یکی از نامدارترین آثار معماری معاصر جهان و یکی از مهم ترین جاذبه های توریستی اسپانیای امروز، پل پرحرف و حدیث کامپو والنتین است. همان پل «سفید»ی که شرق و غرب رودخانه «نرویون» را در بیلبائو به هم وصل می کند. این پل معروف 75متری که از قضا فقط مخصوص عابرین پیاده طراحی و ساخته شده، طرح معماری آوانگاردی دارد که از روزی که در سال 1990 کار ساخت آن شروع شده و از 1997 که به بهره برداری رسیده، تا به امروز حیرت همه بازدیدکنندگان را برانگیخته است. ساختار سازه ای این پل از یک سلسله کابل کششی متصل به کمان تابیده تشکیل شده که در دو سمت پل، در دو طرف مختلف پایین آمده اند.

این فرم عجیب و غریب کمان پل، تنها ویژگی خاص آن نیست؛ اثری که به گفته بسیاری از مهندسان معمار و مردم عادی بیشتر از یک پل به یک مجسمه سفید بزرگ بر روی مهم ترین رودخانه بیلبائو می ماند. کف پل بلوک های آجر شیشه ای کار گذاشته اند که این امکان را فراهم می کنند که مردم موقع پیاده روی رودخانه را از نمای بالاببینند، انگار که با پای خود از عرض رودخانه عبور می کنند.

شهردار بیلبائو در سال 2007 به بهانه لغزنده بودن سطح تغییراتی را در کف پل ایجاد کرد، اما این کار برای این شهردار اسپانیایی 30هزار یورو هزینه دربر داشت. باور کردنش برای ایرانی ها سخت است اما کالاتراوا طراح پل از شهردار به خاطر پایمال شدن حق طراحی اش شکایت کرد و حکم محکومیت دادگاه را برای خسارتی که به بخش هایی از پل وارد آورده به نام او گرفت.