمانی 90-30 روز 90 تا 180 روز و 180 تا 365 روز با MRS و GOS در دو گروه دکامپرسیو کرانیوتومی و کرانیوپلاستی هینج (لولا) از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت.

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد کرانیوپلاستی هینج (لولا) با توجه به عوارض کمتر و پیش آگهی کوتاه مدت و طولانی مدت مشابه با دکامپرسیو کرانیوتومی می تواند جایگزین مناسبی برای کرانیال دکامپرشن در بیماران افزایش بدخیم فشار داخل جمجمه با علت های انفارکتوس ایسکمیک، آسیب تروماتیک مغزی، خونریزی ایدیوپاتیک داخل مغزی باشد. با انجام کرانیوپلاستی هینج (لولا) تحمیل یک عمل جراحی ماژور (کرانیوپلاستی) و بار مالی از روی دوش بیمار و سیستم درمان برداشته می شود.

    کلیدواژگان: افزایش بدخیم فشار داخل مغزی، کرانیوتومی دکامپرسیو، کرانیوتومی هینج
  • عباس صدیقی نژاد، غلامرضا کنعانی، ولی ایمان طلب*، علی میرمنصوری، علی محمدزاده جوریابی، محمد شهبازی، مهین طایفه اشرفیه صفحات 40-49
    زمینه و هدف

    بررسی ها نشان داده اند، افزایش قند خون که حین عمل جراحی قلب اتفاق می افتد با افزایش عوارض و مرگ و میر همراه است. در سال های اخیر اداره افزایش قند خون حین جراحی قلب کانون توجه تحقیقات بوده است. این تحقیق با هدف بررسی میزان تغییرات قند خون در بیماران تحت عمل پیوند عروق کرونر و عوامل مرتبط با آن در
    بیمارستان دکتر حشمت وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گیلان به عنوان یک مرکز ارجاعی، آموزشی، درمانی و تنها مرکز فوق تخصصی قلب در استان گیلان انجام شد.

    مواد و روش ها

    این مطالعه توصیفی - مقطعی طی سال های 99-98 انجام شد. بیماران دارای شرایط کاندید عمل جراحی قلب وارد تحقیق شدند و پرسشنامه ای شامل سوالات مربوط به اطلاعات دموگرافیک و اندازه گیری قند خون در پنج ایستگاه،پر شد. در نهایت داده های جمع آوری شده وارد SPSS نسخه 21 گردید و پس از بررسی نرمالیته داده ها، از آزمون های Independent t Test جهت مقایسه و جهت تعیین عوامل مرتبط با تغییرات قند خون در بیماران تحت عمل پیوند عروق کرونر از آزمون های همبستگی و کای اسکوار استفاده شد. همچنین جهت مقایسه میانگین تغییرات قند خون در بیماران تحت عمل پیوند عروق کرونر در زمان های قبل از القای بیهوشی، قبل از شروع پمپ، در اواسط پمپ، پس از اتمام پمپ و در پایان عمل از آزمون Repeated Measure استفاده شد.

    یافته ها

    اطلاعات حاصل از 55 بیمار آنالیز شد. روند تغییرات قند خون از پایه تا پایان عمل افزایشی و معنی دار بود (001/0 ˂P). بیماران با طبقه بندی انجمن بیهوشی آمریکا (ASA Class) بالاتر، سن بالاتر از 60 سال، شاخص توده بدنی (BMI) بالای 30، سابقه ابتلا به دیابت بالای 10 سال به طور معنی داری با قند خون های بالاتری در تمام ایستگاه های اندازه گیری همراه بود (05/0 ˂P).

    نتیجه گیری

    براساس نتایج این تحقیق کنترل قند خون در این مرکز در وضعیت قابل قبولی می باشد. اما به بیماران با کلاس بالاتر در طبقه بندی انجمن بیهوشی آمریکا، سن بالاتر از 60سال، شاخص توده بدنی بالای 30، سابقه ابتلا به دیابت بالای 10 سال و اعمال جراحی بیش از 180 دقیقه، باید توجهات ویژه ای اعمال شود.

    کلیدواژگان: جراحی پیوند عروق کرونر، تغییرات قند خون، فاکتورهای مرتبط
  • کریم آتشگر، حمید صفاری*، آرزو مبهوت صفحات 50-64
    زمینه و هدف

    شیوع ویروس کووید-19 یکی از مباحث مهم در جهان محسوب می شود و به دست آوردن روش هایی برای کنترل و یا درمان آن می تواند کمک بسیار مهمی به جامعه بشری نماید. هدف از این مقاله ارایه روشی برای پایش وضعیت بیماران مبتلا به ویروس کووید-19 به کمک طراحی یک رابطه تابعی، بنام پروفایل می باشد.

