فهرست مطالب

فصلنامه کومش
پیاپی 3 (بهار 1379)

  • تاریخ انتشار: 1379/02/11
  • تعداد عناوین: 8
|
  • بررسی اثر مصرف موضعی عصاره آبی Rhazya Stricta بر ترمیم زخم پوستی موش سفید بزرگ آزمایشگاهی
    محمد خاکساری، محمد ابراهیم رضوانی، سید محمدعلی سجادی، عباس سلیمانی صفحه 1
    سابقه و هدف
    برگ های گیاه R.stricta در طب سنتی عشایر سلیمانی استان کرمان جایگاه ویژه ای به عنوان مرهم زخم های جلدی دارا می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر مصرف موضعی عصاره آبی برگ های گیاه فوق بر ترمیم زخم های باز پوستی در موش سفید بزرگ آزمایشگاهی و مقایسه آن با اثر فنی توئین است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه تجربی روی سه گروه موش سفید آزمایشگاهی نر بالغ انجام شد. پس از بیهوش کردن موش ها، زخم پوستی به مساحت 3 سانتیمتر مربع در پشت آنها ایجاد شد. سپس از روز اول بعد از ایجاد زخم، عصاره آبی برگ های R.stricta و کرم فنی توئین 1% به صورت موضعی و روزانه در گروه های R.stricta و فنی توئین روی جایگاه زخم مصرف شد. گروه کنترل هیچگونه درمانی دریافت نکرد. سطح زخم و درصد بهبودی زخم در روزهای اول، چهارم، هفتم، دهم، سیزدهم و شانزدهم بعد از ایجاد زخم اندازه گیری شد و همچنین زمان لازم برای بهبودی کامل زخم بررسی شد. همچنین اثر غلظت مختلف عصاره آبی برگ های R.stricta بر رشد باکتری های شایع عفونت زخم بررسی شد.
    یافته ها
    نتایج نشان می دهد که سطح زخم در گروه R.stricta در روز دهم 60 درصد و در روز سیزدهم 77 درصد کمتر از گروه کنترل بود (P<0.05) و درصد بهبودی در گروه کنترل در روز چهارم 20 درصد (P<0.05) و در روز هفتم 38 درصد (P<0.001) بیشتر از گروه R.stricta و همچنین در روز هفتم این میزان در گروه فنی توئین 21 درصد بیشتر از گروه R.stricta بود (P<0.05). درصد بهبودی در گروه R.stricta در روز دهم 25 درصد و در روز سیزدهم 31 درصد بیشتر از گروه کنترل بود (P<0.05). مدت زمان لازم برای بهبودی کامل زخم در گروه R.stricta به میزان 3.4 روز کمتر از گروه کنترل بود (P<0.05). همچنین عصاره آبی برگ های R.stricta مهاری کامل بر اشریشیاکلی و اثر مهار نسبی بر پسودوموناس آئروجینوزا داشت.
    نتیجه گیری
    یافته ها پیشنهاد می کنند که مصرف موضعی عصاره آبی R.stricta ترمیم زخم را از روز هفتم به بعد تسریع می کند که این اثر قابل مقایسه با اثر ترمیمی کرم فنی توئین است.
  • بررسی اثر مدل های ساده و پیچیده یادگیری حرکتی روی عملکرد اندام فوقانی بیماران دچار Facioscapulohumeral muscular dystrophy حین فعالیت های روزمره
    امیرهوشنگ بختیاری، جوان فینیکس، سایمون فراستیک، ریچارد ادوارد صفحه 2
    مقدمه
    عمده مشکل بیماران دیستروفی انجام فعالیتهای روزمره می باشد که به دلیل ضعف عضلات اندام فوقانی موجب وابستگی آنها می گردد. هدف توانبخشی این بیماران افزایش کارایی اندام فوقانی در جهت ایجاد استقلال در زندگی شخصی است. در این مطالعه اثر یادگیری حرکتی روی کارایی اندام فوقانی بررسی شد.
