فهرست مطالب

Journal of Pathobiology Reaearch
Volume:13 Issue: 1, 2010

  • تاریخ انتشار: 1389/01/11
  • تعداد عناوین: 8
|
  • ارایه روشی به منظور طبقه بندی انواع لوسمی براساس تئوری بازی های مبتنی بر همکاری و مقدار شیپلی
    صفحات 1-16
    هدف
    طبقه بندی انواع مختلف لوسمی حاد براساس تئوری بازی های مبتنی بر همکاری و مقدار شیپلی
    مواد و روش ها
    در این تحقیق از نمونه داده های بیمار، جمع آوری شده از آزمایش های فلوسایتومتری در سازمان انتقال خون ایران، استفاده شد. 304 نمونه بیماری مختلف در 8 طبقه لوسمی حاد بررسی شد. در ابتدا این نتایج به صورت عددی بودند. در مرحله بعد براساس حد آستانه تعریف شده، داده ها به شکل بولین تبدیل شد. سپس براساس تئوری بازی مبتنی بر همکاری و مقدار شیپلی، وزن های خاصی به این داده ها تخصیص داده شد. بدین ترتیب، نمونه های مختلف بیماری از یکدیگر جدا و امکان طبقه بندی انواع لوسمی حاد حاصل شد (مرحله یادگیری).
    در مرحله تشخیص، با استفاده از معیارهای شباهت، شباهت نمونه جدید مورد مطالعه با نمونه های آموزشی ارزیابی شد و نوع لوسمی نمونه مورد آزمایش، آشکار شد.
    نتایج
    دقت طبقه بندی لوسمی براساس تئوری بازی مبتنی بر همکاری، 3/96 درصد بود که نشان می دهد روش پیشنهادی از دقت قابل توجهی در تفکیک درست طبقه ها برخوردار است. به منظور سنجش کارایی روش پیشنهادی، نتیجه با شبکه عصبی که از جمله الگوریتم های یادگیری کاراست، مقایسه شد. نتایج حاصل از دقت طبقه بندی با شبکه عصبی پایه شعاعی، 80/91 درصد بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج حاصل، روش پیشنهادی در طبقه بندی لوسمی حاد، امیدوارکننده است. از این رو می تواند به هماتولوژیست ها و پزشکان در تشخیص دقیق تر انواع لوسمی کمک کند تا تصمیمات مناسب تری در مورد نحوه تشخیص و درمان بگیرند.
    کلیدواژگان: بازی مبتنی بر همکاری، تئوری بازی، طبقه بندی، فلوسایتومتری، لوسمی، مقدار شیپلی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • ارزیابی روش تزریق عضلانی و داخل جلدی پلاسمید باکتریایی حاوی ژن نوکلئوپروتئین ویروس آنفلوانزا
    صفحات 17-23
    هدف
    استفاده از واکسن های ژنی بر پایه کاربرد پلاسمیدهای باکتریایی به منظور القای ایمنی سلولی بر ضد عوامل بیماری زا یکی از رویکردهای نوین به شمار می رود. ساز و کارهایی که توسط آن سلول های ایمنی اختصاصی بر ضد آنتی ژن عرضه شده توسط واکسن های پلاسمیدی شکل می گیرند، هنوز به طور کامل شناخته شده نیست. از این رو، لازم است تا چند راه تزریق واکسن به منظور یافتن بهترین راه ایمن سازی در مورد هر آنتی ژن منحصر به فرد، ارزیابی شود. در این پژوهش روش تزریق عضلانی ناقل ژنی حاوی نوکلئوپروتئین ویروس آنفلوانزا با روش تزریق داخل جلدی مقایسه شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه، توانایی دو روش مختلف ایمن سازی (داخل عضلانی و داخل جلدی) در القای پاسخ سلول کشی لنفوسیت های T و نیز توانایی این دو روش در پاک سازی ویروس آنفلوانزا از ریه موش های BALB/c مقایسه شد. به این منظور، موش های BALB/c جنس ماده در روزهای 0، 14 و 28 با پلاسمید بیانی ژن نوکلئوپروتئین ویروس آنفلوانزا ایمن سازی شدند. دو هفته پس از تزریق آخر، میزان پاسخ سلول کشی لنفوسیت های T به روش لاکتات دهیدروژناز ارزیابی شد. همچنین، موش های مورد آزمایش با ویروس آنفلوانزا چالش شدند و عیار ویروس آنفلوانزا در ریه موش ها 4 روز پس از چالش سنجش شد.
