مجله دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال چهاردهم شماره 1 (پیاپی 54، بهار 1385)

بیماران همودیالیز باکمبود آهن کارکردی اغلب دچار مقاومت به تزریق اریتروپویتین انسانی نوترکیب (rh EPO) می باشند. در این بیماران درمان با آهن تزریقی می تواند خطرناک بوده ومنجر به هموسیدوز شود. تحقیقات اخیر نشان داده که تزریق وریدی اسید آسکوربیک ممکن است از مقاومت به اریتروپویتین بکاهد. هدف این مطالعه بررسی اثر اسیدآسکوربیک وریدی بر روی کمبود آهن کارکردی است واین که آیا باعث بهبود آنمی می شودیا خیر؟

این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بوده که با طرح قبل و بعد انجام گرفته است. 40 بیمار با سطح فریتین سرم بالای 300 میکروگرم در لیتر، اشباع ترانسفرین (TS) کمتر از 20 درصد و هموگلوبین کمتر از 10 گرم در دسی لیتر از بیماران همودیالیز انتخاب شدند. جهت این بیماران علاوه بر آزمایشات فوق شمارش رتیکولوسیت و میزان KT/V (اندکس کفایت دیالیز) براساس میزان کلیرانس اوره در دیالیز K زمان لازم برای دیالیز T و حجم سطح انتشار اوره در دیالیز V) نیز اندازه گیری شد. سپس بیماران تحت درمان با اسیدآسکوربیک وریدی سه بار درهفته به مدت سه ماه قرار گرفتند و در پایان مطالعه فریتین سرم، اشباع ترانسفرین، سطح هموگلوبین و اندکس رتیکولوسیت و میزانKT/V اندازه گیری و با ارقام اولیه مقایسه شد.

یافته های مطالعه نشان داد که میزان فریتین سرم به طور واضحی کاهش یافت (میانگین فریتین اولیه 45/480 در مقایسه با میانگین بعداز سه ماه که 78/363 بود. (0001/0=P) همچنین میزان هموگلوبین خون نیز در نمونه های موردبررسی به طور واضح افزایش داشت (میانگین اولیه هموگلوبین 92/8 در مقایسه با میانگین پس از پایان درمان که 88/9 بود. (0001/0P =) همچنین اشباع ترانسفرین نیز در پایان درمان به طور واضح افزایش داشت. (میانگین اولیه اشباع ترانسفرین 35/17 در مقایسه با میانگین پایان درمان که برابر با 12/25 بود. (0001/0 P =) میزان KT/V (کفایت دیالیز) قبل وبعداز درمان با اسیدآسکوربیک تغییرواضحی نداشت. سپس میزان کاهش فریتین و افزایش هموگلوبین برحسب سن ومدت دیالیز ربررسی شد که تاثیر اسید آسکوربیک دربیماران با سن بالاترومدت دیالیز طولانی تر به طور واضحی بیشتر بود. (05/0 P

آسیب ناشی از تصادف با وسیله نقلیه موتوری یکی از علل منجر به مرگ در افراد جوان و درجات بالای عوارض در تمام گروه های سنی می باشد. چون حوادث وسایل موتوری می تواند سبب آسیب های مختلف از جمله ترومای چشم گردد و از طرفی با توجه به شیوع بالای تصادفات وسایل موتوری در استان یزد این مطالعه انجام گردید.

این مطالعه از نوع توصیفی و با روش Case series می باشد که با نمونه گیری به روش آسان یعنی سرشماری از جامعه مورد بررسی تا تکمیل حجم نمونه انجام شد. این مطالعه بر روی 126 مورد تصادفی موتورسوار مراجعه کننده به اورژانس کلانتری یزد با حداقل یک عارضه چشمی از فروردین لغایت بهمن ماه سال 1383 انجام گرفت. نتایج استخراج شده از پرسشنامه های تنظیمی با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تحلیل آماری قرار گرفت و از آزمونهای آماری مجذور کای، فیشر و آنالیز واریانس استفاده گردید.

