Annals of Military and Health Sciences Research
Volume:4 Issue: 2, 2006

در دهه های اخیر با صنعتی شدن کشورهای در حال توسعه، بر میزان آسیبها، بیماری ها و حوادث ناشی از کار افزوده شده است. یکی از مهمترین سرمایه های هر سازمان به خصوص سازمان های نظامی نیروی انسانی است. یکی از علل مهم بازنشستگی زودرس علل اسکلتی و عضلانی است. این علل اغلب قابل پیشگیری هستند. بنابراین شناخت و بررسی دقیق این علل اولین گام در پیشگیری و کنترل بازنشستگی زودرس ناشی از آنها می باشد. به همین دلیل این مطالعه به بررسی فراوانی اختلالات و آسیبهای اسکلتی در افراد از کارافتاده پرسنل نیروی هوایی از سال 1371 تا 1382می باشد.
این مطالعه توصیفی تحلیلی به صورت مقطعی و گذشته نگر بر روی کلیه پرسنل نظامی و غیرنظامی (کارمند) که طی سالهای 1371 تا 1382 به علل پزشکی و با تشخیصهای بیماری ها و آسیبهای اسکلتی و عضلانی زودتر از موعد بازنشسته شده اند، انجام شده است. اطلاعات حاصل از پرونده ها وارد نرم افزار SPSS نسخه 13 شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
درمجموع از 1931 نفر که به علل مختلف پزشکی طی 11 سال، زودتر از موعد بازنشسته شده بودند، 429 نفر (2/22%) مشکلات اسکلتی و عضلانی داشتند. میانگین سنی در این افراد 2/5±1/41 سال بود؛ میانگین سالهای از دست رفته خدمت 9/4±5/7 سال بود. مشکلات و بیماری های قسمتهای مختلف بدن شامل ستون فقرات 2/66%، اندام تحتانی 2/14%، اندام فوقانی 5/3% و اختلال عمومی 3/15% بود. از بین بیماری های مختلف اختلالات دیسک با میزان 2/51% بیشترین نسبت را تشکیل می داد. پس از آن بیماری های مفاصل اندامها 5/16%، سرطانهای سیستم اسکلتی و عضلانی و سرطانهای منتج به فلجهای اندامی 8/11%، درگیری های اعصاب 4/11%، شکستگی منجر به ازکارافتادگی 1/8%، قطع عضو 3% بودند.
با توجه به شیوع اختلالات اسکلتی و نقش بالای این مشکلات در ازکارافتادگی و کاهش بازده کاری، باید جهت پیشگیری از آنها اقداماتی صورت گیرد. بیماری های مفاصل در بین کل مشکلات، در مقام دوم (پس از اختلالات دیسک) قرار داشت و استئوآرتریت در بین بیماری های اندامها، شیوع بیشتری از سایرین داشت. با توجه به قابل پیشگیری بودن این بیماری ها می توان با اقدامات هدفمند پیشگیرانه از بروز آن جلوگیری کرد.

افت تحصیلی دانشجویان یکی از مشکلات عمده مراکز آموزش عالی کشور است که نه تنها باعث اتلاف وقت و هزینه های جاری این مراکز می شود بلکه باعث ایجاد مسائل و مشکلات روحی، خانوادگی و اجتماعی برای دانشجویان نیز میگردد. بر پایه مطالعات انجام شده این مشکل هر ساله در حال افزایش بوده و بسیاری از دانشجویان نمی توانند از عهده محتوی آموزشی مدون برآمده و یا آنهارا در موعد مقرر انجام دهند. با توجه به این موضوع، پژوهشی با هدف تعیین عوامل مؤثر بر افت تحصیلی دانشجویان دانشکده پرستاری ارتش انجام گرفته است.
پژوهش حاضر از نوع توصیفی- مقطعی بوده که بر روی 189 نفر از دانشجویان ورودی 1380 تا 1383 دانشکده پرستاری ارتش انجام گرفته و ابزار گردآوری اطلاعات آن شامل مشاهده مستقیم پرونده های آموزشی و استفاده از پرسشنامه ای جهت اخذ اطلاعات فردی و خانوادگی بوده است که داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 5/11 وارد رایانه شده وسپس از طریق شاخصهای آمار توصیفی و نیز آزمون آماری X 2 آزمون t و آزمون رگرسیون خطی و بصورت یک متغیره و چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
فراوانی افت تحصیلی در 189نفر دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ارتش 32نفر(9/16%)بود.ارتباط معنی داری بین متغیرهای جنس، میزان تحصیلات والدین، در قید حیات بودن والدین، شغل والدین و درآمد خانوادگی با افت تحصیلی دانشجویان وجود نداشت. درحالیکه ارتباط معنی داری بین متغیر های سن، معدل دیپلم، محل سکونت، وضعیت تاهل، استفاده از سهمیه، شغل جانبی و میزان درآمد فردی با افت تحصیلی دانشجویان مشاهده گردید(05/0 p<). که پس از تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون رگرسیون خطی از بین این متغیرها بیشترین تاثیر را بترتیب اولویت شغل جانبی با (04/0 p=)و سن (002/0 p=)داشته اند.
دانشجویان به عنوان جزء اصلی سیستم آموزش عالی، دارای ویژگی های دموگرافیک و روانشناختی خاصی هستند که این ویژگی ها را میتوان بعنوان یکی از مهمترین متغیر های مداخله گر در رفتار تحصیلی دانشجویان در نظر گرفت. پیشگیری از شکست تحصیلی و بروز آسیبهای روانشناختی متعاقب آن و در نتیجه بهبود کیفیت آموزش و بازدهی تحصیلی در گرو توجه نمودن به این ویژگی ها و دیگر عوامل مؤثر در فرآیند یادگیری و عملکرد تحصیلی دانشجویان خواهد بود.