    نتایج
    آزمایش های صورت گرفته نشان داد که ایمن سازی موش ها به روش تزریق عضلانی پاسخ سلول کشی لنفوسیت های T قوی تری در مقایسه با روش داخل جلدی القا می کند. همچنین موش های ایمن شده به روش تزریق عضلانی سطح بالاتری از پاک سازی ویروس از ریه را نشان دادند.
    نتیجه گیری
    نتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت در روش ایمن سازی با استفاده از واکسن ژنی نوکلئوپروتئین ویروس آنفلوانزا منجر به القای متفاوت پاسخ های ایمنی سلولی می شود.
    کلیدواژگان: تزریق داخل جلدی، تزریق عضلانی، لنفوسیت های T کشنده، نوکلئوپروتئین ویروس آنفلوانزا، واکسن ژنی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • ارزیابی ایمنی زایی پلاسمید کدکننده ژن کامل راپتری-2 توکسوپلاسما گوندی در موش های BALB/c
    صفحات 25-35
    هدف
    توکسوپلاسما گوندی یک انگل تک یاخته ای داخل سلولی است که موجب بیماری توکسوپلاسموزیز در انسان و حیوان می شود. در سال های اخیر پیشرفت چشمگیری در زمینه شناخت کاندیدهای مناسب واکسن که باعث القای پاسخ های ایمنی مؤثر می شود، صورت گرفته است.
    در این مطالعه، از ژن کامل راپتری-2 توکسوپلاسما گوندی برای ساخت DNA واکسن استفاده شد و در نهایت پاسخ های ایمنی ناشی از این ژن در مقایسه با گروه های کنترل ارزیابی شد.
    مواد و روش ها
    ایمنی زایی موش های BALB/c سه بار و به صورت عضلانی (به فاصله سه هفته) توسط pc-ROP2 (به عنوان گروه شاهد) و pc DNA3 و فسفات بافر سالین (به عنوان گروه های کنترل) انجام پذیرفت.
    بعد از انجام ایمونیزاسیون، پاسخ های ایمنی ناشی از آن به کمک اندازه گیری سطح آنتی بادی و سطح سیتوکین ها ارزیابی شد.
    نتایج
    نتایج حاصل از اندازه گیری سیتوکین های اینترفرون گاما و اینترلوکین 4 نشان دهنده مقادیر بالای اینترفرون گاما و مقادیر پایین اینترلوکین 4 در گروه های واکسینه شده با pc-ROP2 در مقایسه با گروه های کنترل بود. این نتایج نشان می دهد که پاسخ ایمنی سلولی Th1 در موش هایی که با pc-ROP2 واکسینه شده اند در مقایسه با موش های گروه های کنترل که با پلاسمید خالی pc-DNA3 و فسفات بافر سالین واکسینه شده اند، به شدت تحریک شده است.
    اندازه گیری آنتی بادی کل IgG اختلاف معنی دار را بین گروه های مورد و کنترل تایید کرد (05/0>P). همچنین میزان بقای موش ها در گروه های مورد و کنترل بعد از انجام چالش ارزیابی شد. نتایج به دست آمده نشان داد که میزان بقای موش هایی که با پلاسمید pc-ROP2 ایمن سازی شدند، با گروه های کنترل اختلاف معنی دار دارند (05/0>P).
    نتیجه گیری
    نتایج این تحقیق نشان می دهد که pc-ROP2 به عنوان DNA واکسن در القای پاسخ های ایمنی همورال و سلولی مؤثر بوده و همچنین در افزایش طول عمر موش ها در برابر توکسوپلاسموزیز تا اندازه ای مفید است.
    کلیدواژگان: DNA واکسن، توکسوپلاسما گوندی، ژن کامل راپتری، 2
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی و مقایسه اثر مصرف خوراکی بذر گیاه اسپند با داروی متادون بر کمیت های رفتاری نشانگان ترک در موش های صحرایی نر
    صفحات 37-46
    هدف
    بیماری اعتیاد، به ویژه وابستگی به مرفین از جمله شایع ترین و لاعلاج ترین نوع بیماری ها است. با توجه به این مسئله و همچنین عدم درمان قطعی یا نبود فرایندهای پیشگیری برای ایجاد وابستگی به مواد مخدر و از طرفی با توجه به توصیه های زیاد و گرایش امروزه طب نوین به طرف طب سنتی، در این مطالعه با هدف کارآمدسازی طب گیاهی به دلیل ارزانی، در دسترس بودن و عوارض جانبی کمتر، به اثر مصرف خوراکی دانه گیاه اسپند بر روند اعتیاد به مرفین پرداخته شده است.
