دو نفر هیچ وقت شبیه هم نیستند. تفاوت های فردی معمولا موجب اختلاف بین افراد می شود که این مشکل در همسران بیشتر پیش می آید.

مشاوران خانواده معتقدند بهتر است همسران خواسته ها و مشکلات خود را با صراحت و مستقیم بیان و از حاشیه پردازی دوری کنند. مطرح کردن مستقیم مسائل، باب گفت وگو را باز خواهد کرد و نتایج مفیدتری همراه خواهد داشت. برای طرح مستقیم درخواست یا مشکل باید دو نفر در زمانی مناسب روی محتوای گفتار و حالات بدنی یکدیگر تمرکز داشته و با عبارات و کلام مناسب، مختصر، مفید و بدون حاشیه پردازی به شکل روشن و شفاف خواسته خود را مطرح کنند.

در پایان ارتباط کلامی موفق، وقتی همسران به توافق رسیده اند و در برابر خواسته های یکدیگر متقاعد شده اند، دیگر نیازی به پافشاری نیست.

وقتی مشکلی پیش می آید حتما باید در مورد آن گفت وگو شود و اجتناب از مطرح کردن آن، پاک کردن صورت مساله است و با کوچک ترین تلنگری آرامش خانواده به هم می ریزد و آتش زیر خاکستر شعله ور خواهد شد.

همسرانی که به جای بیان مناسب احساس نارضایتی خود، به انتقاد و سرزنش یکدیگر می پردازند و به جای شکایت از رفتار ناراحت کننده همسر، شخصیت او را زیر سوال می برند، راه ارتباطی درستی را انتخاب نکرده اند.

برخی همسران فکر می کنند در دوره طولانی با هم بودن به خوبی یکدیگر را شناخته و احساس می کنند دیگر به ارتباط کلامی نیازی ندارند و بیشتر بر اساس ادراک و برداشتی که از رفتار همسر خود دارند واکنش نشان می دهند. شناخت کافی از همسر بسیار خوب است، اما اگر اجازه حرف زدن را از او بگیریم، به این منظور که ما نیاز و خواسته اش را می دانیم؛ درست مثل این است که به جای بقیه حرف بزنیم و فرصت اظهار نظر را از افراد بگیریم. کانون گرم خانواده از روابط غیر رسمی و دوستانه تبعیت می کند نه روابط رسمی؛ بنابراین چنین روابطی به فروپاشی مثلث عاطفی پدر، مادر و فرزند منجر خواهد شد. در ضمن فرزندان از رفتار والدین الگو بر می دارند. وقتی آن ها شاهد باشند که برای کوچک ترین مشکلی نشست خانوادگی صورت گرفته و راجع به حل و فصل آن گفت وگو می شود، آن را در زندگی آینده خود به کار خواهند گرفت و زندگی خود را با ارتباط موثر مدیریت خواهند کرد.