«به نام خداوند بخشنده مهربان. برای حسین بن علی از شیعیانش و شیعیان پدرش امیرالمومنین. سلام بر تو باد. همانا برای تو ستایشگر خدایی هستیم که جز او خدایی نیست. اما بعد، خبر وفات حسن بن علی به ما رسید،(که درود خداوند بر او باد) روزی که به دنیا آمد و روزی که بمرد و روزی که زنده برانگیخته خواهد شد خداوند از غف و حسناتش را بپذیرد و او را به پیامبرش ملحق سازد... اکنون تو جانشین پیشینیان خود هستی و خداوند هدایتش را نصیب کسی سازد که از هدایت تو بهره گیرد. ما هم شیعیان تو هستیم، به اندوهت اندوهگین و به شادمانیت شادمان و رهسپار سیره تو و منتظر فرمانت هستیم...» (تاریخ الیعقوبی، ج 2، ص 228)