فهرست مطالب

دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران - سال شصت و چهارم شماره 3 (پیاپی 63، خرداد 1385)

مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
سال شصت و چهارم شماره 3 (پیاپی 63، خرداد 1385)

  • 116 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1385/08/15
  • تعداد عناوین: 14
|
  • علیرضا اکبرزاده باغبان، غلامرضا بابایی، انوشیروان کاظم نژاد، سقراط فقیه زاده، فاطمه برادران انارکی، زهرا الهی پناه صفحه 5
    زمینه و هدف
    پایایی نظرات ارایه شده از مشاهده سونوگرافی مربوط به توده های تخمدان، دارای اهمیت زیادی می باشد. قابلیت تشخیص که یکی از موضوعات مهم مرتبط با این مبحث است، توانایی متخصصان در تشخیص صحیح وخامت توده ها را مورد ارزیابی قرار می دهد. در این مقوله می توان بررسی نمود که وضعیت وخامت، تا چه میزان برای رادیولوژیست ها قابل تشخیص می باشند.
    روش بررسی
    در تحقیق حاضر که از نوع مقطعی - تحلیلی می باشد، 5 رادیولوژیست، شامل 2 متخصص و 3 دستیار به طور مستقل و در دو زمان مجزا (به فاصله یک هفته) وخامت توده تخمدان را برای 40 سونوگرافی مشخص نمودند. این سونوگرافی ها در طول دی ماه سال 1383 از زنان مراجعه کننده به بخش رادیولوژی بیمارستان تخصصی زنان میرزاکوچک خان و به کمک یک دستگاه و یک رادیولوژیست گرفته شدند.
    در این مقاله ابتدا به کمک ضریب کاپای موزون، پایایی اندازه گیری رادیولوژیست ها که معرف توافق داخلی آنها (توافق هر رادیولوژیست با خودش) می باشد، بررسی شده، سپس به کمک مدل پیوند مربع امتیازات و مدل توافق به علاوه پیوند مربع امتیازات، قابلیت تشخیص آنها در تعیین وخامت توده تخمدان مورد ارزیابی قرار گرفته است.
    یافته ها
    برای داده های مربوط به 2 رادیولوژیست با عملکرد خوب، مدل پیوند مربع امتیازات برازش داشت. میانگین ضریب کاپای موزون برای این دو نفر برابر 0.81 و میانگین قابلیت تشخیص برای آنها عبارت بود از 0.99. برای 3 رادیولوژیست دیگر که عملکرد ضعیف تری داشتند، مدل توافق به علاوه پیوند مربع امتیازات مناسب بود. این دستیاران دارای میانگین ضریب کاپاموزون 0.65 و میانگین قابلیت تشخیص 0.97 بودند.
    نتیجه گیری
    اگرچه متخصصان رادیولوژی عملکرد بهتری نسبت به دستیاران رادیولوژی داشتند، همه آنها در تشخیص وضعیت وخامت توده تخمدان از روی سونوگرافی دارای کارکرد مناسبی بودند. به علاوه تفکیک سطوح خوش خیم از بینابین برای رادیولوژیست ها مشکل تر از تفکیک سطوح بدخیم و بینابین بود، اگر چه در این مورد نیز متخصصان بهتر از دستیاران بودند.
    کلیدواژگان: توده تخمدان، سونوگرافی، کاپای موزون، قابلیت تشخیضص، مدل پیوند، پایایی
  • سیمین فاضلی پور، عباس شکور، زهرا طوطیان صفحه 12
    زمینه و هدف
    هرویین مشتق ساده ای از مرفین است که یکی از پر مصرف ترین انواع مواد مخدر در ایران می باشد. اثرات زیانبار این ماده بر اعضای بدن تا حدودی مطالعه شده ولی با توجه به اهمیت دستگاه تناسلی در امر باروری، مطالعه بر روی اثرات هرویین مورد مصرف در ایران بر بافت بیضه ضروری به نظر می رسد.