    مواد و روش ها

    در این مقاله راهکاری برای کنترل و پایش وضعیت بیماران مبتلابه کووید-19 با توجه به وجود رابطه تابعی بین سلول های CD4 T و تعداد لنفوسیت ها و با استفاده از رویکرد پروفایل ارایه شده است. اعتبارسنجی مدل ارایه شده با استفاده از اطلاعات بیماران مبتلا به کووید-19 در منابع علمی انجام پذیرفته است.

    یافته ها

    هرچند که اکنون در فرایند درمان بیماران مبتلا به کووید-19، تغییر تعداد سلول هایCD4 T و تعداد لنفوسیت ها در مقاطع مختلف مورد توجه قرار می گیرد، ولی این مقاله نشان می دهد این دو پارامتر باید در یک رابطه تابعی بررسی شوند. یافته های این مقاله نشان می دهد، بررسی رابطه تابعی و پایش پروفایل آن، شرایط قضاوت بهتری را برای پزشکان فراهم می آورد.

    نتیجه گیری

    نتایج این مقاله نشان می دهد، که با رویکرد پروفایلی، می توان شرایط یک بیمار مبتلا به کووید-19 را در یک رابطه تابعی بینCD4 T و تعداد لنفوسیت ها بهتر تجزیه و تحلیل کرد. بعلاوه آنکه از نتایج این تحقیق و رویکرد پیشنهادی این مقاله، می توان برای تحقیق و ارزیابی واکسن و یا داروهای تهیه شده برای این بیماری نیز بهره گرفت.

    کلیدواژگان: نمودار کنترل، پروفایل خطی ساده، کووید- 19، بیماری کرونا
  • مهین طایفه اشرفیه، زهرا پورحبیبی، محمدرضا حبیبی*، ریحانه شاهرخی، محدثه احمدی، الهام شفاعتی شمامی، نگار صفایی صفحات 65-73
    زمینه و هدف

    بخش ریکاوری یکی از بخش های مهم و نیازمند توجه ویژه می باشد. بیماران در این بخش می توانند دچار عوارضی از جمله درد، لرز، تهوع استفراغ و بی ثباتی همودینامیک شوند که در صورت عدم مداخله درمانی به موقع می تواند پیامدهای ناگواری در پی داشته باشد. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی عوارض پس از بیهوشی عمومی در اعمال جراحی غیر اورژانس زنان و برخی عوامل همراه در بخش ریکاوری بیمارستان الزهراء رشت انجام گرفت.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه توصیفی مقطعی، کلیه بیمارانی که جهت انجام عمل جراحی غیراورژانس زنان تحت بیهوشی عمومی در طی سال 99 قرارگرفته بودند، به صورت نمونه گیری تصادفی وارد مطالعه شدند و در بخش ریکاوری مورد ارزیابی قرار گرفتند و براساس یک چک لیست مشخص، علایم حیاتی و عوارضی مانند درد، تهوع استفراغ و لرز بیماران ثبت شد. در نهایت داده-های جمع آوری شده وارد نرم افزار SPSS-V.21 گردید و برای تجزیه وتحلیل داده ها در جهت تعیین ارتباط متغیرها از آزمون های پیرسن و اسپیرمن و آزمون کای اسکوار و آزمون دقیق فیشر استفاده شد. سطح معنی داری آزمون ها (05/0> P) در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    در این تحقیق 174 بیمار بررسی شدند. میانگین سنی بیماران 36/10±35/40 سال، میانگین شاخص توده بدنی بیماران برابر 55/5 ± 01/29 کیلوگرم بر متر مربع و متوسط زمان بیهوشی 74/100 دقیقه بود. 73 (127%) بیماران در طبقه بندی انجمن بیهوشی آمریکا در کلاس I قرار داشتند. در مورد ثبات همودینامیک فقط دو بیمار افزایش فشار خون بالای 20 درصد پایه و 2 نفر درصد اشباع اکسیژن خون زیر 94% را تجربه نمودند. 81/0% بیماران از هیچ دردی شکایت نداشتند و فقط 4/3% بیماران از تهوع استفراغ بعد عمل و 7/1% از لرز شکایت داشتند.

