فهرست مطالب

مجله زنان مامائی و نازائی ایران
سال هفدهم شماره 95 (هفته اول اردیبهشت 1393)

  • تاریخ انتشار: 1393/02/06
  • تعداد عناوین: 3
|
  • روند درمانی و تظاهرات بالینی حاملگی نابجای لوله ای در بیمارستان امام رضا (ع) شهر کرمانشاه (90-1386)
    انیس الدوله نانکلی، نوشین شیرزادی، منصور رضایی، سارا دایی چین صفحات 1-7
    مقدمه
    حاملگی نابجا، 2/1 تا 4/1 درصد کل بارداری ها را شامل می شود و یکی از علل مرگ مادران در سه ماهه اول بارداری می باشد که میزان ابتلاء به آن رو به افزایش است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییر در روند درمانی و تظاهرات بالینی حاملگی نابجای لوله ای انجام شد.
    روش ها
    این مطالعه توصیفی- تحلیلی طی سال های 90-1386 بر روی زنان با حاملگی نابجای لوله ای در مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) شهرکرمانشاه انجام شد. اطلاعات فردی و متغیرهای لازم از قبیل سن مادر، سن بارداری، گراویدیتی و پاریتی، در فرم های جمع آوری داده ها ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کای دو، کولموگروف-اسمیرنوف، آنالیز واریانس و کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    بیشترین فراوانی حاملگی نابجا در گروه سنی 30-26 سال و در سال 1390 (29%) و کمترین میزان آن در سال 1386 (5/15%) بود. تعداد 228 نفر (57%) از بیماران مولتی پار و میانگین سن بارداری 72/2±52/6 هفته بود. شایع ترین تظاهرات بالینی به ترتیب درد شکم (0/74%)، خونریزی، آمنوره و شوک بود. تغییرات نوع درمان و خونریزی طی 5 سال از نظر آماری معنی دار بود (01/0>p). شایع ترین محل حاملگی نابجا در آمپول لوله (0/50%) بود و 227 نفر (8/56%) به روش جراحی درمان شدند که شایع ترین تکنیک جراحی، سالپنژکتومی (8/75%) بود. درمان دارویی در 1/49% بیماران با پروتکل تک دوز متوتروکسات انجام شد.
    نتیجه گیری
    تعداد موارد حاملگی نابجا در طول سال های مطالعه روندی صعودی داشت و شایع ترین تظاهر بالینی درد شکم و سپس خونریزی واژینال بود. روند درمان به سمت افزایش استفاده از دارو و کاهش درمان جراحی پیش رفته است.
    کلیدواژگان: تظاهرات بالینی، حاملگی نابجا، درمان، لوله ای
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • برنامه جدید غربالگری سرطان دهانه رحم برای زنان کم خطر ایرانی
    ناهید خداکرمی، فرح فرزانه، پروین یاوری، مریم خیام زاده، ربابه طاهری پناه، محمد اسماعیل اکبری صفحات 8-17
    مقدمه
    میزان بروز سرطان دهانه رحم در ایران نسبت به سایر کشورهای جهان کمتر است، با این حال میزان خطر مرگ و میر مبتلایان به این بیماری در این منطقه بیشتر است، به همین دلیل به نظر می رسد که یک برنامه منظم غربالگری سرطان دهانه رحم مورد نیاز است. مطالعه حاضر با هدف ارائه یک رویکرد سازمان یافته برای پیشگیری و کنترل سرطان دهانه رحم و ارائه پیشنهاداتی کاربردی برای یک برنامه غربالگری که استفاده از آن در سایر جوامع مسلمان نیز امکان پذیر باشد، انجام شد.
    روش کار
    برای استخراج و تدوین راهنمای بالینی غربالگری سرطان رحم، از مرور ساختار یافته مطالعات انجام شده مربوط به سرطان دهانه رحم در ایران و بررسی دستورالعمل های کشورهای خارجی استفاده شد. حدود 190 مقاله کامل در مورد سرطان دهانه رحم در ایران از سال 2013-1971 استخراج شد که 13 مقاله مرتبط با داده های مورد نیاز گروه تدوین برنامه غربالگری بود.همچنین راهنمای سازمان بهداشت جهانی، آژانس بین المللی تحقیقات سرطان، گزارش گلوباکون (GLOBACON)، نتایج برنامه ثبت سرطان منتشر شده توسط وزارت بهداشت و دستورالعمل های مربوط به برنامه غربالگری 8 کشور پیشرفته جهان مورد بررسی قرار گرفت. مستندات و مقالات با کیفیت بالا منطبق با اهداف تدوین گایدلاین انتخاب و روش تدوین راهنمای بالینی با استفاده از چرخه توسعه رهنمودهای عملی استاندارد انجام شد. واژه های کلیدی برای جستجوی در متون داخلی و خارجی بر اساس اهداف مطالعه انتخاب شد. پس از تهیه پیش نویس، پرسشنامه ای شامل سوالاتی که باید در راهنمای مورد نظر بدان پاسخ داده می شد طراحی شد و پس از اخذ نظرات خبرگان و متخصصین نسخه نهایی جهت طرح در شورای سیاستگذاری وزارت بهداشت تهیه گردید و پیشنهادات نهایی در اختیار وزارت متبوع قرار گرفت.
