فهرست مطالب

خون - سال پنجم شماره 4 (پیاپی 21، زمستان 1387)

فصلنامه خون
سال پنجم شماره 4 (پیاپی 21، زمستان 1387)

  • تاریخ انتشار: 1387/10/11
  • تعداد عناوین: 9
|
  • علی اکبر مشهدریزه، علیرضا زمردی پور، سیدجواد حسینی، فرزانه صابونی صفحه 209
    سابقه و هدف
    تاثیر حضور اینترون ها در افزایش بیان ژن ها در سلول های پستانداران نشان داده شده است. در این مطالعه کارایی اینترون 1 ژن بتاگلوبین انسانی بر بیان موقت cDNA فاکتور 9 انسانی در رده سلولی تخمدان هامستر چینی(CHO) تحت کنترل پروموتر سیتومگالوویروس نشان داده شد.
    مواد وروش ها
    مطالعه انجام شده از نوع تجربی بود. در این پژوهش اینترون 1 ژن بتاگلوبین انسانی بین اگزون های 1 و 2 cDNA فاکتور 9 انسانی وارد شد. cDNA فاکتور 9 واجد اینترون و cDNA طبیعی فاکتور 9 به صورت جداگانه، در پایین دست پروموتر سیتومگالو ویروس در دو پلاسمید بیانی pcDNA3 همسانه سازی شدند. پس از تایید ساختار مولکولی، سازه های نوترکیب ساخته شده برای ترانسفکشن سلول های CHO مورد استفاده قرار گرفتند. محیط کشت سلول های ترانسفکت شده به منظور آشکارسازی بیان پروتئین نوترکیب فاکتور 9 انسانی، جمع آوری و مورد آزمون یک مرحله ای انعقاد بر روی پلاسمای فاقد فاکتور 9 قرار گرفت. سپس به منظور تایید صحت بیان cDNA فاکتور 9 در سلول های نوترکیب، حضور آن با آزمون رونوشت برداری معکوس تایید شد.
    یافته ها
    مقایسه اولیه زمان های انعقاد به دست آمده از محیط های کشت سلول های ترانسفکت شده با هر دو پلاسمید نوترکیب در مقایسه با نمونه های کنترل منفی، بیانگر فاکتور 9 به میزان 16 تا 62 درصد توسط هر دو گروه سلول های دگرگون شده بود. هم چنین مقایسه نتایج حاصل از فعالیت انعقادی سلول های واجد سازه های نوترکیب، نشانگر افزایش فعالیت فاکتور 9 بیان شده به میزان 1 تا 28 درصد در محیط کشت سلول های دگرگون شده با سازه واجد اینترون نسبت به سلول های دگرگون شده با سازه فاقد اینترون بود. هم چنین آزمون رونوشت برداری معکوس، صحت فرآیند اسپلایسینگ و بیان فاکتور 9 از سلول های نوترکیب را تایید نمود.
    نتیجه گیری
    در این تحقیق تاثیر مثبت حضور اینترون 1 بتا گلوبین بر میزان بیان فاکتور 9 انسانی نشان داده شد. در عین حال با ساخت پلاسمیدهای بیان کننده فاکتور 9 انسانی، ابزار مناسبی برای بررسی پایداری سلول های ترانسفکت شده برای تولید فاکتور 9 در محیط انتخابی به صورت سیستماتیک فراهم شد.
    کلیدواژگان: فاکتور 9، بتاگلوبین ها، اینترون ها، سلول های CHO
  • صادق باباشاه، سمیه جمالی، رضا مهدیان، مینا حیات نوسعید، مرتضی کریمی پور، فرشته مریمی، مرضیه رئیسی، راحله علی محمدی، سیروس زینلی صفحه 225
    سابقه و هدف
    بتا تالاسمی به طور عمده از جهش های نقطه ای یا حذف های کوچک ناشی می شود ولی مواردی از وجود حذف های بزرگ در خوشه ژنی بتاگلوبین مشاهده شده است. شناسایی حذف های شناخته شده مبتنی بر روش Gap PCR می باشد در حالی که حذف های ناشناخته با این روش شناسایی نمی شوند. برای فایق آمدن بر این محدودیت، دو روش کمی Real-time PCR و MLPA برای بررسی کمی خوشه ژنی بتاگلوبین به کار گرفته شد.
