فهرست مطالب

Journal of Pathobiology Reaearch
Volume:12 Issue: 4, 2010

  • تاریخ انتشار: 1388/11/15
  • تعداد عناوین: 9
|
  • صفحات 1-10
    هدف
    سودوموناس آئروژینوزا به عنوان یکی از مهم ترین عوامل عفونت زخم و سپتی سمی در بیماران سوخته محسوب می شود. توسعه ایمنی درمانی به عنوان یکی از راه کارهای عملی برای مقابله با این باکتری محسوب می شود. فلاژل به عنوان یکی از مهم ترین عوامل بیماری زایی باکتری، نقش مهمی در اتصال، حرکت، کموتاکسی و تحریک پاسخ ایمنی با واسطه TLR5 دارد و از این رو به عنوان کاندید واکسن مطرح است. تهیه آنتی بادی ضد فلاژلین و بررسی آثار حفاظتی آن در مدل موش سوخته هدف اصلی این مطالعه است.
    مواد و روش ها
    در مرحله اول آنتی ژن های فلاژلی توسط اولتراسانتریفوژ تهیه شد. آنتی بادی های ضد فلاژلی در خرگوش تولید و ناخالصی های آن توسط پدیده جذب جدا شد. اختصاصی بودن آنتی بادی های به دست آمده برای آنتی ژن های فلاژلی توسط آزمون های آگلوتیناسیون بررسی شد. پس از تعیین حداقل دوز کشندگی (LD50) از سویه مد نظر، رقت های متفاوتی از آنتی سرم ضد فلاژلی برای انجام ایمنی زایی غیرفعال در موش های سوخته تزریق شد. میزان انتشار و پخش باکتری از محل سوختگی با بررسی کمی تعداد باکتری ها در پوست و کبد تعیین شد. در این تحقیق علاوه بر سویه ATCC 27853 سودوموناس آئروژینوزا، سویه PA103 و یک ایزوله بالینی نیز برای آزمایش های آگلوتیناسیون استفاده شد.
    نتایج
    آنتی سرم H توانست در 80 درصد موارد جلوی مرگ و میر موش های سوخته شده و چالش شده با سویه ATCC 27853 را بگیرد. همچنین شمارش تعداد باکتری های موجود در بافت کبد و پوست نشان داد که تعداد باکتری ها در بافت های موش های تحت آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به صورت معنی دار کمتر است.
    نتیجه گیری
    نتایج این تحقیق نشان داد که آنتی بادی های ضد فلاژلی سودوموناس با مهار تهاجم باکتری و اوپسونیزه کردن آن می توانند در برابر عفونت ناشی از زخم سوختگی اثر حفاظتی داشته باشد.
    کلیدواژگان: آنتی بادی، اولتراسانتریفوژ، سوختگی، سودوموناس آئروژینوزا، فلاژل
  • صفحات 11-18
    هدف
    این مطالعه بررسی اثر اینترفرون گاما بر بیان رونوشت های HLA-G در سلول های تک هسته ای خون محیطی افراد سالم و مبتلا به بیماری خودایمن لوپوس اریتروماتوز سیستمیک است.
    مواد و روش ها
    20 نمونه خون از افراد دچار بیماری لوپوس اریتروماتوز سیستمیک و 15 نمونه از افراد سالم انتخاب شده و سپس با روش فایکول لایه مربوط به PBMC جداسازی شد. سلول های به دست آمده در مجاورت اینترفرون گاما به مدت 48 ساعت کشت داده شده؛ سپس توسط روش ترایزول، استخراج RNA ازآن سلول ها و سپس تبدیل RNA به cDNA و انجام PCR چندگانه با به کارگیری همزمان آغازگرهای بتا- اکتین و HLA-G انجام شد. در نهایت محصول حاصل الکتروفورز ارزیابی شد.
    نتایج
    این مطالعه نشان داد که میزان نسبی رونویسی ژن HLA-G در افراد مبتلا به لوپوس نسبت به افراد طبیعی بالاتر است. از طرف دیگر افزودن اینترفرون گاما/لیپوپلی ساکارید روی بیان این مولکول در سطح رونویسی تاثیر می گذارد؛ به گونه ای که رونویسی ژن HLA-G در سلول های تک هسته ای خون محیطی افراد سالم و بیمار افزایش می یابد (05/0P≤).