پوسیدگی دندان یکی از مشکلات بزرگ جوامع انسانی بشمار میرود و به ع با رتی شایعترین بیماری مزمن در جهان است. تقریبا نیمی از کودکان در پایان دوره نوپایی که 20 دندان شیری دارند، دارای یک عدد یا بیشتر دندان پوسیده هستند. با توجه به این موضوع، پژوهش ی با هدف تعیین شاخص عدم پوسیدگی (CF: Caries Free) دندانهای شیری کودکان 6-3 ساله در مهد کودکهای مراکز درمانی ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال 1383 انجام گرفته است.
این پژوهش از نوع توصیفی مقطعی بوده که برروی نمونه ای 170 نفری انجام شده است. واحدهای مورد پژوهش به روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند و به منظور دستیابی به حداکثر پایایی و روایی بخش معابنات دندانی، 15% از واحدهای مورد پژوهش مجددا توسط یک دندانپزشک دیگر (همکار طرح) معاینه گردیدند.
بر اساس نتایج پژوهش، 2/29% از واحدهای مورد پژوهش فاقد پوسیدگی (CF) بودند و طی معاینات 532 مورد دندان پوسیده، پرشده و ا فتا ده مشخص و شاخص((DMFT Decay Missing Filling Teeth، 17/3 تعیین گردید و بالاترین میزان شاخص FT DM مربوط به دندانهای مولر اول و دوم فک پایین بوده ارتباط معنی داری بین جنس کودکان مورد پژوهش با شاخص عدم پوسیدگی (CF) بدست آمد (P=0/013). همچنین بین سن کودکان مورد پژوهش با شاخص عدم پوسیدگی (CF) رابطه معنی داری آماری مشخص گردید (P=0/009). رابطه آماری معنی داری بین شاخص عدم پوسیدگی (CF) با سابقه ضربه دندانی مشخص گردید (P=0/011). از آنجایی که تعداد کمی از کودکان مورد پژوهش (2/29 %)، فاقد پوسیدگی (CF) بوده که با معیارهای جهانی و WHO فاصله ز یاد ی دارد. پرستاران میتوانند با ارائه رهنمودها و آموزشهای لازم در زمینه رفتارهای بهداشتی پیشگیرانه و عا د ات غذا یی صحیح به والدین و کودکان و تقویت باورهای فرهنگی و معرفی سیستم های حمایتی و خدمات مشاوره ای موجود در جامعه و بررسی منابع در دسترس این افراد زمینه استفاده آنها را از این خدمات به منظور ارتقاء بهداشت دهان و دندان کودکان جامعه فراهم کنند.