    نتیجه گیری

    بر اساس نتایج این مطالعه مشخص گردید، بیمارانی که تحت اعمال جراحی غیراورژانسی در این مرکز قرار گرفتند، در بخش ریکاوری از عوارض محدودی شکایت داشتند. اما سن پایین بیماران و وضعیت سلامتی مناسب آنها را نیز باید در نظر داشت.

    کلیدواژگان: جراحی، ریکاوری، عوارض، عوامل همراه
  • مهدی موحدی، آزاده آصف نژاد، محمد رفیعی نیا، محمدتقی خراسانی صفحات 74-81
    زمینه و هدف 

    اسکفلدهای (داربست ها) موجود توانایی محافظت از صدمات و آلودگی‏ها به وسیله‏ی میکرواورگانسیم ها به صورت ایده آل را ندارند. هدف از انجام این پژوهش ساخت اسکفلد PU - نشاسته، ژل رویال و هیالورونیک اسید با انجام تست های سلولی وآزمایشگاهی می باشد، درنهایت به داربستی دست یافت که دارای ویژگی‏های مناسب بیولوژیکی ‏برای درمان جراحات پوستی باشد.

    مواد و روش ها

    برای ساخت داربست نانوالیافی، ابتدا 10% وزنی/وزنی PU در دمای محیط به مدت 2 ساعت حل شده است. ژل رویال در نسبت های 3، 6و 8% ، نشاسته و هیالورونیک اسید (1% وزنی/وزنی) به محلول PU اضافه شد و الکتروریسی انجام شد. برای بررسی مورفولوژی نانوالیاف از میکزوسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بهره گرفته شد. به منظور ارزیابی بیولوژیکی آزمون برون تن و در نهایت آزمون درون تن انجام گردید. داده ها به صورت میانگین ± انحراف معیار (MEAN±SD) به دست آمده و برای تحلیل آماری از نرم افزار SPSS (ویرایش 16) استفاده گردید و از آزمون آماری واریانس یک طرفه (ANOVA) استفاده شد، سطح معنی دار بودن اختلافات با 05/0>P محاسبه گردید.

    یافته ها

    با افزودن ژل رویال، ویسکوزیته محلول افزایش یافته و قطر الیاف الکتروریسی بیشتر شده است. سلول های فیبروبلاست L929 بر روی داربست پلی یورتان، نشاسته، ژل رویال و هیالورونیک اسید تکثیر بسیار بهتری نسبت به داربست پلی یورتان - نشاسته، هیالورونیک اسید نشان داد. مطالعات حیوانی نشان می دهد درصد بهبودی در گروه تحت درمان با داربست پلی یورتان - نشاسته، حاوی هیالورونیک اسید و ژل رویال از روز هفتم تا چهاردهم بعد از جراحت بیشتر از درصد بهبودی زخم در گروه های دیگر و گروه کنترل معنادار می باشد.

    نتیجه گیری

    داربست الکتروریسی شده پلی یورتان و نشاسته با محتوی 1 درصد وزنی هیالورنیک اسید و 6 درصد حجمی ژل رویال از نظر بیولوژیکی مناسب برای استفاده در بافت پوست به منظور ترمیم زخم می باشد. ژل رویال تکثیر سلولی را بهبود بخشیده و افزودن آن به داربست چسبندگی سلولی داربست را نیز بیشتر نمود. یافته‏های این مطالعه نشان می دهد استفاده از این داربست الکتروریسی شده می تواند برای ترمیم کنندگی زخم موثر واقع گردد.

    کلیدواژگان: پلی یورتان، هیالورونیک اسید، ژل رویال، اسکفلد زخم، مهندسی بافت پوست
  • محمدتقی صالحیان، پیمان بخشایی*، حسین پارسا، سعادت مولانایی، کمال الدین رهوری صفحات 82-86
    زمینه و هدف

    سرطان تیرویید پاپیلاری و سرطان تیرویید مدولاری دو نوع متفاوت از سرطان های تیرویید هستند که منشا متفاوتی دارند. ارتباط بین سرطان تیرویید پاپیلاری و مدولاری نادر است و به صورت ضایعات جدا از هم یا ضایعات مختلط اتفاق می‏افتند. ما یک بیمار مبتلا به سندروم مدولاری و به صورت همزمان سرطان پاپیلاری همراه با متاستاز غدد لنفاوی دو طرفه را معرفی خواهیم کرد.

