فهرست مطالب
مجله چغندر قند
سال نوزدهم شماره 1 (بهار و تابستان 1382)
- 104 صفحه،
- تاریخ انتشار: 1382/09/10
- تعداد عناوین: 7
-
-
مقایسه روش های مختلف ارزیابی مقاومت به پوسیدگی ریزوکتونیایی ریشه و طوقه در ژئوتیپ های منتخب چغندرقندصفحه 1به منظور دستیابی به روشی ساده و قابل اعتماد جهت ارزیابی مواد ژنتیکی چغندرقند در برابر پوسیدگی ریزوکتونیایی ریشه و طوقه، مقاومت 12 ژنوتیپ در شرایط مزرعه، گلخانه و در شیشه با همدیگر مقایسه شد. در شرایط مزرعه آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در میکروپلات هایی به ابعاد 1×1×2 متر انجام شد. میکروپلات ها قبل از کاشت، توسط متیل بروماید ضدعفونی شدند. آلودگی مصنوعی بوته ها توسط دانه های ذرت آلوده به جدایه ای از Rhizoctonia solani AG-2-2 با قدرت بیماریزایی بالا، در بوته های 12 هفته ای انجام گرفت. میزان پوسیدگی ریشه هر بوته سه ماه بعد از مایه زنی ارزیابی شد. در شرایط گلخانه ارزیابی مقاومت ژنوتیپ ها در مرحله گیاهچه و گیاه بالغ در قالب دو آزمایش مجزا انجام شد. در مرحله گیاهچه ای درصد مرگ گیاهچه تا پنج هفته بعد از کاشت یادداشت برداری شد. در مرحله گیاه بالغ میزان پوسیدگی ریشه سه هفته پس از مایه زنی یادداشت شد. در روش ریشه بریده ژنوتیپ ها ابتدا در مزرعه کشت شدند و هفت ماه پس از کاشت، از هر ژنوتیپ 30 عدد ریشه به تصادف انتخاب و در شرایط آزمایشگاه از هر ریشه یک برش به قطر یک سانتیمتر تهیه و در ظروف پتری سترون قرار گرفت. سپس برشها با یک قرص هشت میلیمتری از جدایه مورد نظر، تلقیح شدند. قطر پوسیدگی روی هر برش هفت روز پس از مایه زنی اندازه گیری شد. ارزیابی در شیشه با پنج تکرار و در قالب طرح کاملا تصادفی در ظروف پتری انجام شد. برای این کار، بذرهای جوانه زده چغندرقند پیرامون پرگنه در حال رشد قارچ قرار گرفت. شدت بیماری گیاهچه ها پنج روز بعد از مایه زنی با مقیاس 4-0 یادداشت شد. به منظور بررسی همبستگی بین پنج روش ارزیابی، ضریب همبستگی پیرسون(Pearson Correlation Coefficient) محاسبه گردید. روش ارزیابی گیاهچه های چغندرقند در گلخانه و روش ریشه بریده همبستگی چندانی با سایر روش های ارزیابی نداشتند. روش های ارزیابی درون شیشه ای، گلخانه ای(در مرحله گیاه بالغ) و مزرعه ای با یکدیگر همبستگی مثبت و معنی دار داشتند. روش ارزیابی درون شیشه ای با ارزیابی گلخانه ای و مزرعه ای به ترتیب با ضریب همبستگی 0.862 و 0.685 همبستگی مثبت و معنی دار نشان داد (p≤0.05). روش ارزیابی گلخانه ای با ارزیابی مزرعه ای نیز همبستگی معنی دار داشت(0.912). به نظر می رسد با استفاده از روش ابداعی ارزیابی در شیشه غربال اولیه ژرم پلاسم های چغندرقند در مدت کوتاه و با اعتماد بالاقابل توصیه است.
