Iranian Journal of Otorhinolaryngology
Volume:19 Issue: 3, 2008

ارزیابی اختلالات صدا شامل بررسی بالینی (سوبژکتیو) و سنجش های لابراتوار صدا (VLM) می باشد که در /ان از معیارهای عینی (ابژکتیو) برای برآورد شدت اختلالات صوتی استفاده می گردد. هدف این مطالعه تیمی آینده نگر 2 ساله (1385-1383)، تعیین کارآیی آنالیز لابراتوار صدا جهت ارزیابی نتایج درمان بیماران دیس فونیک در مقایسه با ارزیابی های بالینی (سوبژکتیو) بوده است.
این مطالعه بر روی 50 بیمار (42 مرد و 8 زن) متبلا به اختلالات صوتی انجام پذیرفته است. تمام بیماران علاوه بر معاینات کامل گوش، گلو، بینی و عصبی، قبل و بعد از درمان در لابراتوار صدا با دستگاه Visi Pitch و دستگاه رایانه ای آزمایشگاه گفتار (CLS) نیز بررسی شدند. سپس مقایسه آماری نتایج حاصل از این ارزیابی های سوبژکتیون و ابژکتیون ابا استفاده از آخرین نسخه نرم افزار SPSS انجام شده است. ما در این مطاله حداقل 5 مولفه صدا را شمال فرکانس اساسی، کسر فوناسیون، محدوده زیر و بمی صدا، درصد تولید صوت و اختلال یا آشفتگی فرکانس بررسی نموده ایم.
بر اساس معیارها و مولفه های لابراتوار صدا، فقط 8 بیمار (%16) بهبود قابل توجه آماری داشتند وب قیه (84%) هرچند درجاتی از بهبودی را نشان دادند ولی از لحاظ آماری قابل اعتنا نبود. روی هم رفته، درجه حساسیت لابراتوار صدا حدود 80% بود. در مقادیر قبل و بعد از درمان تمامی مولفه های صدا، درجاتی از تعییر مشاهده گردید که در مورد مولفه Perturbation (t=3.53, P<0.01) و مولفه (t=2.43, P<0.05) این تعییرات قابل ملاحظه و از لحاظ آماری معنی دار بود.

کارسینوم مری به ندرت به استخوان متاستاز می دهد. در این مطالعه 5 بیمار با تشخیص کانسر مری که اولین بار با متاستاز استخوانی تظاهر کردند معرفی می شوند.
از سال 1987-550، 2001 بیمار با کانسر مری به رادیولوژی بیمارستان قائم (عج) جهت انجام گرافی بلع بارم، سی تی اسکن، سونوگرافی و رادیولوژی عادی مراجعه کردند. در 5 بیمار (3 مرد و 2 زن) اولین شکایات بیماری، درد استخوان و تورم محل به دنبال متاستاز بود. رادیوگرافی ها و سی تی استکن استخوانی های خاص جهت تشخیص گرفته شد و جهت تایید تشخیصی بیوپسی از استخوان انجام شد. در این بیماران مکان اولیه کانسر در زمان مراجعه ناشناخته شود. بررسی های بیشتر، شال گرافی بلع باریم تشخیص بیماری را قطعی ساخته است.
از 5 بیمار با تشخیص کارسیوم مری (سن 60-24 سال و متوسط سنی 45) سال متاستاز استخوانی در دو مورد متاستاز واحد استخوانی و 3 مورد موارد متعدد متاستاز استخوانی وجود داشت. استخوان های دیگر شامل استخوان های لگن ستون فقرات گردنی ها دنده ها، تیبیا و خمور بود. پاترن تخریب استخوانی به صورت لیتیک و میکس (استئواسکلروتیک، استئولیتیک) بود. در 2 بیمار متاستازهای کورتیکال که تقلید کننده تومور الیه استخوانی بودند دیده شد که متوسط زمانی بروز دیسفاژی متاستاز اسکلتی، دو ماه بود.
متاستاز استخوانی به عنوان اولین تظاهر کانسر مری بسیار نادر می باشد. ولی تشخیص ان از جهت انتخاب روش درمانی بسیار ضروری است پاترن درگیر استخوانی عمدتا به صورت لیتیک و در موارد نادری استکلروتیک می باشد.

