گرچه بیش از 15 سال نیست که از نسبتا حرفه ای شدن دوباره چرخه فعالیت های موسیقی می گذرد اما فرهنگ حاکم و جاری در شریان موسیقی ما همچنان در گره های تعارفات و رودربایستی ها گیر می کند. هنوز سخت است که به راحتی بگوییم نوازنده محترم، هنرمند گرامی، استاد گرانقدر در فلان اثرتان جای بحث وجود دارد، آن تکنوازی شما چنگی به دل نمی زند یا در این کار از شما توقع بیشتری می رفت. انگار حرفه شدن و حرفه ای بودن هنوز آنقدر شکننده است که کوچک ترین نقدی آتش کدورت و دلخوری و سوءتفاهم را به سادگی شعله ور می کند. این فضای ملتهب نقد را برنمی تابد و منتقد را منفعل می کند و نتیجه آن که برآیند موسیقی ما می شود مقوله ای کاملا متوسط.