سندرم تونل کارپ (CTS:Carpal.Tunnel. Syndrome) شایع ترین نوروپاتی اعصاب محیطی در اندام فوقانی است که دنبال صدمه به عصب مدیان در اثر افزایش فشار داخل مجرای دست بوجود می آید.جنسیت و نوع شغل اثر تعیین کننده ای بربروزوشدت آن دارند.در تعدادی از بیماران علائم بالینی آشکار بوده و براحتی قابل تشخیص است ولی در برخی دیگر علائم بصورت مبهم و گول زننده بروز کرده و تشخیص را دشوار می کند. در این موارد تستهای بالینی و یافته های پاراکلینیکی شامل معاینات حرکات دست، ضعف عضلانی، تست های فالن و تینل و آزمایشات الکترودیاگنوز شامل تست تشخیص سرعت هدایت عصب (NCV:Nerve Conduction Velocity) مورد استفاده قرار می گیرد.هدف اصلی این مطالعه تعیین میزان ارتباط علائم کلینیکی و پاراکلینیکی بیماران مشکوک به C.T.S در موارد ارجاعی به کلینیک الکترومیوگرافی بیمارستان بقیه ا... (عج) در طول یکسال بوده است. سایر اهداف این مطالعه توزیع فراوانی یافته های بالینی و شدت درگیری با C.T.S بوده است.
دراین مطالعه توصیفی، مقطعی و کاربردی، جامعه آماری شامل 300 بیمار مشکوک به C.T.S ارجاعی به کلینیک الکترومیوگرافی بیمارستان بقیه ا... (عج) و حجم نمونه شامل 600 دست (راست و چپ) بوده است. جمع آوری اطلاعات از طریق فرم مخصوص طراحی شده که شامل 4 بخش اطلاعات عمومی، علائم کلینیکی، علائم پاراکلینیکی و نتایج انجام گردید.
توزیع سنی جمعیت از 9 تا 75 سال و 3/72 درصد آنان زن بودند. در یافته های بالینی درد با 3/66 درصد و بی حسی با 59 درصد بیشترین و تست فالن مثبت با 10 درصد کمترین میزان را در کل مراجعین داشتند. 6/28 درصد از مراجعین در تست هدایت عصبی از نظر گرفتاری C.T.S نرمال بودند. 14 درصد سندرم را به میزان خیلی خفیف و 5/18 درصد سندرم از نوع خفیف را داشتند. 14 درصد آنان از نوع متوسط و 3/24 آنان مبتلا به سندروم تونل کارپ از نوع شدید بودند.در آزمونهای انجام شده بین علائم درد بی حسی و Tingling با شدت C.T.S اختلاف معنی داری مشاهده شد(5% > p). ولی بین تست فالن با شدت ابتلا به C.T.S اختلاف معنی داری مشاهده نگردید(5% > p). این مطالعه نشان داد که اکثریت مبتلایان را زنان تشکیل میدهند شایعترین علامت بالینی درد است. همچنین نشان داده شد بین تست های بالینی و شدت cts رابطه مثبت وجود دارد که بیشترین آن مربوط به تست تینل و تست فالن بود. در علائم بالینی نیز tingling دارای بیشترین رابطه مثبت با شدت سندرم ملاحظه گردید ولی درد با شدت ابتلا نسبت کمتری نشان داد.مطالعه پیشنهاد مینماید تستهای بالینی فالن و تینل با تاکید بیشتری انجام شوندو تست سرعت هدایت عصب در مراحل اولیه جهت جلوگیری از پیشرفت بیماری انجام شود.

شیوع تومورهای CNS در حدود 17-10در هر100000نفر برای تومورهای اینتراکرانیال و1 تا 2 در100000نفر برای تومورهای اینترااسپاینال می باشد. مطالعات پیشین برخی ریسک فاکتورها را در بروز تومورهای CNS دخیل می دانند. در این مطالعه ما برخی از ریسک فاکتورهای مرتبط مثل سن، جنس، سابقه رادیشن به سر، سابقه خانوادگی و سیگار را بررسی کردیم.
این مطالعه به صورت مرور موارد case-series)) بر روی 40 بیمار بستری شده در بیمارستان بعثت نهاجا با تشخیص تومور مغزی در طی سالهای 1378-1382 انجام شد. تشخیص این بیماران توسط آسیب شناسی تایید شده بود. جمع آوری اطلاعات با استفاده از یک چک لیست شامل 7 متغیر شامل نوع تومور، محل تومور، سن و جنس بیمار، سابقه انتشار به سر، سابقه خانوادگی و سیگار طی بررسی پرونده بیماران مورد مطالعه صورت گرفت. اطلاعات حاصل وارد نرم افزار SPSS نسخه 5/11 شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از میان 40 بیمار مورد مطالعه (5/62%)25 مورد مرد و (5/37%)15 مورد زن بودند. بیشترین فراوانی تومورها در بالغین به ویژه در دهه 4 و 5 زندگی بود. در بین تومورها گلیوم ها با 45% شایعترین تومور و پس از آن مننژیوما با 5/22% بیشترین فراوانی را دارا بودند. فراوانی تمام تومورها بجز مننژیوما در جنس مذکر بالاتر بود. 10% از بیماران سیگاری بودند.
جنس و سن در بروز تومورها نقش مهمی را دار می باشند. نئوپلاسم های اولیه اینتراکرانیال با افزایش سن، افزایش می یابد. درگیری در جنس مذکر بیشتر است اما فراوانی برخی تومورها مثل مننژیوما در جنس مونث بالاتر است. برخی ریسک فاکتورهای محیطی را در بروز تومورهای مغز موثر می دانند که با شناسایی و حذف آنها می توانیم ریسک ابتلا را کاهش داد.