از 126 مورد مصدوم ناشی از نصادف موتورسیکلت 124 مورد (4/98%) مرد و 2 مورد (6/1%) زن بودند. میانگین سنی افراد 4/27 سال (7/13=SD) که کمترین سن شیرخوار 5 ماهه و بیشترین سن مرد 81 ساله بوده است. بیشترین نوع تصادف مربوط به تصادف موتور با ماشین 83 مورد (9/65%) و بیشتر افراد شهرنشین 96 مورد (2/76%) بودند. بیشترین آسیب سطح گلوب خونریزی زیر ملتحمه 112 چشم (4/44%)، آسیب پلک ها در سمت راست 64 مورد (8/50%) ودر سمت چب 55 مورد(6/43%)، ابتلاء سیستم خروج اشک 7 مورد سمت راست و 6 مورد سمت چپ (2/5%) و ضایعات اربیت 30 مورد سمت راست و27 مورد سمت چپ (6/22%) که 39 مورد آن (5/15%) هماتوم اطراف اربیت و 18 مورد (1/7%) شکستگی استخوانهای اربیت بود. 20 مورد (9/7%) افراد دارای محدودیت حرکت چشم ها بودند. افرادی که از کلاه ایمنی استفاده می کردند بیشتر شکستگی فک تحتانی داشتند(001/0=P)

در تصادف وسایل موتوری در جامعه ما بیشتر مردان جوان وآسیب های چشمی شامل خونریزی زیر ملتحمه٬ آسیب پلک ها٬ ضایعات اربیت و سیستم اشکی بود.

لنفومها گروهی از سرطانها هستند که هفتمین علت شایع مرگ ناشی از سرطان را تشکیل می دهند ومعده یکی از شایعترین مکانهای لنفوم اولیه خارج گرهی می باشد. از سوی دیگر برخی از اطلاعات جدید نشان می دهد که لنفوم های MALT معده به درمان آنتی بیوتیکی ضدهلیکوباکترپیلوری پاسخ می دهند. لذا بر آن شدیم فراوانی نسبی عفونت هلیکوباکتر در بیماران مبتلا به لنفوم اولیه معده در مراجعین به مراکز پاتولوژی شهر یزد را بررسی نماییم و ارتباط آنرا با جنس، سن و شکایت بیمار و یافته های آندوسکوپیک در افراد مورد مطالعه به دست آوریم.

مطالعه انجام شده به صورت Case series صورت گرفت. جمعیت مورد مطالعه را بیماران مراجعه کننده به مراکز پاتولوژی شهر یزد (بیمارستان شهید رهنمون، بیمارستان مادر، بیمارستان مجیبیان، بیمارستان شهید صدوقی) تا سال 1383 که در این مراکز تشخیص لنفوم اولیه معده برای آنان مطرح شده بود تشکیل می دادند و اطلاعات لازم با بررسی گزارش پاتولوژی و پرونده بیمارستانی بیماران جمع آوری شد. همچنین بلوکهای نمونه بافتی از نظر وجود هلیکوباکترپیلوری مجددا بررسی شد. بعد از تکمیل پرسشنامه، یافته ها از نظر آماری با نرم افزارSPSS و آزمونهای ANOVA و فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

تعداد افراد مورد مطالعه 28 بیمار بود. فراوانی نسبی عفونت هلیکوباکترپیلوری بیماران با لنفوم اولیه معده در مراکز پاتولوژی شهر یزد 5/43 به دست آمد. موارد عفونت هلیکوباکترپیلوری در لنفوم اولیه معده در زنان ودر گروه سنی بالای 44 سال بیشتر بود. همچنین عفونت هلیکوباکترپیلوری در شکایت دیس پپسی و نمای آندوسکپی زخم شایعتر از بقیه موارد بود. به علاوه گرید بالای لنفوم اولیه معده در میان گریدهای مختلف شیوع بیشتری داشت.