    نتیجه گیری
    رونویسی ژن HLA-G تحت تاثیر اینترفرون گاما افزایش می یابد. این مشاهده با مطالعات قبلی هم خوانی دارد. این اثر بر سلول های PBMCs طبیعی و بیمار دیده می شود. تاثیر اینترفرون گاما/لیپوپلی ساکارید در القای رونویسی ژن HLA-G در PBMCs افراد طبیعی بیش از بیمار است؛ با این حال میزان کلی رونویسی در سلول های بیمار دچار لوپوس اریتروماتوز سیستمیک بیش از طبیعی است.
    کلیدواژگان: HLA، G، اینترفرون گاما، بیماری لوپوس اریتروماتوز سیستمیک
  • صفحات 19-30
    هدف
    اندوتلیوم غشا، نفوذی انتخابی برای انتقال مواد غذایی و سایر اجزای حیاتی به دیواره شریان به حساب می آید. آسیب به این غشا می تواند باعث تغییر در عملکرد زیستی بافت پوششی و در نتیجه عوارض بالینی همانند آترواسکلروسیس شود. پالس فشار خون همواره کشش محیطی بر دیواره عروق اعمال می نماید و در نتیجه کشش چرخه ای در کنار سایر نیروها نقش مهمی را در خواص و عملکرد سلول های پوششی ایفا می کند. مطالعات قبلی مؤید تاثیر بارگذاری چرخه ای بر فرایند انطباق و بازسازی بافت پوششی بوده اند. این تحقیق به بررسی خواص ساختاری سلول های پوششی کشت داده شده تحت بارگذاری کششی تک محوره می پردازد.
    مواد و روش ها
    سلول های پوششی وریدی بند ناف انسان تهیه شده از بانک سلولی ایران (NCBI-C554) روی غشای سیلیکونی کشت داده شده و در دستگاه کشش چرخه ای در زمان های 2، 4، 6 و 8 ساعت با دامنه 10 درصد و فرکانس 1 هرتز بارگذاری و سپس خواص ویسکوالاستیک سلول های پوششی با استفاده از روش میکروپیپت آزمایش شدند.
    نتایج
    نتایج نشان دهنده افزایش در بخش الاستیک سلول ها (E) در اثر بارگذاری چرخه ای کششی است که به سخت شدن سلول می انجامد. همچنین نتایج نشان دهنده افزایش اولیه در ضریب ویسکوزیته و سپس کاهش این پارامتر در ساعات بعدی بارگذاری است.
    نتیجه گیری
    مطالعات قبلی بیانگر ایجاد فیبرهای تنش در اثر تجمع و افزایش رشته های اکتین در سلول های پوششی پس از بارگذاری کششی چرخه ای هستند. از آن جا که خواص ساختاری و مکانیکی سلول های پوششی وابسته به رشته های اکتین است، نتابج این تحقیق نشان دهنده افزایش سفتی مکانیکی در سلول های پوششی در اثر بارگذاری چرخه ای از طریق ایجاد فیبرهای تنش است.
    کلیدواژگان: بارگذاری چرخه ای کششی، خواص مکانیکی، سلول پوششی
  • صفحات 31-38
    هدف
    توالی های غنی از لوسین (LRR) ناحیه تشخیصی مولکول است که در پروتئین هایی که با نقش هایی مانند اتصال سلول، انتقال علامت، ترمیم DNA و پردازش RNA دارند، یافت می شود. اوپتیسین یکی از اعضای این خانواده است. بیان mRNA ی اوپتیسین موشی در چشم، قلب، مغز، بیضه، تیروئید و اپیدیدیم با روش Dot Blot Hybridization شناسایی شده است. در تحقیق حاضر بیان اوپتیسین در سطح mRNA و پروتئین به وسیله دو آنتی بادی مونوکلونال تولید شده علیه پپتیدهای اوپتیسین انسانی (که در تحقیق دیگری تولید شده بود)، بررسی شد. ساختار اوپتیسین انسانی و موشی با این روش مطالعه شد.
    مواد و روش ها
    بافت های موشی از جمله، کلیه، بیضه، کبد، ریه، قلب، مغز، ماهیچه اسکلتی، طحال و چشم جدا شدد. بیان اوپتیسین در سطوح mRNA و پروتئین به ترتیب با روش های RT-PCR و وسترن بلات بررسی شد.