    مواد و روش ها
    حیوانات با مصرف افزایشی مرفین از طریق آب آشامیدنی طی 21 روز معتاد شدند. پس از ایجاد وابستگی برای مشاهده پارامترهای رفتاری نشانگان ترک فارماکولوژیک در گروه مربوط، نالوکسان به صورت داخل صفاقی (5/2 میلی گرم در هر کیلوگرم) تزریق و علایم نشانگان ترک تا 40 دقیقه بعد از تزریق مشاهده شد. در گروه نشانگان ترک فیزیولوژیک، علایم 48 ساعت بعد از قطع مصرف مرفین ثبت شد. در گروه های مورد درمان همگی به شکل خوراکی تجویز شد. اسپند با نسبت 25/6 در غذای حیوان، متادون و رها به ترتیب با دوز 30 میلی گرم در هر کیلوگرم و 7/1 میلی لیتر در هر کیلوگرم در آب خوراکی حیوانات تجویز شد.
    نتایج
    از علایم قابل شمارش در نشانگان ترک فیزیولوژیک رفتار انزال توسط متادون نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (05/0 P<). همچنین رفتار دندان قروچه توسط متادون، اسپند و رها نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری پیدا کرد (05/0 P<). از طرفی بروز علامت غیرقابل شمارش اسهال توسط متادون به مقدار بارزی نسبت به گروه کنترل کاهش یافت. از رفتارهای نشانگان ترک فارماکولوژیک علایم قابل شمارش پریدن، انزال و دندان قروچه توسط متادون اسپند و رها نسبت به گروه های کنترل خود کاهش معنی داری یافت (به ترتیب 05/0 و 01/0P<). به علاوه، علامت غیرقابل شماش اسهال در نشانگان ترک فارماکولوژیک به شکل بارز توسط متادون و اسپند کاهش یافت. در نهایت مقایسه مقیاس نشانگان ترک در گروه های ترک فیزیولوژیک و فارماکولوژیک نشان می دهد که اگرچه متادون در هر دو نوع ترک مؤثر است اما اثر اسپند در ترک فیزولوژیک بارزتر از متادون درمانی است.
    نتیجه گیری
    به طور کلی نتایج این تحقیق اثر بارز مصرف خوراکی پودر دانه گیاه اسپند را در کاهش بروز بسیاری از علایم قابل شمارش و غیرقابل شمارش مرفین نشان می دهد. همچنین داده های تحقیق اثر شاخص تر گیاه را در ترک علایم فیزیولوژیک مرفین نسبت به درمان با داروی متادون بیان می دارد.
    کلیدواژگان: اسپند، اعتیاد، مرفین
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی اثر سمیت سلولی وروتوکسین نوع 1 اشرشیاکلی انتروهموراژیک بر رده های سلولی ورو (Vero) و راجی (Raji)
    صفحات 47-55
    هدف
    وروتوکسین یکی از سموم خانواده توکسین های شیگا است. این خانواده شامل توکسین های پروتئینی AB، یعنی توکسین هایی با یک بخش فعال آنزیماتیک (A) و یک بخش باند شونده به سطح سلول (B) است. سلول هایی که دارای جایگاه اتصالی یعنی گیرنده Gb3 باشند به آثار توکسیک توکسین پاسخ می دهد. نشان داده شده است که وروتوکسین نوع 1 بر انواعی از سلول های توموری که گیرنده Gb3 را دارا هستند، اثر آپوپتوتیک داشته و به صورت انتخابی عمل می کند. مطالعات زیادی که روی آثار ضد توموری و ضد رگ زایی این سم روی رده های سلولی سرطانی مختلف در شرایط آزمایشگاهی و حیوانات آزمایشگاهی انجام گرفته نشان دهنده اثر بخشی آن ها است.هدف از این پژوهش مقایسه آثار سمیت سلولی وروتوکسین نوع 1 انتروهموراژیک اشرشیاکلی روی دو رده سلولی ورو (استاندارد طلایی برای بررسی آثار سمیت سلولی وروتوکسین) و راجی (رده سلولی به دست آمده از کشت سلول های لنفوبلاستوئید بیماران مبتلا به لنفوم بورکیت انسانی) است.
    مواد و روش ها
    پس از تهیه مواد، سویه توکسین زا و رده های سلولی، سویه مورد نظر کشت داده شد و توکسین زایی آن با استفاده از روش آگلوتیناسیون پاسیو معکوس تایید شد. وروتوکسین 1 با استفاده از روش کروماتوگرافی جذبی تخلیص شد و آن گاه اثر سمیت سلولی آن بر روی دو رده سلولی ورو و راجی با استفاده از آزمون MTT بررسی و اندازه گیری شد.
