شاید اگر پل جوادیه در محله ای غیر از این ساخته می شد، اینقدر جلب توجه نمی کرد. طرح آوانگارد این پل تا حدود زیادی در کنتراست با تصور ذهنی تهران از محله جوادیه تهران، به عنوان یکی از قدیمی ترین محله های جنوبی پایتخت، شرایطی را به وجود آورده تا این پل بهتر دیده شود. چه بسا اگر مشابه همین طرح در یکی از تقاطع های شمال تهران ساخته می شد، هم ردیف پل های ارتباطی مهم تهران قرار می گرفت و اینقدر اهمیت پیدا نمی کرد.

یکی از اصول طراحی بناها و سازه های مهم شهری، نحوه تعامل آنها با محیط اطراف است.

یکی از تعاملات، تعامل با محیط اجتماعی پیرامون است که در این پروژه، بر پایه «کنتراست» ساختمان مدرن پل با بافت قدیمی و خاص محله جوادیه تعریف شده است.

این کنتراست از یک سو باعث می شود این پل، به عنوان دردانه ای متفاوت جلوه ای مضاعف داشته باشد و از سوی دیگر احتمالا زمینه را برای تجربه های مدرن بعدی در منطقه فراهم می کند.

به هر حال باید منتظر ماند و دید آیا بعد از این دست معماران برای انجام تجربه های نو در طراحی ساختمان های این منطقه بازتر از قبل خواهد بود یا نه؟