    نتایج
    بررسی PCR نشان داد که mRNA ی اوپتیسین در همه بافت های مطالعه شده به استثنای ریه بیان می شود؛ ولی پروتئین اوپتیسین در همه بافت های بررسی شده، شناسایی شد.
    نتیجه گیری
    بیان پروتئین در بافت های بالغ موش، نشان می دهد که اعمالی به جز نقش شناخته شده آن در تنظیم فیبروژنوسیس کلاژن زجاجیه برای این مولکول وجود دارد.
    کلیدواژگان: اوپتیسین، بافت های موشی، تکرارهای غنی از لوسین
  • صفحات 39-43
    هدف
    ویروس سیتومگالوویروس انسانی مهم ترین عامل و ایجاد کننده طیف وسیعی از عفونت های ویروسی شایع در بزرگسالان است که این عفونت ها معمولا بدون علامت بالینی یا همراه با علایم غیراختصاصی هستند. با این وجود هنگامی که زن باردار برای اولین بار با ویروس مواجه می شود، علاوه بر احتمال فعال شدن دوباره ویروس، خطر انتقال ویروس به جنین نیز در موارد نادر وجود دارد. قبلا حضور آنتی بادی ویروس سیتومگالوویروس انسانی را در موارد ناهنجاری های جنینی و سقط های جنینی گزارش کرده اند و مطالعات متعددی در مورد ارتباط این ویروس با موارد اختلالات و سقط در مناطق مختلف ایران و جهان صورت گرفته است. با توجه به عدم وجود اطلاعات ثبت شده در مورد اپیدمیولوژی ویروس سیتومگال در استان ایلام، هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان شیوع آنتی بادی های IgG و IgM علیه ویروس سیتومگالوویروس انسانی در جمعیت زنان با سقط خودبه خودی و بررسی ارتباط میزان شیوع این آنتی بادی ها با پارامترهای فردی و وضعیت اقتصادی- اجتماعی جمعیت مورد مطالعه در ایلام است.
    مواد و روش ها
    نمونه های سرمی 42 بیمار با سابقه سقط جنین به عنوان گروه آزمایش، 30 نمونه زن باردار سالم و 30 زن غیرباردار به عنوان کنترل منفی جمع آوری و با آزمایش های سرولوژی با استفاده از کیت تجاری الایزا، میزان شیوع آنتی بادی های اختصاصی IgM و IgG علیه ویروس سیتومگالوویروس انسانی در جمعیت مورد نظر بررسی شد. به منظور تجزیه و تحلیل نتایج آزمایش ها و داده های دموگرافیک و اطلاعات به دست آمده از برنامه آماری SPSS استفاده شد.
    نتایج
    از 42 بیمار موردنظر 6 نفر (28/14 درصد) دارای IgG مثبت اختصاصی ویروس بودند و آنتی بادی IgM هم در 12 نفر (58/28 درصد) دیده شد. طبق یافته های این پژوهش مشخص شد، که بین میزان شیوع آنتی بادی IgG و سن ارتباط معنی داری وجود دارد اما ارتباطی بین میزان شیوع IgM و سن بیماران یافت نشد.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه انجام شده در استان ایلام، شیوع بالای آنتی بادی IgM را نسبت به IgG در بین زنان باردار که دچار سقط جنین خودبه خودی شده اند نشان داد. ارتباط بین سن وشیوع آنتی بادی IgG شبیه سایر تحقیقات مشابه در این زمینه بود. براساس یافته های این پژوهش پیشنهاد می شود که از روش های حساس تر NAT برای بررسی ارتباط بین سیتومگالوویروس و سقط جنین استفاده شود.
    کلیدواژگان: بارداری، سقط جنین، شیوع آنتی بادی، ویروس سیتومگالوویروس انسانی
  • صفحات 45-58
    هدف
    گسترش روزافزون مصرف فرآورده های گیاهان دارویی در دنیا و تصور غلط عمومی از سالم و بی ضرر بودن آن ها لزوم بررسی این فرآورده ها را بیش از پیش می نماید. در این تحقیق روغن اسانسی اسطوخدوس که در داخل کشور به صورت تجاری در داروخانه ها عرضه می شود، از دیدگاه فوق بررسی شده است.