    نتایج
    یافته ها نشان داد که وروتوکسین نوع 1 روی سلول های راجی نیز مانند سلول های ورو اثر سرکوب گری بالایی دارد و این اثر وابسته به غلظت توکسین است و با رقیق شدن سم اثر سرکوب گری آن کاهش می یابد.
    بررسی آماری نشان داد که خاصیت سرکوب گری سم روی سلول های راجی در رقت های 1:4 تا 1:128 نسبت به خاصیت سرکوب گری سم روی سلول های ورو دارای اختلاف معنی داری است و این اثر روی سلول های ورو بیشتر از سلول های راجی است (05/0P<). اما این توکسین در رقت های بالاتر قادر به سرکوب معنی دار نبوده است.
    نتیجه گیری
    نتایج به دست آمده نشان داد که وروتوکسین نوع 1 روی سلول های راجی مانند سلول های ورو اثر سرکوب گری بالایی دارد و این اثر بر سلول های ورو بیشتر از سلول های راجی است (05/0P<).
    کلیدواژگان: MTT، انتروهموراژیک اشرشیاکلی، رده سلولی راجی، رده سلولی ورو، وروتوکسین
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اندازه گیری اصطکاک مفصل زانوی خرگوش به روش نوسان آزاد
    صفحات 57-67
    هدف
    بررسی اصطکاک مفصل زانوی خرگوش به وسیله دستگاه طراحی شده سنجش اصطکاک مفصل به روش نوسان آزاد که در تشخیص و بررسی تغییرات اصطکاک مفصل متعاقب استئوآرتروز، همارتروز و آسیب های مفصلی مؤثر خواهد بود.
    مواد و روش ها
    ضریب اصطکاک ده مفصل زانوی خرگوش نر بالغ آلبینو (5 زانوی چپ و 5 زانوی راست) به وزن 27/0±59/1 کیلوگرم پس از طراحی و تدوین دستگاه و نرم افزار پردازشی آن در گروه فیزیوتراپی دانشگاه تربیت مدرس، اندازه گیری شد. حداکثر زاویه انحراف اولیه، تعداد نوسانات تا رسیدن به تعادل، ضریب اصطکاک مفصل به روش خطی براساس فرمول استانتون، برازش منحنی نمایی و خطی و افت متوسط خطی و لگاریتمی منحنی نوسان اندازه گیری شد.
    نتایج
    حداکثر انحراف آونگ پس از رها شدن در مفاصل سمت چپ بیشتر از مفاصل سمت راست بود (001/0P<). تعداد نوسانات تا رسیدن به تعادل نیز در زانوی چپ بیشتر از زانوی راست بود (005/0P=). تمام روش های سنجش اصطکاک مفصل با یکدیگر هماهنگ بوده و اصطکاک را در سمت راست بیشتر از سمت چپ نشان داد.
    نتیجه گیری
    الگوی تغییرات دامنه نوسانات مفصل رفتاری غیرخطی دارد. ضریب اصطکاک مفصل به روش نمایی کمتر از خطی است و رفتار اصطکاک زانوهای چپ و راست در خرگوش با هم متفاوت است و نشان می دهد که استفاده از یک گروه کنترل مستقل در مطالعات ضروری است و نمی توان پای مقابل را به عنوان کنترل در نظر گرفت. دستگاه سنجش اصطکاک مفصل، قابلیت ارزیابی تغییرات ضریب اصطکاک، مفصل را پس از کاربرد روش های مختلف درمانی دارد. این تغییرات می تواند در تشخیص و ارزیابی بیماری های مفصلی و یافتن روش هایی برای درمان این آسیب شناسی ها نقش به سزایی داشته باشد.
    کلیدواژگان: خرگوش، زانو، شیب افت نوسان، ضریب اصطکاک مفصل
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تکرارپذیری آزمون حداکثر انقباض ارادی ایزومتریک در وضعیت «Empty can» در الکترومیوگرافی سطحی عضلات شانه
    صفحات 69-78
    هدف
    با توجه به استفاده وسیع از مطالعات الکترومیوگرافی کینزیولوژیک، نرمال سازی داده های خام هر عضله، برای امکان مقایسه صحیح مقادیر حاصله از افراد و عضلات مختلف ضروری است. رایج ترین روش نرمال سازی داده ها، استفاده از حداکثر فعالیت انقباض ارادی ایزومتریک عضلات در وضعیت از پیش تعریف شده به عنوان علامت الکترومیوگرافی مرجع است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تکرارپذیری حداکثر فعالیت انقباض ارادی ایزومتریک عضلات شانه در وضعیت آزمون Empty can و بررسی ارتباط آن با حداکثر فعالیت انقباض ارادی ایزومتریک عضلات شانه انجام شد.