    روش کار
    دو مطالعه مختلف برای بررسی اثر یادگیری حرکتی و پیچیدگی مدل یادگیری روی عملکرد اندام فوقانی طراحی و دو مدل ساده و پیچیده حرکتی براساس عمل نوشیدن شبیه سازی گردید. در مطالعه اول 7 بیمار FSHD) Facioscapulohumeral muscular dystrophy) و 7 داوطلب سالم شرکت کردند. عملکرد اندام فوقانی با ثبت الکترومیوگرافی (EMG) عضلات Biceps و Brachioradialis، شتاب حرکت، Flexion آرنج، Flexion و Abduction شانه، مدت زمان اجرا و زمان واکنش (RT، Reaction time) عمل شبه نوشیدن قبل و بعد از 30 دقیقه تمرین مدل پیچیده ارزیابی شد. مطالعه دوم با مدل ساده یادگیری و با همکاری 6 داوطلب سالم و 6 بیمار FSHD دیگر انجام گردید. به استثنای ثبت EMG عضلات Triceps و Deltoid به جای Brachioradialis سایر متغیرها مشابه آزمایش اول بود.
    یافته ها
    هر دو مطالعه نشان دادند که بیماران FSHD در مقایسه با داوطلبان سالم مقادیر بیشتری را برای همه متغیرها به استثنای Flexion شانه و RT دارا می باشند در حالی که یادگیری مدل پیچیده فقط موجب کاهش EMG براکیورادیالیس (P<0.01) و RT با (P<0.01) در گروه FSHD گردید. تمرین مدل ساده موجب تغییرات معنی دار تمام متغیرهای گروه FSHD، به استثنای Flexion شانه، به طرف مقادیر طبیعی گروه کنترل گردید.
    نتیجه گیری
    تغییر در متغیرها به طرف مقادیر طبیعی نشان داد که یادگیری حرکتی می تواند در بهبود عملکرد اندام بیماران FSHD موثر باشد و استفاده از یک مدل ساده یادگیری موثرتر است.
    کلیدواژگان: دیستروفی عضلانی، یادگیری حرکتی، عملکرد اندام فوقانی
  • تخمین هیپربیلی روبینمی از طریق مشاهده پوست نوزادان رسیده مبتلا به زردی در بیمارستان امیرالمومنین (ع) سمنان
    احمدرضا رسولی نژاد، محمداسماعیل امین بیدختی، علی رشیدی پور، راهب قربانی صفحه 3
    مقدمه
    یرقان در هفته اول عمر حدودا در 60% از نوزادان رسیده و 80% از نوزادان نارس دیده می شود. یرقان معمولا از صورت شروع می شود و با افزایش سطح سرمی به سمت شکم و سپس پاها پیشرفت می کند. این پیشرفت یرقان از سر به طرف انتهاها ممکن است یک نشانه مفیدی جهت تخمین میزان بیلی روبین باشد. هدف از این مطالعه، تخمین هیپر بیلی روبینمی از طریق مشاهده پوست نوزادان رسیده مبتلا به زردی است.
    مواد و روش ها
    نوزادانی (77 نفر) که با شکایت زردی از تاریخ 77/2/1 لغایت 77/7/5 به بیمارستان امیرالمومنین سمنان مراجعه نمودند (اعم از سرپایی یا بستری)، ابتدا تحت یک معاینه دقیق قرار گرفتند و میزان پیشرفت یرقان در روی پوست بدن آنها تعیین گردید. سپس این نوزادان به آزمایشگاه ارجاع داده شدند تا میزان بیلی روبین سرم آنها تعیین گردد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که هرچه سطح آناتومیک زردی از سر و صورت به طرف انتهای اندام ها پیشرفت می نماید میزان بیلی روبین سرم بیشتر می گردد. سطح پیشرفت آناتومیکی یرقان در تمامی بیماران با بیلی روبین سرم بیشتر یا مساوی 17 mg/dl تا ناف یا سطوح پائین تر رسیده بود. در این سطح میزان حساسیت 100%، میزان ویژگی 18.6%، ارزش اخباری مثبت 49.2% و ارزش اخباری منفی 100% می باشد. در نوزادان با زردی در سطح آناتومیک تا زانوها یا سطوح پائین تر، خطر کرنیکتروس وجود دارد. در این سطح (زانوها) از نظر خطر کرنیکتروس میزان حساسیت 100%، میزان ویژگی 63.9% و ارزش اخباری مثبت 42.1% و ارزش اخباری منفی 100% می باشد.
    نتیجه گیری
    یافته های فوق نشان می دهد که نوزادان رسیده سالم با زردی در ناحیه سر و صورت را می توان به صورت سرپایی تحت مراقبت قرار داد. اگر زردی حداقل تا ناف رسید، این نوزاد شایسته توجه بیشتر بوده و اگر تا زانو رسید، این نوزاد در خطر کرنیکتروس قرار دارد.