    روش بررسی
    جهت مطالعه، تعداد 30 سر موش سری نر بالغ Balb/c را انتخاب و آنها را به 5 گروه شاهد Intact)، شم I، شم (II، تجربی I و تجربی II تقسیم نموده و پس از وابستگی گروه های تجربی به هرویین به طریقه تزریق درون صفاقی، ساختار بافتی بیضه ها مورد مطالعه میکروسکوپی قرار گرفتند.
    یافته ها
    در مطالعه اثر هرویین بر ساختار بافتی بیضه، ضخیم شدگی غشای پایه اپی تلیوم ژرمینال، کاهش تراکم سلولی در اطراف بعضی از لوله های اسپرم ساز، بی نظمی در سلول های دودمان منوی (اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید)، افزایش فاصله بین بعضی از لوله های اسپرم ساز، دژنره شدن بعضی از لوله ها، افزایش بافت همبند بین لوله های اسپرم ساز، کاهش سلول های لیدیگ، کم رنگی و کاهش گرانول های ترشحی در سیتوپلاسم این سلول ها و پرخونی بافت بیضه مشاهده گردید.
    نتیجه گیری
    نتایج حاصله از مطالعه اخیر نشان داد که هرویین مورد مصرف در ایران موجب تغییراتی در ساختار بافتی بیضه گردیده و در نتیجه می تواند بر شاخص های تناسلی نر اثر بگذارد.
    کلیدواژگان: هرویین، موش، هیستولوژی، بیضه
  • محمدعلی شعبانی صمغ آبادی، حبیب مظاهر، جواد جنتی، هژیر صابری صفحه 18
    زمینه و هدف
    بیماری های انسدادی شریانی اندام های تحتانی بسیار شایع هستند و در مواردی منجر به انسداد کامل در قسمتی از شریان ها می گردند که نیازمند به اقدام درمانی جدی خواهد بود که این اقدام می تواند به صورت جراحی و یا روش های مداخله ای نظیر آنژیوپلاستی و یا استنت گذاری باشد و مواردی هم عارضه در محلی و یا به حدی است که ممکن است درمان ترمیمی مقدور نبوده و بر حسب عوارض حاصل منجر به آمپوتاسیون بخشی از عضو گرفتار گردد. تصمیم گیری درمانی و در نتیجه برنامه ریزی برای تهیه امکانات لازم لزوم تهیه یک آمار مناسب از نظر شیوع محل های انسداد را ایجاد می نماید. هدف از این مطالعه بررسی شیوع محل های تنگی شدید و انسداد شریانی در اندام تحتانی می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه که یک مطالعه توصیفی است، تعداد 100 بیمار مبتلا به بیماری انسدادی شریانی اندام تحتانی به علل مختلف که در بخش آنژیوگرافی مرکز تصویربرداری بیمارستان امام خمینی (ره) بین سال های 1379-1384 مراجعه بودند، مورد بررسی از نظر محل انسداد و تنگی شریانی قرار گرفتند. با توجه به این که تنگی های بالای %70 اهمیت همودینامیکی دارند، لذا بیماران فوق در آنژیوگرافی تنگی بالای %70 تا انسداد کامل شریانی داشتند.
    یافته ها
    نتیجه مطالعه این که شایع ترین محل انسداد شریانی در شریان فمورال سطحی (%47) و پس از آن شریان های ساق پا (%21) و شریان های ایلیاک (%19) می باشند.
    نتیجه گیری
    از مطالعه فوق می توان ارزیابی مناسبی از شیوع محل های انسداد داشته و از آن جهت برنامه ریزی برای امکانات لازم جراحی و تهیه کاتترهای آنژیوپلاستی و استنت استفاده کرد.
    کلیدواژگان: انسداد شریانی، آنژیوگرافی، شریان های اندام تحتانی
  • سیدوحید شریعت، محمد اسعدی، مریم نوروزیان، مهدی پاکروان نژاد، امید یحیی زاده، شاهرخ آقایان صفحه 25
    زمینه و هدف
    بهداشت روانی زندانیان به عنوان یکی از گروه های در معرض خطر از اهمیت ویژه ای برخوردار است، ولی متاسفانه از میزان اختلالات روانپزشکی این گروه اطلاعات کافی در دسترس نمی باشد. در این مطالعه علاوه بر تعیین شیوع اختلالات محور یک، ارتباط آنها با نوع جرم مرتکب شده نیز بررسی شده است.