تومورهای حنجره به طور کلی ناشایع بوده و حدودا 2 درصد از سرطانهای بدن مربوط به حنجره می باشند. تشخیص زودرس این ضایعات نتایج درمانی را بهبود می بخشد. بدلیل افزایش مصرف تنباکو و الکل، در سالهای اخیر شیوع این بیماری در جهان افزایش پیدا کرده است. متاسفانه تاکنون در ایران مطالعه جامعی درخصوص آسیب شناسی تومورهای حنجره صورت نگرفته است، لذا با هدف بررسی فراوانی نسبی انواع تومورهای حنجره و تعیین خصوصیات سنی و جنسی مبتلایان به آن، این مطالعه انجام گرفت.
این مطالعه از نوع مجموع موارد(Case series) می باشد. در این مطالعه تمامی گزارشهای آسیب شناسی مربوط به بیماری های حنجره از سال 1377 تا 1380 در بیمارستان امام خمینی(ره) تبریز بررسی شد. نوع تومور، سن و جنس بیماران ثبت وبا استفاده از شاخص های آمار توصیفی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
در گروه مورد مطالعه، 70 مورد ضایعات نئوپلاستیک به شرح زیر دیده شد: 44 مورد سرطان(41 مورد کارسینوم سلول سنگفرشی، و یک مورد از ملانوم بدخیم، پاپیلری کارسینوما و آدنوکارسینوما)، 24 (3/34%)مورد تومورهای خوش خیم (21 مورد پولیپ و 3 مورد پاپیلوها) و 2 (9/2%) مورد ضایعات پیش سرطانی (یک مورد کارسینوم درجا و یک مورد دیسپلازی در حد متوسط). 66 نفر از بیماران (89%) را مردان تشکیل می دادند. میانگین سنی کل بیماران 58 سال بود، گروه سنی 69-60 سال بیشترین تعداد مبتلایان را تشکیل می دادند.
از آنجا که اغلب ضایعات نئوپلاستیک حنجره بدخیم بوده ودر گروه سنی 50-70و آن هم در مردان شیوع دارد،بنابراین توجه ودقت نظر در این گروه از بیماران که دارای فاکتورهای خطر احتمالی هستند جهت تشخیص به موقع و پیشگیری از عوارض بیشتر ضروری به نظر می رسد.

عوامل اعصاب از جمله موادشیمیایی هستند که جهت استفاده برای مقاصد نظامی تهیه شده اند، این عوامل که گروهی از استرهای آلی اسیدفسفریک هستند، شدیدا سمی بوده و باعث مرگ، آسیب جدی یا ناتوانی در انسان، حیوان یا گیاه می شوند. این عوامل شامل عوامل G (تابون، سارین و سومان) و عوامل V (VE,VM,VX) می باشند.
تحقیق به روش مروری با جستجوی کتابخانه ای و اینترنتی در مقالات و تحقیقات انجام گردید. جهت جمع آوری اطلاعات موتورهای جستجوی Google، Altavista و همچنین پایگاه اطلاعاتی PubMed و با کلید واژه های Chemical agents، Nerve agents، Cardiovascular effects و Treatment استفاده شد. مجموعا 30 متن و مقاله بررسی شد که 14 متن و مقاله مورد استفاده قرار گرفت.
علایم و اثرات قلبی عروقی این عوامل شامل اثرات موسکارینی، نیکوتینی و CNS می باشد. آریتمی هایی که در اثر این عوامل بوجود می آید شامل بلوک های دهلیزی بطنی، برادیکاردی، AV dissociation و غیره می باشد. اثرات این عوامل بر روی ضربان قلب به صورت برادیکاردی می باشد که از نظر کلینیکی ثابت نشده است.
درمان به صورت اقدامات درمانی قبل و بعد از تماس می باشد. اساس درمان، احیاء بیمار، رفع منبع آلودگی، ونتیلاسیون، ساکشن و استفاده از آتروپین، اکسیم ها و ضدتشنج ها می باشد.

