فصلنامه المپیک
سال سیزدهم شماره 1 (پیاپی 29، بهار 1384)

هدف این تحقیق، بررسی رابطه جو سازمانی با رضایت شغلی معلمان تربیت بدنی دوره متوسطه شهر اهواز است. این تحقیق به روش توصیفی و از نوع پیمایشی و همبستگی است. پرسشنامه های جو سازمانی (OC) و رضایت شغلی (JDI) ابزارهای تحقیق را تشکیل دادند. پایایی و روایی پرسشنامه ها، با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و تایید گروهی از مختصصان به دست آمد 0.88)، (?=0.68. جامعه آماری شامل تمام معلمان تربیت بدنی زن و مرد شهر اهواز است (127=N) که همه آنها به عنوان نمونه آماری در این تحقیق شرکت کردند. رابطه ابعاد جو سازمانی (هدف، نقش، پاداش، رویه ها و ارتباطات) با ابعاد رضایت شغلی (کار، سرپرستی، همکار، ارتقا و مزایا) مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر این، رابطه برخی از ویژگی های فردی (جنسیت، تاهل، وضعیت استخدامی و سابقه خدمت) با رضایت شغلی نیز بررسی شد. آزمون فرضیه های تحقیق در سطح P<0.05 نشان داد که بین جو سازمانی حاکم بر مدرسه ها و میزان رضایت شغلی معلمان تربیت بدنی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین رضایت شغلی و متغیرهای جنس و وضعیت استخدامی رابطه معناداری مشاهده شد، ولی رابطه بین تاهل و سابقه خدمت با رضایت شغلی معنادار نبود. همچنین نتایج حاکی از آن هستند که بین نواحی چهارگانه آموزش و پرورش شهر اهواز از نظر جو سازمانی و بین رضایت شغلی معلمان زن و مرد تفاوت معناداری وجود دارد.همبستگی چندگانه بین عاملهای جو سازمانی و رضایت شغلی نشان داد، سه عامل جو سازمانی (هدف، نقش و پاداش) و دو عامل رضایت شغلی (کار، مدیریت) بهترین پیش بینی کننده رضایت شغلی معلمان تربیت بدنی است. به طور کلی، نتایج این تحقیق نشان دادند که بین جو سازمانی حاکم بر مدرسه های متوسطه شهر اهواز و رضایت شغلی معلمان تربیت بدنی رابطه وجود دارد

هدف این مطالعه، بررسی تاثیر مصرف کوتاه مدت مکمل کراتین بر رکورد شناهای سرعتی (25 متر، 50 متر و 100 متر کرال سینه) بوده است. بدین منظور، 20 دانشجوی شناگر دانشگاه کردستان با دامنه سنی 18 تا 25 سال (20.8±2.61) به عنوان آزمودنی در نظر گرفته شدند و به طور مساوی در دو گروه تجربی و کنترل (به ترتیب هدف، کراتین و شبه دارو) تقسیم شدند. گروه کراتین روزانه 20 گرم کراتین را در چهار وعده 5 گرمی (به مدت 6 روز) دریافت کردند، در حالی که گروه شبه دارو در چهار وعده 3 گرمی، آرد گندم مصرف کردند. قبل و بعد از اتمام دوره 6 روزه تمرینی، رکوردگیری در مسافتهای 25 متر، 50 متر و 100 متر شنای کرال انجام گرفت. در ضمن، تمرینهای سرعتی شنا در طول دوره برای هر دو گروه به طور یکسان و همزمان در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه و تحلیل آماری داده ها که با آزمون آماری t وابسته و مستقل انجام گرفت، نشان دادند: در گروه شبه دارو هیچ تغییر معناداری در زمان مسافتهای یاد شده ایجاد نشد، همچنین در گروه کراتین، زمان مسافتهای 25 متر (P=0.14) و 100 متر (P=0.299) تغییر معناداری نیافت، اما رکورد شنای 50 متر در حد معناداری کاهش یافت (P=0.044). همچنین دو گروه در مسافتهای یاد شده با یکدیگر تفاوت معناداری نداشتند. نتایج تحقیق حاضر، انجام پژوهشهای بیشتر را به منظور میزان اثر بخشی مکمل کراتین بر اجراهای سرعتی توصیه می کند