    معرفی بیمار

    بیمار آقای 36 ساله ای بود که به دلیل بالا بودن میزان آنتی ژن کارسینوامبریونیک سرم (CEA) طی یک سال گذشته تحت پیگیری قرار گرفت. در طی بررسی تیرویید، ندول ها در هر دو لوب غده‏ تیرویید قابل لمس بود. بررسی FNA زیر گاید سونوگرافی، سرطان پاپیلاری لوب راست تیرویید را نشان داد، اما بررسی تشخیصی برای نمونه لوب چپ امکان پذیر نبود. به همین دلیل تیروییدکتومی به صورت کامل انجام شد و بعد از جراحی، تشخیص همزمان سرطان مدولاری و سرطان پاپیلاری با استفاده از یافته های پاتولوژیک تایید گردید.

    نتیجه گیری

    از یافته‏ های پاتولوژی بعد از جراحی در بیمار، وجود همزمان سرطان مدولاری و سرطان پاپیلاری به همراه متاستاز گره لنفاوی دو طرفه می‏باشد. ما توصیه می‏کنیم برای جلوگیری از تشخیص نادرست، به ظهور همزمان این تومورهای تیروییدی در مردان توجه بیشتری شود.

    کلیدواژگان: سرطان تیروئید پاپیلاری، سرطان تیروئید مدولاری، متاستاز
  • مصطفی جابرانصاری * صفحات 87-96

    مطالبی درباره بیماری های دستگاه ادراری برای نخستین بار در سال 1832 میلادی منتشر و گزارش دو مورد بیماری رکتال که با اسپاسم اسفنکتر مقعدی همراه بود در سال 1835 میلادی نگاشته شد و مقاله ای در مورد تومورهای سروکیستیک پستان در 1840 میلادی به چاپ رسید. در سال 1846 میلادی کتاب 352 صفحه ای مطالب بالینی درباره جراحی و کتاب مهم مطالبی مصور درباره موضوعات مختلف پاتولوژی و جراحی همزمان به چاپ رسید. در کتاب اخیر حاوی نخستین توصیف بالینی از لنگش متناوب در انسان بود. برودی همواره در تشکیلات و سازمان های طبی نیز شرکت داشته و به عنوان رییس کالج سلطنتی جراحان (1844 میلادی)، انجمن سلطنتی (1858 میلادی) و سازمان نظام پزشکی (1858 میلادی) خدمت نمود.

  • سید عباس میرمالک* صفحات 98-101
|
  • Abdolrahimzadeh Fard H, Bolandparvaz Sh, Abassi H. R, Paydar Sh* Pages 1-20

    Damage control surgery (DCS) represents a staged surgical approach to the treatment of critically surgical approach to the treatment of critically injured trauma patients. Originally described in the context of hepatic trauma and post injury induced coagulopathy, the indications for DCS have extended to the management of extra abdominal trauma and non traumatic acute abdominal emergencies. Significant progress in trauma based resuscitation techniques had le to improved outcomes and a reduction in the DCS requirement.

    Keywords: Damage Control, Resuscitation, Trauma
  • Harifi M. M, Mortazavi A*, Amirjamshidi A, Karimi Yarandi K Pages 21-39
    Introduction & Objective

    Reducing mortality and disability are the main objectives of cranial decompression in patients with malignant intracranial hypertension. Hinge craniotomy (HC) is an alternative technique to decompressive craniectomy (DC), this study is designed to compare efficacy of these 2 procedures in the management of patients with malignant intracranial hypertension.

    Materials & Methods

    Prospective, randomized, controlled trial including 38 adult patients undergoing cranial decompression who were randomly assigned to a decompressive craniectomy (n=19) or hinge craniotomy group (n=19). Postoperative variables such as ‘Intracranial pressure (ICP) therapeutic index’, duration of mechanical ventilation, duration of the admission in Intensive Care Unit (ICU), length of hospital stay were assessed. Radiographic outcomes were assessed by comparing preoperative and postoperative Computed Tomography (CT) scans. Postoperative complications such as infection, need for reoperation due to the lack of ICP control, wound healing problems, bone infection, etc. were recorded. Functional neurologic outcome was monitored by using the Modified Rankin Scale and Glasgow Outcome Scale in 3, 6, and 12 months after operation.