افزایش درجه حرارت بیش از 3/38 سانتیگراد به مدت بیش از 3 هفته در صورتی که علیرغم یک هفته بررسی در بیمار بستری به تشخیص قطعی نرسد تب با منشاء ناشناخته اطلاق می گردد. در این مقاله به معرفی یک مورد تب با منشاء ناشناخته به همراه بثورات راجعه جلدی که پس از بررسی های انجام شده بیماری Adult Onset Still Disease (AOSD) تشخیص داده شد، می پردازیم. بیمار جوان 20 ساله ای است که از حدود سه هفته قبل از مراجعه دچار تب های بالا، لرز و بثورات جلدی ماکولوپاپولر شده است. با هر حمله تب، بثورات تشدید و با قطع تب از بین می رفته است. علاوه بر آن از میالژی، آرترالژی، خستگی و بی اشتهائی نیز شاکی بوده است. AOSD نادر می باشد و اغلب تشخیص داده نمی شود. در این بیماری تب های اینتر میتنت بالا، آرترالژی، میالژی، بثورات عنابی رنگ، آدنوپاتی، هپاتواسپلنومگالی، پلوریت یا پریکاردیت و آنمی دیده می شود. در صورت عدم تشخیص و درمان این بیماری بطرف آرتریت مزمن پیشرفت می کند.

سندرم تونل کارپ (CTS: Carpal Tunnel Syndrome) شایعترین انواع اختلالات فشارنده عصبی با هزینه بالای یک بیلیون دلار در سال است.هدف از این مطالعه،بررسی تاثیر دعا درمانی برشدت علایم بالینی و یافته های تشخیصی در مبتلایان به این بیماری است.
دراین مطالعه مداخله ای قبل و بعد،بیماران داوطلب مبتلا به CTS (تائید شده با روش الکتروددیاگنوزیس) و دارای معیارهای ورود،به صورت غیر احتمالی و غیر متوالی، در طول پاییز 1384وارد گردیدند. بیماران تحت دعا درمانی به صورت هفته ای یک مرتبه تا سه هفته قرارگرفتند. بیماران در مانگر انرژی حیاتی (ماورایی) را توسط دستانش به سر و مچ دست های بیمار بدون تماس فیزیکی با استفاده از اذکار قرآن کریم انتقال می داد. از نظر علایم بالینی،معاینه فیزیکی و یافته های الکترودیاگنوزقبل وبعد از دعا درمانی بررسی شدند. بررسی های آماری با ضریب اطمینان 95%، توسطآزمون های t خروجی وکای دو انجام شد.
دراین تحقیق 12بیمارو 23 دست مبتلا به سندرم تونل کارپ وارد شدند.11 مورد از نوع خفیف (2/47%)و 8مورد از نوع متوسط 7/34%و 4 مورد از نوع شدید(39/27%)تحت دعا در مانی قرارگرفتند. در بررسی 6 هفته پس پایان دعا درمانی،بین علایم بالینی بیماری (براساس معیارآنالوگ چشمی)،معاینه فالن، معاینه فالن معکوس و یافته های الکترودیاگنوز قبل و بعد از دعا درمانی،از لحاظ آماری تفاوت معنی داری دیده شد(1../.> P). تغییرات بیماران در تست تینل و علامت فلیک، چشمگیر نبود(621/.= P و1= P).
(621/.= P و1= P)در مجموع 8/72% بیماران با نوع خفیف، درمان کامل گردیده و 8/34% از خیلی کم تا خیلی زیاد تغییراتی داشته اندکه منجر به تغیطر درجه ابتلانشده اند. 33/58% بیماران از این روش درمانی راضی بوده اند.
تاثیر دعا درمانی برکاهش شدت علایم بالینی، تست های فالن و فالن معکوس و یافته های الکترودیاگنوزیس چشمگیر بود.