    کلیدواژگان: هیپربیلی روبینمی، کرنیکتروس، نوزادان، زردی
  • بررسی پیوند اتولوگ بافت اپیتلیال از طریق کشت سلول
    منوچهر صفری، بتول نصرالله زاده، مرتضی شمشیری صفحه 4
  • ارزیابی کنترل کیفی رادیوداروی تالوس کلراید تولید شده در سازمان انرژی اتمی ایران
    اسماعیل مهرآرا، حسین آفریده صفحه 5
    سابقه و هدف
    رادیوداروی تالوس کلراید (تالیمم-201) در بخش های پزشکی هسته ای برای تصویر برداری از قلب جهت آشکار ساختن آنفارکتوس و ایسکمی میوکارد به کار می رود. هدف این مطالعه مقایسه کیفیت رادیو داروی تالوس کلراید (تالیم-201) در پانزده مرحله تولید در بخش سیکلوترون مرکز تحقیقات کشاورزی و پزشکی هسته ای (NRCAM) سازمان انرژی اتمی ایران (AEOI) با استانداردهای دارویی بین المللی می باشد.
    مواد و روش ها
    برای تولید این رادیودارو، تالیم طبیعی یا تالیم-203 غنی شده به وسیله پروتون هایی با انرژی Million electron volt) Mev 28) بمباران شده، در اثر واکنش هسته ای 2?3Tl (p،3n) 2?1Pb، سرب-201 ایجاد گردیده و آن نیز با نیمه عمر 9.4 ساعت به تالیم-201 تبدیل می شود. پس از چند فرآیند شیمیایی رادیوداروی قابل استفاده جهت تصویر برداری از قلب آماده می گردد. خلوص رادیو هسته ای و فعالیت ویژه محصول با استفاده از بیناب سنج گاما با آشکارساز ژرمانیوم با خلوص بالا (HPGe) و خلوص رادیوشیمیایی از طریق الکتروفورزیس و دقت توزیع رادیودارو در ویال ها با استفاده از کوری متر تعیین گریده است.
    یافته ها
    درصد ناخالصی تالیم-202 در محصول همواره کمتر از 2 درصد و خلوص رادیوشیمیایی، خلوص رادیو هسته ای و اکتیویته ویژه به ترتیب بالای 95% و 97% و 3.7 گیگابکرل بر میلی گرم تالیم بوده است. ناخالصی سرب-203 تنها در 3 مورد از 15 مرحله تولید در روز کالیبراسیون بیشتر از 0.3% (سطح استاندارد آمریکایی) بوده و توزیع اکتیویته در ویال ها همواره اختلافی کمتر از 10 درصد با مقدار ثبت شده روی آن داشته است.
    نتیجه گیری
    یافته ها نشان می دهد که کیفیت رادیوداروها در مقایسه با استانداردهای اروپایی (BP و EP) در حد مطلوب می باشد ولی در مقایسه با استاندارد آمریکایی (USP) در 3 مورد از 15 مرحله، ناخالصی سرب-203 از 0.3% بیشتر بوده و در سایر موارد مطابق استاندارد بوده است.
    کلیدواژگان: رادیودارو، تالوس کلراید، کنترل کیفی
  • تعیین فراوانی حاملین استافیلوکوک کوآگولاز مثبت در کارکنان درمانی بیمارستان های آموزشی سمنان
    علی جزایری مقدس صفحه 6
    سابقه و هدف
    افراد بستری شده در بیمارستان، در معرض ابتلا به عفونت های بیمارستانی قرار دارند. استافیلوکوک کوآگولاز مثبت یکی از باکتری هایی است که می توانند موجب عفونت بیمارستانی شود. در صورت وجود استافیلوکوک کوآگولاز مثبت در بینی کارکنان بیمارستان، احتمال انتقال آن به بیماران و ایجاد عفونت استافیلوکوکی وجود دارد، هدف این پژوهش تعیین فراوانی حاملین استافیلوکوک کوآگولاز مثبت در کارکنان درمانی بیمارستان های آموزشی سمنان و مقایسه آن با گروه شاهد است.