    Results

    There was no significant difference in preoperative demographic variables between the two groups. The mean duration of mechanical ventilation, ICU admission, and hospital stay was 29±26.27, 32.79±26.30, and 47.16±27.28 days in the DC group and 24.21±30.21, 27.84±30, and 38.53±35.41 days in the HC group which showed no significant difference. There was no significant difference in the preoperative brain CT analysis between two groups. The mean Rotterdam score was 4.53±0.84 and 4.58±0.6 in the DC and HC group respectively, indicating no significant difference. The ratio of the largest craniotomy diameter to the largest anterior-posterior diameter of the skull was 0.76±0.05 in the DC and 0.76±0.04 in the HC group. The brain expansion percentage was 10.22% in DC and 8.69% in HC patients without a significant difference.

    Conclusions

    It seems that HC can be a suitable alternative to the DC because of less complications rate and similar short-term and long-term outcome. By performing HC, a major surgery (cranioplasty) is reduced and the financial burden is removed from the patient and the health system.

    Keywords: Malignant Intracranial Hypertension, Decompressive Craniotomy, Hinge Craniotomy
  • Sedighinejad A, Kanani Gh, Imantalab V, Mirmansouri A, Mohammadzadeh Joryabi A, Shahbazi M, Tayefeh Ashrafiyeh M, Ghasvareh G, Poorhabibi Z Pages 40-49
    Introduction & Objective

    Hyperglycemia, which occurs during cardiac surgery, has been shown to be associated with increased morbidity and mortality. The management of hyperglycemia during coronary artery bypass graft surgery has been the focus of investigation in recent years. The aim of this study was to evaluate the rate of changes in blood sugar in patients undergoing coronary artery bypass graft surgery and related factors in Dr. Heshmat Hospital affiliated to Guilan University of Medical Sciences as a referral, educational, treatment center and the only subspecialty heart center in Guilan province.

    Materials & Methods

    This descriptive-cross sectional study was done during 2019-2020. Eligible patients’ candidate for elective CABG surgery enrolled the survey. A questionnaire was filled out containing demographic data and blood sugar at 5 measurement point times. Finally, the collected data were entered into SPSS version 21 and after examining the normality of the data, independent t test was used to compare and determine the factors associated with changes in blood sugar in patients undergoing coronary artery bypass grafting from correlation and Chi square tests. Also, to compare the mean changes in blood sugar in patients undergoing coronary artery bypass graft surgery at the times before induction of anesthesia, before the start of the pump, in the middle of the pump, after the pump and at the end of the operation, repeated measure test was used.

    Results

    The data from 55 CABG cases were analyzed. Trend of changes was increasing and significant from baseline to the end of surgery (P ˂0.0001). ASA class III, BMI > 30, age above 60, the history of DM more than 10 years and insulin administration during surgery were significantly associated with higher levels of blood sugar in 5 measurements point times (P ˂ 0.05).

    Conclusions

    We found that blood sugar is well controlled in CABG surgery in Heshmat hospital. But special attention should be paid to ASA class III, BMI > 30, Age above 60, insulin administration during surgery, surgery duration more than 180 minutes and the history of DM more than 10 years.

    Keywords: Coronary Artery Bypass Graft Surgery, Blood Sugar, Changes, Related Factors
  • Atashgar A, Saffari H*, Mabhoot A Pages 50-64
    Introduction & Objective

    The prevalence of Covid-19 virus is referred to as one of the most important issues in the world. Providing an effective solution to control or treat these patients type can be of great help to human society. The purpose of this paper is to provide a method for monitoring effectively the condition of patients with Covid-19 virus approaching a functional relationship called profile.

    Materials & Methods

    In this paper, for controlling and monitoring the condition of patients with Covid-19 a solution is proposed. The existence of relationship between CD4 T cells and lymphocyte count provided the opportunity of designing a profile to monitor the condition of the patient. The information of the patients published in scientific sources is used to analyze the validation of the proposed model.

    Results

    Although in the process of treatment of patients with Covid-19, the number of CD4 T cells and the number of lymphocytes are considered separately, this paper proposes that these two parameters should be considered in a functional relationship at the same time. The findings of this paper show that considering the proposed functional relationship provides a more effectiveness condition for a physician’s judgment.

    Conclusions

    The results of this research show that the profile approach provides an effective condition to analyze the status of a patient with Covid-19 considering a functional relationship between CD4 T and lymphocyte count. In addition, the results of this research are capable of leading one to use the proposed approach for evaluating vaccines and drugs prepared for this disease type.

