فهرست مطالب

مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
سال سی و پنجم شماره 1 (پیاپی 76، بهار 1390)

  • تاریخ انتشار: 1390/02/20
  • تعداد عناوین: 8
|
  • حسین افشار، مریم توفیقی داریان صفحه 1
    مقدمه
    گزارشات مختلف، شیوع کمبود دندانی، دندان اضافی و دندان دوتایی (فیوژن و ژمیناسیون) در دندان های قدامی شیری را کمتر از یک درصد نشان می دهد. به جهت شیوع کم این آنومالی ها، به بروز آنها کمتر اهمیت داده می شود. در حدود 50 درصد از این موارد، اثر سوء مشخصی روی دندان های جانشین دائمی و اکلوژن در حال تکامل به وجود می آید. هدف از این مطالعه ارائه گزارش از توزیع کمبود دندانی، دندان اضافی، فیوژن و ژمیناسیون در 113 مورد و همراهی هر کدام از این آنومالی ها، بر روی جوانه دندان های دائمی جانشین بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه توصیفی، 113 مورد از انواع چهارگانه آنومالی ها شامل کمبود دندانی، دندان اضافی و دندان های دوتایی در دندان های شیری مورد بررسی قرار گرفت. این موارد از بیمارانی انتخاب شده بودند که طی 20 سال به مطب شخصی مراجعه کرده بودند. از کلیه بیماران رادیوگرافی مناسب تهیه شد و کلیه مواردی که عدم وجود دندان، بر اثر کشیدن یا تروما بودند از مطالعه خارج شدند. سپس درصدهای مربوطه استخراج و نتایج اعلام گردید.
    یافته ها
    113 مورد از این آنومالی ها (شامل 39 مورد فیوژن، 14 مورد ژمیناسیون، 39 مورد کمبود دندانی و 21 مورد دندان اضافی) به تفکیک جنسیت، قوس دندانی بالا و پائین، نوع دندان، یک طرفه یا دو طرفه بودن و تاثیر هر کدام بر روی جوانه دندان های دائمی جانشین گزارش شد. بالاترین شیوع فیوژن بین دندان های سانترال و لترال و در فک پایین دیده شد، در حالی که ژمیناسیون در فک بالا بیشتر از فک پایین دیده شد. کلیه دندان های اضافی در فک بالا مشاهده شد، در حالی که توزیع کمبود دندانی در بین فک بالا و پایین از تعادل بهتری برخوردار بود. تقریبا در 50 درصد موارد وجود فیوژن با کمبود یک دندان همراه بود، در حالی که در ژمیناسیون تعداد جوانه های دندان های جانشین کاملا طبیعی بود. حدود نیمی از موارد با دندان اضافی با وجود دندان اضافی در دندان های دایمی همراه بود.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه بر گرفتن رادیوگرافی برای ارزیابی تعداد دندان های دائمی قدامی در صورت وجود آنومالی های دندان های شیری تاکید می کند تا از این طریق طرح درمان مناسب را در صورت وجود این آنومالی ها پیش بینی کنیم.
    کلیدواژگان: فیوژن، ژمیناسیون، دندان اضافی، کمبود دندانی، جانشین های دایمی
  • ماهرخ ایمانی مقدم، علی باقرپور، الهه توحیدی، ماندانا عین القضاتی صفحه 9
    مقدمه
    تخمین سن کودکان در پزشکی قانونی معمولا بر اساس مراحل تکاملی دندان در رادیوگرافی ارزیابی می شود. یکی از روش های مورد استفاده به این منظور تکنیک Demirjian است. این مطالعه با هدف ارزیابی سن مراحل تکاملی Demirjian در دندان های دائمی فک پایین در رادیوگرافی پانورامیک در بیماران 6 تا 13 ساله مراجعه کننده به بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی مشهد انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه ی مقطعی-توصیفی ارتوپانتوموگراف های 310 (169 دختر و 141 پسر) کودک ایرانی 13-6 ساله مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی مشهد انتخاب شدند. سن تقویمی هر نفر با تفریق تاریخ تهیه رادیوگرافی از تاریخ تولد وی محاسبه شد و مراحل تکاملی هر یک از هفت دندان کوآدرانت چپ فک پایین (31 تا 37) با روش Demirjian ثبت شد. برای مقایسه میانگین سنی مراحل مختلف تکامل دندانی در دو جنس، آزمون t مستقل بکار گرفته شد.
