‎ ‎اصلاح اخلاق و خوبی ها و تحصیل ملکات فاضله، در دو طرف علم و عمل و پاک کردن دل از خوی های زشت، تنها و تنها یک راه دارد و آن هم عبارت از تکرار عمل صالح و مداومت بر آن است(1). از نکته های مهمی که مرحوم علامه طباطaبایی در آراستن به فضیلت تاکید می کند تمرین و ممارست عمل صالح است، یعنی عملی که به مقتضای شرایط کمال انسان می باشد. آن قدر باید آن عمل را تکرار کند تا کم کم ملکه جان و نفس او گردد و این تمرین و ممارست باعث می شود که رذیلت در مقابل آن فضیلت کم کم زدوده شود. ایشان می فرماید اگر انسانی بخواهد خوی ناپسند ترس را از دل بیرون کند و فضیلت مقابل را که شجاعت باشد در دل جای دهد باید به یک سری کارهای خطرناکی که طبعا دل را تکان می دهد آن هم به صورت مکرر روی آورد تا ترس از دلش بیرون رود. به گونه ای که اگر به چنین کاری اقدام می کند احساس کند که