    مواد و روش ها
    در مطالعه حاضر فعالیت های ضد میکروبی، آنتی اکسیدانی، هماتولوژی و سیتوتوکسسیته اسانس اسطوخدوس آزمایش شد.
    نتایج
    نمای حساسیتی میکروارگانیسم ها در برابر اسانس اسطوخدوس براساس حساس ترین به مقاوم ترین به ترتیب زیر بود:سودوموناس آئروژینوزا< استرپتوکوکوس فکالیس< کلبسیلا نمونیا< اشرشیاکلی< استافیلوکوکوس اورئوس خاصیت آنتی اکسیدانی اسانس با روش بتا- کاروتن زدایی انجام و نتایج آن ها با آنتی اکسیدان های صناعی استاندارد مقایسه شد. بازدارندگی پراکسیداسیون لیپید به وسیله اسانس اسطوخدوس کمتر از قدرت آنتی اکسیدان های سنتتیک بوتیلات هیدروکسی تولوئن و بوتیلات هیدروکسی آنیزول بود. مقدار اسانس لازم برای 50 درصد رادیکال زدایی DPPH اسانس اسطوخدوس، 56 میکروگرم در میلی لیتر بود. فنل کل اسانس خالص اسطوخدوس 43/85 میکروگرم گالیک اسید در هر میلی گرم بود. قدرت آنتی اکسیدانی احیای فریک در سرم خون موش هایی که به مدت یک ماه و روزانه به میزان 100 میکرولیتر اسانس گاواژ شده بودند، به میزان 57/167 درصد افزایش نشان داد. تاثیرات درمانی نگران کننده در نتیجه تغذیه اسانس توسط موش ها در خون آن ها دیده شد. غلظت 50 درصد کشندگی اسانس اسطوخدوس بر علیه سلول های هلا و خون محیطی به ترتیب 26 و 21 میکروگرم در هر میلی لیتر ارزیابی شد. درصد جهش زایی و ضد جهش زایی غلظت های مختلف اسانس ها بر سویه های TA98 و TA100 باکتری سالمونلا تیفی موریوم در حضور و غیاب S9 تعیین شد.
    نتیجه گیری
    نتایج نشان می دهد که اسانس اسطوخدوس مورد مطالعه در این تحقیق نمی تواند بدون تعیین دوز مورد مصرف قرار گیرد.
    کلیدواژگان: آنتی اکسیدان، اسطوخدوس، روغن های اسانسی، سیتوتوکسیسیته، ضد میکروبی
  • صفحات 59-69
    هدف
    امروزه با پیشرفت های فراوانی که در زمینه مهندسی بافت عصبی حاصل شده است، لزوم به کارگیری روش های نوین برای ساخت و به کارگیری موادی با ساختارهای ترکیبی می تواند گامی مهم در راستای ترمیم ضایعات سیستم عصبی به شمار آید. در این مطالعه، نانوکامپوزیت های کیتوزان/پلی وینیل الکل- نانولوله های کربنی به عنوان داربست انتخاب شد.
    مواد و روش ها
    برای تولید داربست های کیتوزان/پلی وینیل الکل- نانولوله های کربنی با ساختار و ریخت شناسی مناسب از روش الکتروریسی استفاده شد. از طیف سنجی رامان و میکروسکوپ الکترونی روبشی برای تعیین ساختار شیمیایی و فیزیکی داربست های الکتروریسی شده استفاده شد. سپس‮ میزان زیست سازگاری داربست ها توسط آزمون های زیستی MTT و قرمز خنثی بررسی شد.
    نتایج
    نتایج کسب شده بیانگر آن است که نانوکامپوزیت های کیتوزان/پلی وینیل الکل- نانولوله های کربنی دارای خصوصیات ساختاری و‮ ریختی مناسب برای رشد سلول های طبیعی مشتق از مغز انسان است. به دلیل زیست سازگاری مناسب داربست، سلول ها قادرند با حفظ ساختار طبیعی خود به خوبی‮ روی داربست‮ رشد کرده و از شرایط مطلوبی برخوردار باشند.
    نتیجه گیری
    نانوکامپوزیت های کیتوزان/پلی وینیل الکل- نانولوله های کربنی به دلیل زیست سازگاری و خواص ساختاری مناسب، امکان رشد سلول های عصبی طبیعی مشتق از مغز انسان را فراهم می کند.