    یافته ها
    میانگین سن تقویمی مراحل G دندان های 32 و 33، مرحله F دندان 34 و مرحله D و F دندان 35 بین دو جنس متفاوت بود (05/0>P). میانگین سن تقویمی دندان های 31، 36 و 37 در دو جنس و در مراحل مختلف تکاملی اختلاف معنی داری نداشتند (05/0
    نتیجه گیری
    میانگین سنی مراحل تکاملی مختلف دندان های فک پایین در روش Demirjian مشابه مطالعات قبلی بود. همچنین مرحله تکاملی دندان های فک پایین دختران نسبت به پسران هم سن جلوتر بود.
    کلیدواژگان: روش Demirjian، رادیوگرافی پانورامیک، تکامل دندانی
  • علی پیمانی مجاور، مریم سلطانی، حمید بخشی صفحه 17
    مقدمه
    کنترل خونریزی در بیماران مصرف کننده داروهای ضد انعقادی مثل وارفارین همواره یکی از چالش های پیش روی دندانپزشکان بوده است. قطع مصرف وارفارین 3-2 روز پیش از کشیدن دندان از جمله راه های پیشگیری از خونریزی در این افراد است. اما این عمل همراه با افزایش خطر تشکیل لخته و ترمبوآمبولیسم می باشد. هدف از این مطالعه، استفاده از هموستازهای موضعی شامل اسفنج ژلاتینی و دهانشویه Tranexamic Acid به جای قطع مصرف وارفارین بود. مقدار INR، از طریق محاسبه نسبت زمان پروترومبین ((PT بیمار و مقدار استاندارد کنترل به دست می آید.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه کارآزمایی بالینی، تعداد 22 بیمار مصرف کننده وارفارین با میزان INR 2 تا 4، انتخاب شدند. برای هر بیمار سه دندان در زمان های مختلف کشیده شد. به ازای هر دندان کشیده شده به ترتیب از: اسفنج ژلاتینی، 8/4% Tranexamic acid (به صورت دهانشویه) و گاز استریل (بدون استفاده از هموستاز موضعی) برای کنترل خونریزی استفاده شد. در مجموع تمایل به خونریزی برای 66 دندان در زمان های 2 و 24 ساعت پس از کشیدن بررسی شد. برای هیچ کدام از روش های فوق از بخیه استفاده نشد. اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی و میانگین) و آزمون کای دو و آزمون دقیق فیشر مورد تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    میزان خونریزی در گروه های اسفنج ژلاتینی، 8/4% Tranexamic acid و گاز استریل به ترتیب، 1/9%، صفر و 3/27% بود.
    نتیجه گیری
    در بیماران مصرف کننده وارفارین نیازی به قطع وارفارین یا کاهش دوز آن نیست. استفاده از 8/4% Tranexamic acid به عنوان هموستاز موضعی بدون استفاده از بخیه موثر می باشد.
    کلیدواژگان: وارفارین، Tranexamic acid، اسفنج ژلاتینی، INR
  • عالیه سادات جوادزاده، حسین علیپور صفحه 23
    مقدمه
    هیچ شکی در مورد سودمند بودن معاینات رادیوگرافی در تشخیص بیماری و بررسی پیشرفت آن وجود ندارد. هرچند اطلاعات تشخیصی به دست آمده توسط رادیوگرافی ها ارزشمند است، اما پزشکان باید از اثرات مضر اشعه یونیزان آگاه و با اصول حفاظت اشعه آشنایی داشته باشند. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان آگاهی دندانپزشکان عمومی شهر رشت در مورد حفاظت اشعه در معاینات رادیوگرافی دهان بود.
    مواد و روش ها
    این مطالعه توصیفی-مقطعی، بر روی 110 نفر از دندانپزشکان عمومی شهر رشت انجام شد. اطلاعات درباره مشخصات دموگرافیک و فردی دندانپزشکان، وآگاهی آنها در رابطه با حفاظت اشعه در معاینات رادیوگرافی دهان از طریق یک پرسشنامه به دست آمد. سپس آنالیز آماری داده ها توسط ANOVA انجام شد.