کلیدواژگان: ارزیابی مقاومت، پوسیدگی ریزوکتونیایی ریشه و طوقه، چغندرقند، در شیشه، گلخانه -
صفحه 23به منظور بررسی امکان استفاده از قطعات جدا شده برگ جهت ارزیابی مقاومت مواد گیاهی نسبت به Cercospora beticola عامل بیماری لکه برگی سرکوسپورایی، دوازده رقم چغندرقند با درجات مختلف مقاومت نسبت به عامل بیماری، تحت شرایط مزرعه و آزمایشگاه مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمایش مزرعه ای در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با شش تکرار در منطقه قائمشهر که از شرایط محیطی مساعدی جهت آلودگی برخوردار می باشد به اجرا در آمد. در ارزیابی آزمایشگاهی، مقاومت قطعات جدا شده برگ، در محیط سترون و در ظروف مستطیل شکل از جنس پیرکس در سطح آب آگار 1.5 درصد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که همبستگی بالایی بین ارزیابی مقاومت قطعات جدا شده برگ و ارزیابی مزرعه ای وجود دارد و این دو روش می توانند جایگزین یکدیگر شوند. با استفاده از روش قطعات جدا شده برگ می توان مستقل از شرایط آب و هوایی، به سهولت مقاومت تعداد زیادی از مواد گیاهی را طی مدت کوتاهی در آزمایشگاه بررسی نمود.
کلیدواژگان: چغندرقند، دیسک برگی، مقاومت، Cercospora beticola -
صفحه 37به منظور بررسی اثرات محیط کشت حاوی ترکیبات هورمونی بر روی تغییرات فنوتیپی و کروموزومی بافت های کشت شده چغندرقند، آزمایش هایی در سطوح مختلف نمک طعام و نیز مطالعات سیتولوژیکی کالوس های حاصل از کشت تعلیقی صورت گرفت. ابتدا هیپوکوتیل گیاهچه های هفت روزه دو رگه زراعی دیپلوئید، در محیط MS حاوی ترکیبات هورمونی کشت شده و کالوس تولید نمودند. دستجات سلولی و قطعات کالوس حاصل از آن بر روی محیط های PGoB با غلظت های متفاوت شوری (300-0 میلی مولار نمک طعام) قرار گرفتند و رشد آنها بررسی شد. نتایج نشان داد که کالوس حاصل از رگه مولتی ژرم نسبت به رگه منوژرم به غلظت های متفاوت نمک طعام به طور آشکار، تحمل بیشتری نشان می دهد؛ به طوری که با انتقال کالوس های رگه منوژرم و مولتی ژرم از محیط شاهد به محیط حاوی 200 میلی مولار نمک طعام به ترتیب 15 و 75 درصد قطعات کالوس رشد نمودند. با انتقال کالوس رقم مولتی ژرم به محیط حاوی 100 میلی مولار نمک طعام، کلیه قطعات کالوس رشد خوبی داشتند. هم چنین در بین قطعات کالوس مربوط به هر تیمار نیز از نظر تحمل به شوری تنوع وجود داشت. در آزمایشی دیگر، تنوع سماکلونی در سطح کروموزوم سلول های کالوس حاصل از کشت تعلیقی بررسی گردید و حالاتی از پلی پلوئیدی و انیوپلوئیدی در بعضی سلولها مشخص گردید. از این رو، شناسائی و کنترل پدیده تنوع سماکلونی در کشت سلول چغندرقند در جهت دلخواه برای انتخاب رگه های متحمل به شوری از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
کلیدواژگان: تنوع کروموزومی، چغندر قند، کشت تعلیقی، کشت کالوس، نمک طعام -
صفحه 51در بهار 1381، به منظور تعیین بهترین شاخص های کمی تحمل به خشکی در ژنوتیپ های چغندرقند، آزمایشی به صورت طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی شیراز-زرقان انجام گرفت. سه رژیم آبیاری شامل: - آبیاری درحد بهینه، - آبیاری به میزان 75 درصد نیاز آبی بهینه (تنش ملایم) - آبیاری به میزان 50% نیاز آبی بهینه (تنش شدید)، به کرتهای اصلی و ده ژنوتیپ چغندرقند به کرتهای فرعی اختصاص داده شدند. تنش آبی از مرحله شش برگی آغاز شد و در تمام طول فصل رشد ادامه یافت. شش شاخص تحمل به خشکی شامل شاخص های حساسیت به تنش (SSI)، تحمل به تنش (STI)، میانگین هندسی بهره وری (GMP)، میانگین حسابی بهره وری(MP)، تحمل (TOL) و میانگین هارمونیک(Harm)، براساس صفت عملکرد شکر سفید در شرایط مطلوب و تنش رطوبتی محاسبه و مورد ارزیابی قرار گرفت. اثر تنش آبی به طور مؤثر بر روی عملکرد شکر مشخص شد. نتایج همبستگی بین شاخص های کمی تحمل به خشکی و عملکرد شکر سفید در سه شرایط رطوبتی نشان داد که شاخصهای STI، MP،GMP و Harm همبستگی بالایی با عملکرد شکر سفید در هر سه شرایط داشتند و لذا به عنوان بهترین شاخص ها می توانند جهت دست یابی به ژنوتیپهایی با عملکرد بالا، در هر سه شرایط رطوبتی به کار روند. ولی با توجه به بالا بودن ضریب همبستگی شاخص STI با دیگر شاخص ها، این شاخص، اهمیت بیشتری دارد. از طریق تکنیک آماری تجزیه به مؤلفه های اصلی و ترسیم بای پلات، ژنوتیپ های 7221-I-79، BP-مشهد و رسول، (شاهد) به عنوان ژنوتیپ هایی با پتانسیل عملکرد شکر سفید بالا در هر سه شرایط رطوبتی معرفی شدند.