    یافته ها
    برنامه پیشنهادی ما برای غربالگری زنان کم خطر ایرانی به روش بررسی سیتولوژیک (پاپ اسمیر) است که از سن 30 سالگی شروع شده و هر 5 سال تکرار می شود. سن پایان دادن به غربالگری 69 سال است. نیازی به انجام غربالگری برای زنان باردار و زنانی که تحت عمل هیسترکتومی قرار گرفته اند وجود ندارد.
    نتیجه گیری
    به دلیل آنکه سرطان دهانه رحم از معدود سرطان هایی است که قابل پیشگیری و تشخیص زودرس می باشد و نمی توان ابتلا سالانه 500-400 نفر با این سرطان و مرگ بیش از 240 نفر در سال را نادیده گرفت، بنابراین اجرای برنامه سازمان یافته غربالگری برای زنان کم خطر ایرانی بعنوان یک ضرورت مطرح است. این برنامه می تواند برای سایر کشورهای مسلمان نیز قابل استفاده باشد.
    کلیدواژگان: راهنمای بالینی، سرطان دهانه رحم، غربالگری
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی تاثیر تمرینات کگل بر کاهش درد پرینه بعد از اپی زیاتومی در زنان نخست زا
    فاطمه محمودی، آسیه مبارکی صفحات 18-25
    مقدمه
    اپی زیاتومی یکی از متداول ترین اعمال جراحی زنان است و درد ناشی از اپی زیاتومی بالای 60 درصد گزارش شده است.عدم کنترل موثر درد ناحیه لگن و پرینه، باعث بروز اثرات روحی و فیزیولوژیکی نا مطلوبی می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تمرینات کگل بر کاهش درد پس از عمل اپی زیاتومی در مادران نخست زا انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده یک سوکور در سال91 بر روی 64 زن نخست زای مراجعه کننده به بیمارستان امام سجاد یاسوج جهت انجام زایمان طبیعی که اپی زیاتومی شده بودند، انجام شد. افراد به طور تصادفی ساده و متوالی در دو گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش، تحت مداخله و مراقبت های معمول و تمرینات ورزشی کگل قرار گرفته و افراد گروه شاهد تحت مراقبت های معمول بخش قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه و مقیاس دیداری درد بود. شدت درد، میزان مسکن مصرفی و تعداد دفعات مصرف مسکن (مفنامیک اسید) طی 48 ساعت اول در دو گروه بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های تی مستقل و ضریب همبستگی انجام شد(05/0>p).
    یافته ها
    میانگین شدت درد بعد از اپی زیاتومی بر اساس VASدر گروه مورد و شاهد به ترتیب 8/0±9/5 و 5/0±9/7، میانگین میزان مصرف مسکن خوراکی در گروه مورد و شاهد بعد از انجام اپی زیاتومی به ترتیب 80/0 ±29/0 و 39/1±16/1 میلی گرم در هر بار و میانگین تعداد دفعات مصرف مسکن مخدر درگروه مورد و شاهد به ترتیب 92/0±94/0 و 03/1±09/4 بود. شدت درد، میانگین میزان مصرف مسکن خوراکی و میانگین تعداد دفعات مصرف دارو در گروه آزمایش به طور معنی داری کمتر بود (05/0>p).
    نتیجه گیری
    استفاده از تمرینات کگل پس از اپی زیاتومی باعث کاهش درد شده و همچنین میزان مسکن خوراکی مصرفی و دفعات مصرف مسکن کاهش می یابد.
    کلیدواژگان: اپی زیاتومی، پرینه، تمرینات کگل، درد
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • Trends in the Treatment and Clinical Presentations of Tubal Ectopic Pregnancy in Imam Reza Hospital of Kermanshah, Iran (2007-2011)
    Anisodoleh Nankali, Nooshin Shirzadi, Mansoor Rezaei, Sara Daeichin Pages 1-7
    Introduction
    1. 2-1. 4% of all reported pregnancies are ectopic. Ectopic pregnancy (EP) constitutes a major cause of maternal mortality in the first trimester of pregnancy and its incidence is increasing. The aim of this study was to evaluate the trends in management and clinical presentations of tubal ectopic pregnancy.
    Methods
    This descriptive-analytical study was conducted on women with tubal ectopic pregnancy who referred to Imam Reza hospital of Kermanshah، Iran during 2007-2011. Demographic information and variables such as maternal age، gestational age، gravidity and parity were collected. Data were analyzed by SPSS software version 16، chi-square، Kolmogorov-Smirnov، ANOVA and Kruskal–Wallis. P value less than 0. 05 was considered significant.