    یافته ها
    2/68% از دندانپزشکان مرد و 8/31% زن بودند. 6/53% تجربه کاری بیشتر از 10 سال داشتند. تنها 7/12% از آنها به صورت عمومی کار می کردند و 6/73% آنها از زمان فارغ التحصیلی سابقه شرکت در دوره های آموزشی رادیولوژی دهان نداشتند. میانگین نمره آگاهی کل دندانپزشکان 09/4±66/13 از 27 بود. جنسیت، کار در اماکن دولتی یا خصوصی و سال های تجربه کاری و شرکت در دوره های آموزشی رادیولوژی دهان با میزان آگاهی ارتباط معنی داری نداشت (05/0
    نتیجه گیری
    در مطالعه حاضر، نتایج نشان داد که سطح آگاهی دندانپزشکان عمومی شهر رشت در زمینه حفاظت اشعه متوسط می باشد و باید تلاش هایی برای بهبود آگاهی دندانپزشکان در مورد حفاظت اشعه انجام گیرد.
    کلیدواژگان: دندانپزشکان عمومی، حفاظت اشعه، رادیوگرافی دهان
  • صفورا سیفی، شهریار شفایی، سیاوش قدیری صفحه 33
    مقدمه
    آملوبلاستوما تومور ادنتوژنیک خوش خیم اپی تلیالی بوده که رفتار تهاجمی تری نسبت به کیست فولیکولار و تومورادنتوژنیک کراتوسیست دارد. هدف مطالعه حاضر تعیین و ارزیابی تاثیر تراکم عروق خونی بر رشد و رفتار بالینی ضایعات ادنتوژنیک فوق به روش ایمونوهیستوشیمی بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه توصیفی-تحلیلی به روش مقطعی، 45 بلوک پارافینه از ضایعات مذکور انتخاب شده و رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی با CD34 انجام شد. میانگین تراکم عروق خونی جهت هر ضایعه در سه فیلد میکروسکوپی و به طور جداگانه در دو ناحیه مجاور و دور از اپی تلیوم ادنتوژنیک جهت ضایعات فوق محاسبه و با یکدیگر مقایسه شد. نتایج با تست های آماری کروسکال والیس و من ویتنی تجزیه و تحلیل گردید.
    یافته ها
    میانگین تراکم عروق خونی در آملوبلاستوما 9/15±8/40، در تومورادنتوژنیک کراتوسیست 3/5±4/25 و در کیست فولیکولار 52/3±4/9 بود. اختلاف آماری معنی داری در ارتباط با تراکم عروق خونی در ضایعات فوق مشاهده شد (001/0P<). در تمامی ضایعات ادنتوژنیک، تراکم عروق خونی درنواحی مجاوربه اپی تلیوم ادنتوژنیک بیشتر از نواحی دور از اپی تلیوم بود. (001/0=P)
    نتیجه گیری
    از عوامل اصلی در رفتار تهاجمی تر آملوبلاستوما نسبت به کیست فولیکولر و تومور ادنتوژنیک کراتوسیست ممکن است تراکم عروق خونی بیشتر آن باشد. آنژیوژنز مجاور به اپی تلیوم ادنتوژنیک نقش موثرتری در رشد کیست فولیکولر و پیشرفت و رفتار بالینی تهاجمی تر تومورهای ادنتوژنیک مذکوردارد.
    کلیدواژگان: آملوبلاستوما، تومور ادنتوژنیک کراتوسیست، کیست فولیکولار، ایمونوهیستوشیمی، CD34
  • برات الله شبان، مجید عشق پور، مسعود یعقوبی، فاطمه شهریار، حبیب الله اسماعیلی صفحه 43
    مقدمه
    پروگناتیسم فک پایین یکی از اختلالات شایع اسکلتی در جامعه ایرانی می باشد و به همین دلیل جراحی های Setback فک پایین نیز یکی از جراحی های شایع در حیطه جراحی دهان، فک و صورت است. جراحی ساژیتال راموس یکی از جراحی هایی است که به منظور عقب بردن و نیز جلو کشیدن فک پایین انجام می شود. هدف از این مطالعه بررسی روند بهبود حداکثر میزان بازشدن دهان (Maximum Mouth Opening) متعاقب جراحی ساژیتال اسپلیت دوطرفه فک تحتانی (BSSO) در بیماران مبتلا به پروگناتیسم فک پایین بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه 36 بیمار که به منظور تصحیح پروگناتیسم فک پایین تحت عمل جراحی BSSO با مدیفیکاسیون Hunsuck قرار گرفته بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تمامی بیماران فیکساسیون داخلی با 3 عدد پیچ تیتانیومی در هر طرف انجام گرفت. حداکثر میزان باز شدن دهان پیش از جراحی و با توالی 1، 3، 6 ماه پس از عمل جراحی اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با آزمون آماری Repeated measurement در سطح خطای 05/0=α صورت گرفت.
