هنوز زمان زیادی از برپایی سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر نگذشته و فقط تعداد کمی از فیلم ها به نمایش درآمده ا ند؛ بنابراین نمی توان حکمی کلی درباره وضعیت فیلم های این دوره از جشنواره داد؛ اما تماشای تعداد کمی از فیلم ها، تا حدودی عیار جشنواره را تعیین می کند؛ مثلا با دیدن شش فیلم بلند داستانی «سه کام حبس»، «قصیده گاو سفید»، «عامه پسند»، «شنای پروانه»، «بی صدا حلزون» و «تومان» می توان گفت محتوای فیلم ها چندان با فرم آنها همراه نیست. عدم تبعیت فرم و محتوا مانند نوای سازی ناکوک است که نمی توان حتی تلخی دلنشینی را از آن بهره گرفت چه برسد که الهام بخش هم شود!