کلیدواژگان: چغندرقند، شاخص های کمی تحمل به خشکی، عملکرد شکر سفید، شیراز، ژنوتیپ و بهره برداری -
صفحه 67این تحقیق طی سالهای 81-1380 در دشت سیلاخور لرستان انجام گرفت. بیست خصوصیت فیزیکی و شیمیایی در 25 پروفیل خاک واقع در مساحت 100 هکتار مورد ارزیابی قرار گرفت. خاکها در دو رده انتی سول (Entisols) و اینسپتی سول (Inceptisols) قرار گرفتند. بررسی خاکهای منطقه مطالعاتی منجر به جداسازی پنج زیرگروه، هشت خانواده و 17 سری خاک شد. در این مطالعه از روش پارامتریک برای ارزیابی تناسب اراضی استفاده شد. همبستگی نسبتا قوی بین شاخص اراضی محاسبه شده به روش پارامتریک (Parametric) و عملکرد فعلی زارعین(r=0.55) حاکی از مفید بودن قابلیت کاربری و دقت مناسب این روش در ارزیابی اراضی است. اطلاعات نزدیکترین ایستگاه سینوپتیک به منطقه مورد مطالعه نشان داد که این منطقه جز اقلیم نیمه خشک است. باتوجه به این که هدف از این تحقیق تعیین دوره رشد و استفاده از مدل فائو جهت تخمین پتانسیل تولید چغندرقند در منطقه مورد مطالعه بود. از این رو پتانسیل تولید تابشی-حرارتی (Radiation Thermal Production Potential) چغندرقند براساس روش فائو محاسبه شد. نتایج نشان داد که شروع دوره رشد چغندرقند در منطقه 16 آبان ماه (ششم نوامبر) و پایان آن 14 اردیبهشت ماه (سوم می) برابر با 179 روز می باشد و پتانسیل تولید تابشی - حرارتی محاسبه شده از روش فوق 68626 کیلوگرم در هکتار است. براساس اطلاعات کارخانه قند لرستان طی سالهای 80-1370 میانگین عملکرد چغندرقند در منطقه مورد مطالعه 28448 کیلوگرم در هکتار با عیار 14.72 درصد بوده است (کمترین عیار قند 13.78 درصد و بیشترین آن 16.28 درصد). از آن جائی که تولید بیوماس خالص (Net biomass production) با استفاده از اطلاعات اقلیم و گیاه محاسبه می شود و تولید پیش بینی شده از تاثیر محدودیت های خاک، آب و مدیریت بر پتانسیل تابشی - حرارتی حاصل می شود، پس می توان با رفع محدودیت های قابل اصلاح خاک و ارتقا سطح مدیریت، تولید فعلی (عملکرد زارعین) را افزایش داد و به سقف تولید پیش بینی شده رساند.