    یافته ها
    بیماران، 32/81% از حداکثر باز شدن دهان قبل از جراحی را در طی ماه اول بعد از جراحی، 1/92% از آن را در ماه سوم و بهبودی تقریبا کامل (94/98%) را طی ششمین ماه بعد از جراحی نشان دادند.
    نتیجه گیری
    نتایج ما این فرضیه را تقویت می کند که محدودیت های ایجاد شده در حداکثر میزان باز شدن دهان یک عارضه طولانی مدت جراحی ساژیتال اسپلیت دوطرفه در بیماران مبتلا به پروگناتیسم فک پایین تلقی نمی شود و شش ماه پس از عمل جراحی تقریبا به میزان قبل از جراحی خواهد بود.
    کلیدواژگان: ساژیتال اسپلیت استئوتومی دوطرفه، حداکثر میزان باز شدن دهان، پروگناتیسم فک پایین
  • حسین کرمانی، پروین پروایی صفحه 51
    مقدمه
    عدم توجه به عملکرد عضلات محدودکننده پروتز کامل علاوه بر کاهش گیر و ثبات مشکلات دیگری را نیز در پی خواهد داشت که نهایتا پروتز کامل را با عدم رضایت بیمار مواجه می کند. ثبت و به کارگیری منطقه خنثی از بروز چنین مشکلاتی جلوگیری می کند. منطقه خنثی فضایی از ناحیه بی دندانی در دهان بیمار است که در آن نیروهای اعمال شده از طرف زبان به سمت خارج بر پروتز توسط نیرو های اعمال شده از طرف لب ها و گونه ها به سمت داخل بر پروتز خنثی می شود. ثبت و استفاده از منطقه خنثی در فرم دادن کانتور سطح پالیش شده دنچر و موقعیت دندان ها خصوصا در مورد بیماران دارای ریج های شدیدا آتروفیک، بیماران مسن و نیز بیماران با بعد عمودی کاهش یافته از اهمیت زیادی برخوردار است.
    معرفی تکنیک: در مطالعه حاضر که یک مطالعه جهت معرفی تکنیک است، منطقه خنثی در بیماری که مبتلا به کاهش تونسیته عضلات صورت بود، با کمک مواد بهسازی بافت بر روی ریم های آکریلی فک بالا و فک پایین که در تری های اختصاصی دو فک ایجاد شده بودند، ثبت شد.
    نتیجه گیری
    از آنجایی که پس از Follow up های 2 هفته ای و 2 ماهه پس از تحویل پروتز به بیمار، وی رضایت کافی را از پروتزش داشت، به نظر می رسد که روش معرفی شده در این مطالعه، روش مناسبی جهت ساخت پروتز کامل، خصوصا در اینگونه بیماران (مبتلا به کاهش تونوس عضلانی و...) باشد.
    کلیدواژگان: منطقه خنثی، پروتز کامل، گیر، ثبات
  • آتس سا پاک فطرت، شادی ثقفی، حسین حسینی زارچ، مجیدرضا مختاری، سید امیر سیدی، فاطمه فرازی صفحه 59
    مقدمه
    کندروسارکوما تومور بدخیم با منشا غضروفی می باشد. کندروسارکوما ناحیه فک و صورت تومور غیرشایعی می باشد و در فک بالا شایع تر از فک پایین است. شایع ترین نوع کندروسارکوم در فک، نوع مزانشیمال است. هدف ارائه این مقاله بررسی یک مورد نادر کندروسارکوما قدام فک پایین می باشد.