    مواد وروش ها
    در این مطالعه که به صورت مورد - شاهدی انجام شد، به روش سرشماری 40 فرد ناقل مشکوک به حذف در خوشه ژنی بتاگلوبین که دارای شاخص های خونی کاهش یافته(pg 27 MCH <، fl 80 < MCV)، هموگلوبین A2 نرمال و هموگلوبین F افزایش یافته یا نرمال بودند وارد مطالعه شدند. تعداد نسخه های ژنی با به کارگیری روش Real-time PCR و روش مقایسه ای چرخه آستانه، مورد بررسی قرار گرفت. هم چنین تعداد نسخه های ژنی با روش MLPA نیز ارزیابی شد.
    یافته ها
    نتایج حاصل از Real-time PCR برای ژن های HBB، HBD و HBG2 با استفاده از روش بررسی مقایسه ای چرخه آستانه، میزان – ΔΔ Ct 2 را برای افراد سالم، 18/0 ± 96/0 و برای ناقلین حذف در خوشه ژنی بتاگلوبین، 04/0 ± 58/0 نشان داد. هم چنین نتایج حاصل از MLPA، کاهش حدود 50% در ارتفاع پیک شناساگرهای تکثیر یافته مرتبط با ژن حذف شده در افراد هتروزیگوت را نشان داد.
    نتیجه گیری
    نتایج MLPA و بررسی پیک های حاصل از تکثیر شناساگر، وجود حذف را در مناطقی که توسط Real-time PCR شناسایی شده بود، تایید کرد. با کمک این دو روش می توان حذف های شناخته شده و ناشناخته را در ناقلین بتا تالاسمی با دقت زیاد شناسایی نمود.
    کلیدواژگان: بتا تالاسمی، بتاگلوبین، حذف ژنی
  • بهزاد پوپک، هاجر میرمنگره، علی اکبر پورفتح الله، رمضانعلی شریفیان، حمید رضوانی، فاضل الهی، منوچهر کیهانی، مجتبی قدیانی، سعید کاویانی، کبری فراهانی، ابوالفضل یوسفیان، محمد علی جهانگیرپور، محمد علی شمسیان صفحه 237
    سابقه و هدف
    جهش سوماتیک نقطه ای در ژن پروتئین تیروزین کیناز JAK2 (JAK2 V617F) باعث جابجایی G با T در اگزون 12 ژن JAK2 می شود که منجر به فعالیت خودبخودی پروتئین JAK2 و انتقال پیام غیر وابسته به سیتوکاین می گردد و در نتیجه باعث تکثیر کلونال پیش سازهای خونساز در MPNs می شود. با توجه به این که تاکنون در ایران، هیچ گزارشی از جهش JAK2 V617F و اهمیت آن در تشخیص بیماران مبتلا به نئوپلاسم های میلوپرولیفراتیو ارایه نشده است، مطالعه حاضر به منظور تعیین این جهش انجام شد.
    مواد وروش ها
    مطالعه انجام شده از نوع تجربی بود. در این مطالعه جهش JAK2 با روش نمونه گیری تصادفی ساده، در 100 بیمار با تشخیص جدید و یا در حال درمان مبتلا به بدخیمی های میلوپرولیفراتیو مورد ارزیابی قرار گرفت. گروه مورد مطالعه شامل بیماران مبتلا به پلی سیتمی ورا(44 نفر)، بیماران مبتلا به میلوفیبروز اولیه(31 نفر) و بیماران مبتلا به ترومبوسیتمی اولیه(25 نفر) بودند. برای تعیین جهش، ابتدا DNA ژنومیک از بافی کوت تهیه شده از خون محیطی استخراج شد و تعیین جهش به روش واکنش زنجیره ای پلی مراز با آلل اختصاصی(Allele Specific PCR) انجام شد. برای تایید نتایج، واکنش هضم آنزیمی(RFLP) به وسیله آنزیم محدودالاثر BsaXI صورت گرفت.
    یافته ها
    72%(83-61= 95% CI:) بیماران مبتلا به نئوپلاسم های میلوئیدی مورد بررسی، دارای جهش بودند. با استفاده از واکنش زنجیره ای پلی مراز با آلل اختصاصی و واکنش هضم آنزیمی، جهش JAK2 در 89%(100-78 = 95% CI:) بیماران پلی سیتمی ورا، 61%(100-22= 95% CI:) بیماران میلوفیبروز اولیه و 56%(100-12= 95% CI:) بیماران ترومبوسیتمی اولیه وجود داشت.
    نتیجه گیری
    میزان جهش ژن JAK2 در گروه مطالعه، قابل مقایسه با نتایج گزارش شده قبلی می باشد. بنابراین می توان بر اساس معیارهای تشخیصی سازمان بهداشت جهانی از واکنش زنجیره ای پلی مراز با آلل اختصاصی برای شناسایی این جهش در بیماران ایرانی مشکوک به نئوپلاسم های میلوپرولیفراتیو Bcr-Abl منفی(MPNs) استفاده نمود.