    مواد و روش ها
    ثبت سطحی فعالیت الکترومیوگرافی از 4 عضله (دلتوئید قدامی، میانی و تراپزیوس فوقانی و تحتانی) در 20 فرد سالم (10 زن و 10 مرد، در دامنه سنی 92/8±25/31) صورت گرفت و نیروی عضلانی توسط دستگاه دینامومتر ثبت شد. در هر بررسی سه تکرار صورت گرفت.
    نتایج
    طبق نتایج به دست آمده سطح تکرارپذیری در همان روز قابل قبول (95 درصدICC>) ولی در بررسی تکرارپذیری در جلسه بعد، ICC از سطح پایینی برخوردار بود.
    حداکثر نیروی عضلانی دینامومتر با حداکثر فعالیت انقباض ارادی ایزومتریک عضلات شانه ارتباط معنی داری نداشت.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد نتایج تکرارپذیری به دلیل تفاوت در نحوه قرارگیری الکترودها در روزهای مختلف و شرایط فیزیکی و روانی افراد در ترتیب و مقدار عملکرد عضلات در فعالیت مورد بررسی و دامنه حرکتی وسیع شانه و حرکات جبرانی است.
    کلیدواژگان: الکترومیوگرافی، تکرارپذیری، حداکثر فعالیت انقباض ارادی ایزومتریک، شانه
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • شناسایی مخمرهای بیماری زای جدا شده از عفونت های قارچی ناخن در تهران با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز و برش آنزیمی
    صفحات 79-91
    هدف
    عفونت قارچی ناخن (اونیکومایکوزیس) بیماری شایعی در همه جوامع است و حدود 50 درصد بیماری های ناخن را تشکیل می دهد. مخمرها از جمله عوامل مهم بروز این عفونت ها هستند. شناسایی گونه های مخمری عامل، از نقطه نظر همه گیری شناسی و نیز از لحاظ انتخاب درمان مناسب، اهمیت دارد. هدف از مطالعه حاضر شناسایی دقیق گونه مخمرهای بیماری زای جدا شده از عفونت های قارچی ناخن درسطح گونه به وسیله روش های مبتنی بر DNA است.
    مواد و روش ها
    مخمرهای جدا شده از ضایعات ناخن با توجه به ویژگی های ریخت شناسی آن ها شناسایی اولیه شدند. برای تعیین هویت مخمرها در سطح گونه، DNA هر نمونه با استفاده از روش جوشاندن استخراج و ناحیه ITS موجود در DNA ریبوزومی به کمک واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) تقویت شد. قطعه تکثیر شده به کمک آنزیم محدودالاثر MspI هضم اندونوکلئازی شد و ماهیت هر مخمر با توجه به تفاوت الگوی الکتروفورزی هر گونه تعیین شد. در این مطالعه پروفایل آنزیمی جدیدی برای افتراق نهایی کاندیدا آلبیکنس و کاندیدا دابلینینسیس به کار رفت. تعداد معدودی از مخمرها نیز به روش تعیین توالی ناحیه ITS شناسایی شدند.
    نتایج
    کاندیدا آلبیکنس به میزان 6/45 درصد شایع ترین گونه و سایر گونه های شایع غیر آلبیکنس شامل کاندیدا پاراپسیلوزیس با میزان 5/22 درصد و کاندیدا تروپیکالیس با میزان 8/21 درصد بودند. گونه های کمتر شایع مربوط به کاندیدا گلابراتا، کاندیدا کروزئی، کاندیدا کفیر، کلاویسپس لوزیتانیا، کاندیدا گیلرموندی و مچنیکوویا پولچریما به ترتیب با میزان شیوع 72/2 درصد، 2 درصد، 36/1 درصد، 36/1 درصد، 68/0 درصد و 68/0 درصد بود. در بین ایزوله های شناسایی شده تحت عنوان کاندیدا آلبیکنس در این مطالعه هیچ مورد کاندیدا دابلینینسیس مشاهده نشد. دو نمونه (36/1 درصد) مربوط به جنس تریکوسپورون نیز تعیین هویت شد. بیشترین شیوع اونیکومایکوزیس در این مطالعه مربوط به گروه سنی 40 تا 70 سال و اکثریت نمونه ها مربوط به زنان (اونیکومایکوزیس ناخن های دست) با شیوع 2/83 درصد بود.
