آرشیو یکشنبه ۱۹ آبان ۱۳۹۸، شماره ۷۱۹۹
ایران اقتصادی
۹
یادداشت

دوراهی اقتصاد

دکتر کامران ندری (معاون پژوهشکده پولی و بانکی)

آیا دولت باید برای دوره و بازه کوتاه مدت یک برنامه ویژه داشته باشد؟ آیا در شرایط خاصی قرار داریم؟مسئولان از شرایط جنگی سخن می گویند، هر چند که ممکن است اصلا جنگ نظامی صورت نگیرد.

در شرایط کنونی، در اقتصاد دو تفسیر وجود دارد اول اینکه دولت با مداخله در اقتصاد باید از ورود متغیرهای سیاسی و روانی جلوگیری کند.

در نقطه مقابل این تفسیر، برداشت دیگری اعتقاد دارد که مداخله دولت باعث اختلال در بازار و بروز رانت و فساد می شود. بنابراین برای جلوگیری از این شرایط باید به سمت اقتصاد باز حرکت کرد.

اگر مداخله دولت در اقتصاد افزایش یابد تجربه سال های گذشته نشان می دهد که توفیق چندانی به دست نخواهد آمد و منابع را هدر می دهیم. همانگونه که مداخله دولت در بازار ارز موجب شد تا منابع زیادی را از دست بدهیم.

من تا حدود زیادی با کسانی که معتقدند دولت باید به سمت اقتصاد باز حرکت کند، موافقم. به این دلیل که حداقل فرصت رانت خواری و فساد از بین می رود. البته این بدان معنا نیست که دولت باید اقتصاد را رها کند. دولت باید بسترفعالیت های اقتصادی را فراهم کند. دراین زمینه باید انحصار را از بین ببرد، فضای رقابتی را تقویت و موانع تجارت را برطرف کند.

بهبود فضای کسب و کار که هم اکنون یکی از مهم ترین مشکلات کشور است باید دراین شرایط در اولویت قرار گیرد. درواقع دراین شرایط، نوع مداخله دولت در اقتصاد تغییر می کند و به جای فعالیت های تصدی گری به سوی فعالیت های حاکمیتی پیش می رود.

علاوه براین دولت در زمینه سیاستگذاری های کلان نیز می تواند راهگشا باشد. دولت باید با اعمال سیاست های پولی و مالی بهینه هدایت نرخ های اثرگذار همچون ارز و بهره را برعهده بگیرد و از این طریق به اقتصاد کمک کند.