    کلیدواژگان: الکتروریسی، مهندسی بافت عصبی، نانولوله های کربنی، پلی وینیل الکل، کیتوزان
  • صفحات 71-83
    هدف
    آنزیم آسپارتیل پروتئیناز ترشحی (SAP2) کاندیدا آلبیکنس نقش محوری در اتصال، تهاجم و بیماری زایی این مخمر فرصت طلب دارد. هدف از این مطالعه کلون نمودن، بیان و بررسی خصوصیات بیوشیمیایی آنزیم SAP2 است. همچنین در این تحقیق برای اولین بار، از سیستم یوکاریوتی پیکیا پاستوریس برای بیان پروتئین نوترکیب SAP2 استفاده شد.
    مواد و روش ها
    ژن Sap2 کاندیدا آلبیکنس با انتهاهای چسبان EcoR1 و SacII توسط PCR تکثیر و درون ناقل T/A ساب کلون شد. با استفاده از آغازگرهای عمومی توالی این ژن تعیین شد و سپس درون ناقل بیانی pGAPZαA قرار گرفت. سازه نوترکیب به درون مخمر پیکیا پاستوریس انتقال داده شد. ژن Sap2 طی پدیده نوترکیبی همولوگ درون ژنوم مخمری پیکیا پاستوریس داخل شد. پروتئین بیان شده به کمک روش وسترن بلاتینگ و با استفاده از آنتی بادی مونوکلونال بر علیه پروتئین SAP2 تایید شد. در نهایت پروتئین به دست آمده با کمک ستون کروماتوگرافی میل ترکیبی Ni-NTA تخلیص و فعال بودن آنزیم تایید شد.
    نتایج
    در این تحقیق تکثیر ژن Sap2 کاندیدا آلبیکنس و وارد نمودن آن درون ژنوم مخمر بیانی پیکیا پاستوریس با روش نوترکیبی همولوگ انجام شد. علاوه بر این، کلونی از مخمر را به دست آمد که پروتئین نوترکیب SAP2 را به محیط ترشح می کرد. بالاترین بیان پس از طی زمان 96 ساعت در دمای 30 درجه سانتی گراد به دست آمد.
    نتیجه گیری
    القای ژن Sap2 در مخمر پیکیا پاستوریس منجر به افزایش قدرت بیان انبوه این ژن نسبت به سیستم بیانی باکتریایی می شود. همچنین نیاز به تغییرات بعد از ترجمه و فعال نمودن آنزیم، به علت استفاده از سیستم بیانی یوکاریوتی، از بین می رود. برطبق یافته های تحقیق حاضر، آسپارتیل اسید پروتئیناز تخلیص شده در این تحقیق خود فعال بوده و قادر به تجزیه BSA به عنوان یک سوبسترا است. این پروتئین نوترکیب در pH اسیدی بیشترین فعالیت را دارد.
    کلیدواژگان: پیکیا پاستوریس، کاندیدا آلبیکنس، کلونینگ Sap2
  • صفحات 85-98
    هدف
    بیماری ایدز امروزه به عنوان یک مشکل جهانی مطرح است و تلاش فراوانی برای ساخت واکسن مؤثر ضد بیماری ایدز صورت گرفته اما بی نتیجه مانده است. DNA واکسن ها از جمله واکسن های نسل جدید است که می تواند سیستم ایمنی را به خوبی تحریک نمایند با وجود این، یافته های اخیر نمایانگر ایمن زایی ضعیف این دسته از واکسن ها است و اعتقاد بر اینست که این دسته از واکسن ها نیاز به عواملی چون ادجوانت ها دارد تا ایمنی زایی بیشتری کسب نماید. در این پژوهش DNA واکسن کاندید برای HIV-P24-Nef ساخته شده است و سپس با استفاده از ادجوانت های ژنی اینترلوکین-15 و GM-CSF پاسخ های ایمنی سلولی بررسی شده است.
    مواد و روش ها
    در این پژوهش ساختار ژنی HIV-P24-Nef در ناقل بیانی یوکاریوتی ساخته شد و به عنوان ادجوانت از پلاسمیدهای بیانی اینترلوکین-15 و GM-CSF استفاده شد پس از تزریق واکسن کاندید به موش های BALB/c پاسخ های سیتوکینی، تکثیر لنفوسیت ها و سایتوتوکسیسیتی لنفوسیت ها بررسی شد.