    روش بررسی
    به روش نمونه گیری سهمیه ای - تصادفی، تعداد 351 زندانی از جرایم مالی 54) نفر(، خشن 71) نفر(، غیرخشن 74) نفر(، اعتیاد 72) نفر(و منکرات 80) نفر(انتخاب و به کمک مصاحبه ساختار یافته بر اساس DSM-IV بررسی شدند.
    یافته ها
    شیوع طول عمر کلیه اختلالات %88 و شیوع حال حاضر آنها %46.9 به دست آمد که در طول عمر اختلالات مربوط به مصرف مواد با %78 و اختلالات خلقی با %48.7 بیشترین شیوع را داشتند، در حالی که شایع ترین اختلالات ملاحظه شده در زمان بررسی اختلالات خلقی و اختلالات انطباقی به ترتیب با %30.7 و %12.6 بودند. میزان کلی اختلالات در زیر گروه مالی کمتر از سایر جرایم بود. در زیر گروه جرایم مربوط به مواد مخدر میزان اختلالات اضطرابی کمتر و اختلالات مربوط به مصرف مواد شیوع بیشتری داشتند.
    نتیجه گیری
    شیوع اختلالات محور یک در این بررسی در مقایسه با سایر کشورها یکی از بالاترین مقادیر می باشد. ابتلای نزدیک به نیمی از زندانیان به نوعی اختلال محور یک در زمان مصاحبه، نشانگر نیاز فوری و هر چه بیشتر این قشر به خدمات و مراقبت های بهداشت روانی می باشد.
    کلیدواژگان: شیوع، اختلالات محور یک، زندان
  • سیده زهرا قدسی، زینت نادیا حتمی، علی نیک فرجام، فرید صفر، پدرام نورمحمدپور، مهسا عاشقان صفحه 37
    زمینه و هدف
    آکنه ولگاریس از شایع ترین بیماری های پوستی به ویژه در دوران نوجوانی است. مطالعات مختلف ارقام متفاوتی را در مورد شیوع آکنه صورت در کشورها و جوامع مختلف گزارش کرده اند اما تاکنون تنها موارد اندکی از آکنه تنه (پشت و سینه) گزارش شده است. اگر چه تجربیات بالینی ما بیانگر شیوع کمتر آکنه تنه در مقایسه با صورت است اما یک مطالعه جامعه نگر برای اثبات این تجارب مورد نیاز است.
    روش بررسی
    از 20 منطقه آموزش و پرورش شهر تهران، 5 منطقه به طریق تصادفی ساده انتخاب شدند و در هر منطقه یک دبیرستان دخترانه و یک دبیرستان پسرانه مورد بررسی قرار گرفتند. در هر دبیرستان حدود 100 دانش آموز معاینه شدند. پرسشنامه ها بر اساس اطلاعات دموگرافیک دانش آموزان، سابقه خانوادگی و معاینه بالینی آنان تکمیل شد. درجه بندی شدت آکنه بر اساس Consensus Conference on Acne Classification انجام شد.
    یافته ها
    1001 دانش آموز دبیرستانی وارد مطالعه شدند 503) دختر و 489 پسر(. شیوع آکنه صورت %91.1، شیوع آکنه پشت %54.4، و شیوع آکنه سینه %36 بود. آکنه پشت در پسران (%58.5) به طور معنی داری از دختران (%36.9) بیشتر بود (P<0.001). اما در مورد آکنه ناحیه سینه تفاوت معنی داری در دو جنس وجود نداشت. میانگین سن دانش آموزانی که مبتلا به آکنه پشت و یا سینه بودند (16.1) نسبت به دانش آموزانی که آکنه تنه نداشتند (15.9) به طور معنی داری بالاتر بود (P<0.001).
    سابقه خانوادگی آکنه در دانش آموزان مبتلا به آکنه تنه بیشتر بود (P<0.001).