    Keywords: Control Chart, Simple Linear Profiles, COVID-19, Corona Disease
  • Tayefeh Ashrafiyeh, Poorhabibi Z, Habibi M. R*, Shahrokhi R, Ahmadi M, Shafaati Shamami E, Safaee N Pages 65-73
    Introduction & Objective

    Recovery is one of the most important wards which require special attention. Patients in this ward could be affected by complications such as pain, shivering, nausea and vomiting and unstable hemodynamic status, which without early therapeutic intervention, poor outcomes may occur. This study was planned aiming to investigate the status of recovery ward of Alzahra hospital.

    Materials & Methods

    In this cross sectional descriptive study, elective surgeries under general anesthesia were evaluated and according to check list vital signs, post-operative nausea vomiting, pain and shivering were documented.

    Results

    A total of 174 cases enrolled the survey. The mean age of our patients was 40.35 year, BMI 29.01 kg/m2, and anesthesia duration 100.74 minutes.73% were in ASA class I. regarding hemodynamic status, two patients were affected by more than 20% <font>drop</font> in BP from baseline, and two had Sao2 less than 94%. 3.4% complained from PONV, and 107% reported shivering. 81.6% had no pain.

    Conclusions

    The patients had proper conditions in recovery ward, but patient’s age and their healthy status should be considered as well.

    Keywords: Elective Surgery, Recovery, Complications, Related Factors
  • Movahedi M, Asefnejad A*, Rafienia M, Khorasani M.T Pages 74-81
    Introduction & Objective

    Existing dressings do not have the ability to protect against damage and contamination by microorganisms ideally. The aim of this study is to obtain a scaffold of polyurethane – starch, royal jelly and hyaluronic acid by electrospinning method and a scaffold with suitable biological properties for wound healing is made.

    Materials & Methods

    To make a nanofiber scaffold, first 10% by weight / weight of polyurethane is dissolved at room temperature for 2 hours. Royal jelly was added to the polyurethane solution in 3, 6 and 8% ratios, starch and hyaluronic acid (1% by weight / weight) and electrospinning was performed. The scaffold prepared were characterized SEM, MTT, cell culture and in-vivo of the scaffolds.

    Results

    With the addition of royal jelly, the viscosity of the solution is increased and the diameter of the electrospun fibers is increased. In the MTT test, L929 fibroblast cells showed much better proliferation on polyurethane – starch - hyaluronic acid - royal jelly than other scaffold. Animal studies show that the percentage of recovery in the group treated with polyurethane-starch, containing hyaluronic acid and royal jelly scaffold from the seventh to the fourteenth day after the injury is higher than the percentage of wound healing in other groups and significant control group.

    Conclusions

    Polyurethane-Starch electrospun scaffold with a content of hyaluronic acid (1% w/w) and Royal Jelly (6%) is prepared which is biologically suitable for use in skin tissue to heal wounds. Royal Jelly improves cell proliferation and adding it to scaffold also increases cellular adhesion to scaffolding. The findings of this study suggest that the use of this electrified scaffold can be effective in wound healing.

    Keywords: Polyurethane, Hyaluronic Acid, Royal Jelly, Wound Dressing, Skin Tissue Engineering
  • Salehian M. T, Pakhshaie P*, Parsa H, Molanaie S, Rahravie K Pages 82-86
    Introduction & Objective

    Papillary thyroid carcinoma (PTC) and medullary thyroid carcinoma (MTC) are two distinct types of thyroid carcinoma that have different origins. An association between medullary and papillary thyroid cancer is rare and occurs as either discrete lesions or as a mixed lesion. We present the case of a patient diagnosed with synchronous medullary and PTC with bilateral lymph node metastasis.

    Materials & Methods

    A 36-year-old man had a follow-up checkup because over the last year his serum carcinoembryonic antigen (CEA) levels had been elevated. During a thyroid examination, nodules were palpable on both sides of his thyroid gland. Ultrasound-guided fine needle aspiration showed PTC of the right lobe of the thyroid but a diagnosis could not be made for the sample from the left lobe. Total thyroidectomy was performed and after surgery, the synchronous MTC and PTC diagnosis was confirmed using the pathologic findings.

    Conclusions

    From the pathology findings after surgery, the patient was diagnosed with synchronous MTC and PTC with bilateral lymph node metastasis. We recommend paying more attention to the synchronous emergence of these thyroid tumors in men in order to avoid misdiagnoses.

    Keywords: Papillary Thyroid Carcinoma, Medullary Thyroid Carcinoma, Metastasis