    نتایج
    یافته های حاضر نشان می دهد که واکسن کاندید به طور معنی داری پاسخ های ایمنی سلولی را تحریک نموده است و استفاده از ادجوانت های ژنی اینترلوکین-15 و GM-CSF به صورت مجزا با واکسن کاندید، پاسخ های ایمنی سلولی را به طور معنی داری تقویت نموده است. تزریق همزمان ادجوانت های ژنی در حالتی که نسبت دوز واکسن بیشتر از ادجوانت باشد پاسخ های ایمنی سلولی را به طور معنی داری افزایش می دهد.
    نتیجه گیری
    توالی هایی که در بررسی حاضر به عنوان واکسن کاندید انتخاب شد ایمنی زایی خوبی در مدل موشی از خود نشان داده است و تزریق همزمان ادجوانت های ژنی اینترلوکین-15 و GM-CSF موجب افزایش پاسخ ایمنی سلولی به DNA واکسن می شود.
    کلیدواژگان: ایمنی زایی، موش BALB/c، پلاسمید بیانی HIV-1-P24-Nef، ژن GM-CSF، ژن اینترلوکین-15
|
  • Pages 1-10
    Objective
    Pseudomonas aeruginosa is the major cause of septicemia and wound infection in burned patients. Immunotraphy is the best practical way for prevention and treatment of these infections. Flagella as one of the most important bacterial virulence factors has important role in attachment, motility, chemotaxis and TLR-5-dependent immune response so that it propounded as a vaccine candidate. Production of anti-flagellar antibodies and evaluation of its protective effects in burned induced infection of mice was the main aim of this study.
    Materials And Methods
    In the first step, flagellar antigen prepared by ultra-centrifugation. Anti-flagellar antibodies produced in rabbit and its impurity separated by absorption technique. Specification of the obtained antibodies for flagellar antigen was investigated via agglutination test. After determination of LD50 in a known strain, different dilutions of anti-flagellar antibodies injected in burned mice for passive immunization. The rate of bacterial spread from burn site was determined by quantification assay of bacteria in skin and liver. In this study, clinical isolate and PA103 in addition to ATCC 27853 strain were used for agglutination test.
    Results
    H-antiserum reduced mortality of burned mice challenged with ATCC 27853 strains about 80%. Counting of bacteria in the skin and liver showed that the number of bacteria in immunized mice, in contrast with control group, was significantly low.
    Conclusion
    The results of this study showed that anti-flagellar antibodies of Pseudomonas can inhibit invasion of Pseudomonas and facilitate its opsonization, so these antibodies have protective effects in burned wound infections.
  • Pages 11-18
    Objective
    HLA-G is a nonclassical major histocompatibility complex antigen and is expressed as seven isoforms, including four membrane bound (HLA-G1 to –G4) and three soluble (HLA-G5 to –G7) forms. The pattern of selective expression of HLA-G transcripts in tissues shows the existence of a tight transcriptional control on the gene expression. It has been revealed that cytokines including interfrons and IL-10 could cause stimulation of the HLA-G transcription. The purpose of this study was to examine the effects of IFN- on the expression of HLA-G transcripts in both PBMCs of normal and SLE patients.
    Materials And Methods
    Whole blood of 20 female SLE patients and 15 healthy donor candidates for Bone Marrow Transplantation were used. PBMCs were isolated from the whole blood by Ficoll gradient centrifugation and cultured with or without IFN-/LPS for 48 hours. Total RNA was extracted from the cells by trizol method. After reverse transcription of RNA to cDNA and the performance of a multiplex PCR for beta actin and HLA-G, the PCR products were analyzed using electrophoresis on a 2 % agarose gel and stained with ethidium bromide.
    Results
    The results showed that the transcription of HLA-G was higher in SLE patients compared to normal controls. Addition of IFN-/LPS could influence the expression of this molecule by increasing the transcription of HLA-G in both normal and patient PBMCs (P≤0.05).
    Conclusion
    Transcription of HLA-G gene could be increased by the cytokine IFN-. This observation is in accordance with previous reports. This effect could be assigned to both normal and lupus Patients. The effects of the cytokine IFN-/LPS in the induction of HLA-G transcription were higher in normal than lupus patients. Nevertheless, the total expression of HLA-G was higher in lupus patients.