توبرکلوز همچنان عفونتی شایع در ناحیه خراسان به شمار می آید. درگیری تنهای نازوفارنکس یافته ای ناشایع است اما می تواند بدخیمی را تقلید نموده و به صورت توده نازوفارنکس و لنفادنوپاتی گردنی تظاهر نماید.
معرفی بیمار: بیمار زن 33 ساله و مورد شناخته شده نارسایی مزمن کلیوی، که تنها تظاهر بیماری لنفادنوپاتی دوطرفه گردنی بود. آزمون آسیب شناسی نمونه به دست آمده از نازوفارنکس در جریان پان اندوسکوپی حاکی از توبر کلوز نازوفارنکس بود. آزمون آسیب شناسی نمونه گردنی نیز توبر کلوز گزارش شد. درگیری همزمان ریوی یا دیگر ساختارهای بدن وجود نداشت. بهبود با درمان ضد توبر کلوز به دست آمد.
نقص ایمنی ناشی از نارسایی مزمن کلیوی در بیمار فوق منجر به تظاهر غیر معمول توبرکلوز گردید. توبر کلوز می باید در تشخیص افتراقی توده های ناز و فارنکس قرار گیرد.

گره تیروئید یک بیماری شایع است که اگر چه اغلب خوش خیم است ولی باید بدخیمی را رد کرد. نمونه برداری سوزنی تیروئید (FNA) روش اصلی در بررسی گره ها است. هدف از این مطالعه بررسی ویژگی های گره های تیروئید و ریسک بدخیمی آن ها ویروسی ارزش تشخیصی نمونه برداری سوزنی تیروئید در بیماران در شهر مشهد بوده است.
450 بیمار گره تیروئیدی در سال های 1382 تا 1386 تحت بررسی با معاینه فیزیکی اسکن تیروئید و نمونه برداری سوزنی قرار گرفته اند. در 64 بیمار جراحی انجام و نتایج نمونه برداری سوزنی با نتایج سیتولوژی مقایسه شده است. بیماران 383 زن (85.1%) و 67 مرد (14.9%) و سن متوسط بیماران 39.8±1.8 سال بود.
متوسط بزرگ ترین قطر گره در معاینه 3.97±1.8 و متوسط کوچک ترین قطر 3.26±1.7 سانتیمتر بود. 59% ندول ها در لوب راست، 36% در لوب چپ و 5% آن ها در ایسم قرار داشتند. 24.4% ندول ها سیستیک بودند. در اسکن رادیوایزوتوپ 30.3% از بیماران گره فونکسیونل یا داغ بود و در 69.7% سرد بود. در بررسی سیتولوژی در 288 بیمار (68.6%) ندول خوش خیم در 22 بیمار (5.2%) بدخیم در 92 بیمار (21.9%) ضایعه فولیکولر در 13 بیمار (3%) مشکوک و در 5 بیمار (1.2%) غیر تشخیصی گزارش شد. در مقایسه نتایج پاتولوژی قبل و پس از عمل نمونه برداری سوزنی در بیماران جراحی شده حساسیت تشخیصی 82.3% و اختصاصیت 78.9% داشت. ارزش پیشگویی کننده مثبت نمونه برداری گره تیروئید 77.7% و ارزش منفی آن 83.3% و میزان صحت آن 80.5% بود.

اسکلروز متعدد (M.S) یک بیماری نورولوژیک می باشد که سیستم عصبی مرکزی را درگیر می کند. بررسی ها نشان داده اند که پاسخ های شنوایی ساقه مغزی و پاسخ های شنوایی دارای زمان نهفتگی متوسط (AMLR and ABR) در بیماری M.S دچار تغییراتی می گردند بنابراین می توان از آن ها به عنوان آزمون های تشخیصی استفاده نمود. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه زمان نهفته و دامنه امواج ABR و AMLR در افراد مبتلا به بیماری M.S با افراد هنجار در محدوده سنی 50-20 ساله است.
در این مطالعه توصیفی - تحلیلی مقطعی و غیر مداخله ای نمونه های مورد بررسی 31 فرد مبتلا به M.S قطعی و 31 فرد نرمال در محدوده سنی 50-20 سال بودند. آزمون ABR و AMLR بر روی آن ها انجام شد و بررسی و آنالیز آماری آن ها با نرم افزار SPSS 11.5 صورت گرفت.
میانگین زمان نهفتگی امواج V, III و نسبت دامنه V/I از ABR و همچنین زمان نهفتگی موج Na از AMLR در دو گروه تفاوت معنی داری نشان داد. اما مقایسه میانگین زمان نهفتگی موج I از ABR و Pa، Nb از AMLR و همچنین دامنه امواج AMLR در دو گروه تفاوت معنی داری نشان نداد. 70% از افراد مبتلا به M.S در آزمون ABR و 45% از این گروه در آزمون AMLR اختلالی را در یک یا چند موج نشان دادند.
استفاده از آزمون ABR کمک بیشتری در روند تشخیص بیماران MS در مقایسه با آزمون AMLR می نماید.