    یافته ها
    خانمی 65 ساله، با شکایت از تورم دردناک قدام فک پایین که از یک سال پیش ایجاد شده بود به بخش بیماری دهان دانشکده دندانپزشکی مشهد مراجعه کرده بود. بیمار از لحاظ سیستمیک سالم بود و دارویی مصرف نمی کرد. در معاینه خارج د هانی بیمار، تورم، آسیمتری و لنفادنوپاتی وجود نداشت. در معاینه داخل د هانی توده ای اگزوفیتیک ندولر، با سطح صاف به رنگ قرمز-ارغوانی، با قوام سفت و در بعضی نواحی با قوام لاستیکی در باکال و با قوام استخوانی در لینگوال به اندازه تقریبی 5/3×3 سانتیمتر در قدام فک پایین و حساس در لمس مشاهده شد. برای بیمار تقاضای کلیشه پانورامیک و اکلوزال فک پایین شد. در نمای رادیوگرافی یک ضایعه چند حفره ای منفرد در قدام فک پایین از ناحیه دندان پره مولر اول سمت راست تا دندان پره مولر اول سمت چپ با حدود تقریبا مشخص و شکل تقریبا منظم به صورت ضایعه رادیولوسنت –رادیواپک که باعث تورم فک در ناحیه و استخوان سازی تحت پریوستی در سمت لبیال شده بود مشاهده شد. بیمار تحت بیوپسی انسیژنال قرار گرفت و در بررسی هیستوپاتولوژی تشخیص کندروسارکوما Grade I گذاشته شد و جراحی ضایعه صورت گرفت.
    نتیجه گیری
    در مجموع می توان گفت نماهای بالینی و رادیوگرافی کندروسارکوما متعدد و متغیر است، و بروز آن در نواحی غیرمعمول مثل قدام فک و حتی به صورت یک ضایعه با حدود کاملا مشخص و همراه استخوان سازی نباید باعث اشتباه کلینیسین و به تاخیر انداختن درمان شود. توجه به سایر نکات در اخذ تاریخچه مانند سن، سیر و تهاجم می تواند در افتراق بالینی بسیار کمک کننده باشد.
    کلیدواژگان: کندروسارکوما، سمفیز فک پایین، گزارش مورد
|
  • Hossein Afshar, Maryam Toffighidaryan Page 1
    Introduction
    Numerous studies report the prevalence of tooth absence, extra tooth, and double tooth (fusion & gemination) in anterior primary teeth as being just less than 1%. Due to low prevalence of such anomalies, little attention is paid to them. There are concrete effects on corresponding permanent teeth and developing occlusion in about 50% of these cases. The aim of the present study was to determine the frequency of such problems in 113 cases, and to discuss the effect of these anomalies on the permanent successors
    Materials and Methods
    A total of 113 cases of the different 4 types of anomalies (39 cases of fusion, 14 cases of gemination, 39 cases of missing, and 21 cases of supernumerary teeth) were studied. The cases were among the patients referring to the author’s private clinic during the past 20 years for whom an appropriate radiography had been performed. The cases with tooth absence due to extraction or trauma were excluded. The results of the study were descriptively analyzed and reported.
    Results
    In the present study, the distribution of the anomalies including 39 cases of fusion, 14 cases of gemination, 39 cases of issing, and 21 cases of supernumerary teeth based on sex, maxillary and mandibular arches, tooth type, being unilateral or bilateral, as well as the impact of each on the succeeding permanent teeth were reported. The results show that the highest prevalence of fusions was seen in the central and lateral mandibular teeth, while in gemination, the cases were higher on maxillary teeth. All supernumerary teeth were seen in the maxillary arch, while there was a good balance for the missing tooth in both arches. In almost 50% of the cases, the presence of fusion in primary teeth was accompanied with a missing of permanent tooth; yet in gemination, the number of permanent teeth was normal. Finally, in almost half of the cases with supernumerary tooth, there was supernumerary tooth in permanent dentition.
    Conclusion
    The results in this study is valuable indicating that tooth radiograph is helpful in evaluating the number of anterior permanent teeth in case such anomalies exist; Thereby, suitable treatment plans for the future could be established.