  • Pages 19-30
    Objective
    Endothelium is a selective and permeable membrane for transferring nutrients and vital components to arterial wall. Endothelial damage might lead to altered biological function of endothelium and clinical consequences such as atherosclerosis. Blood pressure pulse always exerts circumferential tension to the arterial wall. Hence, such tension together with other loads, play important role in functional properties of endothelial cells. Previous studies verify effects of cyclic loading on adaptation and remodeling of endothelium. This study investigates structural properties of cultured endothelial cells subjected to uni-axial cyclic loading.
    Materials And Methods
    Human umbilical vein endothelial cells, prepared from national cell bank of Iran (NCBI-C554), were cultured on silicon membrane, and then subjected to cyclic tension with 10 % amplitude and 1 Hz frequency, and 2,4,6,8 hour durations utilizing a custom made tensile device. Viscoelastic properties of endothelial cells were examined by micropipette aspiration technique.
    Results
    Results show increase in elastic modulus (E) of cells due to tensile cyclic loading which results in stiffening of cell body. Also results show primary increase then subsequent decrease in viscose modulus.
    Conclusion
    Previous studies verify generation of stress fibers due to accumulation and increase in actin fibers in endothelial cells after tensile cyclic loading. Since mechanical and structural properties of endothelial cells depend on actin fibers, results of this study show tensile cyclic loading causes increase in stiffness of endothelial cells through generation of stress fibers.
  • Pages 31-38
    Objective
    The LRR (leucine rich proteoglycans) is a molecular recognition motif found in proteins with some roles in cell adhesion, signal transduction, DNA repair and RNA processing. Opticin is a member of this family. Takanosu et al (2001) detected messenger RNA expression of mouse opticin in the eye, heart, brain, testis, thyroid and epididymis by dot blot hybridization. In this study, expression levels of mRNA and protein of opticin was investigated by two monoclonal antibodies which were raised against opticin peptides. By this method structure of opticin in human and mouse has been studied.
    Materials And Methods
    Mouse tissues including, kidney, testis, liver, lung, heart, brain, muscle, spleen and eye were isolated. Opticin expression was identified at mRNA and protein levels by RT-PCR and Western blot.
    Results
    PCR analysis revealed that opticin mRNA is expressed in all the tissues studied except for the lung. However, opticin protein was detected in all tissues analyzed.
    Conclusion
    Expression of opticin in the adult murine tissues may suggest functions other than that of putative regulation of vitreous collagen fibrillogenesis for this molecule.
  • Pages 39-43
    Objective
    Human CMV is the most causative agent of a very common viral infection contacted by most adults that have no noticeable or with only mild uncharacteristic symptoms. However when a pregnant women is infected with CMV as a primary infection, there is a risk for transmission of virus to the fetus as well as reactivation of virus in rare case. HCMV antibodies were already described in spontaneous abortion and fetal abnormalities cases. Also antibodies against HCMV in fetal abnormalities as well as abortion had been reported by several studies in different part of the world. Due to lack of published data about CMV epidemiology in Ilam, the aim of current study was to determine the seroprevalence of specific viral IgM and IgG in spontaneous abortion cases as well as the age and socioeconomic status in the studied population in Ilam.
    Materials And Methods
    Sera sample from 42 patients in abortion process as well as 30 healthy pregnant and 30 healthy women as negative control were collected and quantitative serological test to assess IgM/IgG against HCMV was performed using a commercial ELISA assay. SPSS software was used to analysis the results and demographic information.
    Results
    Among 42 patients in abortion process, IgG was found in 6 (14.28%) patients and IgM in 12(28.58%) cases. Based on demographical information, it was showed that IgG seropositivity correlate with the increase of age, but there is no correlation between IgM and age of patients.
    Conclusion
    The results showed that there is a high seroPrevalence of HCMV IgM than IgG among pregnant women in the process of abortion in Ilam; correlation between Age and IgG anti body seroPrevalence was same as other reported. Based on the current studies, it seems that more sensitive and specific method such as NAT method is needed for determination of CMV and abortion procces.
  • Pages 45-58
    Objective
    Profound consumption of medicinal plants products worldwide and public misconception of the products safety puts the urgent need forward as to evaluation of their safe and harmful aspects. In the present study the Lavandula angustifolia essential oil was studied with a view to the foregoing criteria.