کیست ها و تومورهای ادنتوژنیک با عوارض و ضایعات متعددی همراه می باشند که ممکن است دندان نهفته یکی از این موارد باشد. دندان نهفته، دندانی است که در زمان مورد نظر نمی تواند رویش یابد. منابع مختلف آمارهای متفاوتی از همراهی این دو با هم ذکر کرده اند.
هدف از این مطالعه به دست آوردن شیوع جنسی، مکانی و سنی کیست ها و تومورهای ادونتوژنیک و بررسی درصد فراوانی هر یک از آن ها در همراهی با دندان های نهفته در یک دوره ده ساله می باشد تا با اطلاع بهتر از شیوع مکانی و تشخیص های افتراقی، سبب افزایش اطلاعات کلینیسین و سهولت انتخاب درمان گردد.
در این مطالعه گذشته نگر آمار ثبت شده، بلوک های پارافینی و لام های موجود 160 ضایعه همراه با دندان های نهفته در بایگانی بخش پاتولوژی دانشکده دندان پزشکی مشهد مربوط به مراجعه کنندگان ده ساله اخیر (1385-1375) که واجد دندان نهفته همراه با ضایعات کیستیک و تومورال بودند، بررسی شده و البته جمعیت کلی این ضایعات در همین دوره زمانی 304 مورد بوده است. ضمنا از آزمون دقیق فیشر برای بررسی ارتباط دندان نهفته با نوع ضایعه استفاده شد.
بحث: در این مطالعه، 160 ضایعه شامل 140 مورد (87.5%) کیست و 20 مورد (12.5%) تومور مشاهده گردید. در میان کیست ها، کیست دنتی ژروس (58.7%) و در بین تومورها ادونتوما (5%) شایعترین ضایعات بودند. از نظر شیوع جنسی بروز این ضایعات در مردان (59.8%) بیشتر از زنان (41.2%) بود. در مجموع شایع ترین مکان درگیر خلف سمت چپ مندیبل و شایع ترین دهه سنی درگیر دهه دوم بود.
یافته های این مطالعه در مورد کیست هایی مثل دنتی ژروس و ادونتوژنیک کراتوسیت با منابع و مقالات دیگر تطابق کاملی را نشان می دهد. در مورد کیست ادونتوژنیک کلسیفیه بروز بیشتر آن در مندیبل و آقایان و در رابطه با ضایعات تومورال نیز، شیوع یک دهه دیرتر (دهه سوم) در ادونتوم، یک دهه زودتر (دهه سوم) در آملوبلاستوم و برتری جنسی آقایان در رابطه با آدنوماتوئید ادونتوژنیک تومور با تعدادی از یافته های دیگر محققان همخوانی ندارد. جهت حصول به نتایج بهتر انجام مطالعات بیشتر در این زمینه توصیه می گردد.