سابقه و هداف: درد اپی کوندیل خارجی بازو یکی از شکایات اسکلتی عضلانی نسبتا" شایع است. برخی تحقیقات گذشته وجود همزمان اختلالات سگمانی ستون فقرات گردنی را علت بخش قابل توجهی از این دردها دانسته اند. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات مانیپولاسیون گردنی بر درد اپی کوندیل خارجی بازو بود.
نوع مطالعه کار آزمایی بالینی تصادفی دو سوکور و جامعه مورد مطالعه30نفر مبتلا یان به درد مزمن ناحیه اپی کوندیل خارجی یکطرفه بود که در طی سال 1383 به درمانگاه طب فیزیکی و توانبخشی بیمارستان 501 ارتش مراجعه کرده بودند. وجود حساسیت یکطرفه درلمس فاست های گردنی در ناحیه 6 c – c5 یا 7 c _ 6 c در سمت اندام مبتلا از جمله معیار ورود به مطالعه و وجود تظاهرات ناشی از درگیری ریشه های گردنی و استفاده اخیر یا حین مطالعه از مدالیته های ضد درد، اسپلینت و تزریق کورتیکو استروئید جزء معیارهای خروج از مطالعه بودند. 15نفرتحت درمان مانیپولاسیون بدون تراست (بدون مانیپولاسیون) قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از برنامه نرم افزاری SPSS 11.5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای مقایسه میانگین های بین دو گروه از T-test و برای مقایسه میانگین ها قبل و بعد از انجام مانورها در هر گروه از Paired T test استفاده شد.
شدت درد بر حسب Visual Analogue Scale (VSA) در گروه مورد مانیپولاسیون بلافاصله پس از درمان 7 /0 ± 7 /2 سانتیمتر و یک هفته بعد8/0 ± 1/2 سانتیمتر کاهش داشت. ضمنا" در مقایسه با گروه بدون مانیپولاسیون معنی دار بود (1 00 /0 < p) نیروی Pain Free Grip (PFG) بلا فاصله و یک هفته پس از انجام مانیپولاسیون به ترتیب 9 /13 ± 4 /20 و 8 /10 ± 5 /8 درصد افزایش داشت که در مقایسه با گروه بدون مانیپولاسیون به ترتیب (1 0/0 = p) و (5 0 /0 > p) محاسبه شد. Pressure Pain Threshold (PPT) بلا فاصله پس از مانیپولاسیون 3 /19 ± 9 /51 درصد و یک هفته بعد 2 /13 ± 7 /30 درصد بهبود یافت. در مقایسه با گروه بدون مانیپولاسیون به ترتیب 1 0 0 / 0 < p و 1 00 / 0 = p بود.
این مطالعه نشان داد که مانیپولاسیون گردنی حتی در تکنیکهایی که وابسته به رفع محدودیت دامنه حرکتی ستون فقرات نیستند سبب کاهش سریع درد و بهبود فانکشن در مبتلا یان به درد اپی کوندیل خارجی می شود که این اثر لااقل تا یک هفته بعد ادامه دارد. کاهش درد و بهبود در PFG و PPT به مرور زمان کاهش می یابد که خود توجیهی بر نیاز به تکرار مانورها است. تعیین طول مدت اثر مانیپولاسیون و تعداد تکرار مورد نیاز و رابطه بهبود اختلال عملکرد کوچک بین مهره ای گردن و کاهش علایم و نشانه های درد اپی کوندیل خارجی نیاز به مطالعات بیشتر و ارزیابی طولانی مدت تر بیماران دارد.

سرطان پستان شایعترین تومور بدخیم و در راس علل مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان میباشد. آپوپتوزیس نقشی اساسی در چرخه سلولی سلولهای طبیعی و تومورال ایفا می کند. آپوپتوزیس توسط گروهی از پروتئین ها شامل Bax و bcl-2 کنترل می شود. در این مطالعه بروز پروتئین های Bax و bcl-2 در 46 بیمار مبتلا به سرطان مجرایی مهاجم پستان و ارتباط با بروز ki-67 و گیرنده های استروژن و پروژسترون می پردازیم.
برشهای بافتی ثابت شده در فرمالین 46 بیمار مبتلا به سرطان مجرایی پستان توسط روش ایمونوهیستوشیمی مورد بررسی قرارگرفت. سپس تجزیه و تحلیل های آماری برای بررسی ارتباط معیار های بالینی و آسیب شناختی با بروز Bax، bcl-2، ki-67، ER و PR مورد بررسی قرار گرفت.
چهل و شش بیمار مبتلا به سرطان مجرایی پستان با میانگین سنی چهل و پنج سال مورد مطالعه قرار گرفتند.با توجه به سیستم بلوم-ریچاردسون 8.7% درجه 1، 80% درجه 2 و11% درجه 3 بودند. 87% بیماران به بیش از چهار گره لنفاوی متاستاز داشتند.با توجه به نتایج ایمونوهیستوشیمی، 43% bcl-2 مثبت و41% ER مثبت و39% PR مثبت و95% Bax مثبت داشتند. میانگین اندکس ki-67 40% بود. ارتباط معنی داری بین بروز Bax، ER، PR و نیز سایز تومور موجود بود.هیچ ارتباطی بین Bax با ER و PR وجود نداشت. ارتباط معنی داری از نظر آماری بین اندکس ki-67 با ER و PR و درجه و متاستاز به گره لنفاوی وجود داشت. همچنین ارتباط معنی دار آماری بین ER و PR و اندازه تومور و درجه و متاستاز به گره های لنفی وجود داشت.
bcl-2 بعنوان فاکتور مهار کننده آپوپتوز در مکانیسم بروز سرطان پستان نقش ایفا میکند ومیتواند واسطه ای در عملکرد ER و PR باشد ویا اینکه نقشی مستقل را ایفا نماید. Ki-67 بعنوان مارکر تکثیر سلولی هیچ ارتباطی با فاکتورهای آپوپتوز ندارد اما در ارتباط با ER و PR وگرید و وضعیت گره های لنفی می تواند در پیش آگهی بیماران اثر داشته باشد. بخاطر درصد بالای مثبت شدن Bax بنظر ما ایمونوهیستوشیمی راه مناسبی برای ارزیابی Bax نیست و بهتر است از روش های مولکولی برای ارزیابی آن استفاده شود.