    کلیدواژگان: جهش JAK2، پروتئین تیروزین کیناز، واکنش زنجیره ای پلی مراز، موتاسیون، نئوپلاسم ها
  • مجید بوذری، احد مختارزاده صفحه 247
    سابقه و هدف
    TTV برای نخستین بار در سال 1997 در خون بیماران ژاپنی با سطوح بالای آلانین ترانسفراز(ALT) که عاری از دیگر ویروس های عامل هپاتیت بودند، کشف شد. به منظور تعیین فراوانی آلودگی به TTV و نقش آن در آسیب های کبدی، نمونه های سرمی افراد به ظاهر سالم و افراد آلوده به ویروس های HBV و HCV از سازمان انتقال خون شهر تبریز تهیه گردید و مورد آزمایش قرار گرفت.
    مواد وروش ها
    مطالعه انجام شده از نوع توصیفی و مقطعی بود. نمونه گیری از 100 اهداکننده سالم، 40 اهداکننده دارای نتایج مثبت HBsAg و 40 اهداکننده Anti-HCV مثبت پس از غربالگری، در سازمان انتقال خون آذربایجان شرقی انجام شد. ابتدا سطح آنزیم های ALT و AST اندازه گیری و سپس DNA استخراج شد که با استفاده از آغازگرهای T801 و T935 جامع، PCR صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون های دقیق فیشر، ANOVA، Kruskal-Wallis test، Dunn''s و Tukey-Kramer استفاده شد.
    یافته ها
    محصول PCR یک باند bp 199 بود که در 65 درصد از نمونه های سالم، 70 درصد از افراد آلوده به HBV و 5/67 درصد از افراد آلوده به HCV، مشاهده گردید. هم چنین اختلاف معنی داری در مقایسه سطوح آنزیم های ALT و AST در سه گروه مورد مطالعه مشاهده نگردید.
    نتیجه گیری
    با توجه به شیوع بسیار بالای آلودگی به TTV در بین افراد به ظاهر سالم و عدم تفاوت معنی دار سطح آنزیم های کبدی بین گروه شاهد(افراد سالم) و افراد آلوده به ویروس های هپاتیت B و هپاتیت C، به نظر می رسد که TTV یا حداقل ژنوتیپ های خاصی که در مطالعه حاضر مورد شناسایی قرار گرفتند، برای کبد انسان بیماری زا نبودند.
    کلیدواژگان: Torque Teno ویروس، اهداکنندگان خون، PCR
  • شهرام کرمی، ناهید پورخسروی، اسماعیل صانعی مقدم، سهیلا خسروی صفحه 257
    سابقه و هدف
    درخواست بیش از حد خون ضمن این که هزینه زیادی را بر مراکز انتقال خون تحمیل می کند، باعث کاهش ذخیره بانک خون، کاهش کیفیت واحد خون و افزایش ضایعات ناشی از آن می گردد، این مطالعه به منظور بررسی وضعیت مصرف خون، تعیین شایع ترین علل درخواست خون و میزان مصرف آن در بیمارستان های آموزشی زاهدان انجام شد تا بتوانیم الگوی مناسبی جهت مصرف خون در استان بیابیم.
    مواد وروش ها
    مطالعه به صورت توصیفی روی 2094 فرم درخواست خون از بانک خون بیمارستان های آموزشی زاهدان انجام شد. اطلاعات توسط پرسشنامه به مدت سه ماه از ابتدای تیر ماه 86 تا ابتدای مهر ماه 86، بر روی تمام فرم های درخواست خون از بانک خون بیمارستان های آموزشی زاهدان جمع آوری گردید و با برنامه آماری 14 SPSS و توسط آزمون های کای دو و t، تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها
    از 2094 فرم درخواست خون، 9/57% موارد بررسی شده مرد و متوسط سن بیماران 1/27 سال بود. متوسط تعداد فرآورده های درخواستی برای هر بیمار 89/1 ± 36/2 واحد و متوسط تعداد فرآورده های تزریق شده به بیمار 57/1 ± 97/1 واحد بود. (2/40-1/36= 95% CI:) 3/38% درخواست های خون تزریق نشدند. بیشترین درخواست های خون مربوط به بخش فوریت های جراحی(2/14%)، ICU (3/10%)، جراحی عمومی(3/9%)، اطفال(6/8%)، ارتوپدی(8%) و زنان و زایمان(7/6%) بود. بیشترین فرآورده درخواست شده گلبول قرمز متراکم(4/73%) بود. از مجموع 1536 واحد PC درخواستی، (44%) 677 واحد مصرف نشد.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد که میزان مصرف نشدن خون درخواستی در این بررسی بسیار بالا است و جهت کاهش این نسبت باید یک راهنمای محلی برای درخواست های خون تهیه گردد و یک بازنگری در نحوه سیستم سفارش دهی و مصرف خون صورت گیرد.