گرچه اکثر تومورهای هپیوفیز خوش خیم هستند، برخی از آن ها رشد سریع داشته، گسترش به ساختمان های خارج زین ترکی دارند. در مورد تعریف آدنوم های ژآنت هیپوفیزی اختلاف نظر وجود دارد. ما به منظور مشخص نمودن این ابهام، اقدام به بررسی آدنوم های درمان شده با قطر مساوی یا بیشتر از 30 میلیمتر نمودیم تا ویژگی های خاص این تومور ها، سیر بالینی، عوارض و پیش آگهی آن ها مشخص گردد.
در این مطالعه که به صورت آینده نگر انجام گردیده است، 235 بیمار با آدنوم هیپوفیز تحت درمان طبی و جراحی قرار گرفتند. مطالعه از سال های 1375 تا 1385 در بخش های جراحی اعصاب روی آدنوم های هیپوفیز با قطر 30 یا بیشتر از 30 میلیمتر که تحت درمان جراحی قرار گرفته اند، انجام گردیده است. بیماران از نظر علایم بالینی و فرا بالینی بررسی شدند و میزان عود، عوارض و مرگ و میر در آن ها مشخص گردید. سپس نتایج به دست آمده با مطالعات دیگر مقایسه شدند. در نهایت یافته های به دست آمده در جداول مربوطه ثبت گردید و جهت پردازش داده ها روش آمار توصیفی و جداول درصد فراوانی استفاده شد.
از 235 بیمار با تومور هیپوفیز در مطالعه ما، 131 مورد مذکر و 104 مورد مونث بوده اند. سن بیماران از 18 تا 75 سال متغیر بوده است، سن متوسط 50.5 سال می باشد. 32 مورد از 234 بیمار آدنوم ژآنت هیپوفیزی با قطر 30 میلیمتر یا بیشتر داشتند. شایعترین یافته های بالینی در آدنوم های ژآنت مورد بررسی ما، اختلالات بینایی (95.4%)، سردرد (81.8%)، اختلال در راه رفتن (13.6%)، اختلالات لیبیدو (18.1%) و ادم پایی (27.2%) بوده است. در مطالعه ما شایع ترین آدنوم های ژآنت هیپوفیزی را گروه کروموفوب و سپس پرولاکتینوما تشکیل دادند. مرگ و میر و عوارض اعمال جراحی در آدنوم های ژآنت نیز نسبت به سایر آدنوم ها بیشتر می باشد.
آدنوم های ژآنت هیپوفیزی حدود 10.6% آدنوم های هیپوفیز را تشکیل می دهند. گرچه این تومورها نوع خاصی از تومورهای مغزی نیستند ولی تمایل زیاد آن ها به تهاجم و گسترش به ساختمان های مجاور، آن ها را از بقیه آدنوم ها متمایز ساخته است. این تومورها یافته های بالینی شدیدتر، عوارض نورو افتالمولوژیک بیشتر، عوارض هورمونی زیادتر و پاسخ ضعیف تر به درمان جراحی دارند. همچنین میزان عود، عوارض و مرگ و میر این تومورها نسبت به آدنوم های دیگر هیپوفیز بیشتر می باشد.

تومور کارسینوئید تراشه نادر بوده و در 25% موارد کاملا بدون علامت هستند. سرفه شایع ترین علامت بالینی بیماران است، که گاه با بیماری های انسدادی مزمن ریه اشتباه می شوند. درمان آن، رزکسیون کامل تومور بوده است، عود پس از رزکسیون، نادر است. در این گزارش، بیماری 47 ساله را معرفی می کنیم که با سرفه مزمن و تنگی نفس از 4 سال قبل مراجعه نمود و دو مرتبه به عنوان بیماری انسدادی مزمن ریه بستری و تحت درمان برونکودیلاتور قرار گرفته ولی بهبودی نداشته است. در سومین بستری بررسی های تشخیصی شامل رادیوگرافی قفسه سینه، سی تی اسکن و برونکوسکوپی تشخیص تومور کارسینوئید داده شده و رزکسیون تومور انجام گرفته و در پی گیری 5 ساله نیز عود و عارضه ای مشاهده نشده است.

لیپوما شایعترین تومور خوش خیم می باشد و 25 تا 50 درصد تومورهای بافت نرم را تشکیل می دهد. این تومور می تواند دچار تغییرات مختلفی شود که یکی از این تغییرات ایجاد استخوان در آن است. استئولیپوما تومور خوش خیم و نادری است که خصوصا در حفره دهان بسیار غیر شایع می باشد.
معرفی بیمار: در ذیل گزارش موردی از یک استئولیپومای داخل دهانی در یک آقای 68 ساله آمده است که با شکایت از یک توده بدون درد در مخاط آلوئولار فک پایین مراجعه کرده و از 4 سال قبل ضایعه وجود داشته است. در بررسی میکروسکوپی ضایعه متشکل از بافت چربی بالغ و ترابکول های استخوانی می باشد که تشخیص استئولیپوما داده شد و بیمار پس از جراحی بهبود یافت.
بحث: استئولیپوما می تواند به دنبال فشار مکانیکی دایمی یا ترومای مکرر و ایسکمی طولانی مدت، در اثر متاپلازی در یک لیپوما که برای مدت زمان زیادی باقی مانده است ایجاد گردد. پیش آگهی استئولیپوما مشابه لیپوما بوده و درمان ضایعه شامل جراحی و حذف کامل می باشد و عود در رابطه با این ضایعه گزارش نشده است.