    مواد و روش ها
    این پژوهش از اسفند 77 لغایت آبان 78 انجام شده است. روش نمونه برداری در مورد کارکنان درمانی (426 نفر) سرشماری و در مورد گروه شاهد (360 نفر) تصادفی بوده است. گروه شاهد از کارکنان غیردرمانی و دانشجویان غیربالینی دانشگاه بوده اند. نمونه برداری با سواب استریل مربوط شده با سرم فیزیولوژی استریل و از قسمت قدامی پره های بینی و از هر دو مجرای چپ و راست انجام شده است. بلافاصله پس از نمونه برداری کشت روی Blood Agar انجام گردید و پس از 24 ساعت انکوباسیون، استافیلوکوک کوآگولاز مثبت به کمک رنگ آمیزی گرم و آزمایش های کاتالاز، کشت روی MSA و کوآگولاز شناسایی شد. پس از تشخیص قطعی باکتری، آنتی بیوگرام به روش Kirby-Bauer انجام گردید.
    نتایج
    در گروه کارکنان درمانی 120 نفر (28.16%) و در گروه شاهد 90 نفر (25%) حامل استافیلوکوک کوآگولاز مثبت شناسایی گردید. بین بیمارستان های مختلف تفاوت معنی داری از نظر میزان حاملین وجود نداشت. از نظر حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های جدا شده از کارکنان درمانی نسبت به وانکوماسین 88.3%، کوتریموکسازول 83.3%، جنتامایسین 83.3%، اریترومایسین 70% و تتراسیکلین 43.3% حساس بوده اند. تمامی سویه های جدا شده از کارکنان درمانی و گروه شاهد نسبت به پنی سیلین و سفالوتین مقاوم بوده اند. سویه های جدا شده از گروه شاهد نسبت به آنتی بیوتیک ها حساستر از سویه های جدا شده از کارکنان درمانی بودند.
    نتیجه گیری
    یافته های فوق نشان می دهد که میزان حاملین استافیلوکوک کوآگولاز مثبت در کارکنان درمانی بیمارستان های مورد بررسی در سمنان کمتر از میزان حاملین این باکتری در بررسی های مشابه است. سویه های جدا شده از کارکنان درمانی در این پژوهش در مقایسه با مطالعات مشابه به کوتریموکسازول حساسیت بیشتر و به وانکومایسین حساسیت کمتری دارند.
    کلیدواژگان: استافیلوکوک، کوآگولاز مثبت، حامل، کارکنان درمانی
  • بررسی تاثیر وضعیت و روش تزریق داخل عضلانی بر شدت درد
    محمدرضا عسگری صفحه 7
    سابقه و هدف
    یک راه مهم تجویز دارو، تزریق داخل عضلانی می باشد. یکی از عوارض مهم آن، درد است که سبب ترس و اضطراب زیادی در بیماران می شود. یکی از وظایف مهم پرستار، کاهش درد ناشی از تزریق داخل عضلانی می باشد. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر وضعیت و روش تزریق داخل عضلانی بر شدت درد می باشد.
    مواد و روش ها
    مطالعه حاضر روی 40 بیمار مرد بستری در بخش های جراحی بیمارستان ولیعصر و امیراعلم تهران انجام شد. این بیماران جنتامایسین را از راه تزریق داخل عضلانی بعد از عمل جراحی دریافت می کردند. در این مطالعه، دو وضعیت دمر با چرخش پا به خارج و داخل و دو روش تزریق داخل عضلانی استاندارد (معمولی) و روش Z، در شدت درد ناشی از تزریق داخل عضلانی مورد بررسی قرار گرفتند. شدت درد در بیماران توسط مقیاس توصیفی ساده اندازه گیری شدت درد ارزیابی شد.
    یافته ها
    نتایج نشان می دهد که در صورت ثابت بودن روش تزریق، بین شدت درد بیماران در دو وضعیت دمر با چرخش پا به خارج و داخل اختلاف معنی داری (P<0.05) وجود دارد، به طوری که شدت درد بیماران در وضعیت دمر با چرخش پا به داخل کمتر بوده است. اما در صورت ثابت بودن وضعیت بیمار، بین شدت درد بیماران در دو روش تزریق داخل عضلانی استاندارد و Z اختلاف معنی دار نبوده است. نهایتا در صورتی که وضعیت و روش تزریق تغییر کند، بین شدت درد در وضعیت دمر با چرخش پا به خارج و ترزیق داخل عضلانی به روش استاندارد، و وضعیت دمر با چرخش پا به داخل با تزریق داخل عضلانی به روش Z اختلاف معنی داری (P<0.05) وجود دارد.