    کلیدواژگان: خون، تزریق فرآورده های خونی، بیمارستان ها
  • نسرین قاسمی، جمشید آیت اللهی، احمد مصدق، سید مهدی مهدوی صفحه 267
    سابقه و هدف
    آنتی ژن های گروه های خونی(ABO) در سطح همه سلول ها از جمله سلول های دستگاه ادراری موجود می باشند و به عنوان عامل مستعدکننده برای ایجاد عفونت در نقاط مختلف بدن مطرح هستند. مطالعه موجود جهت تعیین نوع باکتری عامل عفونت ادراری در گروه های خونی مختلف انجام شد.
    مواد وروش ها
    در این مطالعه توصیفی، 250 بیمار مبتلا به عفونت ادراری که پیوری با کشت مثبت ادراری داشتند، بررسی شدند. روش نمونه گیری به صورت متوالی بود و پرسشنامه ای شامل گروه خونی، سن و جنس برای هر بیمار تکمیل گردید که بر اساس نتیجه کشت ادرار، نوع باکتری عامل عفونت نیز مشخص شد. یافته ها به وسیله نرم افزار 13 SPSS و آزمون آماری کای دو و دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    نتایج این مطالعه نشان داد که شایع ترین باکتری یافت شده در گروه خونی O و B، اشیرشیاکلی به ترتیب با شیوع(06/63-54/41= 95% CI:) 3/52% و (32/91-08/54= 95% CI:) 7/72% و در گروه خونی A و AB، استافیلوکوک ساپروفیتیکوس به ترتیب با شیوع(9/51- 1/30= 95% CI:) 42% و (52/61-48/16= 95% CI:) 39% بود. تفاوت باکتری ها در گروه های خونی مختلف از نظر آماری معنی دار بود(05/0 p<). رابطه معنی داری بین نوع باکتری عامل عفونت با سن و جنس افراد یافت نشد.
    نتیجه گیری
    با وجودی که اشرشیاکولی شایع ترین باکتری عامل عفونت ادراری است، ولی در گروه خونی A و AB شایع ترین عامل استافیلوکوک ساپروفیتیکوس بود.
    کلیدواژگان: گروه های خونی، عفونت ادراری، اشرشیاکولی، استافیلوکوک
  • شیوا سلیمی، مرتضی جبارزاده، علی فتوحی، فلورا فراهینی صفحه 275
    سابقه و هدف
    با وجود این که پزشکان تنها تجویزکنندگان خون و فرآورده های آن هستند، فارغ التحصیلان پزشکی طی تحصیل آشنایی نزدیکی با روند تهیه، نگهداری، مصرف و عوارض خون و فرآورده های آن پیدا نمی کنند که می تواند موجب اتلاف فرآورده های خون و احتمالا افزایش وقوع انتقال خون های ناخواسته گردد. لذا این تحقیق به بررسی میزان آگاهی پزشکانی که به تازگی فارغ التحصیل شده اند، پرداخته است.
    مواد وروش ها
    مطالعه انجام شده از نوع توصیفی بود و جمعیت مورد مطالعه فارغ التحصیلان رشته پزشکی بودند که از اول مرداد ماه 1383 لغایت پایان مرداد 1384 به اداره کل طرح و توزیع نیروی انسانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مراجعه کرده بودند. پرسشنامه ای که در اختیار ایشان قرار گرفت حاوی 20 سؤال چهار جوابی درخصوص حداقل اطلاعات پزشک عمومی در مورد علم انتقال خون و 2 سؤال چهار جوابی مربوط به نیازسنجی آموزش این طب بود. نتایج با نرم افزار 12 SPSS و آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها
    متوسط نمره پزشکان از کل 20 امتیاز پرسشنامه، 4/2 ± 01/6 به دست آمد. 93% شرکت کنندگان نمره زیر 10 و 14 نفر از شرکت کنندگان نمره صفر داشتند. بالاترین نمره 16 بود که توسط یک نفر کسب شده بود. 9/80% (9/82-9/78= 95% CI:) شرکت کنندگان معتقد بودند که در زمینه طب انتقال خون آموزش ندیده اند و 9/88% (4/90-4/87= 95% CI:) افراد مایل به آموزش بیشتر بودند.