کلیدواژگان: تناسب اراضی، تولید خالص بیوماس، خاک های لرستان، محدودیت های خاک، مدل پتانسیل تولید چغندرقند، مدل رشد فائو -
صفحه 81زارعین چغندرکار در اراضی بدون محدودیت شوری آب و خاک به علت مصرف بیش از نیاز آب آبیاری با افت کیفیت ریشه مواجه هستند. در سال 1379 جهت تعیین رابطه کم آبیاری و کمیت و کیفیت ریشه چغندرقند مطالعه ای در ایستگاه کبوترآباد مرکز تحقیقات کشاورزی اصفهان انجام شد. در این پژوهش شش تیمار میزان آب مصرفی از 10770 تا 8554 مترمکعب در هکتار با استفاده از روش آبیاری بارانی تک شاخه ای با آبپاش های نلسون F43 با فاصله 12 متر و فشار 3.5 اتمسفر اعمال گردید. رقم چغندرقند مورد استفاده مولتی ژرم7233 بود، پس از نصب سیستم، الگوی پخش و شدت پاشش نازل ها تعیین گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که با کاهش مصرف آب عملکرد ریشه، قند ناخالص، سدیم ریشه و قند قابل استحصال به صورت معنی دار کاهش، ولی درصد قند و میزان ازت مضره ریشه به صورت معنی داری افزایش یافت. حداکثر عملکرد ریشه در تیمار 10770 متر مکعب در هکتار به میزان 55 تن در هکتار بدست آمد. در حالی که با مصرف 8554 متر مکعب آب، عملکرد ریشه تا 20.10 تن در هکتار کاهش یافت. با اعمال کم آبیاری کارایی مصرف آب برای عملکرد ریشه کاهش نشان داد. کاهش کارایی مصرف آب برای عملکرد قند به میزان 4.80 تن در هکتار از تیمار 9815 مترمکعب آب در هکتار و کمتر از آن حادث شد. در این تحقیق مشخص شد که سدیم ریشه نسبت به مقادیر آب عکس العمل نشان می دهد، بدین مفهوم که مصرف بیشتر آب سدیم ریشه را افزایش داده و در نتیجه درصدقند چغندرقند را کاهش می دهد. در این اراضی با مصرف مقدار واقعی آب مورد نیاز نمی توان می توان از افزایش سدیم ریشه و کاهش درصد قند جلوگیری کرد. نتایج این تحقیق نشان داد که با کاهش مصرف آب کمتر از 97.5 درصد آب مورد نیاز نمی توان راندمان مصرف آب برای عملکرد قند را افزایش داد. هم چنین عملکرد قند سفید نسبت به کم آبیاری واکنش نشان داد و با کاهش مصرف آب، عملکرد قند سفید به صورت معنی دار کاهش یافت، به طوری که در تیمارهای مصرف 10498 و 8554 متر مکعب آب در هکتار، عملکرد قند سفید به ترتیب 4.56 و 2.42 تن در هکتار کاهش یافت.
کلیدواژگان: آبیاری بارانی تک شاخه، چغندرقند، سدیم ریشه، عملکرد قند، کبوترآباد اصفهان، کم آبیاری - گزارش کوتاه علمی
-
صفحه 95
زراعت چغندرقند با دو نوع بذر مولتی ژرم و مونوژرم صورت می گیرد. در زراعت با بذر مولتی ژرم تنک اجتناب ناپذیر بوده و مکانیزاسیون کامل آن غیر ممکن است. بنابراین و به دلایل متعدد دیگر استفاده از بذر مونوژرم در جهت کاهش قیمت تمام شده محصول و کانیزاسیون کامل زراعت اجتناب ناپذیر است. هم اکنون در اروپا زراعت چغندر قند با بذر مونوژرم صورت می گیرد. جهت موفقیت در کشت بذر مونوژرم آماده کردن زمین به دقت بیشتر و به ماشین آلات اختصاصی نیاز دارد. در گذشته به دلیل عدم تسطیح مناسب اراضی و عدم وجود ماشین آلات اختصاصی، کشت بذر مونوژرم چندان مورد استقبال زارعین نبوده و لذا تولید بذر مونوژرم نیز چه از نظر تعداد رقم و چه از نظر کمیت و کیفیت چندان مورد توجه قرار نگرفته است. در سال های اخیر و با استقبال زارعین چغندرقند کار، موسسه تحقیقات چغندرقند توچه ویژه ای به تولید بذر مونوژرم معطوف نموده و با معرفی ارقام مناسب برای مناطق مختلف در سطح تجارتی موقیت بالایی را کسب کرده است.