    نتیجه گیری
    شیوع آکنه تنه کمتر از آکنه صورت می باشد. آکنه پشت در پسران شایع تر است. ابتلای ناحیه سینه و پشت نسبت به صورت در سنین بالاتری اتفاق می افتد. به نظر می رسد آکنه شدید ناحیه پشت در پسران شایع تر باشد. وجود سابقه خانوادگی احتمال آکنه پشت و سینه را افزایش می دهد.
    کلیدواژگان: آکنه ولگاریس، اپیدمیولوژی، شیوع
  • حمید زاهدی، وحید اخیانی، زاهد حسین خان، مسعود یونسیان صفحه 44
    زمینه و هدف
    یکی از پاسخ های متابولیک به استرس جراحی، افزایش قند خون می باشد. در این مطالعه تغییرات قند خون بیماران قبل، حین و بعد از اعمال جراحی انتخابی چشمی تحت بیهوشی عمومی، با دو روش سنجش با گلوکومتر و اندازه گیری آزمایشگاهی به روش آنزیمی گلوکز اکسیداز و عوامل احتمالی موثر بر این تغییرات و میزان همبستگی دو روش بررسی شد.
    روش بررسی
    این مطالعه مقطعی با بعد تحلیلی، روی 230 بیمار غیردیابتی با کلاس فیزیکی یک یا دو انجام شد. تمام بیماران توسط روش واحد تحت بیهوشی عمومی قرار گرفتند و قند خون آنها در سه نوبت و با دو روش به طور همزمان، اندازه گیری شد.
    یافته ها
    در تمامی موارد، تغییرات قند خون بعد از عمل در مقایسه با قبل از عمل، با هر دو روش اندازه گیری و بدون در نظر گرفتن متغیرهای مستقل مطالعه، افزایش آماری معنی داری را نشان داد و در اکثر موارد با در نظر گرفتن متغیرهای مستقل مطالعه افزایش قند خون از نظر آماری معنی دار بود و میانگین افزایش قند خون بعد از عمل در مقایسه با قبل از عمل با روش آزمایشگاهی، با نوع عمل جراحی چشم ارتباط آماری معنی داری داشت ولی با متغیرهای جنس، سن و طول مدت عمل ارتباط آماری معنی داری نداشت. همبستگی دو روش اندازه گیری نسبتا خوب و از لحاظ آماری معنی دار بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج مطالعه و مخفی ماندن علایم تغییرات قند خون حین بیهوشی عمومی توصیه می نماییم، حین اعمال جراحی طولانی مدت در افراد غیردیابتی، پایش قند خون به عمل آید و با توجه به مزایای گلوکومتر Accu-Chek)مدل (Sensor، استفاده از آن مناسب به نظر می رسد.
    کلیدواژگان: تغییرات قند خون، اعمال جراحی انتخابی چشمی، بیهوشی عمومی، گلوکومتر، اندازه گیری آزمایشگاهی
  • لیلی پناغی، میترا حکیم شوشتری، جعفر عطاری مقدم صفحه 52
    زمینه و هدف
    هدف از این مطالعه بررسی پایایی و اعتبار نسخه فارسی مقیاس تاثیر حوادث (تجدید نظر یافته)(IES-R) در زلزله زدگان بم بود.
    روش بررسی
    مطالعه روی 272 نفر از زلزله زدگان شهرستان بم، چهار ماه بعد از حادثه صورت گرفت. این مطالعه از نوع ارزیابی تست ها می باشد.
    جهت بررسی سازگاری درونی از? کرونباخ و جهت بررسی پایایی به روش بازآزمایی از ضریب همبستگی پیرسون (با فاصله سه هفته) استفاده شد، همین طور اعتبار همگرای پرسشنامه با استفاده از آزمون سلامت عمومی 28 ماده ای (GHQ 28) و اعتبار سازه ای با استفاده از تحلیل عاملی مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    نسخه فارسی IES-R دارای سازگاری درونی مناسب با? کرونباخ بین 0.67-0.87 و پایایی خوب در آزمون - باز آزمون (به استثنای خرده مقیاس برانگیختگی در گروه مداخله) می باشد P<0.001)، (r=0.8-0.98. همین طور ضرایب همبستگی قابل توجه بین ابعاد مختلف GHQ 28 و خرده مقیاس های IES-R (به استثنای افکار مزاحم) به دست آمد. در تحلیل عاملی راه حل سه عاملی %41.6 واریانس را تبیین می کند.