    نتیجه گیری
    آگاهی فارغ التحصیلان پزشکی در مورد حداقل اطلاعات ضروری در زمینه طب انتقال خون، فرآوری و نگهداری خون و فرآورده های آن که منحصرا در سازمان انتقال خون انجام می گیرد، بسیار کم است. بنابراین لازم است آموزش هایی در مورد طب انتقال خون جزو برنامه های درسی دانشجویان پزشکی در ایران قرار گیرد.
    کلیدواژگان: انتقال خون، آموزش پزشکی، پزشکان
  • هایده جوادزاده شهشهانی، فرحناز امیری صفحه 281
    سابقه و هدف
    سنجش هموگلوبین به روش نواری به عنوان یک وسیله تشخیصی ساده و کم هزینه برای غربالگری اهداکنندگان از نظر کم خونی استفاده می شود. هدف از انجام این مطالعه، تعیین ارزش تشخیصی سنجش هموگلوبین به روش نواری در اهداکنندگان خون بر اساس دو دستورالعمل استاندارد اجرایی سازمان انتقال خون ایران بود.
    مواد وروش ها
    در این مطالعه مقطعی، 170 نفر از اهداکنندگان خون به طور تصادفی انتخاب شدند. میزان هموگلوبین خون مویرگی نوک انگشت آن ها به وسیله مقیاس رنگی WHO و نمونه خون وریدی آن ها به روش دستگاهی، اندازه گیری شد و حساسیت، ویژگی و موارد مردودی و قبولی کاذب اهداکنندگان در دو روش اجرایی استاندارد قدیمی که در آن معیار پذیرش اهداکننده بر اساس هموگلوبین بیش از g/dl 12 بود، با روش اجرایی استاندارد جدید که معیار پذیرش اهداکننده بر اساس هموگلوبین g/dl 14 یا بیشتر است، مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته ها توسط نرم افزار آماری 5/13 SPSS و آزمون paired t test تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    سنجش هموگلوبین با روش نواری، هموگلوبین فرد را g/dl 65/0 ± 32/0 کمتر از روش دستگاهی نشان داد(42/0-22/0= 95% CI)(001/0 p<). حساسیت و ویژگی سنجش نواری هموگلوبین بر اساس دستورالعمل قدیمی به ترتیب 5/54 و 92 درصد و موارد مردودی کاذب اهداکنندگان 7 درصد و قبولی کاذب 3 درصد بود. حساسیت و ویژگی این آزمایش براساس دستورالعمل جدید به ترتیب 7/85 و 5/87 درصد بود. موارد مردودی کاذب اهداکنندگان 7% و قبولی کاذب 6/0% بود. هموگلوبین 4/39% اهداکنندگان، بین g/dl 14-12 بود که بر اساس معیار جدید از اهدای خون معاف هستند.
    نتیجه گیری
    به کارگیری دستورالعمل جدید برای سنجش هموگلوبین منجر به افزایش حساسیت آزمایش گردید. با این وجود نزدیک به نیمی از اهداکنندگان باید مجددا از نظر کم خونی بررسی شوند که هم وقت گیر بوده و هم برای اهداکننده ناخوشایند است. بنابراین پیشنهاد می گردد مطالعه های بیشتری برای استفاده از روش مناسب تر غربالگری کم خونی در اهداکنندگان انجام شود.
    کلیدواژگان: هموگلوبین ها، اهداکنندگان خون، اندازه گیری هموگلوبین، ارزیابی
  • الهه تاج بخش، حسن ممتاز، عباس دوستی، رامین یعقوبی، منوچهر مؤمنی صفحه 287
    سابقه و هدف
    علی رغم وجود تزریق خون به عنوان تنها راه نجات بیمار، عفونت های منتقله از راه خون از جمله ویروس هپاتیت C، یکی از معضلات بهداشتی در علم انتقال خون بوده که موجب عوارض و صرف بودجه های سنگین می گردد. هپاتیت C یک مشکل بهداشتی در دنیا است و در حال حاضر 200 میلیون نفر به آن مبتلا می باشند. کشور ما از نظر شیوع هپاتیت C جزو مناطق با شیوع کم می باشد، ولی میزان بروز موارد جدید در حال افزایش است.
    مواد وروش ها
    مطالعه انجام شده از نوع مقطعی بود. در این تحقیق که با همکاری پایگاه انتقال خون شهرستان شهرکرد صورت گرفت، تعداد 50 نمونه از افراد مراجعه کننده به پایگاه انتقال خون شهرستان شهرکرد که از نظر الایزا و RIBA مثبت تشخیص داده شده بودند و تا هنگام انجام آزمایش هیچ گونه درمانی جهت هپاتیت دریافت نکرده بودند، با روش RT-PCR نیز مورد بررسی قرار گرفتند.