-
Page 1A comparative study was conducted to find a reliable and simple method for evaluation of resistance of sugar beet genotypes to Rhizoctonia root and crown rot. For this, 12 sugar beet genotypes were used in greenhouse, field and in vitro experiments. The field experiment was performed in micro plots (1×1×2 meter) using randomized complete block design with 4 replications. Prior to planting, the micro plots were disinfested with methyl bromide. Twelve weeks sugar beet plants were inoculated with a highly pathogenic isolate of R. solani AG2-2. Disease severity was measured 12 weeks after inoculation based on a 0-7 scale. Under the greenhouse conditions, evaluation of genotypes resistance at seedling and adult plant stages were conducted in two separate experiments. In the seedling stage, germinated seeds of the genotypes were inoculated using inoculum's layer technique and mortality percent of seedlings was recorded till 5 weeks after planting. In the adult plant stage, inoculation was carried out 8 weeks after transplanting sugar beet seedlings into large plots. The experiment was conducted in a completely randomized design with 3 replicates and disease severity was measured three weeks after inoculation. In the detached root method, the genotypes were sown under field conditions. Seven months after planting, 30 roots of each genotype were randomly selected and detached root slices of one cm in diameter from each root were prepared in laboratory conditions. The detached roots were put in sterilized 10 cm Petri plates and then inoculated by 8 mm pieces of the actively growing colony of Rhizoctonia isolate. Seven days after inoculation, the diameter of rotting tissue on each detached root was measured. The in vitro test was performed in a completely randomized design with 5 replicates using 10 cm petri plates. For this, germinated seeds of the genotypes were placed on the periphery of an actively growing colony of R. solani on Water Agar (WA) medium and five days later the disease severity of seedlings was measured on the basis of a 0-4 scale. In order to assess the correlation among the five evaluation methods, Pearson Correlation Coefficient (PCC) was calculated. Results of the seedling-stage method in greenhouse as well as detached root method showed poor correlation with the other evaluating methods. The results of field, greenhouse and in vitro experiments exhibited positive and significant correlations. Significant correlations were also found between in vitro test with greenhouse (0.862) and field evaluation (0.685;), respectively using PCC test. Similar results were obtained from greenhouse and field evaluation (0.912) methods. Based on the results, the in vitro test is recommended as a simple and reliable method for screening sugar beet germplasms against R. solani root rot.
-
Page 23In order to determine possibility of using detached leaf disks for evaluating resistance to Cercospora beticola, the causal agent of leaf spot in sugar beet, twelve sugar beet cultivars exhibiting different levels of resistance to Cercospora leaf spot were evaluated under field and laboratory conditions. The field experiment was conducted in a complete randomized block design with six replicates in Ghaemshahr region, where conductive and favorable climatic conditions for disease development existed. In the laboratory experiment, levels of resistance of the cultivars were determined by assessing of disease severity of detached leaf disks laid in rows on top of 1.5% water agar in 20×30 cm Pyrex plates. The results of this study indicated that there was a high correlation between both evaluation methods. Therefore, the evaluation of resistance would be reliable through each of these methods. The leaf disk assay is a very rapid and useful evaluation method enabling the evaluation of a lot of plant materials within a short period in the laboratory independent of climatic conditions.
-
Page 37Effects of culture medium containing hormonal compositions on phenotypic and chromosomal variations of sugarbeet cultured tissues were examined. Experiments were carried out in different NaCl levels. Cytological studies were conducted on calli originated from suspension culture. Hypocotyl of seven day old seedlings of the two diploid lines were cultured in MS medium containing hormonal compositions to produce callus. In the next step, cell aggregates and callus fragments were incubated onto PGoB media supplemented with different salt concentrations (0-300 milimolar NaCl) and their growth was investigated. The results showed that multigerm line derived-callus had obviously more tolerance to the different NaCl concentrations than monogerm line derived-callus; so that 15 and 75 percent of monogerm and multigerm line calli grew, respectively, after being transfered from control medium to the medium containing 200 mM NaCl. Callus fragments of multigerm line had desirable growth after being transfered to the medium containing 100 mM NaCl. Also, variation was seen among callus fragments in each treatment. In another experiment, somaclonal variation was studied at chromosomal level in callus cells obtained from suspension culture in which polyploidy and aneuploidy were observed in some cells. Therefore, it is noteworthy to characterize and control somaclonal variation in cell culture of sugar beet in the desired direction for selection of salt tolerant lines.
-
Page 51In order to evaluate the best drought resistance indices in sugar beet genotypes, an experiment was conducted in 2002 using a split- plot design within randomized complete block design with three replications at the Research Farm, Shiraz-Zarghan. The main plots consisted of three Irrigated regimes: non stress, 75% (mid stress) and 50% (intense stress) non stress and the ten genotypes as the sub factor. Water stress was initiated at about six-leaved stage, and the stress was continued throughout the growing season. Drought resistance indices consisting of stress susceptibility index (SSI), stress tolerance index (STI), mean productivity (MP), geometric mean productivity (GMP), stress tolerance (TOL) and harmonic mean (Harm), were evaluated for white sugar yield in stress and non-stress conditions. The results showed that drought stress reduced white sugar yield. Results from calculating drought toletance indices, correlation among indices and white sugar yield in stress and non-stress conditions showed that STI, Harm, GMP and MP indices, effectively distinguished genotypes with high yield in both conditions and were determined as the best drought tolerance indices. Because of high correlation between STI and the other indices, it's significance is more than the other ones. Finally, 7221-I-79, BP-Mashhad and control-Rasool genotypes were determined as the genotypes that have a high potential white sugar yield in both environments.