    نتیجه گیری
    علی رغم پایایی و روایی همگرای مناسب آزمون با توجه به نتایج تحلیل عاملی، نیاز به تغییر برخی از پرسش های IES-R متناسب با فرهنگ ایرانی وجود دارد.
    کلیدواژگان: IES - R (مقیاس تاثیر حوادث، تجدید نظر یافته)، بم، زلزله، GHQ 28، روایی، پایایی
  • عفت رزاقی، علیرضا کابلی، محبوب لسان پزشکی، علی پاشا میثمی، محمدرضا خاتمی صفحه 61
    زمینه و هدف
    اریتروسیتوز بعد از پیوند کلیه (PTE) با شیوع حدود 10-20 درصد، یک عارضه مهم پیوند کلیه می باشد و با میزان بالایی از حوادث ترمبوآمبولیک همراه است و عوامل متعددی را در ایجاد آن دخیل می دانند. هدف از انجام این مطالعه شناسایی عوامل خطر PTE می باشد.
    روش بررسی
    در یک مطالعه مورد شاهدی 45 بیمار مبتلا به PTE با 90 بیمار پیوندی بدون PTE به عنوان گروه شاهد مقایسه شدند. کلیه بیماران مورد مطالعه در طی سال های 1377-1382 پیوند کلیه دریافت نموده بودند.
    PTE در این مطالعه با ازدیاد مداوم هماتوکریت بیش از %51 مشخص شد. اطلاعات کلینیکی و آزمایشگاهی بیماران با مراجعه به پرونده های زمان بستری، پرونده های مراجعات دوره ای، تماس تلفنی و مصاحبه با بیماران جمع آوری شد و در نهایت نتایج حاصله توسط برنامه SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    در این مطالعه جنس مرد، کلیه پلی کیستیک، گلومرولونفریت و رژیم درمانی (پردنیزولون، آزاتیوپرین، سیکلوسپورین و نئورال) به عنوان عوامل خطر PTE شناخته شد.
    نتیجه گیری
    PTE یک عارضه مهم پیوند کلیه است که بعضا می تواند کشنده باشد. عوامل خطر متعدد در ایجاد آن نقش دارند که توجه به آنها سبب پیشگیری و درمان به موقع این عارضه می شود.
    کلیدواژگان: اریتروسیتوز، PTE، پیوند
  • منصوره عادل قهرمان، فهیمه حاجی ابوالحسن، محسن نراقی، مهین صدایی، ابراهیم انتظاری، وحید حدادی اول، پرویز کمالی صفحه 69
    زمینه و هدف
    سرگیجه وضعیتی خوش خیم (BPPV)، رایج ترین اختلال سیستم تعادلی است که در اثر ورود اتوکنیا یا سایر ذرات به مجاری نیم دایره و تاثیر آنها بر کوپولا به وجود می آید. قرار گرفتن بیمار در یک وضعیت خاص نظیر دراز کشیدن باعث ایجاد علایم آن می گردد. شیوع بالای BPPV، بر لزوم به کارگیری و گسترش مانور بازگردانی ذرات تاکید می کند، از این رو این مطالعه برای بررسی عواملی که امکان دارد بر روند درمان موثر باشند، طراحی شده است.
    روش بررسی
    این مطالعه به صورت مداخله ای از نوع قبل و بعد روی 58 بیمار 14) مرد و 44 زن با میانگین سنی (48.12±13.22 مبتلا به BPPV انجام شد. افراد مورد مطالعه، بیماران مبتلا به BPPV مراجعه کننده به کلینیک توانبخشی سرگیجه دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران از سال 1381 تا 1383 بودند. نحوه مداخله در این مطالعه به صورت انجام مانور درمانی بر روی بیماران بوده و بیماران بر حسب میزان کارایی مانور تا بهبودی کامل یا خروج از مطالعه (نتیجه مثبت مانور هالپایک پس از سه بار پیگیری بیمار) در گروه های مختلف (بهبودی کامل، بهبودی تقریبی و عدم بهبودی) تقسیم بندی شدند. سپس تاثیر عوامل سن، جنس، اتیولوژی، مدت ابتلا، یک طرفه یا دو طرفه بودن مشکل، تعداد مانورها و تعداد جلسه ها بر روند درمان ارزیابی شد.
