فعال سازی مکانیسم ماشه توسط تروییکای اروپایی، بار دیگر ماهیت بازیگران اروپایی و تبعیت مطلق آن ها از کاخ سفید را در پروسه «بازی با توافق هسته ای» نشان داد. انگلیس، آلمان و فرانسه با این اقدام، نه تنها برجام را در آستانه مرگ و انهدام قرار داده اند بلکه وابستگی خود به کاخ سفید را علنی ساخته اند. تجمیع دو رخداد اخیر، یعنی «فعال سازی مکانیسم ماشه از سوی اروپا» و مواضع اخیر نخست وزیر انگلیس، نشان دهنده  پازل استراتژیک مشترکی است که واشنگتن و اروپای واحد در تقابل با ایران طراحی کرده اند.نخست وزیر انگلیس، در تازه ترین اظهارات خود به نکات قابل توجهی در خصوص رخدادهای تروریستی اخیر در منطقه غرب آسیا و سرنوشت توافق هسته ای با ایران اشاره کرده است.بوریس جانسون در این خصوص می گوید:«خروج آمریکا از برجام علت اصلی تنش های اخیر در خاورمیانه است.  لندن به همراه متحدان اروپایی اش به آمریکا فهماند که آن ها خواهان تنش در منطقه نیستند. بهتر است با همکاری یکدیگر، «توافق ترامپ» را جایگزین توافق برجام کنیم.» در خصوص آنچه میان ایران و اروپا می گذرد، نکاتی وجود دارد که نمی توان به سادگی از کنار آن ها گذشت : نخست اینکه میان «مقدمه» و «نتیجه گیری» جانسون در اظهارات اخیرش، کمترین تناسبی وجود ندارد! این یکی از خصائص بارز دیپلمات ها و مقامات انگلیسی در طول تاریخ روابط بین الملل بوده است! اینکه ابتدا مقدمه ای را برای جذب افکار عمومی و اثبات تسلط خود بر واقعیت اوضاع بیان کرده و در ادامه، نتیجه گیری مطلوب خود را به مخاطبان القا می کنند! در حال حاضر نیز بوریس جانسون ابتدا ریشه بحران های اخیر در منطقه را خروج آمریکا از برجام دانسته و به گونه ای غیرمستقیم، ایالات متحده و دولت ترامپ را بابت این موضوع مورد شماتتی نرم قرار می دهد. شاید بابیان این مقدمه، اهالی فکر و منطق انتظار داشته باشند که جانسون خواستار بازگشت همه جانبه آمریکا به توافق هسته ای  شود اما نخست وزیر انگلیس به فکر بازی مکارانه دیگری است!     

او پس از متهم کردن آمریکا ، این گونه نتیجه می گیرد که اکنون باید کاملا مطابق میل و ذائقه دونالد ترامپ رفتار کرد و توافق برجام با توافقی دیگر، که دربرگیرنده تمامی دغدغه ها و خواسته های ترامپ است، جایگزین شود.

دوم اینکه تروئیکای اروپایی از ابتدای سال 2017 میلادی تاکنون، در حال همکاری مستقیم با واشنگتن در خصوص اعمال محدودیت های بیشتر هسته ای، منطقه ای و موشکی علیه کشورمان هستند. اعمال محدودیت های فرازمانی در برجام (برای پس از سال 2025 میلادی)،اعمال محدودیت های موشکی ایران بازرسی دائمی از اماکن نظامی ایران  و درنهایت، تحدید قدرت منطقه ای کشورمان اصلی ترین مواردی هستند که ترامپ خواستار اعمال آن ها در قالب یک توافق جدید یا همان «توافق جامع» بوده است. 

بنابراین، اظهارات نخست وزیر انگلیس ، نقطه آغاز بازی مستقیم اروپائیان در زمین کاخ سفید (در تقابل با کشورمان  و در ذیل استراتژی مهار ایران قدرتمند) نیست، بلکه «نقطه آشکارساز» آن است. بدون شک در اینجا، دیگر جایی برای مانور طرفداران فرضیه «تفکیک اروپا از آمریکا» باقی نمی ماند!

نکته سوم اینکه دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان، هم اکنون می بایست ضمن اخراج سفیر انگلیس از خاک ایرا ن (که محصول نقض کنوانسیون وین از سوی او بوده است)، پیام آشکاری را به لندن و متعاقبا پاریس و برلین در خصوص «توافق جدید»مخابره کند: اینکه جمهوری اسلامی ایران نه تنها پذیرای توافقی جدید با غرب بر سر فعالیت های هسته ای ، موشکی و منطقه ای خود نیست، بلکه مسئولیت و تبعات هرگونه اقدام تروئیکای اروپایی در همراهی استراتژیک و تاکتیکی با ایالات متحده را مترادف با اعلان جنگ اقتصادی ،امنیتی و  سیاسی مشترک اروپا-آمریکا علیه ایران قلمداد خواهد کرد. در این صورت، سه کشور عهدشکن انگلیس، فرانسه و آلمان قطعا قدرت مواجهه با عواقب و تبعات اقدامات تقابلی ایران در مصاف با این نبرد اقتصادی و سیاسی و امنیتی  را نخواهند داشت.در این صورت، قطعا جایی برای گلایه مقامات اروپایی از ایران در آینده ای نزدیک باقی نخواهد ماند.بهتر است سران اروپایی بدانند که اگر قرار باشد ماشه ای درنهایت چکانده شود، طرف مقتول نه ایران، بلکه اتحادیه اروپاست...