    نتیجه گیری
    با وجودی که گونه آلبیکنس همچنان شایع ترین گونه جدا شده از ضایعات این بیماری است؛ اما افزایش موارد جداسازی گونه های غیر آلبیکنس از ضایعات اونیکومایکوزیس قابل توجه است. این مطالعه نشان داد که برای شناسایی برخی از گونه ها، روش های معمول فنوتیپی برای شناسایی مخمرها کفایت نمی کند و استفاده از روش مولکولی PCR-RFLP می تواند دامنه شناسایی مخمرها را تا سطح 98 درصد افزایش دهد. برای شناسایی باقیمانده گونه ها می توان از روش های گران تری نظیر تعیین توالی ژن مورد نظر استفاده نمود.
    کلیدواژگان: برش آنزیمی، شناسایی، عفونت قارچی ناخن، مخمر، واکنش زنجیره ای پلیمراز
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • Leukemia classification based on Cooperative Game Theory and Shapley Value
    Atefeh Torkaman, Nasrollah Moghadam Charkari*, Mahnaz Aghaei Pour, Kambiz Badii Pages 1-16
    Objective
    To classify different types of acute leukemia based on cooperative game theory and Shapley value.
    Materials And Methods
    In this study, patients data were collected from Flow Cytometry tests of the Iran Blood Transfusion Organization (IBTO) have been used. 304 different diagnosed samples in 8 classes of acute leukemia were investigated. Samples were initially in numerical format. In the next stage, we transformed them into Boolean format according to the defined threshold. Then, weights were assigned to these samples based on cooperative game theory and Shapley value. In this regard, different samples of acute leukemia were separated and classified (Learning Phase). In the diagnosis phase, using similarity measures, the similarities between new under study and the training samples were assessed and the type of under study leukemia were detected (Diagnosis phase).
    Results
    The accuracy rate of the classification method based on the cooperative game theory for leukemia was 96.3% which indicates that the proposed method has a considerable precision rate to classify the different kind of classes. In order to find the validity and efficiency of the proposed method, the results were compared with neural network, which is one of the useful learning algorithms. The accuracy rate of the classification method based on Radial Basis Function method (RBF) was 91.80%.
    Conclusion
    Considering the data, the proposed method gave very hopeful results for acute leukemia classification. In this regard, it can assist hematologists and physicians in reasonable and accurate diagnosis of the kind of leukemia, to make more suitable decisions.
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Evaluation of intramuscular versus intra-dermal inoculation of bacterial plasmid encoding nucleoprotein of influenza virus
    Abbas Jamali, Farzaneh Sabahi* Pages 17-23
    Objective
    The use of bacterial plasmids carrying specific genes of pathogens as genetic vaccines is a relatively new technique for induction of cellular immune responses against microbial pathogens. Mechanisms of production of specific immune responses against these vaccines are not still completely understood. Therefore, it is necessary to examine various routes of inoculation to find the best way of immunization for specific antigens. In this research, intramuscular method of inoculation of influenza vaccine nucleoprotein (NP) encoding vector was compared with that of intra-dermal method.
    Materials And Methods
    In this study, the ability of two different methods of immunization (intramuscular and intra-dermal) in induction of CTL responses as well as their efficiency in clearance of influenza virus from the lung of BALB/c mice was compared. Female BALB/c mice were immunized with influenza virus NP expressing plasmids on days 0, 14 and 28. CTL activity of mice was evaluated by lactate dehydrogenase technique two weeks after the last inoculation. In addition, the mice were challenged by live influenza virus and the viral titer was measured 4 days post-challenge in the lungs of animals. The results of experiments demonstrated that intramuscular immunization of mice induces a stronger CTL response. Mice immunized by intramuscular route also showed a higher ability in virus clearance from the lungs.
    Conclusion
    Results of this study showed that different routes of immunization of influenza NP genetic vaccine induce different levels of cell-mediated immune responses and protection from the live virus.
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Evaluation of immunization of BALB/c mice by plasmid encoding complete ROP2 gene of Toxoplasma gondii
    Kami Hoseinian Khosroshahi, Fatemeh Ghafarifar* Pages 25-35
    Objective
    Toxoplasma gondii is an obligate intracellular protozoan that causes Toxoplasmosis in human and animal. In recent years, significant progress has been made in the identification of vaccine candidates which can induce protective responses. In this study we used complete Rhoptry protein 2 gene of Toxoplasma gondii as a single DNA vaccine and evaluated its immune responses in comparison with control groups.
    Materials And Methods
    BALB/c mice were immunized intramuscularly with three weaks time interval with pcROP2 (as case group) and pc-DNA3 and PBS (as control groups). After immunization, we evaluated the immune response using cytokine and antibody measurements.