    نتیجه گیری
    یافته ها حاکی از این است که وضعیت بیمار بیشتر از روش تزریق در کاهش شدت درد موثر می باشد. بهترین حالت جهت کاهش درد ناشی از تزریق داخل عضلانی، قرار دادن بیمار در وضعیت دمر با چرخش پا به داخل و روش تزریق داخل عضلانی Z می باشد.
    کلیدواژگان: وضعیت، تزریق داخل عضلانی، روش استاندارد، روش Z، درد
  • بررسی اثرات تزریق آگونیست و آنتاگونیست گلوکوکورتیکویید در ناحیه پشتی هیپوکمپ بر ذخیره حافظه فضایی در مدل یادگیری احترازی مکانی
    عباسعلی وفایی، علی رشیدی پور، محمدرضا شریفی، جان بورش صفحه 8
    سابقه و هدف
    شواهد زیادی نشان می دهند که گلوکوکورتیکوئیدهای مترشحه از قشر غده فوق کلیه در طی حالات هیجانی بر ذخیره حافظه اثر می گذارند. وجود گیرنده های گلوکوکورتیکوئید با تراکم بالا در ناحیه پشتی هیپوکمپ احتمال نقش آن در ذخیره حافظه، در این ناحیه مطرح می سازد. هدف این تحقیق بررسی اثر تعدیل فعالیت گیرنده گلوکوکورتیکوئید در ناحیه پشتی هیپوکمپ بر ذخیره حافظه فضایی و تثبیت اطلاعات تازه آموخته شده در مدل یادگیری احترازی مکانی است.
    مواد و روش ها
    موش های نر نژاد لانگ ایوانز (Long-Evans) با وزن 280 تا 320 گرم در این مطالعه استفاده شدند. ابتدا به صورت دو طرفه روی ناحیه پشتی هیپوکمپ کانول راهنما قرار داده شد. یک هفته بعد، موش تحت یادگیری فضایی مدل احترازی مکانی آموزش داده شد. در طی آموزش (30 دقیقه) در دستگاه احترازی مکانی، حیوان یاد می گرفت که با کمک اشیا اطراف مکان دریافت شوک (ناحیه منع شده) را شناسایی کند و از ورود به آن خودداری کند. بلافاصله و در زمان های 60 و 120 دقیقه بعد از آموزش، دگزامتازون 0.1 میکروگرم و در 0.6 (3 میکرولیتر به ازای هر طرف) به عنوان آگونیست و یا RU38486 با (3 نانوگرم در 0.6 میکرولیتر به ازای هر طرف) به عنوان آنتاگونیست گیرنده گلوکوکورتیکوئید به صورت دو طرفه داخل هسته فوق تزریق شد. بیست و چهار ساعت بعد از آموزش، میزان حافظه فضایی موش برای احتراز کردن از مکان شوک ارزیابی شد. این ارزیابی در یک دوره 30 دقیقه ای با کمک دو ملاک مدت زمانی که طول می کشید تا حیوان برای بار اول وارد ناحیه منع شده (شوک) شود و تعداد دفعات ورود به ناحیه منع شده اندازه گیری شد.
    یافته ها
    نتایج نشان می دهد که تزریق آگونیست گلوکوکورتیکوئید بلافاصله و تا 60 دقیقه پس از اکتساب یادگیری، به طور قابل توجهی ذخیره حافظه فضایی را افزایش داده است (P<0.01). برعکس، تزریق آنتاگونیست گلوکوکورتیکوئید به طور معنی دار ذخیره حافظه فضایی را کاهش داده است (P<0.01). تزریق داروها 120 دقیقه بعد از آموزش اثر معنی داری بر ذخیره حافظه فضایی نداشت.
    نتیجه گیری
    یافته های فوق نشان می دهد که ناحیه پشتی هیپوکمپ و فعال شدن گیرنده های گلوکوکورتیکوئید در این ناحیه نقش مهمی در تعدیل ذخیره اطلاعات تازه آموخته شده فضایی مربوط به حوادث هیجانی حداقل تا 60 دقیقه بعد از آموزش به دنبال رخداد حادثه را دارند.