سازگاری اسکلتی ورزشکاران، با الگوهای حرکتی و مهارتی آنان و بروز برخی عوارض جنبی منفی در میان ورزشکاران حرفه ای، پدیده مهمی در طب ورزشی به شمار می رود. تحقیق حاضر، به مقایسه دامنه حرکتی (ROM) مفصل شانه در ورزشکاران و ارتباط آن با پست و سابقه بازی می پردازد. نمونه های این تحقیق را 81 مرد با میانگین سن 23.65±3.45 سال و میانگین سابقه بازی 5.60±2.32 سال تشکیل دادند. آزمودنی ها شامل 26 هندبالیست، 25 والیبالیست و 30 غیر ورزشکار بودند. جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه و معاینه صورت گرفت و دامنه حرکتی شانه با انعطاف سنج لیتون (r=0.90-0.99)، در وضعیتهای استاندارد به دست آمد. حرکات مورد اندازه گیری شامل: خم شدن، باز شدن، چرخش داخلی، چرخش خارجی و دور شدن مفصل شانه بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون، ANOVA و آزمون پیگرد شفه در سطح (P?0.05) استفاده شد. از آزمون t نیز برای مقایسه میانگین ROM در دست برتر و غیربرتر استفاده شد.
نتایج این تحقیق نشان دادند که با افزایش سابقه بازی، دامنه حرکتی شانه در گروه های مورد مطالعه کاهش می یابد (P?0.05) و بین دامنه حرکتی شانه در رشته های ورزشی مورد مطالعه و پستهای گوناگون بازی نیز تفاوت معناداری وجود دارد (P?0.05). همچنین بین دامنه حرکتی شانه برتر و غیر برتر ورزشکاران، تفاوت معناداری وجود دارد که نشانگر آسیمتری آنان است (P?0.05). رابطه معناداری نیز میان کاهش ROM و سن ورزشکاران مشاهده شد (P?0.05).
بر اساس یافته های این تحقیق، لزوم توجه بیشتر به برنامه های کششی برای ورزشکارانی با سابقه بازی بیشتر و افراد مسن تر و نیز اجرای برنامه های کششی اختصاصی بر اساس پستهای متفاوت بازی از سوی مربیان و ورزشکاران ضروری به نظر می رسد.همچنین، ضرورت طراحی و اجرای برنامه های کششی اختصاصی و جبرانی از سوی مربیان و متخصصان برای پیشگیری از پدیده عدم تعادل عضلانی کمربند شانه و محدودیتهای دامنه حرکتی آن در ورزشکاران ضروری است

پژوهش حاضر، به منظور تعیین اثر یک جلسه تمرین شدید تناوبی در محیطهای معمولی و گرم بر غلظتهای IgA و کورتیزول بزاقی، در دوندگان استقامت مرد انجام شد.آزمودنی های پژوهش را هشت مرد دونده استقامت دانشجو از دانشگاه های تهران و تربیت معلم، با میانگین سنی 1.41 22.5 ±سال، میانگین وزن 4.18 68.48± کیلوگرم، میانگین قد 7.04 174.37±سانتی متر، میانگین درصد چربی 1.42 5.55± و رکورد دوی 800 متر 6.78 129.37± ثانیه تشکیل دادند. دوندگان پنج بار، مسافت 800 متر را با 80 درصد بهترین رکورد در دوی 800 متر و با فاصله استراحتی 1.5 برابر زمان دویدن روی نوار گردان، یک بار در محیط معمولی (حرارت 20 درجه سانتی گراد و رطوبت 30 درصد) و بار دیگر در محیط گرم (حرارت 30 درجه سانتی گراد و رطوبت 30 درصد) دویدند. نمونه های بزاقی آزمودنی ها در سه مرحله قبل از تمرین، بلافاصله پس از تمرین و دو ساعت پس از تمرین به صورت تحریک نشده جمع آوری شدند. تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش نشان داد: یک جلسه تمرین شدید در محیطهای معمولی و گرم، تفاوت معناداری را در سطوح غلظت IgA بزاقی (P>0.05) و کورتیزول بزاقی (P>0.05) در دوندگان استقامت مرد موجب نشده است. همچنین، همبستگی معناداری بین غلظتهای IgA و کورتیزول بزاقی دوندگان استقامت بلافاصله و دو ساعت پس از یک جلسه تمرین شدید در محیطهای معمولی و گرم مشاهده نشد (P>0.05).