تروما یک دلیل شناخته شده مرگ و میر و ناتوانی در میان کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است و قسمت اعظمی از جراحات وارد شده در مناطق جنگی و نظامی را شامل می شود. ثبت اطلاعات جامع بیماران ترومایی در بیمارستانهای تخصصی ارتش انجام شده است.
در یک مطالعه توصیفی آینده نگر کلیه بیماران ترومایی مراجعه کننده به مراکز ترومای بیمارستانهای تخصصی ارتش به مدت 4 ماه بین سالهای 78-1377 مورد بررسی و پیگیری قرار گرفتند. داده ها توسط پزشکان آموزش دیده در فرمهای استاندارد ثبت اطلاعات بیماران ترومایی وارد گردیده و مورد تجزیه و تحلیل آماری توسط نرم افزار SPSS نسخه10 قرار گرفتند.
در طول مدت مطالعه مجموعا 130 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند.بیشتر بیماران مردان جوان بوده اند، تروما اغلب در پرسنل نظامی با سطح تحصیلات و درجه نظامی پائین مشاهده شد. شایعترین مکانیسمهای آسیب به ترتیب عبارتند از: اصابت جسم سخت 6/24%، تصادف عابر با وسائط نقلیه 6/17% و سقوط از ارتفاع 9/16% بودند.میانگین طول مدت زمانی از وقوع حادثه تا رسیدن به مراکز درمانی 33/0 + 78/1 ساعت بود و 3/62% از بیماران اقدامات اولیه درمانی دریافت کرده بودند. هیچ موردی از مرگ گزارش نشد و 5/18% از بیماران کاملا بهبود یافتند.
اگرچه موردی از مرگ و میر در مطالعه حاضر گزارش نشده است، میزان بالای آسیبها و ناتوانی ها در این مطالعه نشان دهنده لزوم انجام اقدامات و آموزشهای به منظور پیشگیری از وقوع این حوادث در پرسنل نظامی است.

با توجه به اینکه سرطان معده از سرطانهای شایع دستگاه گوارش فوقانی است. بعلت وضعیت خاص آناتومیک خود از نظر حجم و غدد لنفاوی وسیع اطراف آن هم دیر علامت می دهد و هم به سرعت به ارگانهای مجاور دور و نزدیک خود دست اندازی می کند و این دو امر مهم موجب گردیده است که بیماران در مراحل پیشرفته خود مراجعه کنند در این هنگام با درگیری وسیع شبکه لنفاوی غیر قابل درمان می باشد.
در این مطالعه توصیفی به صورت مجموع موارد،پرونده های400 بیمارمبتلا به سرطان معده از سال 1378 تا سال 1384 در مرکز آموزشی درمانی شهداء تجریش مورد بررسی قرار گرفت و سپس داده ها استخراج شده در چک لیست ثبت واز طریق برنامه نرم افزار ی SPSS نسخه 5/11 وارد رایانه گردیده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین سن بدست آمده سال و آدنوکارسینوم با 8/96% شایع ترین سرطان معده و از بین علائم بیماران درد اپی گاستر (67%) و کاهش وزن (66%) شایع ترین علائم بیماران بود. قسمت آنتر معده با (43%) شایع ترین محل تومور در معده بود. از بین علائم بیماران دیسفاژی و بی اشتهائی ارتباط معنی داری با پیش آگهی داشته (05/0 P<)و از نظر محل تومور، تومورهای پرگزیمال ارتباط معنی داری با بقا بیماران داشته است(05/0 P<).
نتایج بدست آمده نشان می دهد که بیمارانی که درد اپی گاستر و بی اشتهایی داشته از بقیه بیماران پیش آگهی بدتری داشتند. در ضمن تومورهای قسمت پرگزیمال پیش آگهی را بدتر می کند و عمل جراحی ساب توتال گاسترکتومی از نظر پیش آگهی در بین سایر روش های جراحی بهترین پیش آگهی را دارد.