در این بررسی ارتباط معنی داری بین لنفوم اولیه معده و عفونت با هلیکوباکترپیلوری به دست نیامد. با توجه به نتایج به دست آمده توصیه می شود شیوع گریدهای مختلف لنفوم و ارتباط آنها با هلیکوباکترپیلوری مجددا با تعداد نمونه بیشتر در شرایط اقلیمی متفاوت با یزد بررسی شود.

بررسی و تحقیق پیرامون سرطان از جمله فعالیت های اساسی و اولیه در زمینه کنترل سرطان، دسترسی به درمان و دریافت درمان مناسب می باشد. نظام ثبت سرطان بیمارستانی یک نظام اطلاعاتی است که برای جمع آوری داده های بیماران سرطانی، سازماندهی داده ها و تحلیل داده های سرطانی، طراحی شده است. پژوهش حاضر به منظور بررسی نظام ثبت سرطان بیمارستانی درایران و مقایسه آن با آمریکا انجام گردید.

پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی بود. جامعه مورد مطالعه را کلیه مراکز آموزشی درمانی تحت پوشش دانشگاه های علوم پزشکی شهید بهشتی، ایران و تهران که دارای آزمایشگاه پاتولوژی بودند، تشکیل می داد (25=N). مقایسه داده های این پژوهش با نظام ثبت سرطان بیمارستانی در آمریکا صرفا به منظور تحلیل وضعیت موجود در ایران صورت گرفت.

یافته ها نشان داد در بخش مدارک پزشکی بیمارستان های مورد مطالعه 40 درصد ثبت داده های سرطانی به روش دستی و36 درصد به روش کامپیوتری انجام می گیرد و در بخش پاتولوژی نیز 80 درصد ثبت این یافته ها به روش کامپیوتری و مابقی به روش دستی می باشد. برنامه های نرم افزاری مورد استفاده در بخش پاتولوژی، PARSو برنامه های خاص بیمارستانی و در بخش مدارک پزشکی، ADS_9و برنامه های خاص بیمارستانی بود. در رابطه با فرآیند گزارش دهی داده های بیماران سرطانی یافته ها نشان داد مراجع درخواست کننده داخلی بیمارستان ها عبارت بودند از محققین و دانشجویان در درجه اول و مدیریت بیمارستان در درجه دوم و کمترین میزان درخواست مربوط به ریاست بیمارستان، کمیته سرطان و شورای پزشکان بود (در بخش مدراک پزشکی) و در بخش پاتولوژی محققین و دانشجویان و نیز کمیته آسیب شناسی اولین درخواست کنندگان داده ها و در درجه دوم مدیریت بیمارستان و پزشک معالج بود. در رابطه با مراجع درخواست کننده داده ها خارج از بیمارستان در بخش مدارک پزشکی بیشترین اطلاعات توسط معاونت دارو و درمان دانشگاه های علوم پزشکی و کمترین مربوط به مرکز مدیریت بیماری ها، مرکز بهداشت و مرکز مدیریت آمار و اطلاع رسانی دانشگاه های علوم پزشکی بود. در رابطه با روش های پیگیری بیماران سرطانی، تنها در 8 درصد از مراکز آموزش درمانی مورد مطالعه از کارت پیگیری بیمار سرطانی استفاده می شود. در 30 درصد موارد نیز پیگیری موارد سرطانی در صورت نیاز انجام می گردد. در رابطه با منابع گردآوری اطلاعات، در ایران داده های بیماران سرطانی از بخش های مدارک پزشکی و پاتولوژی گردآوری می گردد و اما در ایران این منابع گسترده تر است.

داده های ثبت شده در نظام ثبت سرطان بیمارستانی ایران در مقایسه با آمریکا، بسیار ناقص و بیشتر محدود به خصوصیات فردی بیمار و شناسایی تومور می باشد. لذا استفاده از تجارب کشور پیشرفته ای مانند آمریکا جهت بهبود بخشیدن به نظام ثبت سرطان بیمارستانی در ایران می تواند مثمر ثمر واقع گردد.

