هفتمین روز از فروردین 98 بود که فهمیدم چهارمین هفته از بارداری ام را می گذرانم. در روزهای تعطیلات عید که هرچند فرصتی برای فکر کردن و استراحت مهیا بود؛ اما گوشه گوشه ایران درگیر سیل و مصیبت بود. همان روزها بود که در خانه روی صندلی راحتی می نشستم و به آینده شغلی ام و حیات اجتماعی ام فکر می کردم. به اینکه حالا که به آرزویم رسیده ام، آینده شغلی ام به عنوان روزنامه نگار چگونه رقم خواهد خورد. همان روزها از خانواده می شنیدم که کم کم باید کمی از شور و کنجکاوی ام کم کنم، کمتر سر کار بروم و سه ماهه اول بارداری را که برای مادر و جنین حیاتی است، در آرامش بگذرانم. از همان روزها چالش های من به عنوان یک مادر