    یافته ها
    از 58 بیمار مورد مطالعه، 49 نفر کاملا بهبود یافتند. میزان بهبودی و به عبارت دیگر کارآیی درمان بر حسب سن، جنس، اتیولوژی و مدت ابتلا تفاوت معنی داری نداشت. درمان در BPPV یک طرفه به طور معنی داری موثرتر از دو طرفه بود و نیز غالب افراد 47) نفر(به یک جلسه درمان و حداکثر دو مانور 37) نفر(نیاز داشتند.
    نتیجه گیری
    CRM در درمان BPPV به طور قابل توجهی موثر است. انتظار می رود احتمال بهبودی در نوع یک طرفه آن بیشتر از دو طرفه باشد. از آنجا که غالب بیماران با انجام حداکثر دو مانور و معمولا طی یک جلسه بهبود می یابند، شاید بتوان پیش بینی نمود احتمال بهبودی کامل در کسانی که بیش از این تعداد نیاز دارند کمتر می شود.
    کلیدواژگان: سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم، مانور بازگردانی ذرات، توانبخشی
  • احمد خداداد، غلامرضا خاتمی، زینب نادیا حتمی، حسن کرمی صفحه 78
    زمینه و هدف
    میلیون ها نفر در سال دچار بیماری پپتیک می شوند. این بیماری گستره ای از ازوفاژیت، گاستریت، دئودنیت تا زخم معده و دوازدهه را در بر می گیرد. میکروب گرم منفی هلیکوباکترپیلوری در سبب شناسی این بیماری به ویژه در زخم های دوازدهه و معده دخالت دارد. هدف درمان، ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری است که این هدف با به کار بردن رژیم درمانی چند دارویی به دست می آید. درمان چند دارویی موجب ایجاد عوارض، هزینه و مقاومت دارویی بالایی (به ویژه نسبت به مترونیدازول) می شود. پیشنهاد رژیم های درمانی که با حفظ کارآیی دارای عوارض، هزینه و مقاومت دارویی کمتری باشند، از اولویت های درمان این بیماری است. در این پژوهش عسل جایگزین مترونیدازول در درمان چهار دارویی شده است و میزان موثر بودن آن بررسی شده است.
    روش بررسی
    یک بررسی از نوع مطالعه های مداخله ای طراحی شد. این بررسی مرحله دوم از بررسی های مداخله ای بر روی انسان است که برای اندازه گیری میزان موثر بودن یا effectiveness یک مداخله به کار می رود. حجم نمونه شامل 15 کودک مبتلا به عفونت هلیکوباکترپیلوری بود که تشخیص آنها توسط بافت شناسی تایید شده بود. رژیم درمانی شامل امپرازول، آموکسی سیلین، بیسموت و عسل بود. 3-4 هفته پس از درمان بیماران از نظر میزان ریشه کنی باکتری با انجام بیوپسی یا تست اوره آز تنفسی مورد ارزیابی قرار گرفتند.
    یافته ها
    بیماران شامل 9 پسر و 6 دختر بودند. میانگین سنی آنها 9.4 سال بود. در 12 بیمار از 15 بیمار مورد بررسی (%80) ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری دیده شد و در 3 بیمار (%20) شواهد ریشه کنی دیده نشد.
    نتیجه گیری
    رژیم درمانی دارای عسل از نظر میزان ریشه کنی میکروب هلیکوباکترپیلوری شبیه رژیم های چهار دارویی متداول می باشد. در رژیم های متداول چهار دارویی پاسخ به درمان از 70-90 درصد متغیر است.