    یافته ها
    مقایسه نتایج آزمایش RIBA و RT-PCR نشان می دهد که در آزمایش RIBA، 60% موارد مثبت، 16% موارد بینابینی و 24% موارد منفی می باشند. در حالی که در RT-PCR، 62% موارد مثبت و 38% منفی گزارش گردیدند.
    نتیجه گیری
    با توجه به این نتایج مشخص گردید که استفاده از آزمایش های سرولوژی در تشخیص آلودگی به HCV و هم چنین استفاده از آزمایش RT-PCR در تایید نتایج مثبت و تثبیت نتایج بینابینی با آزمایش RIBA، می تواند با دقت مناسب ابتلا به عفونت HCV را نشان دهد.
    کلیدواژگان: Rt pcr، هپاتیت C، ایران
|
  • A.A. Mashadrized, Dr. A. Zomorodipour, Dr. S.J. Hosseini, Dr. F. Sabouni Page 209
    Background and objectivesSeveral studies have shown the positive effects of introns on the expression of heterologous genes in mammalian hosts. In this study, transient expression increment of hFIX in the presence of intron-1 of human beta-glubin was studied. Materials and MethodsThe intron-1 of human beta-glubin (hBG) was introduced into the human factor IX cDNA in donor/acceptor site between exons 1 and 2. The constructed hFIX mini-gene and a native hFIX were inserted separately in two expression vectors next to the CMV promoter. After verification, the two recombinant plasmids with and without intron were used to transfect Chinese Hamster Ovary (CHO) cells. The cultured media taken from the tansfected cells were examined for coagulation activity with a single step clotting test performed on FIX-deficient plasma. Then, to confirm the expression of recombinant hFIX by transfected cells, RT-PCR test was conducted. ResultsThe preliminary data obtained from the expression analysis of the two groups of transfected cells in comparison with the cells with parental plasmid (as negative control) indicate of an increase of about 16 to 62% in coagulation activity of both groups of transfected cells. The same data show an enhanced hFIX coagulation activity of about 1 to 28% in the culture media taken from the cells with intron-containing hFIX-cDNA. Furthermore, RT-PCR confirmed correct splicing process and expression of hFIX from both transfected cells. ConclusionsThe positive function of hBG intron 1 on the expression of hFIX in CHO cells was shown. Besides, the constructed plasmids have provided tools for analysis of the stability of the transfected cells for production of biologically active hFIX in a systematic approach.
  • S. Babashah, S. Jamali, Dr R. Mahdian, M. Hayat Nosaeid, Dr. M. Karimipoor, Dr. F. Maryami, M. Raeisi, R. Alimohammadi, Dr. S. Zeinali Page 225
    Background and objectivesAlthough beta thalassemia is mainly caused by mutations involving single base substitutions and small deletions, there have been reports showing deletions of large regions of beta- globin genes play a similar causing role. The strategy to identify beta thalassemia carriers with known deletions is based on PCR techniques such as Gap PCR. There are however some unknown deletions that can not be detected by the above methods. To overcome this limitation, Real-time PCR and MLPA were developed as two quantitative assays for analysis of beta-globin gene cluster. Materials and MethodsThe subjects were evaluated in a case-control study. Among individuals referred to genetic laboratories of Pasteur Institute of Iran and Kawsar Genetic Research Center, 40 were suspected of having a large deletion in β-globin gene cluster. The including criteria were hematological findings such as low blood indices (MCV <80 fl and MCH <27 pg), normal HbA2 and raised or normal HbF. Genomic DNA was extracted from peripheral blood. A Real-time PCR assay was developed using comparative threshold cycle (Ct) method for analysis of gene copy number. In addition, gene dosage was analyzed using MLPA method. ResultsReal-time PCR results for quantitative analysis of Beta, Delta, G-gamma genes showed the ratio (2-ΔΔCt) of 0.96 ± 0.18 for normal individuals and 0.58 ± 0.04 for carriers of deletions in beta globin gene cluster. MLPA results showed nearly 50% reduction in the height of the peaks corresponding to regions of deletions. ConclusionsMLPA results confirmed the presence of the same deletions detected by Real-time PCR in all of the carrier individuals. It would be ideal to combine these quantitative assays to confirm corresponding results for accurate diagnosis of known and unknown deletions in beta thalassemia carriers.