-
Page 67This study was carried out in Lorestan Silakhoor plain during 2001-2002. Twenty soil properties from 25 profiles were evaluated. Profiles studied were Entisols and Inceptisols. Moreover, soil classification resulted in 5 subgroups, 8 families and 17 soil series. In the study, parametric land evaluation method was used. The strong correlation between the land index and observed yield (r = 0.55) suggested the potential usefulness and applicability of the parametric land evaluation method. The area is located in semiarid region, based on Broujerd station data. The objective of this research was to determine the growing period and Radiation Thermal Production Potential (RTPP) for sugar beet. The results indicated that growing period of sugar beet in the area starts on 6 November and ends on 3 May, which is about 179 days, and RTPP is 68628 kg/ha. Average sugar beet yield in the research area was 28448 kg/ha (1991-2001) with an average of 14.72% sugar content (Min. 13.78%, Max. 16.28%) based on Lorestan Sugar beet factory data. The net biomass production was calculated using climatic and crop data and predicted yield was obtained from the effects of soil, water and management limitations on RTPP. Therefore, observed yield can be increased by removing remediable soil limitations and promoting management level.
-
Page 81In some regions of Isfahan, although there is no soil and water salinity limitations, quality of sugar beet root is very low because of using high amount of irrigation water. A study was conducted to determine the relation between low irrigation and quality and quantity of sugar beet. In this study, a line source irrigation system for six water use treatments (from 10770 to 8554 m3/hec) was used. The results showed that root yield, sugar yield, sodium of root and white sugar yield decreased significantly when water use was decreased but sugar content and α- amino- N increased significantly. Maximum root yield (55 ton per hectar) was obtained at 10770 m3/hec water use treatment, where as root yield decreased to 20.10 ton per hectar at 8554 m3 irrigation water. Sodium of root responded to water contents, in that higher amount of water increased the sodium of root and as a result sugar content of sugar beet decreased. The results showed that water content less than 97.5% of the total water requirement did not increase water use efficiency for sugar yield. Also, white sugar yield responded to low irrigation and it was significantly decreased with water use deficit.
-
Page 95
Monogerm and multigerm seed varieties are used in sugar beet cultivation. Singling is inevitable and mechanization almost impossible when multigerm seed varieties are used. For this and for some other reasons, economically sound and fully mechanized cultivation of sugar beet calls for the use of monogerm seed varieties. Throughout Europe, only monogerm varieties are used in sugar beet production. In sowing monogerm seeds, special types of machineries are implemented and land preparation techniques play a very important rule. In the past, lack of suitable machineries and well prepared lands discouraged farmers from sowing monogerm varieties and therefore, monogerm seed production showed no improvement in quality, quantity and diversity for many years. In recent years, with the growing interest of sugar beet producers, Sugar Beet Research Institute of Iran has focused on monogerm seed production. With the development of varieties suitable for different climatic areas, this institute has reached a high level of commercial success in monogerm seed production. In a multigerm seed production field, some fraction of the crop is monogerm. One way of monogerm seed production, called technical monogerm, is the separation of this fraction of monogerm seed from the multigerm seeds using a combination of round and slotted screens. Another type of monogerm seed is hybrid monogerm and its production is rather complex and requires special tools and material with a growing demand for monogerm seed, Sugar Beet Seed Research Institute has been focusing on the production and development of high quality basic seeds of monogerm type in recent years and the increasing level of commercial production of hybrid monogerm is a clear indication of its success. Table 1 shows the trend of commercial hybrid monogerm seed production in an interval of 5 years. Each year, field performances of domestic varieties are compared with top quality foreign varieties by researchers and technical staffs of SBSI, agricultural organizations and agricultural sectors of sugar refineries. Data gathered from 70 sugar beet production farms with a total of 203 hectares in Western Azerbaijan province for the production year of 2002 is shown in Table 2. At a large scale, average root yield is 5 tons per hectare with 9.01 tons of gross sugar. Domestic varieties show unique superiorities over foreign varieties and in some cases 40% yield increase is observed. Sugar Beet Seed Research Institute has developed Rhizomania and Nematode resistant lines and farmers will have access to the new varieties in the coming years.