سوختگی های حرارتی و آسیب های مربوطه به آن یکی از مهمترین علل مرگ و میر و ناتوانی به حساب می آیند. ایجاد مراکز سوختگی باعث و پیشرفت در طول عمر و کاهش عوارض بیماران سوخته گردیده و قوانینی را برای مراکز درمان اختصاصی فراهم آورده است. در این مطالعه توصیفی بیماران بستری در بخش سوختگی بیمارستان شهید محمدی که تنها بیمارستان اصلی استان هرمزگان و شهرهای مجاور آن است و تنها یک بخش سوختگی محدود با امکانات اولیه را برای این استان محروم با تعداد زیادی بیماران سوخته دارد. بیماران بیشتر درجه سوختگی II III، داشته اند و از نظر درصد سوختگی به 10 گروه (از 10 % تا بالای 90 %) تقسیم و موارد مورد نظر در هر گروه بر اساس نتایج بدست آمده ثبت شده اند. تعداد کل بیماران 409 نفر که 215 نفر (5/52 %) مذکر و 194 نفر (5/47 %) مونث بوده اند. بیشترین تعداد در سنین 5-1 سالگی و 30-15 سالگی بوده که مرگ و میر نیز در این سنین بیشتر بوده است. کمترین گروه بیماران در سنین 60- 55 سالگی بوده است. متوسط درصد سوختگی 48 % کل بدن بوده است. در جنس مذکر 5/38 % و در جنس مونث 5/56 % سطح بدن سوخته بوده است. 156 مورد مرگ و میر شامل 1/38 % کل بیماران داشته اند که 60 بیمار مذکر و 69 بیمار مونث بوده است. نتایج نشان داد که با افزایش سن و افزایش درصد سوختگی میران مرگ و میر افزایش می یابد. با وجودی که بیماران مذکر بستری بیشتر بوده ولی مرگ و میر در جنس مونث بالاتر است. همچنین میزان مرگ و میر بیماران از 40- 30 % سوختگی به بالا افزایش دارد. بیش از 90 % سوختگی ها بر اثر بی دقتی و اهمال ایجاد می شوند و بطور کامل قابل پیشگیری هستند، که با آموزش مناسب مردم و تربیت پرسنل کار آمد قابل حصول است. ایجاد یک مرکز مجهز سوختگی در استان یکی از اولویت های کار می باشد تا با درمان بهتر بیماران از عوارض دراز مدت، و معلولیت افراد جلو گیری شود.

فشار خون یکی از سه علت اصلی مرگ و میرمادران به همراه خونریزی و عفونت می باشد و بروز سندرم HELLP در زمینه فشار خون از موارد نادر و وخیم این عارضه است. تصمیم گیری سریع می تواند نجات دهنده جان بیمار باشد. حتی این عارضه می تواند در بیماری که مشکل فشار خون در حاملگی نداشته به صورت حاد بروز کند. در این موارد تشخیص صحیح و درمان به موقع نیاز به دید باز پزشک داشته و در غیر این صورت این عارضه مورتالیتی بالائی داشته و می تواند با پارگی کبد و خونریزی ساب کپسولر همراه باشد.
در این مطالعه، بیمار خانم 38ساله، G3P2، 36هفته، مورد پره اکلامپسی وخیم را گزارش می کنیم که فقط با شکایت درد شدید وناگهانی ناحیه کبد، و فشار خون بالا در معاینه، بدون هیچگونه سابقه قبلی، مراجعه کرده است، و تریاد سندرم HELLP را پس از ختم حاملگی و خروج جنین بروز داده است. و خوشبختا نه با اقدامات درمانی به موقع و موثر پس از پنج روز بستری در بخش مراقبتهای ویژه با حال عمومی خوب مرخص گردیده است.
بروز فشار خون در حاملگی همواره تهدید کننده حیات مادران بوده و نداشتن علائم خطر دلیل قطعی بر عدم بروز این عارضه نمی باشد. مادران و پزشکان باید همواره این نکته را مد نظر داشته باشند که با وجود شیوع پره اکلامپسی در دو طیف سنی مادران زیر 18 و بالای 40سال، بقیه مادران نیز مصون نبوده و همواره باید علائم خطر را به همه مادران گوشزد کرد. به علاوه در بیماران دچار پره اکلاپسی وخیم، باید احتمال بروز سندرم HELLP را حتی پس از خروج جنین داد و بیمار را از این نظر پی گیری نمود.