  • Mirmongereh, Dr. A.A. Pourfathollah, Dr. R.A. Sharifian, Dr. H. Rezvani, Dr. F. Elahi, Dr. M. Keyhani, Dr. M. Ghedyani, Dr. S. Kaviani, K. Farahani, A. Yousefian, M.A. Jahangir Pour, M.A. Shamsian Page 237
    Background and objectivesSomatic point mutation in JAK2 gene is characterized by G to T transversion at nucleotide 1849 in exon 12 in the JAK2 gene and results in autonomous activation of JAK2 protein. JAK2 mutation leads to independent cytokine signaling and clonal proliferation of hematopoietic cells in MPNs. Due to absence of any reports for JAK2 V617F mutation in Iranian MPNs patients and its important role in diagnosis, we decided to carry out this study. Materials and MethodsIn this experimental study, we evaluated JAK2 mutation in 100 MPNs patients with diagnosis of PV (n=44), PMF (n=31) and ET(n=25) by simple randomized sampling. After extraction of genomic DNA from whole blood buffy coat, detection of mutation was done using allele specific PCR. Agarose gel electrophoresis was used for observation of PCR products. For confirmation of results, PCR-RFLP using BsaXI was applied. ResultsUsing allele specific PCR and PCR-RFLP, frequency of JAK2 V617F mutation was evaluated to be 89%, 61%, and 56% in PV, PMF and ET, respectively. ConclusionsFrequency of JAK2 mutation in our study is compatible with previous reports. According to WHO criteria, allele specific PCR can be applied for detection of JAK2 mutation in Iranian patients with diagnosis of MPNs.
  • Dr. M. Bouzari, A. Mokhtarzadeh Page 247
    Background and objectivesIn 1997, a novel DNA virus, unrelated to the known hepatitis viruses, was isolated from the serum of a patient with posttransfusion acute hepatitis with elevated alanine aminotransferase of unknown etiology, and it was named TT virus (TTV). In this study, the frequency of TTV and its role in induction of liver damages were evaluated in three groups of healthy, HBV and HCV-infected blood donors in Tabriz. Materials and MethodsIn this descriptive study, sampling was done on 100 healthy donors, 40 HBsAg positive and 40 positive Anti-HCV in East Azarbayjan Blood Transfusion Center. The levels of ALT and AST in the sera were measured; DNA was then extracted and PCR was performed using T801 and T935 consensus primers. One-way ANOVA, Tukey-Kramer, Kruskal-Wallis, Dunn's and Fisher’s Exact tests were finally used for statistical analyses. ResultsTTV was detected in 65%, 70% and 67.5% of the healthy, HBV and HCV-infected blood donors, respectively. In each group of blood donors, the levels of ALT and AST were not significantly different in TTV infected versus non-infected individuals. ConclusionsGiven the high frequency of infection in healthy individuals and considering the level of hepatic enzymes in TTV infected individuals, it seems that the virus or at least certain genotypes present have not been pathogenic for the infected individuals tested.
  • Dr. Sh. Karami, N. Purkhosravi, Dr. E. Sanei Moghadam, Dr. S. Khosravi Page 257
    Background and objectivesOrder for a large number of blood and blood components is a very common practice that leads to great reduction in blood supplies, lowers blood unit quality, increases the number of expired units, and imposes heavy cost on blood transfusion centers. To evaluate the most common indications for blood order and blood use, we studied Zahedan teaching hospitals to seek a standard pattern for blood transfusion in Zahedan province. Materials and MethodsThis is a cross sectional study on 2094 blood order forms in Zahedan teaching hospitals including blood banks. The data were collected through questionnairs attached to all blood order forms in Zahedan teaching hospitals from June to September 2007. Data were analyzed in SPSS 14 with the use of Chi square and T test. To calculate C/T ratio, the number of crossmatched units was divided by the number of transfused units. ResultsIn this study, 2094 blood order forms were evaluated. Out of the patients, 57.9% were male with the age average of 27.1. The average number of products ordered for every patient was 2.36 ± 1.89 units and the average number of transfused units was 1.97 ± 1.57. From all blood order forms, 38.3% (CI: 95% = 36.1-40.2) were not transfused. The highest rate of blood orders pertained to surgery emergency (14.2%), ICU (10.3%), general surgery (9.3%), pediatrics (8.6%), orthopedics (8%), and gynecology (6.7%). Packed cell was the product with the highest order rate of 73.4% in Zahedan teaching hospitals; however, out of this rate 44% remained untransfused. ConclusionsThe results of this study showed that the rate of non-transfused ordered blood components in Zahedan teaching hospitals is so high. Thus, we need a regional guideline for blood orders so that we would be able to reduce this rate. We should also reconsider the blood order processing and the blood utilization strategy.