    Materials And Methods
    The antimicrobial, antioxidative, hematologic and cytotoxic properties of Lavandula angustifolia essential oil were studied.
    Results
    The bacterial strains sensitive to Lavandula angustifolia oil were in the following order: S.aureus> E.coli> K. pneumonia> Streptococcus faecalis> P. aeruginosa. Antioxidative property of the oil was carried out using beta carotene bleaching test and the results were compared with the standard synthetic antioxidants. Lipid peroxidation inhibitions were lower than the synthetic antioxidant BHT and BHA. The oil concentration required for 50% (IC50) free radical scavenging of DPPH was 56 μg/ml with total phenol contents of 85.43 μg GAE/mg for L. angustifolia oil. Ferric-reducing antioxidant power (FRAP) in the blood sera of the rats gavaged with a daily dose of 100 µl oil increased by 167.57%. Adverse therapeutic effects were noted as a result of feeding the rats with the essential oil. The volatile oil displayed cytotoxic effects on the human tumor cell line (HeLa cells) and peripheral blood cells with the IC50 of 26 and 21μg/ml respectively. The mutagenic and antimutagenic properties of various concentrations of Lavandula angustifolia oil on TA98 and TA100 strains Salmonella typhimurium in the presence and absence of S9 fraction were determined.
    Conclusion
    The results show that the Lavandula oil used in the present study may not be consumed without dose determination.
  • Pages 59-69
    Objective
    Nowadays, as the field of neural tissue engineering advances, the fabrication and application of combined structures open a new window of research for the regeneration of nervous system injuries. In this study, chitosan/poly(vinyl alcohol)-carbon nanotube nanocomposites has been exploited as scaffolds.
    Materials And Methods
    Electrospinning was used to fabricate chitosan/poly(vinyl alcohol)-carbon nanotube scaffolds. Raman spectroscopy and scanning electron microscopy (SEM) was used to evaluate the chemical and physical structure of the electrospun scaffolds. Then, the biocompatibility of the scaffolds was evaluated using MTT assay and Neutral red assay.
    Results
    The results showed that the chitosan/poly(vinyl alcohol)-carbon nanotube nanocomposites have suitable structural and morphological aspects for human brain-derived cells growth and proliferation. Therefore, the cells could maintain their usual morphology while adhering to the surface of the nanocomposites due to an appropriate biocompatibility of the scaffolds.
    Conclusion
    Chitosan/poly(vinyl alcohol)-carbon nanotube nanocomposites could enhance the proliferation of human brain-derived cells due to their proper structure and biocompatibility.
  • Pages 71-83
    Objective
    The secreted aspartic proteinases (Sap2) of Candida albicans has prominent role on Candida adherence, invasion, and pathogenicity. The aim of this study was cloning, expression and characterizing of Sap2 enzyme. Also in this study for the first time, the expression system P. pasturis was used for expressing the recombinant protein.
    Materials And Methods
    C. albicans Sap2 gene was amplified by PCR with sticky ends, EcoR1 and SacII, and it was subcloned into the T/A vector. The sequencing of this gene was done with universal primers and then the Sap2 gene was cloned into pGAPZαA expression vector. The construct was transformed into P. pasturis yeast; the Sap2 gene integration into the yeast genome was accomplished by the homologous recombination. The expressed protein was confirmed by western blotting using monoclonal antibody against Sap2 protein. Finally, the recombinant protein was purified by Ni-NTA chromatography column, and the activity of the enzyme was confirmed.
    Results
    In this study, we successfully amplified C. albicans Sap2 gene and subsequently integrated into the yeast pichia pasturis genome by homologous recombination. Moreover, we were able to identify a yeast clone secreting the recombinant protein. The optimum over expression of sap2 protein was obtained after 96 h, at 30ْ C.
    Conclusion
    Expression of Sap2 gene in P. pasturis, in comparison to bacterial expression system, leads to a high-level expression, and also need for post translation modifications, that might be required for the activity of enzyme, is obviated in the yeast system. Based on our results, the purified acid aspartyl proteinase purified from P. pasturis was capable of degrading BSA as a substrate in-vitro. The recombinant Sap2 protein had maximum activity in an acidic pH.