    کلیدواژگان: دگزامتازون، RU38486، گیرنده گلوکوکورتیکویید، هیپوکمپ، ذخیره حافظه فضایی، یادگیری احترازی مکانی
|
  • The effect of topically applied water extract of Rhazya stricta on cutaneous wound healing in rats
    M. Khksari, M. E. Rezvani, M. A. Sajadi, A. Soleimani Page 1
    Introduction. Rhazya stricta is used traditionally by kerman selimani tribes, to accelerte wound healing. The aim of this study was to evaluate the effect of topi cal application of water extract of Rhazya stricta on cutaneous wound healing and compare its effect with phenytoin cream. Materials and Methods. This interventional-experimental study performed on the three groups of adult male rats. Afte r anaesthesia, full thichness skin of upper dorsal part of the rats removed in 3 em' area. 24 hours afte r the operation, wound of each group treated once daily with water extract of R stricta or phenytoin cream (1%). Control group received no treatment. Wound surface area measured in 0, 4th, 7th, 10th, 13th, and 16th postoperative days. The time required for complete healing was also recorded. Results. The results show that wound surface area in R stricta gro up in l Oth day (60%) and in 13th day (77%) was lower than control group (P < 0.05). Percentage of wound healing in control group in 4th day (20%) and in 7th day (38%) was higher than R Stricta group (P
  • The investigation on the effect of simple and complex models of motor learning on the upper limb performance in facioscapulohumeral muscular dystrophy patients during the activities of daily living
    A. H. Bakhtiary, J. Pnoenix, S. P. Frostick, R. Edwards Page 2
    Introduction. Disease progression in muscular dystrophy (MD) patient s results in the gradual loss of ability to produce an appropriate contra ction and consequen tly th e loss of necessary force for completing the activities of daily living (ADL). As there is no any recognised treatment for MD and the certain benefit of exercise has not proved yet for these patients. On the other hand, it has been shown that motor lea rni ng (ML) may improve the performance, we decided to examine the effect of ML on the upper limb performance in MD pa tients. Materials and Methods. Upper limb function and the effect of ML on upper limb performance was investigated in two experiments. In the first experiment, the performance of 7 facioscapulohumeral muscula r dystrophy (FSHD) patients and 7 age and sex matched healthy volunteers was investigat ed during a simulated drinking task. Performance was assessed by measurement of electromyographic (EMG) activity of biceps brachii and brachioradialis muscles; elbow joint flexion; shoulde r joint flexion and abdu ction; maximum accelera tion at the onset of movement (MAM); movement time (MT) and reaction time (RT), both before and afte r a 30 min novel complex ML task. In the secon d experiment, the complex ML task was re placed by a novel simple ML task for another 6 FSHD patients and their age and sex matched healthy subjects. Except that the EMG activity of triceps and deltoid muscles (anterior part) were measured instead of brachior adialis EMG, the other measurements were same as the first study. Results. In both studies, the FSHD patients showed significantly larger values for all parameters except the flexion of shoulder joint aad RT compared with controls. While the complex ML resulted in decreases in the brachiorad ialis EMG activity (P < O.Ol) and RT (P< O.Ol) in the FSHD group, the simple ML model resulted in significant changes towards the normal value in all parameters measured except flexion of shoulder. Conclusion. The change in the measured variables towards normal values indicates that motor learning may help to improve performance in FSHD and its effects are more impressive if a simple ML model is used in a therapeutic protocol
  • Estimation of hyperbilirubinemia by observation of neonate skin withjaundice in Amiralmomenin's hospital of Semnan, 1999
    A. R. Rasoolyneghad, M. E. Amin Beidokhti, A. Rashidy-Pour, R. Ghorbany Page 3
    Introduction. Jaundice is observed during the Ist week of life in approximately 60% of term and 80% of preterm infants. Jaundice us ually begins on the face and, as the serum level increases, progresses to the abdomen and th en the feet. The cephalocaudal progression of dermal icterus may be a useful clinical tool to estimate th e serum level of bilirubin. The aim of thi s study was to estimate hyperbilirubinemia by observation of neonate skin with jaundice in Amiralmomenin's hospital of Sernnan, 1999. Materials and Methods. At the first, all infants (n = 77) who re ffer ed to Amiralmomenines hospital with chief complaint icter from May 98 to October 99 were carefully examined and the progress of icter level on the skin was determined. The n, the serum level of bilirubin of the infants was measured by standard laboratory pro cedures. Results. The data indicated tha t as much as the anatomic level of icter p rog ress es, the serum level of bilirubin increases, too. Anatomic level of icter was along th e umblicus or lower in all patients with serum level bilirubins 17 mg/dl or more. In th is level, valu es of se nsitivity, specificity, positive pr edictive a nd negative predi ctive were 100%, 18.6%, 49.2% and 100%, respectively. Infants with an atomic lev el of icter alon g kn ee or lower are at the risk of kernicterus.! n this level, values of sensitivity, sp ecificity, po sitive predictive and negative predictive wer e 100%, 63.9%, 42.1 % an d 100%, respec tively. Conclusion. The above results show that infants with icter level around um blicus need more attention and if the icter level is around th e knees, th e infant will be at the risk of kernicterus.
