هیچ کالای قابل لمسی وجود ندارد به جز بلیت کاغذی که فقط تضمین تجربه پیش روست. تماشاگر همانند تئاتر به امید لذت بردن از آن محصول پول می پردازد و قراردادی را برای دریافت و شرایطی که در آن به چیزی دست خواهد یافت منعقد می کند. اگر لذت مورد نظر حاصل نشود معمولا پول بازگردانده نمی شود به جز مواقعی که اشکال فنی پیش بیاید که حتی در این صورت هم استرداد وجه مشکل است.

در تئاتر وقتی لذت مورد نظر از اجرای یک بازیگر بخصوص حاصل نشود و یا یک بازیگر ذخیره به اجرای نقش بپردازد، ایجاد خشم می کند. امروزه تجربه سینما یک تجربه مدنی است، تجربه جمعی که از برخی جهات هم بیانگر تعلق است و هم نشان دهنده تنهایی. زمانی