  • Mahrokh Imanimoghaddam, Ali Bagherpour, Elahe Tohidi, Mandana Einolghozati Page 9
    Introduction
    Age estimation of the children usually is assessed using tooth developmental stages in radiographs. The Demirjian’s method is one of them. This study was done with the aim of assessment of the Demirjian’s developmental age stages of the permanent mandibular teeth in panoramic radiographs of 6-13 years old patients attended to Radiology Department of Mashhad dental school.
    Materials and Methods
    In this descriptive cross-sectional study, a sample of 310 orthopantomographs taken from 169 girls and 141 boys between 6 and 13 years old referred to Mashhad dental school was selected. The chronological age of each child was calculated by subtracting her or his birth date from the date on which the radiograph had been obtained and the developmental stages of each of the seven left mandibular permanent teeth were recorded using the Demirjian method. Independent-sample t test was applied for comparison of the mean age of different developmental stages in both genders.
    Results
    The mean chronological age of stage G of teeth 32 and 33, stage F of tooth 34 and stages D and F of tooth 35 was different between the two genders (P<0.05). The mean chronological age of teeth 31, 36 and 37 in both sexes and in different developmental stages showed no statistically significant difference (P>0.05).
    Conclusion
    The mean ages of different developmental stages of permanent mandibular teeth using the Demirjian method were similar to former studies. Also, the stage of mandibular teeth development was higher in girls than boys with similar chronological ages. Key words:
  • Ali Peymanimojaver, Maryam Soltani, Hamid Bakhshi Page 17
    Introduction
    Management of postoperative bleeding in patients receiving warfarin, has always been one of the most challenges for dentists. Cessation in using warfarin 2-3 days before tooth extraction is one of the methods for preventing bleeding in these patients, but it may increase the risk of thromboembolism. The aim of this study was to use localized haemostatic drugs instead including gelatin sponge and tranexamic acid mouthwash.
    Materials and Methods
    In this clinical trial study, 22 patients who were currently receiving warfarin with INR range of 2-4 were selected. For each patient 3 teeth were extracted in several times. After extraction of each tooth, Gelatin sponge, Tranexamic acid 4/8% mouth wash and sterile gauze (without any haemostatic drug) were used.Tendency of bleeding in 66 teeth, 2 and 24 hours after extraction was checked. No suture was used for any patient. Data were analyzed with descriptive statistics (frequency and average) and Chi-square and Fisher's exact tests.
    Results
    Rate of bleeding in three groups were measured: Gelatin sponge: 9.1%, Tranexamic acid 4.8% mouthwash: zero and sterile gauze (without any haemostatic drug): 27.3%.
    Conclusions
    In patients treated with warfarin, interruption in use of warfarin for tooth extraction is not needed. Local haemostasis with tranexamic acid 4.8% mouthwash without any suture is sufficient.
  • Aliehsadat Javadzadeh, Hossein Alipour Page 23
    Introduction
    No question exists about the diagnostic utility of radiographic examinations in detection of disease and in monitoring the progression of the disease. Although the diagnostic information provided by radiographs is valuable, practitioners must be aware of the harmful effects of ionizing radiation and familiar with the principles of radiation protection. The aim of this study was to evaluate the knowledge of general dentists about radiation protection in oral radiographic examination in the city of Rasht.
    Materials and Methods
    This descriptive cross-sectional study was done on 110 general dentists in Rasht. Information about demographic and individual characteristic of the dentists, and their knowledge related to the radiation protection in oral radiographic examinations were obtained by a questionnaire. Then statistical analysis of the data was performed by ANOVA.
    Results
    68.2% of dentists were male and 31.8% were female. 53.6% had more than10 years in practice. Only 12.7% of them worked in group practice and 73.6% had not had attendance in any education course in oral radiology since graduation. The mean score of total dentist's knowledge was 13.66±4.09 out of 27. Gender, working in group practice or private practice, years in practice and attendance at educational courses in oral radiology had no significant association with knowledge (P>0.05).
    Conclusion
    in the present study, the results indicated that knowledge level of Rasht general dentists concerning the radiation protection is moderate and attempts should be made to improve knowledge of dentists about radiation protection.
  • Safora Seifi, Shahryar Shafaie, Siavash Ghadiri Page 33
    Introduction
    Ameloblastoma is a benign epithelial odontogenic tumor that exhibits a more aggressive behavior than follicular cyst and keratocystic odontogenic tumor. The purpose of the current study was detection and evaluation of microvessel density (MVD) effect on growth and clinical behavior of above odontogenic lesions with immunohistochemistry.