  • The investigation on the skin graft by epithelial cells culture
    M. Safari, B. Nasrollah Zadch, M. Shamshiri Page 4
    Introduction. Due to high incidence of skin damages, finding new methods for skin transplanta tion is quite important. The a im of this study was to produce normal skin by culture of epithelial cells and to examine its autologus graft. Materials and Methods. 4 male albino rabbits (4 months) were used. At the first from one of the rabbits a piece of skin (6 x 6 ern) separated from back region and placed in MEM an d FCS solutio n as a suppo rting surface. From a no ther rabbit, a piece of skin (2 x l cm) separ ated and divided into small particles and placed on the de Im of supporting su rface. By two other rabbits, this process was accomplished once more. After preparation it grafted to the sec ond rabbit. After 4 weeks the animal killed and the gr aft ed region se parat ed and prepared for hist ological study by two staining methods. Results. The res ults show th at in the grafted regi on, epiderm is normal but outer layer (cornea) is thiner than normal skin. Histological studies have been shown th at skin elements were decreased, sweat glands were not found, repair was started from margin of ulce r, rete ridges were littl e and short, collagen of derm was regulated and vessels were dilated. Conclusion. With this method, the donor skin can be expanded to several times and used for autologus skin graft.
  • An assay on the quality of thallous chloride radiopharmaceutical produced in atomic energy organization of Iran
    E. Mehrara, H. Afarideh Page 5
    Introdution . Thall ous chloride (TI-201) radiopharmaceutical is routinly used for heart imaging in nuclear medicine departments. The goal of this project was to study the quality of TI-201 radioph armaceuticals produced in cyclotron department of atomic energy organization of Iran according to European and United States standards. Materials and Methods. This radiopharmaceuti cal was produc ed in 15 stages thro ugh 2°'TI (p,3n) 201 Pb ~ZOl TI nuclear reaction in which the inciden t pro ton energy is 28 Mev. Radionuclidic impurities (ZOPh, zo"TI, 2OTI) were det ermin ed by gamma-spectrometer with high pure Ge (HPGe) detector for production and pre -calibration dates and for one 20lTI half life (73.5 hr) later. The radiochemical impurity (TP+ in comparison to TI+), specific activity and activity distr ibution in vials were determined by electrophoresis, polarography and gamma spectrometry, and dose calibra tor, respectively. Results. In fifthteen production stages radionuclidic and radiochemical purity of product and it's specific activity have been higher than 97%, 95%, and 3.7 GBq/mg-TI resp ectively; But in three stages zoPb impurity has been higher than 0.3% determined in USP. Accuracy of activity distribution in vials was higher than 10% in all stages. Conclusion. The results show that the product quality is in accordance to the British and Euro pean standards (BP and EP). In accordance to the United States Pharmacopoeia (USP), although in three stages of fifthteen production stages 2°'Pb impurity has been higher than 0.3% determined in USP, radio nuclidic purity has bee n acceptable (>99%).
