کنترل نکردن قند خون در مادرانی که به دیابت بارداری مبتلاهستند می تواند مشکلاتی را برای جنین ایجاد کند. این مشکلات می توانند قبل از به دنیا آمدن بچه با سقط جنین یا بروز ناهنجاری های مادرزادی نمایان شوند. گاهی هم مشاهده شده که جنین رشد مناسبی نداشته و یا بیش از حد رشد کرده است به طوری که در شکم مادر و قبل از تولد خفه شده است. چنین نوزادانی پس از تولد نیز در معرض خطر هستند. برای مثال ممکن است قند خونشان کاهش یابد و دچار تشنج شوند.

آنها در بزرگسالی هم در معرض خطر بروز دیابت نوع 2 قرار دارند. مادری که قند خونش کنترل نبوده مرتب قند زیادی از راه خون به جنین رسانده است. در این حال لوزالمعده جنین که مشکلی ندارد، در پاسخ به این قند اضافی، انسولین ترشح می کند. پس از تولدنوزاد، بند ناف بریده می شود و یکباره قند بالایی که از مادر دریافت می کرده قطع می شود. در چنین وضعیتی لوزالمعده نمی تواند بسرعت با این شرایط تطابق یابد و مقدار انسولین را کاهش دهد. بنا بر این مقدار زیادی انسولین در خون وجود دارد بدون آنکه قند اضافی در خون وجود داشته باشد. به این ترتیب نوزاد دچار افت قند خون شدید و تشنج می شود.