    Materials and Methods
    In this descriptive-analytic cross-sectional study, 45 paraffin blocks of mentioned lesions were selected and stained immunohistochemically with CD34. The mean MVD of each lesion in three microscopic fields was calculated separately and was evaluated in the two areas, adjacent and far from odontogenic epithelium and then were compared with one another. Mann-Whiteny and Kruskal Wallis tests were used for the statistical analysis.
    Results
    Mean microvessl density was 40.8±15.9, 25.4±5.3, and 9.4±3.52 in ameloblastoma, keratocystic odontogenic tumor, and follicular cyst, respectively.Mean microvessl density difference between the above mentioned lesions was statistically significant (P<0.001). In all the odontogenic lesions, the microvessel density adjacent to odontogenic epithelium was higher than the areas far from the epithelium (P=0.001).
    Conclusion
    The increase in microvessel density in ameloblastoma compared to keratocystic odontogenic tumor and follicular cyst can be one of the main factors in ameloblastoma aggressive behavior. Angiogenesis adjacent to odontogenic epithelium has a more prominent role in growth of follicular cyst and progression and aggressive behavior of odontogenic tumors.
  • Baratoallah Shaban, Majid Eshghpour, Masoud Yaghoobi, Fatemeh Shahriar, Habibollah Esmaili Page 43
    Introduction
    Mandibular prognathism is one of the most common skeletal disorders in Iranian population and so mandibular setback surgery is one of the most common surgeries in Oral & Maxilllofacial area. Ramus Sagittal Osteotomy is one of the surgeries which is done for the purpose of mandibular setback or advancement. The purpose of this study was to evaluate the progress of maximum mouth opening (MMO) after bilateral sagittal split osteotomy (BSSO) surgery in patients with mandibular prognathism.
    Materials and Methods
    In this study, 36 patient's undergone BSSO surgery with Hunsck technique in order to correct mandibular prognathism, were taken into consideration. In all patients, fixation was done with three titanium screw in each side. Maximum mouth opening was measured before surgery and within 1, 3, 6 months after surgery. Repeated measurement was performed for data analysis (=0.05).
    Results
    In the patients 81.32% of maximum mouth opening was gained after one mouth, 92.1% after three months and nearly total recovery (98.94%) after 6 months of surgery.
    Conclusion
    The results confirm the concept that limitation in MMO is not a long lasting complication in bilateral sagittal split osteotomy surgery in patients with mandibular prognathism and it would approximately be as same as before surgery after six months.
  • Atessa Pakfetrat, Shadi Saghafi, Hossein Hosseeinizarch, Majidreza Mokhtari, Seidamir Seidi, Fatemeh Farazi Page 59
    Introduction
    Chondrosarcoma is a malignant tumor of cartilaginous origin. The most common type in the jaw is mesenchymal. Chondrosarcoma in maxillofacial region is an uncommon tumor and maxilla is more commonly affected than mandible. The aim of this paper is case report of a rare chondrosarcoma of the mandible. Case report: A 65-year-old woman was referred to Oral Medicine Department of Mashhad dental school with swelling over the buccal and lingual aspect of the anterior mandible. Swelling had been present for 1 year and had increased gradually in size over time. The patient did not have any systemic disase and was not currently taking any medications. Extraoral examination did not reveal any obvious facial swelling, asymmetry or cervical lymphadenopathy. Intraoral examination revealed an exophitic nodular and tendered lesion with smooth and purple surface. It was firm to rubbery in buccal aspect and bony in lingual surface with 3×3.5 diameters. Occlusal and panoramic radiographs revealed the multilocunar well defined and mixed radiolucent-redioopaque lesion from right mandibular first premolar to left mandibular first premolar. Subperiosteal ossification is revealed in the occlusal cross sectional radiography. Histopathological examination revealed chondrosarcoma (grade I). The patient was advised to undergo surgery, and the tumor was resected by segmental mandibulectomy.
    Conclusion
    Clinical and radiographic feature at chondrosarcoma are varied, the incidence of this lesion in unusuall location like anterior of jaw with a well-delined feature and ossification could lead to clinican error and delaying treatment. Considering age, course and invasion could be helpful in diagnosis.