استافیلوکوک های مقاوم به دارو از عوامل اصلی ایجاد عفونت های بیمارستانی هستند این تحقیق که با هدف مطالعه تاثیرآنتی بیوتیک های مختلف روی گونه های Staphylococcus و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری ها انجام شد.
روش یررسی: مقاومت دارویی 500 سویه از گونه های Staphylococcus جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان های دولتی با اندازه گیری MIC یا حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد در مورد تمام آنتی بیوتیک های مورد با استفاده با تکنیک Broth Macro Dilution و روش های استاندارد تعیین گردید.

نتایج حاصله نشان دهنده آن بود که 25/14 درصد از سوش های استافیلوکوکوس ارئوس و 4/53 درصد از سوش های استافیلوکوک های کواگولاز منفی نسبت به اگزاسیلین مقاومت نشان دادند بحث: نتایج حاصله ضرورت مراقبت در برابر سویه های مقاوم به متی سیلین را گوشزد می نماید.

سلول های ماکروفاژ در بیماری های التهابی مزمن ریه از جمله بیماری های فیبروتیک ریوی نقش مهمی را در دفاع از سیستم تحتانی تنفس در مقابل ذرات استنشاق شده ایفاء می نمایند. گرچه اهمیت و نقش گلیکوپروتئین ها در فرآیندهای مختلف از جمله تمایز سلولی، چسبندگی سلول ها به یکدیگر و ماده زمینه ای مورد توجه محققین قرار گرفته ولی مطالعات محدودی در رابطه با نحوه ی بیان گلیکوپروتئین های سطح سلول های ماکروفاژ در بیماری های فیبروتیک ریوی موجود می باشد.

این مطالعه از نوع توصیفی گذشته نگر است که نحوه ی تغییر گلیکوپروتئین ها در40 نمونه بیوپسی ریه طبیعی و افراد مبتلا با استفاده از جامع ترین پانل مارکر لکتین (27 مارکر) و با روش هیستوشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت.

با توجه به نتایج تحقیق علاوه بر تغییر در اندازه ماکروفاژها، تعداد سلول ها نیز در افراد مبتلا افزایش قابل توجهی نشان دادند نتایج نشان داد که تعداد 17 مارکر لکتین در افراد طبیعی با قندهای سظح سلولی باند شدند (,l-PHA, e-PHA, LCA, PSA HHA, NPA GNA, LEA, PAA, s-WGA WFA, HPA, MPA, ECA, SNA, MAA,) در حالی که بقیه مارکرها (PTL-II, VVA, SBA DBA, AHA, BSA-1B4, PTL-I, LTA, UEA-I و AAA) منفی بودند. همچنین سلول های ماکروفاژ در افراد بیمار بر خلاف افراد طبیعی با مارکرهای AHA, VVA, DBA, SBA UEA-I, AAA, PTL-I باند شدند

نتایج تحقیق بیانگر تغییرات قابل توجهی در گلیکوپروتئین های سطح سلولی ماکروفاژها در افراد مبتلا می باشد به طوری که قندهای آلفا مانوز 1 و 3 و ان– استیل لاکتوزامین کاهش و قند آلفا مانوز 1 و 2 افزایش نشان دادند از طرفی قندهای بتاگالاکتوز تیپ یک(3 و1)، آلفا گالاکتوز و فیوکوز که در سلول های افراد نرمال غیرقابل دسترس بودند در افراد بیمار به طور قوی بیان شدند بنابراین تغییر در گلیکولیزه شدن سلولی ممکن است یک تغییر فتوتیپی رایج در فیبروتیک شدن بافت ریه در بیماری های مزمن محدود کننده ریه محسوب گردد.

دیابت نوع I، بیماری خود ایمنی می باشد که در نتیجه تخریب سلولهای بتای مولد انسولین ایجاد می شود. از جمله روش های بالقوه درمانی جدید برای درمان این بیماری استفاده از بن یاخته های جنینی انسانی و تمایز آنها به سمت سلولهای مولد انسولین است.

