امین میری را سال هاست که می شناسم. نزدیک به سه سال در یکی از چالشی ترین تئاترهایش «احساس آبی مرگ» دستیار و برنامه ریزش بودم و برایش بازی هم کرده ام. سختگیر است و تیمش را به سختگیری عادت می دهد. چون همه می بینند او قبل از هر کسی مدام خودش را به چالش می کشد. مدام همه چیز را زیر ذره بین می برد. مدام در پی بهترشدن و درست کردن همه چیز است. برایش تئاتر بزرگ ترین فرصت مفید بودن و اثر گذاشتن است. برای همین هر کاری از دستش بر بیاید روی صحنه، پشت صحنه، در فضاهای مجازی یا کمک به ارتقای فرهنگی جامعه فرو گذار نمی کند. بهانه این گفت وگو آخرین تئاتری است که کارگردانی کرده و هم اکنون روی صحنه است: قتل در موقعیت 35 درجه شمالی.