    Results
    The results of cytokine (IFN-γ, IL-4) assays showed that mice immunized with pcROP2, elicited stronger Th1-type cellular immune responses than those immunized with empty plasmid, or PBS (high level of IFN-γ and low-level of IL-4).Also Anti-T. gondii IgG titres (OD) increased markedly in the pcROP2 group, which was significantly higher than those of control groups (P<0.05). When challenged with the highly virulent Toxoplasma gondii RH strain, mice immunized with pcROP2 had siginificantly higher survival rates compared to control groups (P<0.05).
    Conclusion
    This study showed that pc-ROP2 as a single DNA vaccine is effective to prime enhanced and balanced cellular and humeral immunity responses, and relatively improved mice survival time against toxoplasmosis.
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Study and comparison of the effect of oral administration of Peganum harmala seeds and methadone on morphine withdrawal syndrome in rats
    Mohsen Khalili* Pages 37-46
    Objective
    Addiction, especially morphine dependence is a prevalence and incurable disease. With Regard to low ability of new chemical drugs in treatment of addicted ones and with respect to herbal medicine recommendation due to lower side effects and cheap production. This study experimentally examined the effect of P.harmala on morphine withdrawal syndrome.
    Materials And Methods
    Animals were addicted with escalating morphine consumption in drinking water within 21 days. Naloxone (2.5 mg/kg, i.p) was injected for precipitating of pharmacological withdrawal syndromes. The signs were observed for 40 min after naloxone injection. Physiological withdrawal syndromes were followed 48 h after disruption of morphine consumption. In the treatment groups P. harmala (6.25% in food pellaete), methadone and Raha with 30 mg/kg and 1.7 l/kg were respectively prescribed via drinking water.
    Results
    The grade physiological sign, ejaculation was significantly diminished by methadone consumption (P < 0.05). Also, teeth chattering sign was markedly reduced in methadone Peganum h., and Raha groups (P < 0.05). Also, the physiologic chocked sign diarrhea was markedly reduced by methadone. Jumping, ejaculation and teeth cattering pharmacological grade signs were decreased in Peganum, methadone and raha groups more than control ones. Also diarrhea pharmacologic sign was diminished by Peganum and methadone significantly. Finally, if methadone could decrease both physiological and pharmacologic Opiate withdrawal score (OWS), but the effect of Peganum in reduction of physiological OWS is more significant than methadone group.
    Conclusion
    The data from peganum show that this plant could diminished both pharmacological and physiological withdrawal signs in morphine dependent rats. However it was found that its effect for of morphine physiological withdrawal signs is more potent than methadone and raha treatment groups.
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Comparative study of cytotoxic effect of enterohemorrhagic Escherichia coli verotoxin1 on Vero and Raji cell lines
    Farideh Doctorzadeh, Morteza Sattari* Pages 47-55
    Objective
    Verotoxin is a member of Shiga toxin family. This family contains AB protein toxins with an enzymatic (A) and a binding (B) compartment. Cells that have receptor (Gb3) are sensitive to cytotoxic effects of toxin. It has been shown that various tumor cells have Gb3 receptor and are selectively sensitive to apoptotic effect of verotoxin. Studies on tumor cell lines and laboratory animals have shown antineoplastic and antiangiogenesis effects of this toxin. The aim of this study was comparison of cytotoxic effect of verotoxin 1 on two cell lines: Vero (gold standard for evaluation of cytotoxic effect of Verotoxin) and Raji (a cell of a cultured line of lymphoblastoid cells derived from a Human Burkitt's lymphoma patients).
    Materials And Methods
    The toxigenic strain was cultured and the production of toxin was evaluated by reverse passive latex agglutination test. Verotoxin 1 was purified by affinity chromatography. Vero and Raji cell were treated with serial dilutions of toxin, and viability was evaluated by MTT test.
    Results
    Our result indicated that Verotoxin has cytotoxic effect on Raji cell lines. This effect is directly related to toxin concentration. Differences on cytotoxicity of toxin on Raji cells at 1:4-1:128 dilutions in relation to cytotoxicity of toxin on Vero cells at the same dilutions were considered statistically significant (P<0.05). But difference of cytotoxicity of toxin at higher dilutions was not significant.
    Conclusion
    Our results revealed that Verotoxin has cytotoxicity on Vero and Raji cells, and this effect on Vero cells is more than Raji cells (P<0.05).
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The measurement of rabbit's knee friction with a pendulum friction tester
    Roya Ravanbod, Giti Torkaman* Pages 57-67
    Objective
    To investigate the friction of rabbit’s knee joint with designed pendulum friction tester to diagnose and evaluate different pathological and therapeutic conditions following haemarthrosis, osteoarthritis, and other joint disorders.
