بانجو، سازی زهی و زخمه ای است که با مضرابی سه گوش از جنس شاخ نواخته می شود. این ساز از یک گردن دراز و شکمی مدور و طبل مانند تشکیل شده که پلاستیکی کشیده شده روی آن قرار دارد و به محفظه صدای چوبی پشت آن متصل است و گاه دستان هایی بر گردن آن کوبیده و ثابت کرده اند، تعداد سیم های آن از پنج تا 9 است. می گویند این ساز در اصل از آفریقای شرقی تحت نام بان یا همراه بردگان سیاه امریکا وارد شده است. به هر حال این ساز در موسیقی جاز امریکایی نقشی بسیار بااهمیت دارد. برای نواختن این ساز با انگشت یا مضراب به سیم های آن ضربه زده می شود. بانجو در موسیقی ضربی عامیانه رایج در امریکا، موسیقی سیاهان امریکا و موسیقی جاز سنتی نواخته می شود. جنس بدنه این ساز از چوب است، روکش آن از پوست حیوانات یا پلاستیک و سیم هایش فلزی از جنس روده دارد و وسعت صدای آن دو نیم اکتاو است.

می گویند بانجو را سیاهان برده در امریکا با فرو کردن یک چوب درون یک طبل و بستن سیم ها به آن ساخته اند.