در این مطالعه از بن یاخته های جنین انسانی (رویان H1) استفاده شد. با استفاده از روش تمایز مستقیم بن یاخته های جنینی بعد از تشکیل اجسام شبه جنینی به سمت سلولهای مولد انسولین متمایز شدند به دنبال آن با استفاده از محیط کشت انتخابی، سلولهای بیان کننده نستین انتخاب شدند. در مرحله نهایی نیز ابتدا با استفاده از فاکتور رشد فیبروبلاستی (bFGF) سلولهای مذکور تکثیر و بعد با افزودن نیکوتین آمید القای تمایز به سوی سلولهای مولد انسولین انجام شد. سلولهای حاصل مورد ارزیابی ایمونوسیتوشیمی، RT-PCR، سنجش میزان ترشح انسولین با استفاده ازرادیوایمونواسی و میکروسکوپ الکترونی گذاره (TEM) قرار گرفتند، در مرحله انتهایی سلولهای تمایز یافته نهایی به منظور ارزیابی پیوند زیر پوست موش تزریق گردید.

ارزیابی ایمونوسیتوشیمی سلولهای تمایز یافته وجود سلولهای بیان کننده انسولین، گلوکاگون، سوماتوستاتین وپلی پپتید پانکراسی را نشان داد. در ضمن RT-PCR سلولها، تجلی ژنهای بخش اندوکرینی پانکراس را در مرحله نهایی تمایز مشخص نمود. با افزودن گلوکز به محیط کشت، انسولین از سلولهای تمایز یافته رها شد. البته با افزایش غلظت گلوکز، میزان رهایش انسولین بیشتر نشد. سلولها در ناحیه تزریق رگهای خونی تشکیل دادند در مقطع بافت انسولین مثبت مشاهده شد فراساختار سلولهای متمایز شده اند دستگاه گلژی، در شبکه آندوپلاسمی دانه دار و گرانولهای متعدد را نشان داد ولی ظاهر گرانولها مشابه گرانولهای سلولهای بتا نبود.

نتایج این مطالعه نشان داد که امکان تمایز بن یاخته های جنینی انسانی به سلولهای مولد انسولین وجود دارد ولی به مطالعات بیشتری برای تولید سلولی بتای حقیقی نیاز است.

مطالعات اخیر فلزات سنگین (کروم، سرب و کادمیوم) را در اسباب بازی و محصولات صنعتی PVC مورد استفاده کودکان نشان می دهد. در بعضی از کشورها اضافه نمودن ترکیبات حاوی فلزات سمی به اسباب بازی کودکان محدود و یا ممنوع شده است.

برای بررسی ایمنی برخی از اسباب بازی های مصرفی شهر اصفهان به فلزات کمیاب سمی Cd, Cr, Pb تعداد 75 نمونه از سه نوع اسباب بازی از فروشگاه های اسباب بازی در شهر اصفهان جمع آوری و بر اساس دو روش ISIRI, ASTM با اسید هضم گردید. فلزات سمی مورد نظر با استفاده از روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی تعیین مقدار شدند. آزمون های آماری آنالیز واریانس و تی تست برای آنالیز داده ها مورد استفاده قرار گرفت.

نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که اسباب بازی های مورد مطالعه حاوی فلزات سمی سرب، کروم و کادمیوم بوده که بیشترین غلظت فلزات سمی مربوط به سرب و کمترین آن مربوط به کادمیوم می باشد. همچنین از نظر آماری بین مقادیر سرب، کروم و کادمیوم اندازه گیری شده در دو روش هضم اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد. مقایسه مقادیر فلزات اندازه گیری شده در اسباب بازی ها با مقادیر مجاز توصیه شده نشان داد که میانگین غلظت سرب، کروم و کادمیوم در اسباب بازی های مورد مطالعه کمتر از حد مجاز استاندارد توصیه شده بود. بالاترین میانگین غلظت سرب و کادمیوم اندازه گیری شده در اسباب بازی های مورد مطالعه مربوط به رنگ سبز و بالاترین مقدار کروم اندازه گیری شده مربوط به رنگ زرد اسباب بازی های مورد مطالعه بود.