  • Dr. N. Ghasemi, Dr. J. Ayatollahi, A. Mosadegh, S.M. Mahdavi Page 267
    Background and objectivesABO blood group antigens with carbohydrate molecules are found on the surface of uroepithelial cells, which influence human susceptibility to infectious diseases. The present study tries to determine the relation between these antigens and the type of the urinary tract pathogens. Materials and MethodsIn this descriptive study, 250 patients whose urinary tract infection had been confirmed by pyoria and positive urine culture were studied. Sampling method was continued until at least 30 patients from different blood groups were involved. A questionnaire addressing age, sex, blood group type, and type of UTI pathogen was filled out for each patient. Data were analyzed by SPSS 13, chi-sqaure, and fisher test. ResultsThe results showed E.coli as the most prevalent type of the urinary tract pathogen in B and O blood groups with the rates of 72.7% (CI95%= 54.08 - 91.32) and 52.3% (CI95% = 41.54 - 63.06), respectively. Staphylococcus saprophyticus was also the most prevalent pathogen in blood groups A and AB with the rates of 43% (CI95%= 30.1 - 50.9) and 39% (CI95%= 16.48 - 61.52), respectively. The correlation between urinary tract pathogens and blood groups was significant (p<0.05). However, urinary tract pathogens had no significant correlation with sex and age. ConclusionsE.Coli is the most common known cause of UTI; however, it is Staphylococcus saprophyticus being the most common pathogen in blood groups A and AB.
  • Dr. Sh. Salimi, Dr. M. Jabbarzade, Dr. A. Fotohi, Dr. F. Fafahini Page 275
    Background and objectivesAlthough physicians are the ones prescribing blood products, they do not receive adequate education about transfusion medicine. As a matter of fact, they are not well aware of preparation, storage, indications, and transfusion reactions of blood components. It is harmful for both blood suppliers and patients. The present study aims to evaluate the knowledge level of recently graduated medical students in this regard. Materials and MethodsIn this descriptive study, 1663 questionnaires were distributed among medical graduates who referred to the Ministry of Health, Treatment, and Medical Education to receive their medical license (2004 to 2005). The questionnaire included 20 multiple choice questions about transfusion medicine, and 2 questions aiming to assess educational needs. The data obtained were finally analyzed with SPSS 11.5. ResultsEach multiple choice question had one score. The mean score was 6.01 ± 2.4 and the mode was five with 93% of the scores being below 10. Out of the respondents, 14 graduates believed that they had not received any education in the field of transfusion medicine. At the same time, 88.9% of respondents expressed their interest to receive training about blood transfusion. ConclusionsKnowledge of medical graduates about transfusion medicine is much lower especially about preparation and storage of blood products than expected. So, it is a necessity for medical students to receive education about blood transfusion in blood transfusion centers.
  • Dr. H. Javadzadeh Shahshahani, Dr. F. Amiri Page 281
    Background and objectivesThe hemoglobin color scale (HCS) is a simple and inexpensive clinical device for screening of blood donors. This study aimed to assess the validity of the device for anemia screening of blood donors. Materials and MethodsThis cross sectional study was done on 170 randomly selected blood donors. The hemoglobin levels of blood samples taken by both skin puncture and venepuncture were measured by HCS and calibrated automated blood cell counter (standard method), respectively. Sensitivity and specificity as well as false results of the above two measurement methods based on the old and new eligibility criteria of hemoglobin level of >12 g/dl and ≥ 14 g/dl were compared. Data were analysed with SPSS 13.5 by paired t test. ResultsAnalysis of paired results showed that Hb measured by HCS was 0.32 ± 0.65 g/dl lower than the standard method (p<0.001). Sensitivity and specificity of HCS based on previous Standard Operating Procedures (SOPs) were 54.5 and 92.4%, respectively. The frequency rates of false exclusion and inclusion were 7 and 3%, respectively. Sensitivity and specificity of recent SOPs were 85.7% and 87.5%, respectively. based on recent SOPs, 39.4% of blood donors with Hb range of 12-14 g/dl were considered rejected. ConclusionsRecent SOPs have increased the sensitivity of hemoglobin measurement by HCS but almost half of blood donors need to be retested to see if they are eligible as blood donors; this process is however labor intensive and unpleasant for donors. Therefore, further studies are recommended for more appropriate methods of anemia screening in blood donors to be created.
  • E. Tajbakhsh, Dr. H. Momtaz, Dr. A. Dusti, Dr. R. Yaghobi, M. Momeni Page 287