    کلیدواژگان: پپتیک اولسر، گاستریت، هلیکوباکترپیلوری، رژیم چهار دارویی
  • ابراهیم نعمتی پور، علی صبری، فرید داهی، فاطمه سلطان پور صفحه 88
    زمینه و هدف
    بیماری های عروق کرونر، از خطرناک ترین و در عین حال شایع ترین بیماری هایی هستند که حیات بشری را تهدید می کنند. میزان مرگ و میر ناشی از سکته حاد قلبی حدود 30 درصد است. عوامل زمینه ساز بیماری های عروق کرونر از تغییر در جریان گذشت زمان مصون نیستند، اما مطالعات کمی در زمینه این تغییرات انجام شده است. تغییر در عوامل زیست محیطی و الگوی زندگی می تواند در بروز این تغییرات موثر باشد. این مطالعه با عنایت به ضرورت آگاهی از روند این تغییرات انجام شده است.
    روش بررسی
    این مطالعه در سه بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. پرونده بیماران مراجعه کننده به این سه مرکز در سال 1371 و در سال 1381 که بر اساس تشخیص پزشک به علت نخستین سکته قلبی بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. برای هر بیمار فهرستی بر اساس عوامل خطر مربوطه تنظیم شد. برای مقایسه میانگین ها از t-test و در مورد شیوع عوامل خطر از chi-square استفاده شد. مقایسه تغییرات در چهار گروه سنی با استفاده از تست آماری fisher انجام شد.
    یافته ها
    258 نفر در سال 1371 و 289 نفر در سال 1381 با تشخیص اولین سکته قلبی در سه بیمارستان مورد مطالعه بستری شده بودند. میانگین سن ابتلا به سکته قلبی حاد در زنان از 65 سال به 61 سال، در سال 1381 کاهش یافته بود که از نظر آمار معنی دار بود (P=0.022). میانگین سنی مردان از 59 سال به 57 سال کاهش یافته بود که از نظر آماری معنی دار نبود (P=0.13).
    میان مردان، در گروه سنی 50-69 سال کاهش درصد شیوع موارد سکته قلبی در سال 1381 نسبت به سال 1371 دیده شد (P=0.001). در گروه سنی بالای 70 سال افزایش شیوع مشاهده شد (P=0.001).
    در مورد فراوانی فشار خون، دیابت، سیگار و هیپرلیپیدمی، تغییر معنی داری در دو مقطع زمانی دیده نشد. تعداد زنان با سکته قلبی واجد دو عامل خطر کاهش و واجد سه عامل خطر افزایش یافته بود.
    نتیجه گیری
    سن ابتلا به سکته قلبی در زنان روند رو به کاهشی را نشان می دهد. مسلما علل این روند هشدار دهنده باید مورد بررسی قرار گیرد. به نظر می رسد که مطالعه وضعیت عوامل خطری قلبی در کشورمان در مقاطع مختلف زمانی ضروری است و تنها نمی توان به منابع و اطلاعات خارجی اکتفا کرد.
    کلیدواژگان: عوامل خطر قلبی، سکته حاد قلبی، سن، بیماری عروق کرونر
  • الهه کیهانی، ناصر کهن نیا، نرگس ایزدی مود، محمدرضا کیخایی، حسین نجم آبادی صفحه 95
    زمینه و هدف
    سرطان دهانه رحم دومین علت مرگ و میر در اثر سرطان در بین زنان می باشد. در این سرطان بیش از هر نوع بدخیمی دیگری، اثرات پیشگیری، تشخیص زودرس و درمان به موقع بر کاهش میزان مرگ و میر مشهود است. از اواسط سال 1970 بود که ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به عنوان اتیولوژی اصلی سرطان دهانه رحم پیشنهاد گردید. مطالعات مختلف که در سراسر جهان صورت گرفته، نشان دهنده ارتباط قوی میان HPV و تغییرات پیش سرطانی و سرطانی در سلول های اپی تلیال می باشد. از آنجا که کشت سلولی و روش های سرولوژیک در شناسایی این ویروس و انواع آن فاقد ارزش هستند، اهمیت روش های ملکولی از جمله واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) در تشخیص قطعی و زودرس این ویروس آشکار می گردد.
    روش بررسی
    در این مطالعه پس از انتخاب بیماران مطابق با پروتکل مربوطه و تکمیل فرم پرسشنامه، 100 نمونه از ضایعات پیش سرطانی و سرطانی دهانه رحم انتخاب شدند. سپس استخراج DNA از بلوک های پارافینی با روش استاندارد انجام گرفت. PCR مولتی پلکس با استفاده از دو جفت پرایمر (یکی به عنوان کنترل داخلی) صورت پذیرفت و محصولات PCR بر روی ژل پلی آکریل آمید %8 برده شد.