مطالعات وسیعی لازم است برای بررسی کیفیت اسباب بازی مورد استفاده کودکان انجام گیرد. همچنین فلزات کمیاب سمی بایستی از مواد پلاستیکی اسباب بازی حذف شوند.

کراتیت آکانتامبایی یک عفونت تهدید کننده دید بوده و عامل خطر اصلی آن لنز تماسی است، علایم مشخصه بیماری شامل: درد شدید چشمی نامتناسب با شدت بیماری، زخم اپی تلیوم قرنیه انفیلتراسیون حلقه ای استروما و مقاومت در مقابل درمان ضد باکتری می باشد. هدف مقاله گزارش 3 مورد کراتیت آکانتامبایی در یزد در یک مطالعه گذشته نگر می باشد که بر مبنای تایید آزمایشات پاتولوژی و اسکن کانفوکال بوده است. تمام بیماران زن و متعاقب مصرف لنز تماسی مبتلا شدند، دامنه سنی آنها 29-20 سال بود. یک مورد با تشخیص اشتباهی کرانیت هرپس و دو مورد با تشخیص کرانیت باکتریال تحت درمان بودند، تاخیر در تشخیص و مراجعه به چشم پزشک منجر به پیشرفت بیماری شد. یک بیمار به علت نکروز قرنیه نیاز به پیوند قرنیه پیدا نمود و بهبود حدت بینایی پس از درمان طبی در دو مورد مشاهده شد. تشخیص سریع کلینیکی و آزمایشگاهی به همراه درمان با قطره پیروپامیدین – ایزوتیوناک منجر به بهبودی کراتیت می باشد. ضدعفونی کردن ناصحیح لنزهای تماسی و استفاده از آب معمولی شیر برای نگهداری لنز با افزایش خطر ابتلای به عفونت کراتیت آکانتامبا می باشد. پیوند قرنیه در مواردی که کراتیت به درمان طبی پاسخ ندهد روش درمانی موثری است. کانفوکال میکروسکپی روشی موثر، سریع برای جستجوی کیست و تروفوزوئیت آکانتامبا در استرومای قرنیه است.

اکسترا مدولاری پلاسما سیتوما از تومورهای پلاسماسل است که از خارج مغز استخوان بر می خیزد. اغلب در ناحیه سروگردن تظاهر پیدا می کند. پلاسماسیتومای خارج مغزاستخوان 3 % بدخیمی های پلاسماسل را تشکیل می دهد. تشخیص اکسترامدولاری پلاسسماسیتوما بر اساس وجود تومور مونوکلونال پلاسماسل در خارج از مغز استخوان بدون شواهدی از میلوم متعدد در بررسی های مغز استخوان و رونتگنوگرافی می باشد. به رادیوتراپی موضعی بسیار حساس و به ندرت بعد از درمان دچار عود یا پیشرفت ضایعه می شود. بیمار مردی 77 ساله است که از اردیبهشت 1383 به تدریج دچار بزرگی اسکروتوم شد. بیمار تب، کاهش وزن و بی اشتهایی نداشته است. در معاینه لنفادنوپاتی لمس نگردید. معاینه اسکروتوم فاقد درد، قرمزی و گرمی بود. بیمار تحت درمان آنتی بیوتیکی قرار گرفت و به طور موقت علایم وی کاهش یافت. مجددا 7 ماه بعد به دلیل تشدید تورم اسکروتوم مراجعه کرد و جهت وی سونوگرافی به عمل آمد که در سونوگرافی بیضه چپ بزرگتر از نرمال گزارش شد. در آزمایشات درخواستی CBC وESR طبیعی بودند.(high) HCG titer =3.51mIu/mlβ وAFP=5.3Iu/ml(nomal) بود. بیمار تحت رادیکال ارکیدکتومی یک طرفه چپ قرار گرفت و نمونه جهت پاتولوژی ارسال گردید کهSpermatocytic seminoma و plasmacytoma هر دو مطرح بودند ودر نهایت در بررسی IHC پلاسماسیتوما گزارش گردید. جهت رد مولتیپل میلوما whole body bone scanning with sestamibi وBone survey انجام وپروتئین بنز جونز اندازه گیری شد که منفی بود. در بیوپسی مغز استخوان نیز سلولاریته نرمال و بدون ضایعه پاتولوژیک خاص بود. با توجه به مجموع شواهد بالینی و پاراکلینیک برای نامبرده اکسترامدولاری پلاسما سیتوما مطرح گردید.