    Materials And Methods
    Friction coefficient of 10 adult male Albino rabbit’s joint (5 right and 5 left knees) weighted 1.59 ± 0.27 Kg, after designing and compiling the instrument and its processing software in the Physiotherapy department of Tarbiat Modares University were measured. Maximaum pendulum rotation, number of oscillations to reach equilibrium, coefficient of friction with Stanton’s equation, exponential and linear curve fitting, average logarithmic and linear decrement methods were measured.
    Results
    Maximum rotation after pendulum releasing in the left joints were higher than the right ones, P<0.001. Number of oscillations to reach equilibrium in the left knees were also greater than the right knees, P=0.005. All different friction estimation methods had the same results and showed greater friction in the right in comparison to the left side.
    Conclusion
    The pattern of the joints amplitude decay did not have a linear behaviour and the rabbit’s knee joint coefficient of friction with nonlinear estimations was less than linear ones. The findings revealed that selecting a separate control group in such investigation is essential and the contralateral limb could not be considered as control group. Pendulum friction tester has the capability of evaluating changes in coefficient of friction after application of different therapeutic methods. These changes have important role in diagnosis, evaluation of joint diseases and developing techniques for treating those pathologies.
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Reproducibility of maximum voluntary isometric contraction in "Empty can" position during surface electromyographic Analysis of shoulder muscles
    Fariba Ghaderi* Pages 69-78
    Objective
    Due to the frequent use of surface electromyography as a tool for the study of muscle function, to accurately compare electromyographic data from different muscles and different subjects, it is necessary to normalize the integrated data obtained from each muscle. The most common normalization technique is the use of maximum voluntary isometric contraction (MVIC) of a predetermined isometric movement as the reference electromyographic signal. The purpose of this study was to determine the Reproducibility of maximum voluntary isometric contraction of shoulder muscles in Empty Can position test and the correlation between force and MVIC of shoulder muscles.
    Materials And Methods
    The electromyographic activity of these four muscles (anterior and middle deltoid, upper and lower trapezius) was examined in 20 healthy subjects (10 men and 10 women with 31.25±8.92 age). Muscle force was determined by dynamometer. Each test repeated 3 times.
    Results
    Results showed that same day test retest reliability coefficients were significant (ICC>95%), but separate day test retest reliability coefficients were not significant. Maximum muscle force did not relate to any of muscles MVIC amplitude.
    Conclusion
    Reproducibility results may be due to electrode placement, emotional and physical condition of subjects and the large range of motion of shoulder and compensatory movements of shoulder and trunk.
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Identification of pathogenic yeasts isolated from onychomycosis in Tehran, using polymerase chain reaction and enzymatic digestion
    Mohammad Ghahri, Seyed Hossein Mirhendi* Pages 79-91
    Objective
    Fungal nail infection (onychomycosis) is a common disease in all communities consisting about 50 percent of nail disorders. Yeasts are one of the important causative agents of onychomycosis. Identification of the yeast species is important in the epidemiological and therapeutical point of views. The aim of the present study is the precise species identification of the pathogenic yeast isolated from fungal nail infections, using the DNA-based methods.
    Materials And Methods
    The isolates were preliminary studied according to study of morphological characteristics. For species identification, the genomic DNA of each sample was extracted by boiling method and the ITS region of ribosomal DNA was amplified by polymerase chain reaction (PCR). The amplified DNA was digested by the restriction enzyme MspI and each isolate was identified according to the electrophoretic patterns. A new enzymatic profile was used for final differentiation of Candida albicans and C. dubliniensis. A few of yeast isolates were identified by using ITS-sequensin.
    Results
    C. albicans with the prevalence of 45.6% was the most common isolate, followed by C. parapsilosis with 22.5% and C. tropicalis with 21.8%. The less common species were C. glabrata, C. krusei, C. kefyr, C. lusitaniae, C. guilliermondii and C. pulcherrima that consisted 2.72%, 2%, 1.36%, 0.68% and 0.68% of the isolates, respectively. No C. dubliniensis was found among C. albicans isolates. Two isolates (1.36%) were identified as Trichosporon spp. The most common group of the patients was in the age range of 40-70 years old and the majority (83.2%) of the patients were women with finger nail infections.
    Conclusion
    Although C. albicans is still the most prevalent isolates of nail candidiasis, the increasing number of non-albicans species is notable. The study showed that for identification of some rare species, the routine phenotypical approaches are not efficient and application of the ITS-PCR-RFLP can improve the level of differentiation up to 98%. The remaining isolates can be identified by more expensive methods such as sequencing.
    Abstract View Paper Original: Persian