بازی های متنوع می توانند زیرساختهای توانایی ادراکی- حرکتی کودکان دبستانی را بهبود بخشند. هدف این تحقیق، بررسی تاثیر 10 هفته بازی های دبستانی بر توانایی های چابکی، تعادل ایستا و تعادل پویای دانش آموزان دختر پایه سوم مدرسه های ابتدایی شهرستان ماهشهر بود. روش این تحقیق، آزمایشی- میدانی بود که در آن، دانش آموزان دو کلاس از دو مدرسه متفاوت به طور تصادفی، یکی در گروه آزمایش (27 نفر) و دیگری در گروه گواه (28 نفر) گزینش شدند. برای اندازه گیری چابکی، تعادل ایستا و تعادل پویا از آزمون رشد ادراکی- حرکتی برویینکز- ازرتسکی (1978) استفاده شد. روایی این آزمونها، به وسیله آزمونهای تعادل روچ و کفارت (1864) و چابکی مورد تایید قرار گرفت. ابتدا از آزمودنی های دو گروه پیش آزمون گرفته شد. سپس گروه آزمایش به مدت 10 هفته، هفته ای دو جلسه و هر جلسه به مدت 45 دقیقه، به تمرینهای متنوع بازی های دبستانی به صورت انفرادی، گروهی، امدادی با چشمان باز و بسته پرداختند. مقایسه نتایج تفاوت میانگینهای پیش آزمون و پس آزمون دو گروه آزمایش و گواه نشان داد که شرکت در بازی های دبستانی موجب شد که آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه، مهارتهای چابکی، تعادل ایستا و تعادل پویای خود را پیشرفت دهند. این تفاوت در سطح احتمال P?0.05 معنادار بود. علاوه بر این، مقایسه انفرادی تعادل ایستا، تعادل پویا و چابکی گروه آزمایش و گواه نشان داد که این عاملها، در گروه آزمایش در سطح P?0.05تاثیر معناداری داشتند. همچنین بین نمره های پس آزمون چابکی و تعادل ایستا، همچنین چابکی و تعادل پویا گروه آزمایش رابطه مثبت و معنادار مشاهده شد

هدف از این تحقیق، تهیه نورمهای آمادگی مهارتی و استعداد سنجی تکنیکی فوتبال، ویژه بازیکنان 12 و 13 ساله مدرسه های فوتبال ایران بود. به همین منظور، نمونه های آماری به طور تصادفی از جامعه آماری 48 هزار نفری بازیکنان مدرسه های فوتبال سراسر کشور انتخاب شدند و از 480 بازیکن آزمون گرفته شد.
ابزار تحقیق را مجموعه آزمون تکنیکی شش ماده ای فدراسیون فوتبال انگلستان (روایی 88% و پایایی 95%) تشکیل داد که آزمون دهندگان در مواردی چون دویدن با توپ؛ چرخیدن با توپ؛ سرعت؛ دریبل زدن؛ سرزدن و شوت زدن مورد آزمون قرار گرفتند.
