چون سیاوش زمانی را در توران زمین در کنار افراسیاب به شادی گذراند، پیران ویسه، مشاور نیک سیرت افراسیاب که دوستدار آرامش میان دو قوم ایرانی و تورانی بود، به سیاوش پیشنهاد کرد با دختر او، جریره، ازدواج کند تا در آن سرزمین ماندگار شود. 

پس پرده من چهارند خرد/ چو باید تو را بنده باید شمرد/ از ایشان جریره است مهتر به سال/ که از خوبرویان ندارد همال/ یکی دختری هست آراسته/ چو ماه درخشنده با خواسته

سیاوش این پیشنهاد را پذیرفت و پیران شادمان موضوع خواستاری سیاوش از جریره را با همسرش، گلشهر که زنی پاکدامن، خردمند و مهربان بود، در میان گذارد و گلشهر در خلوتی با جریره سخن گفت و با اقبال