    یافته ها
    در جمعیت مورد مطالعه از میان 100 بیمار مبتلا به سرطان دهانه رحم، 73 مورد از نظر عفونت HPV مثبت و 27 مورد منفی بودند. به عبارت دیگر میزان شیوع عفونت ویروس HPV در این جمعیت %73 بود.
    نتیجه گیری
    یافته های حاصل از مطالعه ما گزارش های پیشین مبنی بر ارتباط میان HPV و سرطان دهانه رحم را تقویت می کند.
    کلیدواژگان: ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، سرطان دهانه رحم، PCR (واکنش زنجیره ای پلیمراز)
  • زینت قنبری، بهاره حاجی براتعلی، مهدی فضائلی، پروین مهدیزاده، منصور دادیار صفحه 101
    زمینه و هدف
    خونریزی غیرطبیعی رحمی (AUB)، شامل خونریزی های ناشی از قاعدگی (با و بدون تخمک گذاری) و خونریزی با علل دیگر می باشد.
    روش های مختلفی جهت تشخیص AUB وجود دارد که استفاده از همه آنها مستلزم صرف وقت و هزینه برای بیمار و سیستم بهداشتی است.
    هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه روش های تشخیصی رایج در ایران که شامل بیوپسی آندومتر، تعیین ضخامت آندومتر در سونوگرافی واژینال، با دیلاتاسیون و کورتاژ (D&C) به عنوان استاندارد طلایی تشخیص می باشد.
    روش بررسی
    مطالعه حاضر، آینده نگر - توصیفی می باشد. روش جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه بود. طی این مطالعه، 50 زن مبتلا به AUB مقاوم به درمان طبی که کاندید عمل هیسترکتومی شده بودند انتخاب شده، قبل از انجام عمل جراحی، جهت بررسی آندومتر تحت بیوپسی آندومتر و سونوگرافی ترانس واژینال قرار گرفتند. جهت مقایسه و بررسی این دو روش تشخیصی با روش استاندارد طلایی یعنی D&C، در روز جراحی و قبل از انجام هیسترکتومی با کسب رضایت از بیمار، D&C به عمل آمد.
    یافته ها
    میانگین سنی افراد مورد مطالعه 48.62 سال بود. طی بررسی روش های مورد نظر، حساسیت و ویژگی سونوگرافی واژینال از همه روش ها کمتر بود)به ترتیب 70 و 68 درصد(، حساسیت و ویژگی بیوپسی آندومتر در مرحله بعدی قرار داشت)به ترتیب 70 و 75 درصد(.
    نتیجه گیری
    بهترین روش تشخیص در AUB، D&C است و بیوپسی آندومتر اگر با سونوگرافی واژینال همراه شود ارزش تشخیصی بالاتری نخواهد داشت.
    کلیدواژگان: دیلاتاسیون و کورتاژ، بیوپسی آندومتر، سونوگرافی ترانس واژینال
  • امیر آروین سازگار، روح انگیز صفی خانی صفحه 108
    زمینه و هدف
    مایکوباکتریوم توبرکولوزیس یکی از علل نادر ماستوییدیت بوده که اغلب تشخیص آن به تاخیر افتاده و منجر به عوارض بالقوه جدی می گردد.
    معرفی بیمار: در این مقاله یک مورد ماستوییدیت سلی را که به صورت کری و فلج عصب صورتی یک طرفه همراه با آدنوپاتی های گردنی مراجعه کرده بود ارایه می دهیم.
    نتیجه گیری
    این مورد نشان می دهد که در کلیه ماستوییدیت های مزمن که به درمان های معمول جواب نمی دهند به ویژه اگر همراه با عوارض غیر معمول باشند، باید ماستوییدیت سلی را در نظر گرفته شود.
    کلیدواژگان: سل، ماستوییدیت مزمن، کاهش شنوایی، فلج عصب صورتی، لنفادنوپاتی گردنی