برای هر بازیکن، نتایج آزمونها در فرم ثبت رکورد منظور شد و سپس اطلاعات خام به وسیله نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته های تحقیق، نورم آمادگی مهارتی و استعدادسنجی تکنیکی ویژه بازیکنان گروه سنی 12 و 13 ساله مدرسه های فوتبال ایران را به دست داد. یافته ها همچنین نشان دادند که بازیکنان 12 و 13 ساله ایرانی، در آزمونهای دویدن با توپ، چرخیدن با توپ، سرعت، دریبل زدن، سرزدن و شوت زدن در حد میانگین قرار دارند و در مقایسه با نورم تهیه شده از فدراسیون فوتبال انگلستان، در آزمونهای دویدن با توپ، چرخیدن با توپ، سرعت، دریبل زدن میانگین بالاتر و کیفیت تکنیکی پایین تر و در آزمونهای سرزدن و شوت زدن میانگین و کیفیت تکنیکی پایین تری دارند.

رشد حرکتی انسانها دارای پتانسیل و زمانبندی منحصر به فردی است که تحت تاثیر ترکیبی از عاملهای ژنتیکی و محیطی قرار دارد.به همین دلیل، آگاهی از ویژگی های حرکتی افراد هر جامعه، می تواند مبنایی علمی برای برنامه ریزی های کلان در سطح آن جامعه فراهم آورد.با وجود اهمیت و ضرورت این موضوع، در ایران نیز تحقیقات کمی در این زمینه انجام گرفته اند.بنابراین، تحقیق حاضر به منظور توصیف ویژگی های حرکتی دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر تهران در سال تحصیلی 83-1382 انجام شد.
به منظور این زمینه یابی، 1223 دانش آموز مقطع راهنمایی شهر تهران به صورت تصادفی خوشه ایچند مرحله ای از منطقه 1، 2، 4، 12 و 19 آموزش و پرورش انتخاب شدند و با استفاده از طرحی مقطعی مورد مطالعه قرار گرفتند. دو گروه آزمونگر، آزمون تبحر حرکتی بروئینیکس- اوزرتسکی را به اجرا در آوردند. برای توصیف داده ها و تعیین رتبه درصدی متغیرهای متفاوت از روش های آمار توصیفی، برای مقایسه متغیرهای دو جنس از آزمون t مستقل و برای مستقل متغیرها در دانش آموزان پایه های تحصیلی و مناطق گوناگون از تحلیل واریانس استفاده شد. سطح معناداری در تمام آزمونها p<0.05 بود.
نتایج حاصل از آزمون تبحر حرکتی نشان دادند که امتیاز استاندارد مهارتهای حرکتی درشت و ظریف، تبحر حرکتی پسران و همچنین امتیاز استاندارد مهارتهای حرکتی ظریف و تبحر حرکتی دختران در حد متوسط (محدوده پایین آن) و امتیاز استاندارد مهارتهای حرکتی درشت دختران در حد پایین است. پسران در مهارتهای حرکتی درشت به طور معناداری بهتر از دختران و دختران در مهارتهای حرکتی ظریف به طور معناداری بهتر از پسران بودند، ولی بین امتیاز استاندارد کل آزمون تبحر حرکتی در دو جنس تفاوت معناداری دیده نشد

هدف این پژوهش، بررسی سبک های اسنادی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار در رویارویی با موفقیت و شکست هنگام اجرای تکلیف شناختی بود. به همین منظور، 30 دانشجوی ورزشکار و 30 دانشجوی غیر ورزشکار به صورت گزینشی و نمونه گیری سیستماتیک انتخاب شدند. هر یک از گروه ها مجددا به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم و در یک طرح نیمه تجربی پس آزمون سازماندهی شدند. تمام گروه ها، تکلیف شناختی جورچینی پازل تصویری را اجرا کردند. برای گروه های شکست، امکان چیدن کامل پازل به دلیل تعویض برخی قطعات آن وجود نداشت. سپس آزمودنی ها پرسشنامه اسنادهای سببی گرینگون - راین (2000) را پر کردند. اطلاعات حاصل برای تعیین ابعاد سه گانه مرکز کنترل پایداری و عمومیت، با استفاده از آزمون واریانس عاملی تحلیل و بررسی شدند.