فرمان منع فعالیت های اشتراکی صادر شد؛ پنجم خردادماه 1310؛ این فرمان زنگ خطری بود، اعضای باقی مانده از حزب کمونیست که در سال 1305 منحل شده بود برای حزب سوسیالیست ایران و چپ روشنفکری که احساساتی مبهم و چندوجهی درباره حکومت رضاشاه داشتند.

رضاشاه که از قدرت مطلقه تا حکومت خودکامه طی راه کرده بود؛ اگر زمانی روشنفکران حامی اش بودند و چپ ها طرفدار جمهوری رضاخانی و او را نماینده بورژوازی ملی می نامیدند؛ و روشنفکران محافظه کار و لیبرال از قدرت رضاخان، چشم به اعتلای نام وطن داشتند و آبادانی؛ اما این رویا خیلی طول نکشید و همراهی جای خود را به نفرت داد. روشنفکران نسل جوان همچون پدران خود به