آکانتوزیزنیگریکانس (AN)، تریپل پالم (TP) و علامت لسرترلات (TL) علایم یادرماتوزهای نادری هستند که همراه با مالیگنانسی دیده می شوند. آکانتوزیزنیگریکانس ممکن است هم در پوست و هم در مخاط دیده شود که به صورت ضایعات مخملی هایپرپیگمانته در فلکسورها و اطراف گردن و یا ضایعات پاپیلوما و زگیلی شکل در لب ها و مخاط دهان خود را نشان می دهد. درماتوزهای پارانئوپلاستیک معمولا با مالیگنانسی های گوارشی به خصوص آدنوکارسینوم معده دیده می شود و بهبودی نسبی درماتوزها بعد از درمان مالیگنانسی دیده می شود ولی همراه با مالیگنانسی های دیگر هم گزارش شده است. در اینجا موردی از بیماری گزارش می شود که خانمی 44 ساله ابتدا به علت ضایعات پوستی و مخاطی مراجعه کرده و با تشخیص AN نوع مالیگنانت به دنبال مالیگنانسی زمینه ای بودیم در بررسی های بیشتر به مالیگنانسی اصلی ایشان که کارسینوئید تومور بود پی برده شد.

زانو، مفصل لولایی اصلاح شده و پیچیده ای است که توسط عناصر متعدد داخل و خارج مفصلی رباطی، عضلانی تاندونی و استخوانی غضروفی محافظت می شود. به علت سطحی بودن مفصل این عناصر بیشتر در معرض صدمه قرار دارند. در ورزشکاران این صدمات در اثر ضربات شدید و ناگهانی یا ضربات جزیی و تکرار شونده ایجاد شده و سبب بروز علایم بالینی حاد، تدریجی یا مزمن می گردند که به نوبه خود باعث کمتر شدن سطح فعالیت های ورزشی و حتی روزمره فرد می شود. این صدمات از یک ضرب دیدگی مختصر نسج نرم با علایم و طول درمان چند روزه تا صدمات شدید مفصلی که نیاز به درمان های گاه متعدد و پیچیده دارند می باشد.هدف از این مقاله خودآموزی آشنایی پزشکان عمومی با تنوع ضایعات ورزشی زانو می باشد.

هلیکوباکترپیلوری سالهاست مورد توجه محققین و پزشکان مختلف قرار داشته و اختصاصات این میکروارگانیسم و جنبه های مختلف از تاثیرات بالینی آن همه روزه در صدر اخبار و گزارشات دانشمندان سراسر جهان قرار داشته است.شایسته است کلیه پزشکان، پرستاران و سایر افرادی که به نوعی با بیماری های دستگاه گوارش سر و کار دارند، از آخرین اطلاعات راجع به هلیکوباکترپیلوری مطلع بوده و در مراحل تشخیصی یا درمانی، با اطلاع از احتمال وجود چنین ارگانیسمی، جدیدترین یافته ها را برای کمک به بهبود حال بیماران مورد استفاده قرار دهند. با همین هدف ساختار مقاله در قالب باز آموزی تنظیم و همراه با چند سوال در انتهای مقاله ارایه گردیده است. امید است مورد توجه و استفاده خوانندگان محترم قرار گیرد.