    Results
    The most frequent ectopic pregnancy was observed in the 26-30 years age group. The most of the EP were admitted in 2011 (29%) and the least were in 2007 (15. 5%). 228 patients (57%) were multiparous and thee mean of gestational age was 6. 52±2. 72 weeks. The most common clinical presentation was abdominal pain (74. 0%) and then vaginal bleeding، amenorrhea and shock، respectively. The variables of trends in treatment (p=0. 001) and bleeding (p=0. 03) were statistically significant during the 5 years of study. The most common site of EP was in ampulla (50. 0%) and 227 patients (56. 8%) were treated surgically. The most common method of surgery was salpingectomy (75. 8%). 49. 1% of patients was treated with a single-dose methotrexate protocol were applied.
    Conclusion
    The results showed that patients with EP have been rising during the period of study. The most common clinical presentation was abdominal pain and vaginal bleeding. Trends in the treatment were developed to increase using medical treatment and decrease in surgical treatment.
    Keywords: Clinical Presentation, Pregnancy, Tubal, Therapeutics, Trends
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The New Guideline for Cervical Cancer Screening in Low Risk Iranian Women
    Nahid Khodakarami, Farah Farzaneh, Parvin Yavari, Maryam Khayamzadeh, Robabeh Taheripanah, Mohammad Esmaeil Akbari Pages 8-17
    Introduction
    The incidence rate of cervical cancer is lower in Iran compare to other countries; however، because of higher risk of cervical cancer deaths in this region، a cervical cancer screening program seems to be required. The aim of this study was to provide an organized approach to prevention and control of cervical cancer which could be feasible in other Muslim societies.
    Methods
    We conducted a systematic review of previous studies related to cervical cancer in Iran and reviewing the foreign country''s guidelines. 190 articles about cervical cancer in Iran from 1971 to 2013 were studied. 13 articles were related to the data that we needed for developing the recommendation questions. We also reviewed the guidelines of World Health Organization and International Agency for Research on Cancer (IARC)، GLOBOCON report، Iran Ministry of Health cancer registry report and 8 available foreign developed countries guidelines. Documents and papers with highest level and consistent with the aims of this review were selected and the Iran cervical cancer screening program was conducted by using the practical guideline development cycle. A questionnaire that included questions which have been answered in the guideline was designed. Expert panel make a decision for the necessity of cervical cancer screening program for Iran.
    Results
    We recommended an organized screening program with cytologic evaluation (Pap smear) that would be start at age 30، continued for every 5 years. The age for ending the screening is 69 years. There is no need to do screening for pregnant women and women who had hysterectomy.
    Conclusion
    Organized cervical cancer screening is a necessity for Iran، because we could not ignore more than 500-900 new cases with invasive cervical cancer that have been diagnosed every year in Iran.
    Keywords: Early Detection of Cancer, Guideline, Uterine Cervical Neoplasms
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Assessment of Effects of Kegel Exercises on Reduction of Perineal Pain after Episiotomy in Primiparous Women
    Fatemeh Mahmoodi, Asieh Mobaraki Pages 18-25
    Introduction
    Episiotomy is the most common surgery among women and pain resulted from episiotomy have been reported over 60%. The lack of effective control on pelvic and perineal body causes undesirable psychological and physiological effects. This study carried out with the aim of assessment of the effects of Kegel exercises on reduction of post episiotomy pain in primiparous women.
    Methods
    This single blind randomized clinical trial was conducted on 64 primiparous women referred to Imam Sajjad hospital of Yasouj، Iran in 2011 for delivery and episiotomy was performed for them. Women were randomly divided into two groups of case and control. Routine care and Kegel exercises were done for case group and routine care for control group. Data were gathered using a questionnaire and pain visual analogue scale. Pain severity، oral analgesic dose and frequency of analgesic use (mefenamic acid) were evaluated during the first 48 hours in both groups. Data were analyzed with SPSS software version 16، independent t-test and Pearson tests. P value less than 0. 05 was considered significant.
    Results
    The mean of pain severity after episiotomy based on visual analogue scale were 5. 9±0. 8 and 7. 9±0. 5 in the case and control groups، respectively. Mean of analgesic dose in case and control groups were respectively 0. 29±0. 80 and 1. 16±1. 39 mg per each time and frequency of analgesic use were respectively 0. 94±0. 92 and 4. 09±1. 03 times in case and control groups. Pain severity، oral analgesic dose and frequency of analgesic use were significantly less in case group (p<0. 05).
    Conclusion
    The use of Kegel exercises after episiotomy is associated with less pain، analgesic consumption and frequency of analgesic use.
    Keywords: Episiotomy, Kegel Exercise, Pain
    Abstract View Paper Original: Persian