  • Frequency of nasal carriers of coagulase positive Staphylococci in medical personnel of teaching hospitals in Semnan
    A. Jazayeri Moghadas Page 6
    Background. Patients are confined to bed in hospital are be exposed to nosocomial infections. Staphylococcal amo ng medica l personnel may be tra nsfered bacteria to pati ent s and causes infection. T he aim of th is investigation IS to be de termine the freq ue ncy of staphylococca l carriers in med ical person nel of teac hing hospital in Semnan. Materials and Methods. Samplings from medi cal personnel a nd control group were draw n by ce nsus and simple random meth ods, respectively. This investigat ion lasted from Ma reh 98 to Octove r 99. In medical personn el 426 and in co ntrol group 360 person s (stude nt of medical fac ulty and nonmedica l personnel) were tested. By means of a swa b, which was wett ed in st eril e norm al sa lin, sampling from left and right nasal caviti es perfor med and culture d on Blood agar media. After 24hrs of incub at ion and by mean s of Gram's sta ining, catalas e test, culture on M.S.A and coagulas e test, coagul ase positive Staphylococci Aure us identified and antibiogram test by Kirby-Bau ers met hod was carr ied out. Results. In medica l personne l group 120 (28.16%) and in co ntrol group 90 (25%) carr ier of coagulase posit ive sta phylococci ide ntifi ed so there wasnt any significant differ ence be tween two groups. Species which isolated from medical personnel were sensitive to Van comycin (88.3%), Co-trimoxasole (83.3%) Gentamycin (83. 3%), Erythromyci n (70%), Tetracyclin (43.3%) a nd were resistant to Penicillin an d Cepha lotin. The control group was more sensitive than medical personnel group. Discussion. Although there is no significant difference between ca rriers of Sta phylococcus Aureus in two groups, Staphylococcus carr ier amoung the medical perso nnel group in Semnan were less th an ones other simil ar inve stigations. The species were isolat ed from medical personnel in th is investigat ion were remarkably se nsit ive to Co-trimoxasole but in the most similar investiga tio ns the species were resista nt. T he sensitivity to Van comycin was lower th an ot her investigations
  • The effect of position and method of intramuscular injection on pain intensity
    M. R. Asgary Page 7
    Introduction. Intramuscular injection is an important route of drug administration. One of the important complications of 1M injection is injection-indu ced pain. Thi s pain causes a lot of fear and anxiety for patients. Amoung the important responsibilities of nurse is to reduce this pain. The aim of this study was to evaluate the effect of the position and the method of 1M inje ction on pain intensity. Materials and Methods. This study was performed on the fourty male patients in surgical wards of Amiralam and Valiasr hospitals in Tehran. These patients recieved 1M injection of gentamycin post opration. Pain intensity in two prone position with foot turned outward and inward, and two standard (routine) and Zstrack 1M injection methods wer e evaluated. Pain intensity is evaluated hy simple descriptive scale of pain. Results. The data show that in the same injection methods, there was a significant difference (PPosition; Inje ction; Intramuscular; Standard method; Z-track method;Pain
  • Effect of posttraining injections of glucocorticoid agonist and antagonist into the dorsal hippocampus on spatial memory storage in place avoidance learning task
    A. A. Vafaei, A. Rashidy-Pour, M. R. Shariffi, J. Buresh Page 8
    Introduction. T he presen t ex periment exam ined th e effec t of posttraining injections of glucocorticoid ago nist and a ntagonist into th e dorsal hippocamp us (DH) o n re te nt ion of spa tia l memory in p lace avoida nce lea rn ing task. Materials and Methods. Ma le Long-Eva ns strai n rats wer e surgically implanted bi late ra lly with cannu lae a imed at the DH a nd were train ed to avoid a f,O degree segment of th e are na en tering which was punished by mild fnotsh ock. Pla ce avo ida nce tra in ing occu rred in a singl e 30-min sess ion a nd th e avo ida nce memory was assess e e! duri ng a 30-min extinctio n tr ial 24 h later. T he time to the first e ntry a nd th e num ber of entran ces into the p unished sector d ur ing extinctio n we re use d to me asure the place avoida nce memory. Dexame th asone (0. 1, u g/O,(~u J, pe r side) as a glucocort ico id agonist and RU384486 (3 ng/0.6, ul pe r s ide) as a gluco corticoid antagonist were inject ed bilaterally int o DH immediate ly and 60 and J20 min a fte r trai ning. Re tentio n test was doneone days later. Results. Results indicated that infusio n of glu coc ortico id ago nist a nd antagonist immed iately a nd 60 min but not 120 min afte r tr aining into DH significa ntly e nhanced and impa ired ret e ntion pe rformance, respective ly. Conclusion. T he above results show that glucocorticoid receptor plays a n important ro le in consolidation of sp atial memory in place avoidance learni ng at least 60 min afte r training.