در زمان جنگ بین المللی که از ایران عبور می کردیم با طرز آبیاری اراضی خشک ایران آشنایی حاصل نمودیم که بدان وسیله وسعت زیادی از اراضی را مشروب می نمودند هروقت که در وسط کویر و صحرایی خشک به آبادی و دهکده می رسیدیم که اطراف آن را درخت های سبز و باغات احاطه نموده بودند متعجب می شدیم و حال آنکه در سراسر صحرایی که آبادی مزبور در آن واقع بود جز خارهای شتر و انارهای وحشی و گاهی هم گزنه و بادمشک با شاخه های طویل و گل های سفید خود در صحراها به نظر نمی رسید و طوری که علمای نبات شناس می گویند وجود این گیاه علامت آن است که رگه در زمین موجود ولی در عمق زیادی می باشد.