بر اساس نتایج تحقیق، افراد ورزشکار در رویارویی با شکست در زمینه های غیر ورزشی نیز دارای اسنادهای درونی و ناپایدارتری بودند و احتمال موفقیت در آینده را غیرممکن نمی دانستند. بیشترین دلایل ارایه شده گروه ورزشکار غیر موفق به عاملهای درونی و ناپایدار از جمله تلاش مربوط می شدند. گروه غیرورزشکار ناموفق، علت عملکرد خود را به عاملهای بیرونی و پایدار نسبت دادند. نهایتا نتایج نشان می دهند که شرکت در فعالیتهای ورزشی، سبب نوعی دید خوش بینانه به وقایع و امور غیر ورزشی می شوند و اسنادهای فرد در قبال موفقیت و شکست در امور اجرایی برای بهبود عملکرد در آینده هستند.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی ارتباط آمادگی قلبی تنفسی و چربی بدن با عاملهای خطرزای بیماری کرونری قلب (CHD) در پسران نوجوان 15 تا 18 سال بود. بدین منظور، تعداد 36 پسر نوجوان با میانگین سن 1.2 16.6± سال، قد 7.3 167.9± سانتی متر و توده بدن 12.6 56.5± کیلوگرم، به صورت نمونه گیری خوشه ایو تصادفی (از هر گروه سنی 9 نفر) به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. آزمودنی ها پرسشنامه مربوط به سلامتی و فرم رضایتنامه را تکمیل کردند. اندازه گیری های تحقیق بدین قرار بودند: تعیین وزن بدن، قد، شاخص توده بدن (BMI)، تخمین درصد چربی بدن، برآورد توان هوازی و تعیین میزان برخی از عاملهای خطرزای CHD (کلسترول (TC)، تری گلیسیرید (TG)، لیپوپروتیین کم چگال (LDL)، لیپوپروتیین پرچگال (HDL)، فشار خون سیستولیک (SBP) و فشار خون دیاستولیک (DBP)) نتایج با استفاده از ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون نشان دادند که آمادگی هوازی فقط با یک عامل خطرزای CHD یعنی میزان TG، رابطه معناداری دارد (P<0.05). در صورتیکه بین توده بدن با چهار عامل خطرزا (DBP, SBP, HDL, TG)، درصد چربی بدن با سه عامل خطرزا (SBP, TG, TC) و شاخص توده بدن با سه عامل خطرزا (DBP, SBP, TG) از شش عامل اندازه گیری شده، ارتباط معناداری مشاهده شد (P<0.05).
بنابراین، بین شاخصهای ترکیب بدنی با عاملهای خطرزای CHD (لیپیدهای سرم و فشار خون) رابطه معناداری وجود دارند، در صورتی که بین آمادگی قلبی تنفسی با عاملهای خطرزای CHD رابطه ای وجود ندارد یا رابطه آن بسیار ضعیف است. با توجه به نتایج تحقیق چنین به نظر می رسد که وضعیت سلامتی دانش آموزان در این سنین، بیشتر تحت تاثیر چربی بدن قرار می گیرد و بر خلاف آنچه در بزرگسالان آمادگی قلبی تنفسی به عنوان عامل پیشگیری کننده از CHD مطرح می شود در سنین پایین اثر چندانی ندارد. بنابراین، پیشگیری از چاقی در دوره کودکی و نوجوانی به عنوان یک عامل پیشگیری از CHD مورد تاکید قرار می گیرد.